Ὁ Ἑλληνικός λαός ἀπέρριψε τάς ἀνηθίκους καί ἀλαζονικάς ἐπιλογάς τῆς Κυβερνήσεως καί Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως
ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
Ὑπάρχει ἕνα 60% τῶν Ἑλλήνων, πού ἀμφισβητεῖ ἐμφανῶς τήν παρουσίαν τῆς Χώρας μέσα εἰς τήν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Τά ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν τῆς 9ης Ἰουνίου 2024 ἔχουν πολλαπλά μηνύματα καί πολλούς ἀποδέκτες, τόσο γιά τήν κυβέρνηση, ὅσο καί γιά τήν ἀντιπολίτευση τῆς Χώρας.
Βέβαια, ὁ βασικός ἀποδέκτης εἶναι ἡ κυβέρνηση τοῦ κ. Μητσοτάκη, ἡ ὁποία βλέπει νά χάνη σέ διάστημα μόλις ἑνός χρόνου τούς μισούς ψηφοφόρους της. Ἀφοῦ στήν ἐκλογική ἀναμέτρηση τοῦ Ἰουνίου 2023 εἶχε λάβει 2.225.322 ψήφους, ἐνῶ φέτος ἔπεσε στούς 1.125.602, κάτι τό ὁποῖο μαρτυρεῖ τήν μεγάλη ἀποδοκιμασία τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος στήν κυβέρνηση, ἡ ὁποία συμπεριφέρθηκε μέ ἀπύθμενη ἀλαζονία πρός τόν ἑλληνικό λαό μετά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων της.
Τό ἐκλογικόν σῶμα ἀμφισβητεῖ ἀνοικτά τόν πολιτικόν κόσμον
Νά μή ξεχνᾶμε ὅτι ὁ κ. Μητσοτάκης καί ἡ κυβέρνησή του εὐθύνονται, γιά τήν ἐπιβολή τοῦ ἐπαίσχυντου νόμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, γιά τήν ἀκρίβεια καί τήν αἰσχροκέρδεια πού μαστίζει τήν Χώρα, τήν ὑπερφορολόγηση τῶν Ἑλλήνων, γιά τό ὅτι δέν προχώρησε στήν ἀκύρωση τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, γιά διαλόγους μέ τήν Τουρκία πού ὁδηγοῦν σέ ἐπώδυνους συμβιβασμούς καί γιά τήν ἐμπλοκή τῆς Ἑλλάδος στόν πόλεμο στήν Οὐκρανία μέ τήν παραχώρηση ὅπλων καί πυρομαχικῶν, ἀδυνατίζοντας ἔτσι τήν ἄμυνα τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου. Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους ἀλλά καί γιά πολλούς ἄλλους τό ἐκλογικό σῶμα κατεψήφισε τόν πρωθυπουργό καί τό ἐπιτελεῖο του.
Τήν ἴδια στιγμή τό κόμμα τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης ἀποδοκιμάσθηκε καί αὐτό ἔντονα ἀπό τό ἐκλογικό σῶμα, ἀφοῦ μειώθηκε ἡ δύναμη του ἀπό τό 17% στό 14%. Τό 2023 πῆρε 930.013 ψήφους, ἐνῶ στίς ἐκλογές τῆς 9ης Ἰουνίου 2024 μόλις 593.133, ἀποδοκιμάζοντας ἔτσι οἱ ψηφοφόροι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ τήν ἀπόφαση τοῦ κόμματος νά ἡγηθῆ σέ αὐτό ἕνας φυτευμένος ἄνθρωπος ἀπό τήν Ἀμερική, ὑπάλληλος τῆς Goldman Sachs καί μάλιστα ὁμοφυλόφιλος. Ἡ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση ὄχι μόνον δέν κατάφερε νά ἀξιοποιήση τήν τεράστια φθορά τοῦ πρώτου κόμματος, ἀλλά καί αὐτή πλήρωσε πολύ ἀκριβά τήν ἐπιλογή της, ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός ἔχει ἀκόμα ἠθικούς φραγμούς καί ὅτι ἡ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα εἶναι πολύ μικρή ἀριθμητικά καί δέν ἔχει τήν δυνατότητα νά παίξη κάποιο ἐκλογικό ρόλο ἀκόμα καί μέ ποσοστά ἀποχῆς τοῦ γενικοῦ πληθυσμοῦ στό 60%.
Οἱ πάντες ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ μεγάλος νικητής τῆς ἐκλογικῆς ἀναμέτρησης εἶναι ἡ πατριωτική δεξιά, ἆραγε εἶναι ἀλήθεια αὐτό; Ἐάν κάνουμε καταμέτρηση τῶν ψήφων τοῦ Ἰουνίου 2023 ἡ πατριωτική δεξιά συνολικά καταμετρᾶ 668.537 ψήφους, δηλαδή (Σπαρτιᾶτες 243.922+Βελόπουλος 231.491+ΝΙΚΗ 193.124). Ἐνῶ στίς ἐκλογές τῆς 9ης Ἰουνίου ἡ πατριωτική δεξιά πῆρε συνολικά 664.054 ψήφους, ἀφοῦ (Βελόπουλος 369.727+ ΝΙΚΗ 173.574+ Λατινοπούλου 120.753), δηλαδή σχεδόν 4.000 λιγότερους ἐν σχέσει μέ τήν προηγούμενη ἐκλογική ἀναμέτρηση. Ἄρα ἡ πατριωτική δεξιά παρέμεινε σταθερή στά ποσοστά της. Οἱ 1.000.000 ψῆφοι πού ἔχασε τό κυβερνῶν κόμμα, τά πατριωτικά κόμματα ἀποδείχθηκαν ἀνίκανα νά καρπωθοῦν οὔτε μία ψῆφο. Ἄρα καί τά κόμματα τῆς πατριωτικῆς δεξιᾶς ἦσαν χαμένα ἀπό αὐτόν τόν ἐκλογικό ἀγώνα.
Τέλος, νά σημειώσουμε ὅτι οἱ ἐγγεγραμμένοι ψηφοφόροι τοῦ 2023 ἦσαν 9.813.595, ἐνῶ τό 2024 9.814.685, ἐκ τῶν ὁποίων τό 2023 ἡ συμμετοχή ἦταν 5.273.699, ἐνῶ τό 2024 4.062.092, δηλαδή ἡ ἀποχή τό 2023 ἦταν στό 46,26%, ἐνῶ τό 2024 στό 58,61%.
Γίνεται κατανοητό ὅτι τό μεγαλύτερο μέρος σήμερα τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ ἀμφισβητεῖ ἀνοικτά τήν κυβέρνηση καί τίς ἀποφάσεις της καί ταυτόχρονα βρίσκεται σέ ἀδιέξοδο, ἀφοῦ αἰσθάνεται ἀνίκανο νά ἐπέμβη, ὥστε νά τίς ἀνατρέψη, ὅπως συνέβη μέ τήν ψήφιση τοῦ νόμου τῶν ὁμοφυλοφίλων ἤ τήν ἀντζέτα γιά τούς μετανάστες. Ἔτσι, τίθεται θέμα ἀπονομιμοποίησης τῆς κυβερνήσεως, ἀφοῦ ὁ πρωθυπουργός στήν παροῦσα στιγμή νομιμοποιεῖται ἀπό τό ποσοστό τοῦ 28%, πού στήν πραγματικότητα ἀντιστοιχεῖ στό 11,50% τῶν ἐγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Ἐάν ὁ πρωθυπουργός συνεχίση νά κυβερνᾶ μέ τήν ἴδια ἀλαζονία καί δέν παραιτηθῆ, αὐτό θά ἔχη ὡς ἐπακόλουθο νά προσθέτη ἀγανάκτηση στό πρόσωπό του, ἀλλά καί ἀμφισβήτηση ἀπό τούς πολίτες στόν τρόπο πού λειτουργεῖ τό πολίτευμα. Ἀφοῦ ὄχι μόνον δέν συμμετέχουν στήν λήψη τῶν ἀποφάσεων τῆς κυβέρνησης ἀλλά καί οἱ ἀποφάσεις τῆς κυβέρνησης βρίσκονται ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες ἀπό τίς προθέσεις τῶν πολιτῶν, μέ ἐπακόλουθο ὁ ὁλοκληρωτισμός καί ἡ αὐταρχικότητα νά γίνουν κυρίαρχα ἐργαλεῖα στήν ἐπιβολή τῶν ἀποφάσεών του.
Ἕνα δεύτερο στοιχεῖο εἶναι ὅτι ἐνδέχεται ἡ κυβέρνηση, στήν προσπάθειά της νά ἀντλήση νομιμοποίηση, νά ἀπευθυνθῆ σέ κάποιο κόμμα τῆς πατριωτικῆς δεξιᾶς καί νά συγκυβερνήσουν. Ἄλλωστε εἶναι κάτι τό ὁποῖο ἔχει συμβῆ ἤδη στό παρελθόν, εἴτε μέ τόν κ. Καρατζαφέρη, εἴτε μέ τόν κ. Καμμένο, καί οἱ δύο τοῦ ἴδιου πολιτικοῦ χώρου, ὅπου ὁ μέν ἕνας νομιμοποίησε τά μνημόνια, ὁ δέ ἄλλος τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, κόμματα πού λειτούργησαν ὡς μαξιλάρι τοῦ διεφθαρμένου πολιτικοῦ συστήματος. Φθείροντας ἔτσι τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ πρός τά πατριωτικά κόμματα, ἀφοῦ ταυτίζονται μέ ἀντιπατριωτικές πράξεις. Γίνεται κατανοητό τό μέγεθος τῶν εὐθυνῶν αὐτῶν τῶν κομμάτων, τόσο πρός τόν πατριωτικό χῶρο, ὅσο καί πρός τήν κοινωνία, ἡ ὁποία αἰσθάνεται προδομένη καί ἀπέχθεια πρός τόν πολιτικό κόσμο.
Τίθεται θέμα ἀπονομιμοποιήσεως τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως
Τέλος, νά σημειωθῆ ὅτι τό 60% τῆς ἀποχῆς ἀλλά καί τό συνολικό 20% τῶν πατριωτικῶν κομμάτων καταδεικνύουν τήν ἀμφισβήτηση μεγάλου μέρους τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος γιά τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς χώρας.
Ἡ ἔλλειψη μίας ἑνιαίας διαδικασίας διαμόρφωσης πολιτικῶν ἀπόψεων, μέσα στήν Ε.Ε., ἀντανακλᾶται στόν τρόπο ἀντιμετώπισης τῶν ἐκλογῶν γιά τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ὅπου ἡ ψηφοφορία γίνεται ὄχι στήν βάση τῶν εὐρωπαϊκῶν πολιτικῶν, ἀλλά στήν βάση τῆς γνώμης πού ἔχουν οἱ πολίτες γιά τίς ἐπιδόσεις τῶν κυβερνήσεών τους στά ἐθνικά ζητήματα. Γεγονός πού μαρτυρεῖ τήν ἀνυπαρξία ἑνός εὐρωπαϊκοῦ λαοῦ μέ κοινή συνείδηση καί ταυτότητα.
Ἔτσι, τίθεται θέμα ἀπονομιμοποίησης καί τῆς Ε.Ε., ἐπιβεβαιώνοντας γιά ἄλλη μία φορά ὅτι ὑπάρχει ἕνα 60% τῶν Ἑλλήνων πού ἀμφισβητεῖ τήν παρουσία τῆς χώρας μέσα στήν Εὐρώπη, τό ὁποῖο ὅμως δέν ἔχει ἕνα πολιτικό φορέα νά ἐκφρασθῆ, ἀφοῦ κανένα κόμμα πού βρίσκεται στό κοινοβούλιο, πλήν τοῦ κομμονιστικοῦ κόμματος, δέν θέτει θέμα παραμονῆς τῆς Χώρας στήν Εὐρώπη. Ἕνα 60% πού ἔχει συνειδητοποιήσει ὅτι ἡ Ἑλλάδα, εἰσερχόμενη στήν Ε.Ε. ἔχασε τήν αὐτοτέλειά της καί δέν εἶναι οὔτε κυρίαρχο, οὔτε ἀνεξάρτητο κράτος. Ὅτι οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις ἔχουν χάσει βασικά κυρίαρχα δικαιώματά τους, ὅπως τό νά ἐλέγχουν τά σύνορα τῆς Χώρας, νά τυπώνουν νόμισμα, νά ἀποδίδουν δικαιοσύνη ἀκόμα καί νά ἀποφασίζουν ἄν θά κάνουν πόλεμο ἤ ὄχι. Ἔχει συνειδητοποιήση ὅτι τό πολιτικό προσωπικό στήν πραγματικότητα συμμετέχει ἐθελοντικά σέ ἕνα πολιτικό σύστημα, ὅπου δέν ἐλέγχει οὔτε κἄν τούς προϋπολογισμούς πού καταθέτει κάθε χρόνο στήν βουλή, ἀλλά καί πώς τό 80% τῆς νομοθεσίας ἀποφασίζεται στίς Βρυξέλλες καί ἐπικυρώνεται ἀπό τό Εὐρωπαϊκό κοινοβούλιο. Ἔχει κατανοήσει ὅτι ἡ παρουσία τοῦ ἑλληνισμοῦ στήν ἑνωμένη Εὐρώπη ἦταν ὀλέθρια καί καταστρεπτική ἐπιλογή γιά αὐτόν.
Ἕνα 60%, τό ὁποῖο ὅμως στερεῖται πνευματικῆς καί πολιτικῆς ἡγεσίας, ἕνα 60% ἀμετανόητο γιά τίς ἐπιλογές καί τήν ζωή του, τό ὁποῖο ἔχει τεράστιες εὐθύνες του γιά τήν σημερινή πραγματικότητα τῆς Χώρας. Ἕνα 60%, τό ὁποῖο ἀρνήθηκε νά ἀποδεχθῆ τήν πρόσκληση τοῦ ἀνθρώπου πού μποροῦσε νά τό ὁδηγήση εἰς «ὁδόν πολιτικῆς σωτηρίας», τόν μακαριστό πατέρα Βασίλειο Βολουδάκη.
Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι, ποιός θά ὑπερασπισθῆ τήν χώρα ἀπό ὅποια ἐπιβουλή; Σέ μία Εὐρώπη ὅπου ἡ ἀποσταθεροποίηση κυριαρχεῖ, οἱ ἐθνικιστικές τάσεις ἔχουν ἰσχυροποιηθῆ, ἡ πλήρης ἐξάρτησή της ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς εἶναι πραγματικότητα, οἱ χειρισμοί τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη στό Οὐκρανικό ἔθεσαν τήν Ρωσία ἀπέναντι ἀπό τήν Ἑλλάδα.
