Και τι θα έκανες Χαρίλαε θα γινόσουν καλόγηρος
Μακάρι. Και εγώ θα ήμουν καλύτερος άνθρωπος και ο τόπος μας.
1995. Τριμελής ομάδα που αποτελείται από το Χαρίλαο Φλωράκη, το συμμαθητή
και φίλο του ηθοποιό Τίτο Βανδή καθώς και ένα νέο δημοσιογράφο,
επισκέπτονται το Άγιο Όρος.
Ο
Χαρίλαος Φλωράκης ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με το ΚΚΕ και
ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αποδόμηση των ιερών και των οσίων της
ορθόδοξης πνευματικότητας φτάνει στο Περιωνυμο Όρος πιεζόμενος απο μια
εσωτερική ανάγκη. Υπαρξιακή ανάγκη. Το βιολογικό του ρολόι του θυμίζει
ότι ο θάνατος είναι κοντά.
Στις
Καρυές τον ξεναγεί λόγιος μοναχός π. Μωυσής που τόνιζε με πόσο σεβασμό
άκουγε την ενημέρωση που του έγινε. Μια μέρα φιλοξενήθηκε στο κελλί του
π. Ιερόθεου του βιβλιοπώλη των Καρυών. Ήταν ημέρα νηστείας και έφαγε τα
νηστίσιμα που του παρέθεσαν. Τα βρήκε πολύ νόστιμα και στην κουβέντα με
τα καλογέρια της συνοδείας μίλησε με σεβασμό για το άβατο και τους
νόμους του Αγίου Όρους που όφειλε να σεβαστεί η Ευρώπη. «Δεν έκανε όμως
το Σταυρό του».
Ξαφνικά
με ένα τζιπ μόνος και με τον οδηγό του, εξαφανίζεται προς άγνωστη
κατεύθυνση. Πού πήγε; Είναι πολύ πιθανό είπαν ‘οι πατέρες στην Ιβήρων
να επισκέφθηκε το Ρουμάνο Μοναχό που πρόσφατα απεβίωσε.
Πήγε
καί στην Σιμωνόπετρα που με σεβασμό υπογράφει στο βιβλίο του
προσκυνητή. Κάπως έτσι λοιπόν έγινε το ταξίδι αυτό. Φτάνοντας στην
Ουρανούπολη κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:
"Βρε παιδιά, περίμενα να βρω μέσα στο Όρος γέρους μοναχούς .Είδα νέους λεβέντες. Είδα νέα παιδιά, σπουδαγμένα…
Τι ήταν λοιπόν η επίσκεψη αυτή; Μόνο τουριστική; Όχι.
Αρχικά πρέπει να τονίσουμε ότι ο Χαρίλαος όπως και κάθε Έλληνας έχει την Ορθοδοξία από τα γεννοφάσκια του, από τη μάνα του.
Πολλοί
γνωστοί του τον ρωτούσαν μετά ανάμεσά τους και η Μαρία Δαμανάκηκαι η
Αλεκα Παπαρήγα : και εσύ Χαρίλαε στο Όρος; Απαντούσε ευθέως: «Μακάρι να
‘χα πάει νωρίτερα και ‘γω θα ‘μουν καλύτερα και ο τόπος»!!!
Μετά από την επίσκεψη στο Περίβολι της Παναγίας στο γραφείο του στον Περισσό εξομολογήθηκε σε Ιερομόναχο του Αγ. Όρους.
Έλεγε: "ήρθα
στο Όρος και νόμιζα ότι θα δω γέρους. Και βλέπω λεβέντες δυο μέτρα. Και
τι έπαθα στο Βατοπαίδι. Μόλις μπαίνω μέσα ακούω γειά σου σύντροφε.
Νόμιζα ότι ήταν κανας εργάτης. Κοιτάζω βλέπω ένα καλογέρι. Εσύ φώναξες.
Εγώ. Από που ως που σύντροφος. Ήμουν γενικός γραμματέας στην τοπική της
νέας Κομοτηνής. Και έγινες καλόγηρος… Πως ρε παιδάκι μου αυτό. Ναι δε με
ικανοποίησε ο Μαρξ και κατέληξα στο Χριστό. καλύτερα να άνοιγε η γη να
με καταπιεί…
Ο Ιερομόναχος που τον εξομολογησε είπε:
Εξομολόγησα χιλιάδες, την εξομολόγηση του Χαρίλαου δεν την άκουσα ποτέ…
Η τελευταία του επιθυμία
-Όταν
πεθάνω θέλω να ταφώ σαν χριστιανός ορθόδοξος στο εκκλησάκι του προφήτη
Ηλία στο χωριό μου που έβλεπα τα Άγραφα και τον θεσσαλικό κάμπο.”
