ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ τῶν πνευματικῶν, ἠθικῶν καὶ κοινωνικῶν ἀξιῶν συμφωνεῖ
ἀπόλυτα τὸ πολιτικὸ συστημικὸ καταστημένο καὶ «βάζει πλάτη», ἀνεξάρτητα
ἰδεολογικῶν διαφορῶν, ψηφίζοντας τὰ σχετικὰ νομοθετήματα τῆς ἑκάστοτε
κυβέρνησης! Ἰδοὺ πῶς «ἔβαλε πλάτη» ἡ «πασοκτζοὺ» Ἄ. Διαμαντοπούλου, γιὰ
τὴν ψήφιση τοῦ νόμου τοῦ «γάμου» τῶν σοδομιστῶν:
«Τὸ ζήτημα εἶναι ἡ
ἀποδοχὴ τῆς ὑπαρκτῆς σήμερα ἀλλαγῆς τοῦ μοντέλου οἰκογένειας, τὸ ὁποῖο
ἔρχεται μέσα ἀπὸ τοὺς αἰῶνες (ὄχι μὲ τὸν ἴδιο τρόπο στὶς διάφορες
θρησκεῖες καὶ κοινωνίες) καὶ ποὺ πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι εἶναι
ἐξαιρετικὰ δύσκολο νὰ συμφωνήσουν ὅλοι. Προσωπικὰ ὁμολογῶ ὅτι
ἐπιβεβαίωσα τὴν ἀνάγκη αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς μέσα ἀπὸ τὸ βίωμα, μέσα ἀπὸ τὴν
ἐπαφή μου μὲ ὁμόφυλα ζευγάρια μὲ παιδιά, ὅπου ἀβίαστα ἔζησα καὶ
προσέλαβα τὰ χαρακτηριστικὰ μίας συζυγικῆς καὶ γονεακῆς σχέσης ὄχι τόσο
διαφορετικῆς ἀπὸ αὐτὴ ποὺ ξέρουμε. Θεωρῶ προϋπόθεση γιὰ τὴν θεσμικὴ
ἀλλαγὴ τὴν ἀπόλυτα ἐλεύθερη ἔκφραση τῆς πολιτικῆς ἄποψης ὅλων χωρὶς
ἔμμεσες ἀπειλὲς γιὰ συνέπειες ἢ ἔμμεσες προσφορὲς ἀνταμοιβῆς γιὰ καλὴ
συμπεριφορά. Ἡ ἀλλαγὴ προτύπου οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἐκ τῶν πραγμάτων
προωθεῖται θεσμικὰ δὲν πρέπει νὰ γίνει ἐκβιαστικά, οὔτε ἀνταλλακτικά. Θὰ
πρέπει νὰ ὑπάρχει ἡ δυνατότητα σὲ βάθος χρόνου νὰ βγεῖ ὁ καθένας καὶ ἡ
καθεμιά μας ἀπὸ τὸ δικό μας χαράκωμα καὶ νὰ ζήσουμε μὲ τὸ δεδομένο ὅτι
δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν ἀόρατοι ἢ σχετικὰ ὁρατοὶ ἄνθρωποι, ἀόρατες ἢ
σχετικὰ ὁρατὲς σχέσεις» (Ἱστ. Βῆμα Ὀρθοδοξίας)! Ἡ ἐν λόγῳ «ἐθνομητέρα»
προτείνει «μαλακιὰ» μετάβαση σὲ ἄλλα πρότυπα οἰκογένειας, μὲ τὴν
κατεδάφιση τῆς παραδοσιακῆς, διότι αὐτὸ ἐπιτάσσει τὸ διεθνὲς κίνημα τοῦ
σοδομισμοῦ! Ἀπίστευτο θράσος, ἀναίδεια καὶ περιφρόνηση κατὰ τοῦ
ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ τὴν σιτίζει καὶ τὴν πλουτίζει ἐδῶ καὶ χρόνια!
