Πριν αναφερθούμε στο ρεσιτάλ αναισθησίας, πολιτικής μικροπρέπειας και αλαζονείας που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη Βουλή για τη συζήτηση που αφορούσε τις πυρκαγιές, έχει τη σημασία του να εστιάσουμε σε μερικούς λόγους που εκστόμισε στο υπουργικό συμβούλιο που πραγματοποίησε την ακριβώς επόμενη μέρα.
Το συμπέρασμα του πρωθυπουργού από τη συζήτηση πολιτικών αρχηγών ήταν ότι τα μαζικά πυρά που δέχθηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν μονάχα «απλοϊκές αντιπολιτευτικές κορώνες» και η «πικρή» διαπίστωσή του ήταν ότι «δυστυχώς φαίνεται ότι θα είμαστε μόνοι μας στο δρόμο της ευθύνης. Την αναλαμβάνουμε και θα την υπηρετήσουμε».
Και κατέληξε:
«Θα ήθελα, παρά τη δυσκολία και την όποια δυσθυμία μπορεί να υπάρχει λόγω του πραγματικά μεγάλου προβλήματος των πυρκαγιών, να μην ξεχνάμε τη μεγάλη εικόνα. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι πρωταγωνίστρια στο δρόμο της ανάπτυξης. Παρά τον επίμονο πληθωρισμό στα τρόφιμα, έχουμε τον τέταρτο χαμηλότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη. Έχουμε τη μικρότερη ανεργία εδώ και πολλά χρόνια».
Άρα έχουμε και λέμε:
Η βροχή αδιάσειστων επιχειρημάτων και ουσιαστικών προτάσεων που έπεσε στη Βουλή από τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, ήταν «απλοϊκές κορώνες». Ενώ η κλιματική «καραμέλα» που σερβίρει ο πρωθυπουργός στον λαό δια πάσαν νόσον και πάσαν… πανωλεθρίαν, είναι ο ορισμός της… πολυπλοκότητας.
Η κατακραυγή του κόσμου για την απουσία κρατικού μηχανισμού και μέτρων πρόληψης για το φετινό καλοκαίρι, μεταφράστηκε από τον κ. Μητσοτάκη ως μοναξιά στον δρόμο της ευθύνης. Κάτι σαν την μοναξιά της κορυφής ένα πράγμα. Το υψόμετρο γράφει 41% και ο πρωθυπουργός δεν μας βλέπει από εκεί πάνω. Και όταν λέει ότι είναι μόνος του, εννοεί πραγματικά ότι δεν υπολογίζει τα υπόλοιπα κόμματα, και κυρίως ότι δεν υπολογίζει τον λαό.
Η απόγνωση του λαού μπροστά στην καταστροφή και την ερήμωση της πατρίδας μας, χαρακτηρίζεται ως… «δυσκολία».
Η οργή, η αγανάκτηση, η εθνική κατάθλιψη και η αγωνία για τον τόπο μας που παραδίδεται στο χάος, χαρακτηρίζεται ως… «δυσθυμία».
Αυτό που έχει να αντιτάξει ο πρωθυπουργός στον «Αρμαγεδώνα» που αντιμετωπίσαμε αυτό το καλοκαίρι, είναι ότι πηγαίνει καλά η… οικονομία μας (!), που ανάθεμα αν πηγαίνει και αυτή καλά. Ελληνικέ λαέ μη θρηνείς για το κατάντημα του τόπου σου, γιατί έχουμε «επενδύσεις», που θα εξασφαλίζουν φαγοπότι για τους νεοφιλελέ γιάπηδες. Μην ασχολείστε με τα καμένα δέντρα, γιατί έχουμε «λεφτόδεντρα» που δυστυχώς όμως φυτρώνουν μόνο στις αυλές βιλών και περιφερικά του Μαξίμου. Μη σας νοιάζει το οξυγόνο γιατί θα έχουμε ανεμογεννήτριες να μας κάνουν αέρα. Μη σας απασχολεί η κατάσβεση των πυρκαγιών, άλλα η «κατάσβεση» του φλεγόμενου πληθωρισμού με κουπόνια κατοχής από το gov.gr.
Ακόμα και ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης αν βάζαμε στη θέση του πρωθυπουργού για να κάνει δηλώσεις, είναι απολύτως σίγουρο ότι θα έβγαζε περισσότερη «ανθρωπιά» και συναίσθηση της κατάστασης. Ο άνθρωπος φαίνεται να βρίσκεται μονίμως χαμένος στη φαντασίωση του Κογκρέσου. Μόνο αυτό μπορεί να εξηγήσει το ανησυχητικό φαινόμενο πως ο φακός τον πιάνει να χαμογελά μετά από όλες τις καταστροφές και τις θεομηνίες.
Μετά το ολοκαύτωμα της βόρειας Εύβοιας, μετά το φιάσκο στην Αττική Οδό, μετά τους σεισμούς της Κρήτης, και τώρα στην επιθεώρηση των καμένων της Πάρνηθας άλλα και σε άλλες περιπτώσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται με στυλ ανέμελου Λουδοβίκου που είναι υπερβολικά «cool» για να εγκαταλείψει το καρφιτσωμένο χαμόγελό του.
Το παραλήρημα στη Βουλή
Με λουδοβίκεια διάθεση εμφανίστηκε και στη Βουλή, για την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για τις πυρκαγιές. Αντί να απολογηθεί ενώπιον του ελληνικού λαού για την καμένη γη που απλώνεται στο διάβα της θητείας του, στήθηκε στο βήμα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με θράσος ξεδίπλωσε μια βεντάλια από οικτρές δικαιολογίες.
Στη συζήτηση ο πρωθυπουργός εισήγαγε έναν νέο «φαντεζί» όρο, φρεσκοψαρεμένο από τα δίχτυα των επικοινωνιολόγων του.
Μετά το χιόνι που πέφτει μόνο τη νύχτα κατά τις εκτιμήσεις του πρωθυπουργού, ήρθε στις ζωές μας και το πυρονέφος της νύχτας. Ακούγεται σαν μοχθηρή οντότητα από ταινία τρόμου που απειλεί τα δάση μας και τις περιουσίες μας τα βράδια, όταν ο «Μωυσής» – Μητσοτάκης δεν είναι παρών για να μας σώσει, διότι βέβαια δεν μπορεί να τα κάνει και όλα μόνος του.
Ο πρωθυπουργός κούνησε στο κοινοβούλιο τη νεοταξική «σημαία» της «κλιματικής κρίσης», ενώ την ίδια στιγμή έκανε λόγο για ανθρωπογενείς πυρκαγιές. Και αν ο λαός δεν βγάζει κανένα νόημα από αυτό, είναι διότι δεν υπάρχει, και διότι ο πρωθυπουργός πουλάει τρέλα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Τόσο απλό.
Ο Έβρος εξαφανίζεται από τον χάρτη, καίγεται για 15 μέρες, γίνεται γυμνή έκταση μπροστά στο μάτι του Τούρκου, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε «evros – pass» για φθηνές διακοπές αντί να έχει κηρύξει ήδη την περιοχή σε κατάσταση γενικού συναγερμού.
Επιτέθηκε εμμέσως στους επιστημονικούς φορείς όπως το Αστεροσκοπείο Αθηνών γιατί δήθεν μεγαλοποιούν τη διάσταση της καταστροφής, και είπε ότι καμένες εκτάσεις δεν είναι όπως παρουσιάζονται από κάποιους επιστήμονες στα ΜΜΕ. Ποιος επιτέθηκε στους επιστήμονες; Αυτός που στον καιρό της πανδημίας προκειμένου να ξεπουληθεί όλο το στοκ των σκευασμάτων του Μπουρλά, δήλωνε ότι «δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης».
Κατηγόρησε (άκουσον – άκουσον) τις «πολλές βροχές Μαϊου και Ιουνίου που δεν ήταν ευχή άλλα μάλλον κατάρα», διότι ευνόησαν την ανάπτυξη άγριων χόρτων. Είναι που έρχονται και αυτές οι «καταραμένες» βροχές και μας διαταράσσουν το νεοφιλελεύθερο περιβάλλον μας! «Μάθαμε» από την κυβέρνηση ότι τα καλοκαίρια κάνουν τα δάση περισσότερο εύφλεκτα. Φοβερή πληροφορία. Τώρα μάθαμε όμως πως και οι βροχές στρώνουν τον δρόμο για να καεί η Ελλάδα. Σε επόμενη φάση δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός να κατηγορήσει και την ύπαρξη οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, διότι τροφοδοτεί την φωτιά. Τίποτα δεν θα μας κάνει εντύπωση πια.
Τα κυβερνητικά στελέχη παπαγάλιζαν ως τώρα ότι είχαμε δήθεν «το χειρότερο καλοκαίρι από εκείνο του 1987» λόγω παρατεταμένου καύσωνα, αλλά ταυτόχρονα «φταίνε» και οι βροχές του Ιουνίου. Καθαρή παράνοια.
Οι απίστευτες δικαιολογίες του Κυριάκου Μητσοτάκη συνεχίστηκαν, και η μία ήταν πιο γραφική από την άλλη. Έφταιγε η κλιματική αλλαγή που για κάποιο λόγο έχει προτίμηση στο να «αλλάζει τα φώτα» στην Ελλάδα, ανάμεσα σε όλες τις άλλες Μεσογειακές χώρες. Κάηκε η Τενερίφη, η Χαβάη και ο Καναδάς, άρα έπρεπε να καούμε κι εμείς. Έχουν μείνει μερικές νησίδες πράσινου στα καμένα που δείχνουν οι δορυφόροι, οπότε μη γκρινιάζετε. Για κάποιες πυρκαγιές φταίνε οι εμπρηστές, αλλά τελικά δεν γνωρίζουμε αν το κάνουν από πρόθεση ή αμέλεια, ούτε ανακοινώνουμε τίποτα για τις προθέσεις τους και τα σχέδιά τους.
Γενικώς η κυβέρνηση τα έπραξε όλα καλά, αλλά η στάχτη που έχουμε στα μάτια δεν μας αφήνει να το δούμε…
