Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος
“Και κατέστρεψε τας πόλεις,…την περίχωρον…
τους κατοικούντας…και τα ανατέλλοντα εκ της γης”
(Γεν. ιθ’ 25)
Αυτές τις τραγικές, γιά την Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα, ημέρες βιώνουμε πρωτόγνωρα ασεβείς και υβριστικές καταστάσεις του μεταπτωτικού, σαρκικού, ειδωλολάτρη και υλόφρονα ανθρώπου.
Ειδικά η ιστορική και αγιοποτισμένη συμπρωτεύουσα.
Με αποκορύφωμα την ημέρα μνήμης των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με την “παρέλαση” των αόρατων!
Δεν επιθυμώ να αναλύσω κάτι ή να κρίνω πράξεις, θεωρίες και προθέσεις.
Ίσως δεν υπάρχει πιά ο απαιτούμενος χρόνος. Μακάρι, όμως, να πέσω έξω σ’ αυτό ώστε να κερδίσουμε λίγο ακόμα χρόνο μετανοίας.
Θα θυμίσω, ωστόσο, προς κάθε ευήκοον ούς, πως η Θεσσαλονίκη υπήρξε έδρα των αγίων αρχιερέων Συμεών, Γρηγορίου του Παλαμά, Ιωσήφ του Ιερομάρτυρος. Κέντρο δράσης και τόπο μαρτυρίου του αγ. Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, των αγίων μαρτύρων Αγαθόποδα, Θεοδούλου, Θεωνά, Ακυλίνας, Κυράννης, Ανυσίας, Αναστασίας Φαρμακολυτρίας, Θεοδώρας Ομολογητρίας και τόσων άλλων.
Μήπως θα έπρεπε, προκαταβολικώς, να υψώσουμε ανάστημα πνευματικό και να δηλώσουμε αφενός την αντίθεσή μας στον δαιμονικό, νεοταξικό σοδομισμό και αφετέρου να ζητήσουμε συγγνώμη από τους προαναφερθέντες Αγίους γιά όσα γίνονται και όσα πρόκειται να συμβούν; Κλήρος και Λαός; Ο επιχώριος Επίσκοπος, οι κληρικοί της Θεσσαλονίκης και ο πιστός λαός σε όλη την επικράτεια;
Μήπως πρέπει να κηρύξουμε ο καθένας γιά τον εαυτό του πένθος μήπως και σώσουμε κάτι, αν σώζεται πια;
Ας κοιτάξουμε προσεκτικά στον παραπάνω στίχο της Γενέσεως. “και κατέστρεψε…και τα ανατέλλοντα εκ της γης”!!!
Δεν αναρωτιόμαστε μήπως ο Κύριος ήδη καταστρέφει τα φυόμενα εκ της γης; Αρρώστιες αθεράπευτες στα πλατάνια, στα πεύκα, στις συκιές, στις ελιές, στα κηπευτικά, στα δέντρα σε όλη τη χώρα. Χαλάζι, πάγος, ξηρασία,… Η φύση συνωδίνει και συστενάζει κι εμείς οι ταλαίπωροι βλέπουμε κλιματικές αλλαγές και όχι την αλαζονεία διάπραξης κάθε είδους αμαρτίας και αναισχυντίας όπως ο Σοδομισμός.
Αδελφοί εν Χριστώ, “ορατοί”, “χρωματιστοί”, “διαφορετικοί”, “δυσφορούντες”, “ρευστοί”, “ουρανιοτοξίτες” στώμεν καλώς πριν εξαντλήσει ο Κύριος την υπομονή Του.
“ώ γενεά άπιστος…έως πότε ανέξομαι υμών…” (Μαρκ. θ’ 19).
Ο Κύριος να μας λυπηθεί και να μας δώσει παράταση χρόνου μετανοίας!
