Γράφει η κα Ἀδαμαντία Σπαθάτου,
Ἱστορικὸς – Ἀρχαιολόγος Ἐκπαιδευτικὸς
Ἔτσι ἀκριβῶς γράφει στὰ Ἑλληνικὰ τό «Ἐνδεικτικόν» καὶ μὲ τὸ (ι) στὸ ὄνομα Σκοπείων (ει), σύμφωνα μὲ τοὺς γραμματικοὺς κανόνες τῆς Ἑλληνικῆς, (ἀπὸ τὸ ρῆμα σκοπέω = σκοπῶ καὶ ὕστερα σκοπεύω). Ἔχει ἐκδοθεῖ στὶς 14 Ἰουνίου (1907) καὶ ἀποτελεῖ μία ἀκόμα τρανὴ ἀπόδειξη τῆς ἐπιλογῆς τῆς Ἑλληνικῆς ὡς ἐπίσημης γλώσσας σὲ ὅλη τὴ Μακεδονία μέχρι καὶ τὴν Παιονία, ὑπεράνω τῶν ὑπολοίπων γλωσσικῶν ἰδιωμάτων, ποὺ μιλοῦσε τότε τὸ πλῆθος τῶν ἐθνοτήτων (ἄνω τῶν ἑπτὰ) στὴ Μακεδονία. Πρόκειται γιὰ τὴν ἴδια γλῶσσα ποὺ μιλοῦσαν οἱ κάτοικοι τῆς Μακεδονίας τοῦ Φιλίππου καὶ τοῦ Ἀλεξάνδρου, καὶ τῶν Ρωμαίων ὕστερα, καὶ τῶν Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων μετά, καὶ τῶν αἰώνων τῆς Τουρκικῆς σκλαβιᾶς καὶ τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγώνα καὶ τῆς ἀπελευθερωμένης μετὰ τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, μὲ τὸν λάθος τρόπο ποὺ οἱ μεγάλες δυνάμεις ἀποφάσισαν.
Φίλος μου ἀπὸ τὴ Νέα Ὑόρκη τὸ ἔστειλε καὶ προέρχεται ἀπὸ Σχολὴ εὑρισκόμενη στὴν περιοχὴ τῶν Σκοπείων, στὸ βορειότερο δηλαδὴ ἄκρο τῆς πάλαι ποτὲ «Βαρντάρσκας, τὴν ὁποίαν ὁ Τίτο τὸ 1944 βάπτισε «Πρώην Γιουγκοσλαβικὴ Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας», ἐπισείοντας τότε τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἑκατέρωθεν κρατῶν Ἀλβανίας καὶ Βουλγαρίας ποὺ μίλησαν γιὰ «Ἔγκλημα Τίτο καὶ Στάλιν», μέχρι νὰ φθάσουμε στοὺς προδότες Ἑλληνόφωνους κυβερνῆτες μας, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐλαφρὰ συνείδηση καὶ πολὺ χρῆμα τὴν εἶπαν Βόρεια Μακεδονία!
Γιατί, ἂν τὴν ἔλεγαν «Σλαβομακεδονία», ἂν τῆς ἔδιναν δηλαδὴ ὄνομα σύνθετο, ὅπως εἶχαν προτείνει οἱ Ἀμερικάνοι λίγα χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ 20οῦ αἰ, δὲν θὰ μποροῦσε ἡ νεοεκλεγεῖσα πρωθυπουργὸς νὰ κόψει τὸ Α΄ συνθετικὸ καὶ νὰ ἀναγνωρίζει Μακεδονικὴ γλῶσσα σ’ αὐτὸ τὸ μόρφωμα πολλῶν ἐθνοτήτων, ἐξευτελίζοντας τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν λαό της!
Καὶ μιλάω γιὰ πολλὲς ἐθνότητες, ἐπειδὴ στὸ ἴδιο τὸ ἐνδεικτικὸ διαβάζεις ὅτι διδάσκονταν ἀκόμα Τουρκικὰ καὶ Γαλλικά! Ἄρα, ὅλες οἱ ὑπόλοιπες ἐθνότητες μιλοῦσαν ἐπισήμως τὴν Ἑλληνική, πέραν τῶν Σλαβικῶν ἰδιωμάτων ποὺ χρησιμοποιοῦσαν στὴν μεταξύ τους ἐπικοινωνία.
Ξέρετε ὅτι πάνω ἀπὸ 150.000 Ἕλληνες ζοῦσαν ἐκεῖ ὥς τὸ τέλος τοῦ 20οῦ αἰώνα; Πῶς ἐξαφανίστηκαν ὕστερα; Καὶ ποῖοι εἶναι ὑπεύθυνοι ἂν ὄχι οἱ ξενόδουλοι ἡγέτες μας ἀπὸ τότε καὶ μέχρι σήμερα, ποὺ δὲν ἔκαμαν κανένα ἔλεγχο καὶ καμμία διαμαρτυρία, ὅταν στὴν ἀπογραφὴ τοῦ ἐν λόγῳ κρατιδίου τὸ 2000 παύει νὰ ἀναγράφεται ἡ Ἑλληνικὴ μειονότητα! Ἐλάχιστοι μπορεῖ νὰ ἔφυγαν, βέβαια. Περισσότεροι ἀναγκάστηκαν ν’ ἀλλάξουν ὄνομα, (γράφει ὁ Κων/νος Κωνσταντινίδης, γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ ἐργαστοῦν! Κάποιοι ἄλλοι, ἐπίσης, ἀπὸ τὸ Ἑλληνικότατο Μοναστήριον (Μπίτολα στὰ Σλάβικα) κλείστηκαν σὲ «εὐαγῆ ἱδρύματα», ἐπειδὴ ἐπέμεναν στὴν Ἑλληνική τους ταυτότητα…
Ἔτσι, ἀκούσαμε γιὰ τὴν ἀναγνώριση Μακεδονικῆς γλωσσικῆς μειονότητας ἐντὸς τῶν συνόρων μας ἀπὸ εἰσαγγελέα τῆς Φλώρινας, μάλιστα, καὶ λίγες ἡμέρες πρὸ τῶν ἐκλογῶν τῆς 9ης Ἰουνίου εἴδαμε στὰ ΜΜΕ τὴν ἐκπρόσωπο τοῦ «ΚΙΕΦ», ἑνὸς Τουρκικοῦ μειονοτικοῦ κόμματος Ροδόπης – Ξάνθης! Προσέβλεπε, μάλιστα, μᾶς εἶπε ἡ ἴδια καὶ στὴν ἀναγνώριση κι ἄλλων μειονοτήτων, ὅπως τῆς Μακεδονικῆς κλπ.
Καταλάβατε ποῦ μᾶς ἔφτασαν οἱ διεφθαρμένες καὶ ξενόδουλες κυβερνήσεις μας; Δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ νὰ ἀρχίσω καὶ πῶς νὰ σταματήσω; Δυστυχῶς, ἀντὶ νὰ ἀπαιτοῦν σεβασμὸ γιὰ τὶς Ἑλληνικὲς μειονότητες ἐκτὸς τῶν συνόρων μας σιωποῦν, ἐνῷ θρασύτατα κωφεύουν ἀποδεχόμενοι ξένες τάχα μειονότητες ἐντὸς Ἑλλάδος!
Μόνοι μας, οἱ Ἕλληνες, μὲ κακοὺς χειρισμοὺς κοντεύουμε νὰ χάσουμε τὴν ἀναγνωρισμένη ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Β. Ἠπείρου (1914), ἐνῷ ὁ Ράμα ἦλθε ἐδῶ, γιὰ νὰ πεῖ στοὺς Ἀλβανοὺς ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι καὶ δική τους. Προσβλέποντας, στὸ μέλλον τους οἱ Σλάβοι τῶν Σκοπείων διεκδικοῦν μειονότητα ἐντὸς τῶν συνόρων μας ἄγνωστον μὲ ποῖα δικαιολογητικά! Γιὰ τὴ Θρᾴκη μας γνωρίζουμε ἀπὸ τὴ συνθήκη τῆς Λωζάννης τὴν ὕπαρξη μουσουλμάνων στὸ θρήσκευμα, ἀλλὰ τὸ Τουρκικὸ προξενεῖο στὴν Κομοτηνή, ὡς μὴ ὤφειλε, διαρκῶς εὐνοεῖ Τούρκους, προσφέροντας καὶ χρῆμα καὶ ὑποστήριξη στοὺς πτωχούς, ἀδιαφορώντας γιὰ τὴ διάβρωση τῆς Ἑλληνικῆς τους συνείδησης.
Καὶ ἐνῷ οἱ Πομάκοι νοιώθουν Ἕλληνες ἐθνικά, τὸ ΠαΣοΚ μὲ τὸν Γεράσιμο Ἀρσένη ὑπουργὸ Παιδείας, τότε, τοὺς ἔσπρωξε πρὸς τὰ μουσουλμανικὰ σχολεῖα καὶ τοὺς ἀρνήθηκε νὰ φοιτήσουν στὰ Ἑλληνικά, ἐπειδὴ ἔκριναν δαπανηρὸ τὸ αἴτημά τους νὰ διδάσκονται καὶ τὸ ἰδιαίτερο γλωσσικό τους ἰδίωμα!
Λυποῦμαι πολύ, ἀγαπητὲς κι ἀγαπητοί, ἀλλὰ πρέπει νὰ βάλλουμε τέλος στὶς ὑποχωρήσεις καὶ τὴν ἀνυποληψία ποὺ μᾶς ταπεινώνει! Πρέπει νὰ σηκώσουμε τὰ σκυφτά μας κορμιὰ καὶ ν’ ἀπαιτήσουμε τὰ δίκαιά μας! Ὅσα λάθη κι ἂν ἔκαναν οἱ πρόγονοί μας, ὅση ἐνδοτικότητα κι ἂν ἐπέδειξαν, ὅσο κι ἂν ἡ στρατιωτικὴ ἡγεσία τῆς χώρας μας ὑποτάχθηκε στὴν ἀσυδοσία τῆς πολιτικῆς, ἀφοῦ ἀπὸ ἐκείνην διορίζεται, φτάνει πιά!!! Ποῦ εἶναι τὸ «φιλότιμό» μας;;;
Ἀθήνα, 21 Ἰουνίου 2024
