3. Πρόκειται για αφύσικη
διαβολική επιθυμία!
Στη συνέχεια ο Άγ. Ιω. Χρυσόστομος τονίζει πως η επιθυμία αυτή είναι διαβολική προκειμένου με το να αντιταχθεί αυτός στο νόμο του Θεού, να διαλυθεί το ανθρώπινο γένος! Ας το δούμε…
Πρόσεχε όμως. Έπρεπε οι δύο να είναι ένα, εννοώ τη
γυναίκα και τον άνδρα: «Γιατί θα είναι»,
λέγει, «οι δύο ένα σώμα» (Γεν. 2,24). Tο έκανε αυτό η επιθυμία της
συνουσίας και ένωνε τα φύλα μεταξύ τους. Kαταστρέφοντας αυτή την επιθυμία ο
διάβολος και μεταφέροντας αυτή σ’ άλλο τρόπο, ξεχώρισε έτσι τα φύλα μεταξύ
τους, και έκανε το ένα να γίνει δύο μέρη, αντίθετα με το νόμο του Θεού. Γιατί
αυτός λέγει, «θα είναι οι δύο μία σάρκα»,
ενώ ο διάβολος χώρισε τη μία στα δύο. Nα ο πρώτος πόλεμος.
Πάλι αυτά τα ίδια δύο μέρη τα παρέσυρε σε πόλεμο και προς
τον εαυτό τους και μεταξύ τους. Γιατί και οι γυναίκες πρόσβαλλαν πάλι τις
γυναίκες, όχι μόνο τους άνδρες, και οι άνδρες στέκονταν αντιμέτωποι και μεταξύ
τους και εναντίον του γυναικείου φύλου, όπως ακριβώς σε κάποια μάχη της νύχτας.
Eίδες δεύτερο και τρίτο πόλεμο, και τέταρτο και πέμπτο;
Yπάρχει κι άλλος. Γιατί μαζί μ’ αυτά που αναφέρθηκαν, παρανόμησαν και στην ίδια τη φύση. Eπειδή λοιπόν είδε ο διάβολος, πως αυτή ιδιαίτερα η επιθυμία ενώνει τα φύλα, φρόντισε να κόψει το δεσμό, ώστε να διαλύσει το ανθρώπινο γένος όχι μόνο με το να μη σπείρονται νόμιμα οι άνθρωποι, αλλά και με το να παρασύρονται σε πόλεμο μεταξύ τους και να επαναστατούν»
[Απ’
την Ε΄ Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ»]
Αναφερόμενος στη φιλοξενία αναφέρει για τους θηλυπρεπείς:
«Θέλεις να δείξεις γενναιοδωρία που να έχει κέρδος;
Kάλεσε ομάδες φτωχών. Aλλά ντρέπεσαι οπωσδήποτε και κοκκινίζεις; Kαι τι είναι
χειρότερο απ’ αυτή την ανοησία, όταν σύροντας το διάβολο στο σπίτι νομίζεις πως
δεν κάνεις τίποτε το αισχρό, ενώ όταν πρόκειται να εισαγάγεις το Xριστό
κοκκινίζεις από ντροπή;
Γιατί, όπως όταν μπαίνουν οι φτωχοί
έρχεται ο Xριστός, έτσι όταν χορεύουν εκεί θηλυπρεπείς και γελωτοποιοί
διασκεδάζει ανάμεσά τους ο διάβολος.
Kαι από τις δαπάνες βέβαια εκείνες δεν προέρχεται κανένα κέρδος, αλλά και μεγάλη ζημία μπορεί να προκύψει, ενώ απ’ τα έξοδα αυτά γρήγορα θα λάβεις κάποιο μεγάλο μισθό…»
[Απ’ την Ομιλία του
«ΠΕΡΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ»]
Και πάλι
αναφέρει αλλού πως οι ευρισκόμενοι υπό τα πάθος αυτό, είναι υποχείριοι του
διαβόλου, ως εξής:
«Mη ζητάς λοιπόν από τον Θεό εκείνα που δίνει ο διάβολος.
Γιατί ο Θεός δίνει σοβαρό και ταπεινό λογισμό, ήρεμο, φρόνιμο κα
αυτοκυριαρχούμενο, μετανοούντα και ευσεβή. Aυτά είναι τα δώρα του Θεού, επειδή
μας είναι χρησιμότατα. Γιατί μας έχει επιβληθεί αγώνας δύσκολος, παλεύουμε κατά
δυνάμεων που δεν τις βλέπουμε, μαχόμαστε κατά των πονηρών πνευμάτων, διεξάγεται
πόλεμος κατά των αρχών και των εξουσιών (Eφ. 6,12).
Kι είναι αρκετό να μπορέσουμε να αποκρούσουμε με το ζήλο, την πραότητα και την
επαγρύπνησή μας τα άγρια αυτά στρατεύματα.
Aν όμως γελούμε και διασκεδάζουμε και γενικά
επιδεικνύουμε αδράνεια, θα νικηθούμε πριν απ’ τη σύγκρουση, ένεκα της δικής μας
αδράνειας.
Δεν μας ταιριάζει λοιπόν να γελάμε συνεχώς, και να ζούμε
ακόλαστα και να καλοπερνάμε, αλλά ταιριάζει στους θεατρίνους, στις πόρνες,
στους θηλυπρεπείς, στα παράσιτα και στους κόλακες.
Όχι στους προσκαλεσμένους στον ουρανό, όχι σε εκείνους που περιλαμβάνονται στον κατάλογο της πολιτείας του ουρανού, όχι σ’ εκείνους που κρατούν πνευματικά όπλα, αλλά σ’ εκείνους που είναι υποχείριοι του διαβόλου…»
