«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
-Βαλέριε, τί εἶναι ὁ Μαρξισμός;
-Εἶναι ἕνας ψεύτικος Χριστιανισμός, εἶναι ἡ παραποίηση τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἡ ὑλοποίηση τοῦ Πνεύματος, ὁ ἀνθρωπομορφισμός τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀνατροπή ὅλων τῶν ἀξιῶν, ἡ φυλάκιση τοῦ κόσμου, τόσο φιλοσοφικά ὅσο καί πολιτικά. Ὁ Μαρξισμός εἶναι φυλακή. Στό μαρξιστικό πνεῦμα ὅλες οἱ ἀξίες, ὅλες οἱ γνώσεις, ὅλα τά πράγματα, ὅλες οἱ πράξεις γίνονται φυλακές. Γιά τούς ἀνθρώπους ὁ Μάρξ ἀρνήθηκε κάθε ὑπερβατικότητα.
- Ἀλλά τί εἶναι ὁ σοσιαλισμός;
-Ὁ σοσιαλισμός εἶναι μιά παράξενη ἀνάμειξη κομμουνισμοῦ καί κοινωνικοῦ ὑλισμοῦ.
- Καί ὁ ἐθνικοσοσιαλισμός;
- Εἶναι μιά ὠχρή καί ἀσαφής ἀπάντηση στόν μαρξισμό.
- Εἶναι πιθανός ἕνας χριστιανικός σοσιαλισμός;
-Ὁ Χριστιανισμός εἶναι πρῶτα ἀπ΄ ὅλα μιά πνευματικότητα, ἀλλά ἔχει τήν ἱστορική του ἔκφραση. Αὐτός βρίσκεται στήν ὑπηρεσία τῶν ἀνθρώπων. Ἑπομένως μποροῦμε νά μιλήσουμε περί ἑνός χριστιανικοῦ σοσιαλισμοῦ, ἀλλά θά προτιμούσαμε νά τόν ὀνομάζουμε κοινοτισμό, ἀκριβῶς γιά νά τόν ξεχωρίσουμε ἀπό τόν μαρξιστικό-ἀθεϊστικό σοσιαλισμό. Ἡ οὐσία αὐτῶν τῶν δύο σκέψεων εἶναι ἀντιθετική. Ἀντιθετικές εἶναι καί οἱ ἱστορικές μορφές πού προκύπτουν ἀπό αὐτές, καθώς καί τά ἴδια τά ἀποτελέσματά της.
-Τί ἄποψη ἔχεις περί τοῦ δυτικοῦ σοσιαλιστικοῦ Χριστιανισμοῦ;
-Δέν μπορεῖ νά ἐπιτύχει διότι δέν εἶναι ἀρκετά ἰσχυρός. Ὁ κόσμος χρειάζεται τό ζωντανό νερό πού θά τόν ξυπνήσει ἀπό τό νεκρό νερό τοῦ ὑλισμοῦ. Αὐτός ὁ κόσμος περιμένει, λοιπόν, τήν ὀργάνωση καί τόν δυναμισμό ἑνός πλήρους χριστιανικοῦ σοσιαλισμοῦ.
-Μπορεῖ ὁ μαρξισμός νά παρομοιαστεῖ μέ τόν κομμουνισμό ἤ τόν σοβιετισμό;
-Ὁ ἀθεϊσμός, τό μῖσος τῶν τάξεων καί ἡ δικτατορία τοῦ προλεταριάτου, ὅλες οἱ μαρξιστικές ἀρχές εἶναι τό θεμέλιο τοῦ κομμουνισμοῦ καί σοβιετισμοῦ. Τίποτε δε γίνεται στήν διεθνή κομμουνιστική κίνηση ἔξω ἀπό τόν Μάρξ.
-Ἀλλά ὁ Στάλιν τί καινούργιο ἔφερε;
-Ὁ Στάλιν εἶναι ἡ πιστή προσωποποίηση τοῦ μαρξιστικοῦ Λενινισμοῦ. Εἶναι μεγάλο λάθος νά ταυτιστεῖ μέ τόν κομμουνισμό ἕνα πρόσωπο. Ἐκτός τοῦ Μάρξ καί τοῦ Λένιν ὅλοι οἱ κομμουνιστές εἶναι μηδέν. Ὁ πόλεμος δέν πρέπει νά δοθεῖ μέ τούς ἀνθρώπους, ἀλλά μέ τήν κομμουνιστική σκέψη. Ἐκεῖ εἶναι τό δηλητήριο!
- Δέν εἶναι πιθανή μιά διαμάχη μεταξύ τῶν κομμουνιστῶν;
- Ἐάν ἡ χριστιανική ἀγάπη δέν ἔβγαζε τό μῖσος μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, τί θά γίνει μέ τόν κομμουνιστικό κόσμο, ὁ ὁποῖος πιστεύει στό μῖσος; Οἱ διαμάχες μεταξύ τῶν κομμουνιστῶν εἶναι πολύ φλογερές καί ἀσταμάτητες. Ἀλλά αὐτές δέν λύνουν τά προβλήματα, τά ἐπιβαρύνουν. Μόνο ἡ ἐπιστροφή τῶν ἀνθρώπων στόν Χριστό μπορεῖ νά σώσει τήν ἀνθρωπότητα.
-Πῶς ἐξηγεῖς τό μῖσος τοῦ Μάρξ ἐναντίον τῆς πίστεως;
-Ὁ Μάρξ ἀρνεῖται τόν Χριστό, ἀλλά καί τόν Μωϋσῆ καί κάθε ἄλλο ἱδρυτή θρησκείας. Ὁ Μάρξ ἀρνεῖται τήν προτεραιότητα τοῦ Πνεύματος ἐπάνω στήν ὕλη. Αὐτός δικαιολογεῖ τό μῖσος ἐναντίον τῆς θρησκείας μέ τήν ἱστορική ἀνικανότητα τῆς πίστεως νά λύσει τά κοινωνικά προβλήματα τοῦ καταδυναστευμένου καί ἐκμεταλλευομένου λαοῦ. Ἑπομένως, δηλώνει ὅτι ἡ πίστη εἶναι τό ὄπιο τῶν ἐθνῶν. Ἀντικαθιστᾶ τήν ἀγάπη μέ τό μῖσος καί τήν ἐλευθερία μέ τήν τυραννία καί τήν δικτατορία τοῦ προλεταριάτου. Ὁ Μάρξ ἀνατρέπει τήν πνευματικότητα καί ἔτσι γίνεται ἡ ἀπολυτοποίηση τοῦ τίποτε (μηδέν) στόν κόσμο. Ὁ Μάρξ γίνεται ὁ θεός τοῦ κόσμου. Αὐτός ὁ καημένος ὁ Μάρξ, ὁ ὁποῖος ἔμπρακτα ἦταν ἀκρωτηριασμένος ψυχικά, μέ μιά στενή καί σκοτεινή σκέψη, ρίχνοντας δηλητήριο σέ ὅ,τι ἔκανε. Ἦταν ἕνας δηλητηριασμένος, ἀλλοπαρμένος, φανατικός, ἀπομονωμένος καί μή ρεαλιστικός ἄνθρωπος.
-Ἐάν ὁ μαρξισμός εἶναι τόσο κοντόφθαλμος, πῶς ἐξηγεῖται ἡ ἔκρηξη καί διάδοση τῶν ἰδεῶν του στόν κόσμο, πού τίς θαυμάζει καί συγκλίνει νά ὑποταχθεῖ σ᾿ αὐτές;
-Ὁ Μάρξ χρησιμοποιοῦσε μεγάλες ἰδέες οἱ ὁποῖες μποροῦν νά συγκεντρώνουν τούς ἀνθρώπους, ἀλλά στό βάθος τους ἔχουν ἕνα καταστρεπτικό σκοπό. Ὅποιος δέν έξετάζει τό πνεῦμα τῶν ἰδεῶν τοῦ Μάρξ καί τοῦ κομμουνισμοῦ κινδυνεύει νά δελεαστεῖ ἀπό τόν μαρξισμό.
-Τί ἀηδιάζει περισσότερο στόν κομμουνισμό;
-Εἶναι δύσκολη ἡ φτώχεια, εἶναι βαρειά ἡ φυλάκιση τοῦ ἀνθρώπου στό σύστημα αὐτό, ἀλλά τίποτε δέν εἶναι φρικτότερο ἀπό τήν “ἀναμόρφωση”, στήν ὁποία ἐπιβάλλει τόν ἄνθρωπο καί τόν κάνει ἕνα τηλεκατευθυνόμενο ἐργαλεῖο.
-Δέν ξεφεύγει τίποτε στόν κομμουνισμό; Δέν ἔχει κανένα ράγισμα;
-Ἰδεολογικά ραγίσματα ἔχει πολλά, ἀλλά αὐτά δέν μποροῦν ν΄ ἀποδείξουν ὅτι ἡ κομμουνιστική ἐξουσία δέν ἀποδέχεται καμμιά ἐλευθερία. Τά ραγίσματα αὐτά, ἐπειδή κρύβονται, δέν σοῦ δίνουν εὔκολα τό δικαίωμα νά κατακρίνεις ἤ νά ἀρνηθεῖς τόν κομμουνισμό. Ἡ κομμουνιστική τυραννία εἶναι τρομερή. Ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνα θεσμικό σύστημα πού κρατάει μέ τά δόντια τήν ἐξουσία καί θέλει μέ ὅλα τά μέσα νά τήν γενικεύσει.
-Λοιπόν, τί μέλλον προβλέπεις γιά τήν ἀνθρωπότητα;
-Ὁ Θεός ἐνεργεῖ στόν κόσμο. Διά πολλῶν θλίψεων ἡ ἀνθρωπότητα θά λυτρωθεῖ καί ὁ κομμουνισμός θά νικηθεῖ, ἀλλά ὁ κόσμος ἔχει καί πιό βαρειά προβλήματα νά λύσει. Ὁ τρόπος ζωῆς του, ὁ προσανατολισμός του πρέπει νά ἀλλαχτοῦν. Λοιπόν, ὁ κομμουνισμός θά πέσει, ἀλλά σημαντικό θά εἶναι μέ τί θά ἀντικατασταθεῖ.
Ἀπόσπασμα ἀπό: Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό (ΤΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
