Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης
Διδάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης
Ἕνα ἀκόμα δεῖγμα τῆς κακῶς νοούμενης «ἐλευθερίας» τοῦ ἀνθρώπου εἶναι καὶ ἡ προσπάθειά του νὰ ἀλλάξει τὸ …φῦλο του! Ὁ ἀποστατημένος ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, ψάχνοντας νὰ βρεῖ ἕνα νόημα στὴν ἄδεια ζωή του, ἐπικεντρώνει τὸ ἐνδιαφέρον του μονάχα στὸν τρόπο ποὺ θὰ ἱκανοποιήσει τὶς ἀπαιτήσεις τῆς σάρκας του. Ὅσο ὅμως καὶ νὰ νομίζει ὅτι μὲ τὴν ἱκανοποίηση τῶν κατώτερων ἐπιθυμιῶν του θὰ βρεῖ τὴν εὐτυχία, πλανᾶται οἰκτρά. Τὸ ὑπαρξιακὸ κενὸ δὲν καλύπτεται ἀπό…ἐγχειρήσεις ἀλλαγῆς φύλου, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς κοντὰ στὸ Δημιουργό της. Ἡ ἀνεύρεση τῆς εὐτυχίας καὶ τοῦ ἀληθινοῦ νοήματος τῆς ζωῆς βρίσκεται στὴν ἐφαρμογὴ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ κι ὄχι στὴν ἀνατροπὴ τῶν ἐντολῶν του.
Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο σὲ δύο φῦλα. Ἀλλὰ ἡ πτωτικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τὴν ἔκπτωσή του ἀπὸ τὸν παράδεισο, φαίνεται νὰ μὴ ἔχει τέλος. Ὅπως τότε, ἔτσι καὶ τώρα ὁ ἀλλοτριωμένος ἄνθρωπος ἐπιχειρεῖ νὰ γίνει θεὸς στὴ θέση τοῦ Θεοῦ, ὑποκύπτοντας στὸν ἴδιο ἀκριβῶς πειρασμὸ ποὺ ἔπεσαν οἱ πρωτόπλαστοι. Εἶναι λοιπὸν ἀνάγκη νὰ τονίσουμε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὶς παρακάτω ἀλήθειες:
Τὸ ἀνθρώπινο γένος, ὅπως ἄλλωστε καὶ κάθε ἄλλο γένος ἔμβιου ὀργανισμοῦ, ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο μόνο φῦλα. Πρόκειται γιὰ τὸ βιολογικὸ φῦλο ποὺ ἀποκτᾶ μὲ τὴ σύλληψή του κιόλας ὁ ἄνθρωπος, πρὶν κἄν γεννηθεῖ. Αὐτὸ τὸ δημιούργησε ὁ Θεός. Αὐτὸ ποὺ δημιούργησε ὁ ἄνθρωπος εἶναι οἱ ποικίλες σεξουαλικὲς «προτιμήσεις» του, ὡς θλιβερὸ ἐπακόλουθο τῆς φθορᾶς ποὺ ὑπέστη ἡ ἀνθρώπινη φύση.
Ὡστόσο τὸ σῶμα μας δὲν ἀνήκει σέ μᾶς, ἀλλὰ στὸ Θεὸ ποὺ τὸ δημιούργησε καὶ μᾶς τὸ πίστωσε, γιὰ νὰ κάνουμε τὴ σωστὴ χρήση του. Κι ὅπως δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ τὸ καταστρέφουμε μὲ διάφορες καταχρήσεις (π.χ. ἀλκοολισμό, ναρκωτικά, κάπνισμα, αὐτοκτονία κ.λπ.), ἔτσι δὲν ἔχουμε καὶ τὸ δικαίωμα νὰ τοῦ ἀλλάζουμε φῦλο. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος τὸ τονίζει αὐτὸ κατηγορηματικά: «Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεὸς» (Α΄ Κορ. γ΄17). Τί ἆραγε ἔχουν νὰ ἀπολογηθοῦν ὅσοι ὄχι μόνο φθείρουν τὸ σῶμα τους, ἀλλὰ κυριολεκτικῶς τὸ διαφθείρουν, μετατρέποντάς το ἀπὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ, σὲ κατοικητήριο νοσηρότητας καὶ πάσης ἀκαθαρσίας;
Ὅσοι ἀκολουθοῦν τέτοιες πρακτικὲς ὄχι μόνο ἐπαναστατοῦν στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνο ἀνατρέπουν τὴ φυσικὴ τάξη πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ θέτουν τὸν ἑαυτό τους σὲ ἐπώδυνες ταλαιπωρίες, οἱ ὁποῖες τὶς περισσότερες φορὲς ἔχουν καὶ ἀπροσδόκητα ἀποτελέσματα. Καὶ τοῦτο διότι εἶναι σχεδὸν ἀδύνατον νὰ ἐπιτύχουν τὴν πλήρη μεταστροφή τους στὸ ἄλλο φῦλο, ὅσες χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις ἢ ὁρμονοθεραπεῖες κι ἂν κάνουν. Ἡ προσπάθεια μετατροπή τους ἀπὸ ἄνδρες σὲ γυναῖκες καὶ τὸ ἀντίστροφο ἔχει σὰν ἀποτέλεσμα νὰ μεταλλάσσονται σὲ ἄτομα ἀρσενικὰ καὶ θηλυκὰ μαζὶ (transexual ἢ διεμφυλικά, ὅπως λέγονται) κι ὄχι σὲ ἄτομα ἀμιγῶς τοῦ ἀντίθετου φύλου. Τὸ τελικὸ ἐμφανισιακὸ ἀποτέλεσμα σὲ κάθε περίπτωση εἶναι μᾶλλον ἀξιολύπητο.
Ἐπιπλέον ἡ πολυπόθητη…ἀλλαγὴ φέρνει τὰ ἄτομα αὐτὰ σὲ σύγκρουση μὲ τὴν οἰκογένειά τους, δημιουργεῖ προβλήματα στὴν ἐπαφή τους μὲ τὸ εὐρύτερο κοινωνικὸ περιβάλλον καὶ τοὺς ὁδηγεῖ στὴ γκετοποίηση, τὸ κοινωνικὸ περιθώριο, ἀκόμα καὶ στὴν πορνεία. Πόσο εὐτυχισμένοι ὅμως μποροῦν νὰ εἶναι, ὅταν ἔχουν ὁδηγήσει ἀπὸ μόνοι τους τὴ ζωή τους σὲ τέτοιες ἀδιέξοδες ἀτραπούς; Ἐπιπλέον, ἀπὸ καθαρὰ ἰατρικὴ πλευρά, οἱ ὁρμονοθεραπεῖες αὐξάνουν τὸν κίνδυνο δημιουργίας νεοπλασιῶν. Ἑπομένως ἡ ἀλλαγὴ φύλου ἀποτελεῖ ἕνα ἐπικίνδυνο πειραματισμὸ γιὰ τὴν σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ὑγεία ὅποιου τὴν ἐπιχειρεῖ, δεδομένου ὅτι ἀρκετοὶ ποὺ τὴν πραγματοποίησαν ὁμολόγησαν στὸ τέλος τὸ τραγικό τους σφάλμα. Πιστεύοντας ὅτι «θὰ συμφιλιωθοῦν μὲ τὸν πραγματικὸ ἑαυτό τους», βρέθηκαν μπροστὰ σὲ ὀδυνηρὰ ἀποτελέσματα καὶ ἀπρόσμενα, ἀδιέξοδα γιὰ τὰ ὁποῖα ψάχνουν νὰ βροῦν λύση.
Ὅσοι ἀμφιβάλλουν γιὰ τὸ φῦλο τους καὶ θέλουν νὰ νιώσουν …καλύτερα ἀλλάζοντάς το, ἔχουν ἆραγε προηγουμένως προσφύγει στὴ βοήθεια ἑνὸς γιατροῦ, ἑνὸς ψυχολόγου, ἑνὸς ψυχιάτρου; Ἔχουν ἐνημερωθεῖ πλήρως κι ἀπὸ ὑπεύθυνα χείλη γιὰ τὶς ἀρνητικὲς συνέπειες καὶ τὰ καινούρια προβλήματα πού θὰ κληθοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν; Καὶ προπάντων, ἔχουν καταφύγει στὸ πετραχήλι ἑνὸς ἔμπειρου πνευματικοῦ; Ἔχουν ἆραγε ὑποπτευθεῖ ὅτι καὶ ὁ χειρότερος σαρκικὸς πειρασμὸς εἶναι δυνατὸν νὰ πολεμηθεῖ καὶ νὰ ξεπεραστεῖ μὲ τὴ δύναμη ποὺ μᾶς παρέχεται διὰ τῆς πίστεως, τῆς προσευχῆς καὶ κυρίως διαμέσου τῶν μυστηρίων τῆς ἐξομολογήσεως καὶ τῆς θείας κοινωνίας; Προφανῶς καὶ εἶναι ἄγευστοι ὅλων αὐτῶν τῶν δυνατοτήτων ποὺ δίνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, καὶ γι’ αὐτὸ παίρνουν μία τόσο ἐπιπόλαιη ἀπόφαση.
Δυστυχῶς ἡ πολιτεία μέσα στὸν ἄκρατο καὶ ἄκριτο… «προοδευτισμό» της, ἀντὶ νὰ ἀπαγορεύσει ἢ τουλάχιστον νὰ αὐστηροποιήσει τοὺς ὅρους κάτω ἀπὸ τοὺς ὁποίους μπορεῖ κάποιος νὰ προβεῖ σὲ ἀλλαγὴ φύλου, ἔσπευσε νὰ τὴν προωθήσει, μειώνοντας τὸ ἡλικιακὸ ὅριο ποὺ μπορεῖ κάποιος νὰ ξεκινήσει τὴν ἐπώδυνη, ἀμφίβολη, πολυέξοδη καὶ πολύχρονη αὐτὴ διαδικασία στὰ 15 ἔτη! Πόση ὡριμότητα ὅμως διαθέτει ἕνας 15χρονος ἔφηβος-η, προκειμένου νὰ πάρει τόσο καθοριστικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴ μετέπειτα ζωὴ του-της; Ἡ εὐθύνη τῆς πολιτείας εἶναι τεράστια καὶ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ συνείδηση τῆς κοινωνικῆς πλειοψηφίας ποὺ στέκεται ἐπιφυλακτικὴ ἕως καὶ πλήρως ἀρνητικὴ ἀπέναντι σὲ τέτοιου εἴδους νομοθετήματα.
Πραγματικὸ καταφύγιο ποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει ὄχι μονάχα οὐσιαστικὴ ἀρωγὴ στὰ προβλήματά μας ἀλλὰ καὶ συγχώρηση γιὰ τὰ ὅποια σφάλματά μας εἶναι ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἂς τὸ ποῦμε γιὰ μία ἀκόμη φορά: Ἡ πραγματικὴ λύση (καὶ) τῶν ὅποιων σεξουαλικῶν προβλημάτων βρίσκεται μέσα στὸ ζεστὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον ποὺ παρέχει ἀγάπη, στήριξη καὶ καθοδήγηση μαζὶ μὲ τὴν κατάλληλη ἐπιστημονικὴ βοήθεια. Ἡ πλήρης ἴαση τῶν προβλημάτων μας ὁλοκληρώνεται μέσα στὸν ἁγιαστικὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Χριστὸς ἀγκαλιάζει κάθε ἁμαρτωλὸ καὶ δοκιμαζόμενο ἄνθρωπο ποὺ προσφεύγει μὲ ταπείνωση καὶ πίστη κοντά Του. Σ’ Αὐτὸν θὰ βρεῖ τὴν ἀληθινὴ ζωή, τὴν ἀληθινὴ χαρά, καὶ τὸ γαλήνιο λιμάνι, γιὰ νὰ ἀναπαύσει τὴν τρικυμισμένη ψυχή του. Ὅσοι ἀμφιβάλλουν, δὲν ἔχουν παρὰ νὰ τὸ δοκιμάσουν.
