Καιρὸς νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους.

Ὁ Καπουτζίδης βρῆκε τὴν εὐκαιρία ὡς σχολιαστὴς τῆς Eurovision, ἑνὸς σόου ποὺ τὸ βλέπουν ἑκατομμύρια Ἕλληνες κάθε χρόνο καὶ εἰδικὰ ὅλα τὰ  παιδιά, χωρὶς ἐξαίρεση, νὰ μᾶς πεῖ δημοσίως ὅτι εἶναι  «ἀδελφὴ» καὶ μάλιστα «καλὴ ἀδελφή». Λὲς καὶ μᾶς νοιάζει. Ἐκεῖνον μόνο νοιάζει νὰ μᾶς τὸ πεῖ.

Ἀπὸ τότε, δὲν ἀφήνει εὐκαιρία νὰ μᾶς πεῖ χίλιες δυὸ ἀνοησίες γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους, ὅπως αὐτὸ ποὺ εἶπε, ότι δῆθεν «ἄν ἕνας ὁμοφυλόφιλος ἀνακαλύψει τὸ φάρμακο γιὰ τὸν καρκίνο, θὰ εἶναι πιὸ κάτω ἀπὸ ἕναν δολοφόνο» ! 

Εἶναι ἀσύλληπτων διαστάσεων, ἐλεεινὴ καὶ χυδαία ἡ προπαγάνδα ποὺ κάνει. Κάτι τέτοιες συμπεριφορὲς ἔκαναν τὸν κόσμο νὰ δώσει τὴν ἔννοια ποὺ ἔδωσε στὴν λέξη «πο@στιά».

Οι Ἕλληνες σεβόμαστε τὸν ἄνθρωπο ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς προτιμήσεις του. Ὅσο δηλητήριο καὶ νὰ χύσουν οἱ  Καπουτζίδηδες, θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ὑπερήφανοι ὡς οἱ πιὸ προοδευτικοὶ Εὐρωπαίοι στὰ θέματα αυτά. Χωρὶς ὑπερβολή. Και χωρὶς εἰσαγωγικά.

Τὶς ἐποχὲς ποὺ οἱ Ἄγγλοι κυνηγοῦσαν μέχρι θανάτου τὸν μέγα ἐπιστήμονα Alan Turing ἀκριβῶς ἐπειδὴ ἦταν ὁμοφυλόφιλος, στὴν Ἑλλάδα :

1. Ὁ μεγαλύτερος Ἕλληνας συνθέτης, ὁ Μάνος Χατζιδάκις, ἦταν γνωστὸ σὲ ὅλους ὅτι ἦταν ὁμοφυλόφιλος. Ὅλοι τὸν ἀγαποῦμε, τὸν τιμοῦμε καὶ τὸν  θαυμάζουμε μέχρι σήμερα. Μάλιστα, τοῦ ἐπετράπη νὰ υἱοθετήσει καὶ ἔναν γιό.

2. Ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους Ἕλληνες ποιητές, ὁ Κωνσταντίνος Καβάφης, ἦταν γνωστὸ σὲ ὅλους πὼς ἦταν ὁμοφυλόφιλος. Ὅλοι τὸν ἀγαποῦμε, τὸν τιμοῦμε καὶ τὸν θαυμάζουμε μέχρι σήμερα.

3. Ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους Ἕλληνες ζωγράφους, ὁ Γιάννης Τσαρούχης, ἦταν γνωστὸ σὲ ὅλους πὼς ἦταν ὁμοφυλόφιλος. Μέρος τῆς περίφημης γενιᾶς τοῦ 30, ποὺ ἀνέδειξε τὴν ἑλληνικότητα. Ὅλοι τὸν ἀγαποῦμε, τὸν τιμοῦμε καὶ τὸν θαυμάζουμε.

4. Ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἀνθρώπους τοῦ θεάτρου, ὁ Κάρολος Κούν, ἦταν γνωστὸ σὲ ὅλους πὼς ἦταν όμοφυλόφιλος. Ἐπίσης μέρος τῆς γενιᾶς τοῦ 30. Ὅλοι τὸν ἀγαποῦμε, τὸν τιμοῦμε καὶ τὸν θαυμάζουμε.

5. Ἀνεξαρτήτως πολιτικῶν πεποιθήσεων, ἕναν πολιτικὸ ὀνομάσαμε «Ἐθνάρχη» τὸν Κωνσταντίνο Καραμανλῆ. Ἦταν γνωστὸ (σχεδὸν) σὲ ὅλους πὼς ἦταν ὁμοφυλόφιλος. Ἀσχέτως πεποιθήσεων ὅλοι οἱ Ἕλληνες τὸν τιμοῦν καὶ τὸν σέβονται γιὰ ὅσα ἔκανε. Ὅσοι πάλι τοῦ κάνουν κριτική, τὴν κάνουν γιὰ τὴν πολιτική του καὶ ὄχι γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Οὔτε ποὺ τοὺς περνάει ἀπὸ τὸ μυαλό.

Καὶ ὅλα αὐτά, τὶς σκληρὲς ἐποχές, ποὺ ἄλλες κοινωνίες καὶ ἄλλες χώρες, τοὺς ἐκδίωκαν μέχρι ἐξευτελισμοῦ ἢ καὶ θανάτου, ὅπως εἶπα.

Τί ὅμως δὲν ἔκαναν ὅλοι αὐτοί ; Δὲν ἐξευτέλισαν τὸν ἑαυτό τους. Δὲν προσπάθησαν νὰ ἐξευτελίσουν τοὺς Ἕλληνες γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς δικές τους ἀνασφάλειες. Ἔκαναν τὴ ζωή τους ὅπως ἤθελαν, τὴν τέχνη τους, δὲν τοὺς ἐνόχλησε κανείς. Καὶ ὅλοι τοὺς σεβάστηκαν καὶ τοὺς ἀγαποῦσαν γιὰ τὸ ἔργο τους.  Χωρίς κανεὶς ποτὲ νὰ τοὺς  κρίνει οὔτε ἀρνητικά, οὔτε θετικὰ γιὰ τὴν σεξουαλικότητά τους. Οὔτε νὰ τοὺς κατηγορήσει γιὰ κάτι, ἔχοντας αὐτὸ στὸ μυαλό τους, οὔτε νὰ τοὺς ἐκθειάσει περισσότερο ἀπὸ ὅσο τοὺς ἄξιζε, ἔχοντας αὐτὸ στὸ  μυαλό τους.

Ἀναρίθμητα τὰ παραδείγματα.

Γι' αὐτὸ λοιπόν, Γιῶργο Καπουτζίδη, κόψε τὶς ἀνοησίες. Τὸν δικό σου ἀνασφαλὴ ψυχισμὸ  ἐκφράζεις μόνο. Τίποτα ἄλλο. Πολλὰ μᾶς τὰ εἶπες.

Κι ἐσένα, Γιῶργο Καπουτζίδη, σὲ ἀγαπήσαμε, σὲ σεβαστήκαμε καὶ σὲ θαυμάσαμε γιὰ τὸ δικό σου καλλιτεχνικὸ ἔργο. Καὶ ναί, γνωρίζαμε ἀπὸ τότε τὴν ὁμοφυλοφιλία σου. Ὅταν ὅμως ἄρχισες νὰ κάνεις στρατευμένη τέχνη, καὶ ὅταν πῆρες ἀμπάριζα νὰ βρίζεις δημοσίως ὅλον τὸν κόσμο γιὰ νὰ βγάλεις τὰ ἀπωθημένα σου, μᾶς ἀναγκάζεις νὰ ἀποσύρουμε τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμό, στὸ πρόσωπό σου.

Καὶ ἐπειδὴ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, βγαίνει πολὺ χολὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν πίστη, θὰ πῶ τὸ ἐξῆς : ὁ λόγος πού, εἴτε συνειδητὰ εἴτε ἀνεπίγνωστα, εἴμαστε, πράγματι, ἀνεκτικοί (πάρα τὰ ὅσα πιστεύεις καὶ θέλεις μὲ τὸ ζόρι νὰ μᾶς κάνεις νὰ πιστέψουμε κι ἐμεῖς) εἶναι, ὅτι ἔχουμε μάθει, ἀπὸ τὴν θρησκευτική μας παράδοση, νὰ διαχωρίζουμε τὸ πρόσωπο ἀπὸ τὴν πράξη. Αὐτὸ λέει ἡ Θεολογία μας.

(Ἀπό τον Ἀνδρέα Σταλίδη).