Πρόσωπο μέ πρόσωπο Ἱερεύς-Βασιλεύς καί Βολευτής
Άκου βολευτάκο! Τρέμε και φρίττε ενώπιον κάθε Ιερέως που Αφορίζει και Εξαπολύει Επιτίμια
Καί τώρα, οἱ δυό μας βολευτάκο,
πρόσωπο μέ πρόσωπο
Ἀκριβής μεταγραφή, Παν. Κοσμίδης,
|
{Ἀπαγορευμένες σχέσεις} [Διακοπή κάθε ἐπικοινωνίας]: «... τί γάρ μοι τοὺς ἔξω κρίνειν; // οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑμεῖς κρίνετε; // 5.13 τοὺς δὲ ἔξω ὁ Θεὸς κρινεῖ. // ἐξαρεῖτε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν» (Α’Κορ. ε’ 13). [Παράφρασις]: [ ... τούς ἀπίστους // τούς κρίνει ὁ Θεός. // Καί ἐσεῖς ἔχετε καθῆκον // νά ἀπομακρύνετε ὁλοτελῶς // ἀπό τόν κύκλο σας κάθε πονηρόν καί ἀδιόρθωτον ἀδελφόν]. |
Α. ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΒΟΛΕΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΝΑ
[Ἱερεύς πρός βολευτάκο]
-Καί τώρα οἱ δύο μας ἄβουλε βολευτᾶκο, πού προάγεις τούς ΛΟΑΤΚΙ+
-Ἄκουσέ με ζαβό “μετα-ανθρωπάκι”.
-Εἴμαστε δέκα χιλιάδες (10.000) Κληρικοί, ἄλλοι τόσοι Μοναχοί καί Μοναχές καί μυριάδες μυριάδων (ἑκατομμύρια) εὐλαβεῖς πιστοί Ἑλληνορθόδοξοι.
-«Κάθε καμπάνα καί Παπᾶς, κάθε Παπᾶς καί Διάκος» (Δημοτικό, θρῆνοι ἁλώσεως), κάθε Διάκος καί πιστός, καθε πιστός σέ ἥρωας.
-«Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆ, σημαίνουν τά ἐπουράνια» (Δημοτικό, θρῆνοι ἁλώσεως).
-Γιά σένα, σημαίνουν τά καταχθόνια τῆς Θείας ἀρᾶς, τῆς ὑπερβατικῆς τιμωρίας.
-Μέ πλησιάζεις, μέ τό πανάκριβο κουστούμι σου, γιά νά ἐπιδείξης τήν εὐσέβεια, τήν ὁποία δέν διαθέτεις. Μέ περισσή ὑπεροψία καί προσποιητή ταπείνωσι. Τά τριμένα ράσα μου, τό ἦθος καί τό ὕφος μου, δέν σέ ἀφυπνίζουν.
[Πούλησε τήν ἴδια σου τή μάννα]
-Πούλησες τήν ἴδια τήν μάννα σου, στούς σοδομιστές ΛΟΑΤΚΙ+.
-Ὅταν θά προσέλθης στό σπίτι σου, δέν θά σέ ἀναγνωρίζη, οὔτε ἡ ἴδια ἡ μάννα. Ἐκείνη πού, σέ γέννησε καί σέ ἀνέθρεψε, μέ τά Χριστιανικά νάματα καί μέ τίς Πατριωτικές ἐξάρσεις.
«Ἤπιες μέ τό χέρι τῆς μάννας σου // νερό καθάριο τῆς πίστης. // Ὁ πατέρας βοήθησε στό ἄντλημα // ἀπ' βαθύ πηγάδι πηγάδι πατρογονικό». (Κούλα Παρασκευᾶ).
-Καί τώρα, σ’ ἐπιασε ναυτία ἐπάνω στό σκάφος τῆς ἐπηρμένης ἐξουσίας. Ξερνᾶς δηλητήριο ἀπιστίας καί δυσωδία βδελυρότητος.
[Ἐγώ Χριστιανό σέ γέννησα]
-«Ἐγώ Κωσταντῆ ἐγέννησα, καί ὄχι Χασάν», ἐκραύγασε ἡ ἡρωΐδα μάννα τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου, ὅταν ἐκεῖνος, ἐξισλαμισμένος, κτυποῦσε τήν πόρτα τῆς Ὑδραίας καπετάνισσας.
Χωρίς νά τοῦ ἀνοίξη τό σπίτι τόν ἀπέπεμψε καί ἐκεῖνος μετάνιωσε, ἐπανῆλθε στήν πατρώα πίστι καί ἐμαρτύρησε στήν Ρόδο (1800 μ.Χ.).
-Μετέβης στό πτωχικό παλατάκι σου καί δέν σέ ἀναγνωρίζει, οὔτε ἡ ἴδια ἡ μάννα πού σέ γέννησε.
-Ἐγώ Χριστιανό σέ βάπτισα στήν ἐκκλησιά μας, καί ἡ παραδοσιακή οἰκογένειά σου σέ ἀνέθρεψε μέ τά ἱερά μας.
-Καί σύ τά ξεπούλησες, γιά μιά θέσι, γιά ἕνα μισθό, γιά μιά δημοσιότητα, δουλοπρεπέστατα, στόν χείριστο ἄρχοντα πού κατέστρεψε ποτέ τό Γένος μας.
[Μάννα κράζει τό παιδάκι]
-Ἡ μάννα σου, σέ γαλούχησα μέ τά παραμύθια μας καί σοῦ τραγούδησε τά πιό ὄμορφα τραγούδια μας.
-Ἐγνώριζε ἄριστα πώς, ὅταν στήν κούνια δέν ψελλίζονται προσευχές, τότε γαλουχοῦνται τρομοκράτες.
-«“Μάννα” κράζει τό παιδάκι, // “Μάννα” ὁ νιός καί “Μάννα» ὁ γέρος, ...// Τή χαρά σου καί τή λύπη, // μέ τή “μάννα” τή μοιράζεις, // ποθητά τήν ἀγκαλιάζεις, // δέν τῆς κρύβεις μυστικό. ...».
-Καμιά μητρική ἀγκαλιά δέν εἶναι πιά γιά σένα ἀνοικτή. Ξεπουλᾶς καί τήν ἴδια τήν μάννα πού σέ γέννησε χωρίς ἀναστολή. Καί προσπίπτεις, βυθίζεσαι στήν βδελυρή πίσα τῆς πολιτικῆς μητριᾶς.
[Μάννα μοῦ γράφεις μιά γραφή, // ἕνα Καμμένο γράμμα]
-Ἐσύ βολευτάκο μου, τολμᾶς νά γράψης στήν μάννα σου γράμμα; Νά τῆς περιγράψεις τί ἐνεργεῖς μέσα στήν παγωνιά τῆς σοδομικότητος καί ὄχι μέσα στόν πατριωτικό εὐωχία;
-«Μου γράφεις μάνα μια γραφή, // κι’ ἕνα καμμένο γράμμα // στοῦ Μπιζανιοῦ τήν παγωνιά, //στό κρύο θα πεθάνω. //
-Λειτούργησε τήν
Παναγιά, // κι’ ἄναψε ἁγιοκέρι, // νά κάνη θαῦμα
μάνα μου,
νά γίνη καλοκαίρι» (Μπιζάνι, Ἀπελευθέρωσις Ἰωαννίνων 19-21 Φεβρουαρίου 1913).
-Γιά σένα βολευτάκο μου, οὔτε ἡ μάννα σου δέν θά ἀνάψη ἁγιοκέρι, καί οὔτε τ’ ὄνομά σου θά δώση στήν Ἁγία Πρόθεσι. Τ’ ἀκοῦς;
[Μάννα μου τά κλεφτόπουλα]
-Πόσα ἡρωϊκά τραγούδια νά σοῦ ψάλλω, πού τά μετέτρεψες σέ θρηνητική ἐπωδώ τῆς χυδαιότητος!
-«Μάνα μου τά, μάνα μου // τα κλεφτόπουλα. Τρῶνε // καί τραγουδᾶνε, ἄϊντε // πίνουν καί γλεντᾶνε. ...» (Κλέφτικο Ἆσμα).
-«Μάννα μου, τά μάννα μου // τά βολευτόπουλα. Τρῶνε // γλεντοκοπᾶνε καί τά πάντα ξεπουλᾶνε».
«Ξεπουλᾶνε καί τή μάννα τους // τόν ἴδιο τους πατέρα. // Τ’ ἀδέλφια τούς παπποῦδες τους // καί ὅλη τήν οἰκογένεια».
-«Γονέας ἕνα (1) εἶσαι πατέρα μου // καί σύ μάννα ὁ δύο (2). // Γιαγιάδες τρία (3), τέσσερα (4), // παπποῦδες πέντε (5) κι’ ἕξι (6). //
-Αὐτό νομοθετήσανε, //αὐτό δέ θέ νά γίνη. // Ὁ ἀφέντης τους // τούς πρόσταξε // καί αὐτοί τό συμφωνοῦνε.
-Κάναν τά δάκρυα νερό // ὁ πόνο τους δέν σβήνει. // Ξεχάσαν τήν παράδοσι. // Τήν Πίστι, τήν Ἑλλάδα» (Διασκευή ἐπικαιροποιημένη).
Β. ΕΠΙΚΡΕΜΑΤΑΙ ΑΦΩΡΙΣΜΟΣ, ΑΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑ
[Μήνυμα ἀπό τό μέλλον]
-Ἄκου βολευτάκο. Ἔχεις μήνυμα ἀπό τό ὑπερπέραν.
-Ἔχεις μήνυμα ἀπό τό μέλλον. Ἄκουσέ το.
-Κινεῖσαι σέ μετρημένο χρόνο. Πολιτικό καί κοινωνικό.
-Μή στηρίζεσαι στούς ἐπισήμους ρασοφόρους τῆς τηλοψίας, πού τούς ἐλέγχετε, τούς πιέζετε, τούς ἀξαγοράζετε τούς ἐκβιάζετε. Αὐτοί, κινοῦνται μόνον ὡς ὀφθαλμόδουλοι, δηλ. δοῦλοι τῆς ἐξουσίας πρός τό θεαθῆναι ἀπό αὐτήν.
-Τώρα οἱ δύο μας μέ τόν λαό μας. Τώρα οἱ δυό μας πρωτοαφορισμένε, “πρωθυπουργεύοντα” κ. Κυρ. Μητσοτάκη.
-Μήν ἀλληθορίζετε στίς «γλυκύτατές σας ψήφους» (Σαίξπηρ, Κοριολανός). Δέν πρόκειται νά τίς δεῖτε στά μάτια σας.
-Ἐγώ ὁ ἁπλός Ἱερεύς, μετέχω στό “Βασίλειο Ἱεράτευμα”. Μήπως κατέχεις τί ἆραγε νά σημαίνη αὐτό; Τελῶ τήν ἔνσαρκο ἐνανθρώπισι τοῦ Κυρίου μας κατά τήν ἀναίμακτο Θεία Εὐχαριστία, ὡς Ἱερεύς. Καί ἀσκῶ τήν βασιλική ἐξουσία τοῦ Κυρίου, προστάζοντας τήν ἐφαρμογή τῶν Νόμων τοῦ Βασιλέως τῶν Βασιλέων. Τῶν Νόμων τῶν Ἱερῶν Εὐαγγελίων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων.
-Κάθε εὐσεβής καί ἅγιος Κληρικός, κρίνεται ἐν τοῖς πράγμασι ὡς “Βασιλεύτερος τῶν Βασιλέων”. « ....σὺ γὰρ βασιλεύτατός ἐσσι» (Ὅμηρος, Ἰλιάδα, Ραψωδία ι69, ι160, ι392, κ239 καί Ὀδύσσεια, Ραψωδία ο533).
-Ἀφουγκράζεται τόν πόνο τῆς καρδίας τοῦ λαοῦ, σκουπίζει τόν ἱδρώτα καί τά δάκρυά του. Τοῦ χαρίζει ρίζες καί φτερά. Τόν βυθίζει τήν κολυμβήθρα, στήν θάλασσα τοῦ ἁγίου καί ἐνδόξου παρελθόντος, τοῦ φυτεύει φτερά, ὥστε νά ξεχυθῆ καί νά ἀπολαύση τό αἰθέριο γαλάζιο τοῦ οὐρανοῦ καί τό θεοφόρο μέλλον.
-Καί ἐσύ, ἐάν καί ἐφ’ ὅσον ἀποτολμήσης νά εἰσάγης στήν κοινωνία ἀντινόμους κατά τοῦ Ἱ. Εὐαγγελίου, νόμους ΛΟΑΤΚΙ+, τότε ἄς ἀναμένης, φοβερές συμφορές καί τιμωρίες.
[Βουλή, τ’ ὄνομά σου “Λεγεών”]
-«Ποιό εἶναι τό ὄνομά σας, ἐκεῖ στή βουλή;», ἐρωτοῦσε ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης;
-“Λεγεών”, ἀποκρινόταν ὁ ἴδιος, καθότι, ἐκεῖ ἐμφωλεύει καί χορεύει πλήρης Λεγεών ἀπό δαιμόνια».
-Βολευτάκο μου, πόσους ἀντιχριστιανικούς νόμους καί ποιές ἀντεθνικές διατάξεις ψήφισες μέ τό ρυπαρό χέρι σου;
-«Νά κοπῆ τό χέρι μου // καί νά κολληση ἡ γλῶσσα μου στό λάρυγγά μου», ἐκραύγαζαν μετανοημένοι, μπροστά στό λαό οἱ μισοί ἐπίσκοποι πού ὑπέγραψαν τήν προδοτική συμφωνία τῆς ψευτοοικουμενικῆς συνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντιας (1439).
-Ἐσύ, βολευτᾶκο μου πότε θά ντραπῆς καί θά μετανοήσης; Ἀναμένουμε, ἐλπίζω ὄχι ματαίως.
Γ. ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ
[Κύριος: Ἱερεμία μή μέ πιέζης]
-Μελετῶ τίς Ἅγιες Γραφές καί σάν νά ἀκούω τόν Κύριο, νά ἀπευθύνη τό λόγο, σέ μένα τόν Ἱερέα. Σέ ὅλους τούς πατέρες καί τούς ἀδελφούς μου. Ἀνάλογα μέ ἐκεῖνα τά τρομακτικά λόγια Του, πρός τόν Προφήτη Ἱερεμία.
-«Ἐσύ Ἱερεμία, μή προσεύχεσαι πιά γιά τό λαό αὐτό. Μή φωνάζης καί μή μέ παρακαλῆς· μή μέ πιέζης, γιατί δέν θά σέ ἀκούσω. Δέν βλέπεις τί κάνουν αὐτοί;» (Ἱερεμ ζ’ 16).
-Προβαίνω στήν ἐπικαιροποίησι τῆς τρομερῆς Θεϊκῆς προσταγῆς:
-Πώ, πώ! Τί νά κάνω Κύριε.
«Νά μήν προσεύχεσαι γι’ αὐτό τόν βολευτάκο ποτέ σου. Μή μέ πιέζεις μέ τίς προσευχές νά τόν ἐλεήσω. Καθότι καταστρέφει ὁλόκληρο τό Γένος τήν δική μου Κληρονομία.
-Μή φωνάζης, δοῦλε μου Ἱερεῦ καί μή μέ παρακαλῆς. Μή μέ πιέζης καί δέν πρόκειται νά σέ ἀκούσω».
[Κύριος: Λώτ, λῦσε μου τά χέρια]
-Ὁ Θεός διέταξε τόν Λώτ νά ἀναλάβη τήν οἰκογένειά του καί νά ἀπομακρυνῆ, σ’ ἕνα μέρος, το ὁποῖο τοῦ ὑπέδειξε. Ἐπρόκειτο νά πυρπολήση τά Σόδομα καί τά Γόμορα, λόγω τῆς θεσμοθετημένης ὁμοφυλοφιλίας. Τότε ὁ Λώτ, ἐπειδή ἦτο γέρος, ἀδυνατοῦσε νά μεταβῆ στό συγκεκριμένο μέρος. Καί παρεκάλεσε τόν Θεό, νά καταφύγη σέ ἕνα πιό προσιτό μέρος. Τί τόν ἀπάντησε ὁ Θεός; Ἐνθυμεῖσθε;
-«Πήγαινε ὅπου ἔχεις σύνασε νά μεταβῆς, ὥστε νά μοῦ λύσεις τά χέρια Μου!» (Γέν. ιθ’ 17-22).
-Φοβερό καί ὑπέροχο! Ἕνας ἄνθρωπος, ὁ δίκαιος Λώτ, εἶχε δέσει τά Χέρια τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μήν ἐπιθυμῆ νά καταστρέψη τήν Πεντάπολη!!! Ἕνας πιστός καί εὐλαβής ἄνθρωπος.
Μεγάλη ἡ δύναμις τῶν εὐλογημένων ἀνθρώπων! Καί τῶν Ἱερέων καί τῶν Μοναχῶν. Χάρι σ’ αὐτούς συνεχίζεται ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου καί δέν μᾶς ἔχει ἀκόμη κατακαύσει.
[Δυσαρέσκεια, περιφρόνησις, ἀποκήρυξις]
-Μέ βάσι τά δύο προτεθέντα γεγονότα τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου καί τοῦ Πατριάρχου Λώτ, βολευτάκου μου, ὑποχρεοῦμαι καί ἐγώ καί ὁ κάθε ἱερεύς, νά σοῦ ἐπιβάλλω κάθε πνευματική καί ἄϋλο ποινή.
-Μέσα στήν καρδιά μου, ἀναφύεται, ἡ Ἱερατική ἀποκήρυξίς σου, ἡ περιφρόνησις καί ἡ ἔντονος δυσαρέσκεια γιά τίς αἰσχύνες σου.
-Ταῦτα συγκροτοῦν, ἀλήθεια, φρικτά μυστικά Ἱερατικά ἐπιτίμια, ἀπό τά ὁποῖα ἀδύνατον νά διαφύγης, μέ κάποιος ἄλλο τρόπο, παρά μέ τήν αἰσχύνη καί τήν βαθυτάτη μετάνοια.
-Μή ἐπιστηρίζεσαι στήν προβολή σου ἀπό τά κατάπτυστα, στρατευμένα, συστημικά ΜΜΕ (Ἐξαπατήσεως), πού τούς πετᾶς μερικά ξεροκόμματα.
-Μήτε νά ἐλπίζης, ὅτι θά σέ βοηθήσουν τά “ληγμένα προϊόντα”, μερικῶν ἀναξίων Ἀρχιερέων. Ἐκείνους, τούς ὁποίους, ὁ “ψευτοκαῖσαρ” τούς ἀπεκάλεσε, θρασύτατα καί προκλητικότατα, «δειλούς” καί “κότες λυρᾶτες”.
-Ἕνας διαβόητος ὑπουργός, δηλώνει προκλητικά, πώς δέν θά ἐνεργήσουν τίποτε οἱ “παπᾶδες”, ἐπειδή ἐλέγχουμε πλήρως τούς Ἐπισκόπους.
-Πράγματι, πολλοί Ἀρχιερεῖς, δουλόφρονες, δέν ἀποτολμοῦν οὔτε Ἱερατικές συνάξεις νά πραγματοποιήσουν. Τυφλόνονται ὅταν ἀτενίζουν τούς Ἱερεῖς στά μάτια. Τρέμουν τήν Ἱερατική εἰρωνία, πού συγκαλύπτεται μέ κολακεῖες αὐτοκρατορικοῦ τύπου.
Δ. ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΝ. ΕΠΙΤΙΜΙΑ
[Βολευτάκο, ἔχεις τήν δυσμένειά μου]
-Ὑπέπεσες, βολευτάκο μου, στήν δυσμένειά μου καί στήν ἀποστροφή μου. Κρατῶ στά χέρια μου τά πνευματικά ὅπλα καί τά ἐπιτίμια. Κεραυνούς καί ἀστραπές. Διαθέτω κάθε ἁρμοδιότητα νά τά ἐκτοξεύσω, πρός οἰκοδομήν καί πρός προστασία τοῦ λαοῦ μου. Κάθε πνευματικός ἀφορισμός καί ἀρά ἐξαπολύεται, ἀπό μυρίους (10.000) Ἱερεῖς.
-Νά γνωρίζης πώς, κάθε Ἱερεύς δικαιοῦται, ἀπολύτως, νά ἐκτελῆ ὅλα τά Ἱερατικά του καθήκοντα, πλήν τῆς χειροτονίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ Ἀρχιερατικό καθῆκον.
-Ἀπόδειξις ἀποτελεῖ τό γεγονός ὅτι, στή Ὀρθοδοξία, αὐτό συντελεῖται ἐπί 2000 χρόνια, ἀνελλειπῶς. Εἰδικά, κατά τά χρόνια τῆς ἐπαράτου μαύρης τουρκοκρατίας, ὁ ἀφορισμός ἀποτελοῦσε λίαν διαδεδομένο Ἱερατικό λειτούργημα καί ἐξουσία.
-Οἱ Ἱερεῖς ἐξαπέλυαν ἀφορισμούς, καί αὐτό ἀποτελοῦσε τόν φόβο καί τόν τρόμο τῶν ἀνόμων τῶν ἀξέστων, τῶν ἰσχυρῶν τῆς ἐποχῆς. Καί προστασία τοῦ ἁπλοϊκοῦ λαοῦ. Συνέπεια συνήθης, τῶν συνεπειῶν τοῦ ἀφορισμοῦ τά ἄλιωτα, τυμπανιαῖα πτώματα μετά τήν ἐκταφή τους.
-Αὐτή ἡ ἐκτενής χρῆσις τοῦ ἀφορισμοῦ, ἐνδεχομένως πάνω ἀπό τό μέτρο, ὡδήγησε τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τό 1935 μ.Χ., νά συστήση προσοχή. Συγκεκριμένα, προτείνει νά μή ἐνεργεῖται καθ’ ὑπερβολήν ὁ ἀφορισμός, ἀλλά μόνον σέ ἐξαιρετικές καί προκεχωρημένες περιπτώσεις.
-Κατά συνέπειαν, δικαιοῦμαι, ὅπως καί ἁπαντες οἱ Πατέρες, νά ἀναλάβουμε τά “πνευματικά ὅπλα” τήν “μάχαιρα τοῦ Πνεύματος”, ἀνά χεῖρας καί νά ἐνεργήσουομε, γιά τήν διασφάλισι τῆς εὐσεβείας τοῦ Ἔθνους.
[Πρώην Ἱερεύς, Ἀγᾶς, λύει ἀφορισμό]
-Ἄκου, ἀφελέστατε βολευτάκο. Μή ἐπιστηρίζεσαι στήν Ἐπισκοπική προστασία καί στόν βασιλικό Ἐπισκοπικό μανδύα.
-Κατά τά μαῦρα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, κάποιος Ἱερεύς, ἀφώρισε ἕναν Χριστιανό καί αὐτός ἀπέθανε. Μετά τήν ἐκταφή του τό σῶμα του, ἀνεσύρθη σέ ἄλιωτο μορφή, ἀποκρουστικό καί νά ἐκπέμπη ἀνυπόφορο δυσωδία.
-Οἱ οἰκεῖοι κατέφυγαν στόν ἐπιχώριο Ἐπίσκοπο, νά ἀποδώση τήν λύσι τοῦ ἀφορισμοῦ. Ἀποτέλεσμα μηδέν.
-Τότε ὁ Ἀρχιερεύς, ἀπεφάνθη ὅτι, ἡ δική του εὐχή δέν διαλύει τόν ἀφορισμό, καθότι ὁ Ἱερεύς, ὁ ἀφορίσας, εὑρίσκται στή ζωή. Πράγματι, αὐτό συνέβαινε, ἀλλά ὁ Ἱερεύς, κάτω ἀπό τίς Τουρκικές ἀπειλές καί τούς ἐκβιασμούς, εἶχε ἤδη ἀποσχηματισθῆ καί μετεβληθη σέ Ἀγᾶ. Αὐτό ὅμως δέν διέγραψε τό πνευματικό ἐπιτίμιο.
-Προσέτρεξαν λοιπόν, οἱ συγγενεῖς. Παρακάλεσαν τόν ἀποστάτη νά προσέλθη καί νά συγχωρήση τόν νεκρό. Ἐναπέθεσαν τό φέρετρο ἐπάνω ἀπό τόν τάφο. Ὁ πρώην Ἱερεύς, νῦν Ἀγᾶς, κατέφθασε καβάλα στό ἄλογο του, μαζί μέ τούς στρατιῶτες του.
-«Εἶδες τί ὑπέστης γιά τίς ἀνομίες σου;», ἀνεφώνησε ὁ Ἀγᾶς πρός τόν νεκρό.
-«Λοιπόν, ἀρκετά! Σέ συγχωρῶ, γιά ὅτι ἔπραξες καί σέ ἐπευλογῶ». Ὕψωσε τά χέρια του, καί, σχηματίζοντας τό “μοναδικό εἰδικό Ἱερατικό σχῆμα εὐλογίας διά τῶν δακτύλων, τό ΙCΧC” καί εὐλόγησε σταυροειδῶς, τρεῖς φορές. Πάραυτα ὁ νεκρός μετεβλήθη σέ ἕνα σκελετό, δίχως ἴχνος σάρκας.
-Ἐπάγωσαν ἅπαντες. Φόβος καί τρόμος τούς κατέλαβε, γιά τήν ἀκατάλυτο ὑψίστη Ἱερατική Ἐξουσία. Τούς συγγενεῖς, τούς συνοδούς στρατιῶτες καί τόν ἴδιο τόν πρώην Ἱερέα. Ἡ βαθυτάτη μετάνοια τοῦ ἐκπεσόντος Ἱερέως, ἐπακολούθησε μετά τό φοβερό γεγονός.
[Ἀόρατος Πόλεμος]
-Πληθώρα ἀναλόγων περιστατικῶν, καταγράφονται στήν ζωή τῶν Χριστιανῶν, τά ὁποῖα τεκμηριώνουν τήν Ἱερατική Πνευματική Ἐξουσία κάθε εἴδους ἐπιτιμίων, ὅπως καί τοῦ ἀφορισμοῦ.
-Νά ἐπιπροσθέσουμε δέ καί τά Ἐπιτίμια στά Ἱ. Μυστήρια, κυρίως τῆς Ἱ. Μετανοίας καί ἐξομολογήσεως. Τότε θά σχηματίσουμε μία ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τῶν πνευματικῶν καταστάσεων. Τοῦ “Ἀοράτου Πολέμου”, ὁ ὁποῖος διενεργεῖται μέσα Ἀσυνόρου Κράτοςς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό τούς Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι λογίζονται “Βασιλεῖς, // βασιλευόμενοι ἄνωθεν” (Γρηγόριος Θεολόγος).
[Πόσο πούλησε τήν ψυχή του ὁ Ἰουδας;]
-Ἄκου, ἀσεβέστατε καί ἀφελέστατε βολευτάκο. Μήπως κατέχεις, πόσο πούλησε τήν ψυχή του, ἐκεῖνος ὁ πρώην ἀπόστολος, ὁ Ἰούδας; Μετεμελήθη, ἀλλά δέν μετανόησε καί ἐχάθη. Ἐσύ, πόσα παρέλαβες σέ χρῆμα, σέ εἶδος καί σέ δουλική δόξα; Μήπως ἐνθυμεῖσαι, γιατί ἕνας αὐτοκράτωρ (Κωνσταντῖνος Ε’, 718-715 μ.Χ.), ἐτιμήθη μέ τόν χαρακτηριστικό τίτλο “Κοπρ@@υμος”; Ναί, γιά τήν πολεμική του ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀτεγκτος εἰκονοκλάστης.
Συνελόντ’ εἰπεῖν: Μή ἀτενίζης τίς προσωρινές δόξες καί τά ἀπατηλά χειροκροτήματα. Αὐτά σβήνουν σάν τόν ἀφρό τῆς θαλάσσης. «Plaudite, amici, // comedia finitα est», ἤτοι «…χειροκροτεῖτε, φίλοι, ἡ κωμωδία ἐτελείωσε»(Ὀκταβιανός Καῖσαρ, ἐνῶ ξεψυχοῦσε, 14 μ.Χ.).
Ἀποκάλυψις: Ὡς γνωστόν, ἐάν παραιτηθῆ ἕνας βουλευτής καί οἱ ἀναπληρωματικοί του, πάραυτα, κλείνει ἡ βουλή καί προκηρύσσονται ἐκλογές στήν ἀνάλογη περιφέρεια.
Τά τρία συντηριτικά κόμματα, Ἑλληνική Λύσις (12), Σπαρτιάτες (10) καί Νίκη (10) καί ἀνεξάρτητοι (4), ἐπιβάλλεται νά τό μεθοδεύσουν ἀμέσως. Μία παραίτησις βουλευτοῦ ἀνά μήνα. Τί ἀποκρίνεσθε κ. Βελόπουλε, κ. Στίγκα, κ. Νατσιέ; Καταδεικνύεσθε ἕκαστος, «... ἄνθρωπος // ἰχθύος ἀφωνότερος καὶ // βατράχου ἀπραγότερος» (Παλλάδιος, Dialogus de vita Joannis Chrysostomi).
{Μετεμελήθη, ἀλλά δέν μετανόησε}
[Φρικτό τέλος Ἰούδα]: «... Τότε ἰδὼν Ἰούδας // ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη // μεταμεληθεὶς // ἐπέστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια // τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ πρεσβυτέροις λέγων͵ // Ἤμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. // οἱ δὲ εἶπαν͵ Τί πρὸς ἡμᾶς; // σὺ ὄψῃ. καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια // εἰς τὸν ναὸν ἀνεχώρησεν͵ // καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο» (Ματθ. κζ’ 3-5).
