«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΜΟΝΑΧΟΥ
ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
«Κάποιο Σάββατο τό απόγευμα, συνέχισε
άλλη Ἱστορία ὁ άνωτέρω Κατηχητής Ιωάννης, δύο άπό τούς Χριστιανούς μας
άπεφάσισαν νά πάνε στό δάσος γιά κυνήγι. Τούς παρεκάλεσα, στό τέλος τούς
έμάλωσα νά μή πάνε, διότι σήμερα τό απόγευμα, τούς είπα, έχουμε τήν Ακολουθία
τού Εσπερινού, αύριο τήν Αναστάσιμη Ακολουθία της Κυριακής. Δέν μ' άκουσαν κι
έφυγαν. Πρίν ἀναχωρήσουν, τούς έδωσα τήν χάρτινη εικόνα τοῦ Άγίου Δαβίδ τού
Γέροντος, τοῦ έν Εύβοία.
Έφθασαν τήν νύκτα στό δάσος καί
ξάπλωσαν κάπου νά ξεκουρασθοῦν κι άργότερα νά τρέξουν γιά τό κυνήγι θηραμάτων.
Τήν νύκτα ένας απ' αύτούς πήγε πιό πέρα γιά σωματική του ἀνάγκη. Μπροστά του,
λίγα μέτρα μακριά, είδε ένα ψηλό καί λιγνό Καλόγερο νά περπατά. Ήταν ὁ ίδιος ὁ Οσιος
Δαβίδ, ὅπως εικονιζόταν στήν φωτογραφία πού τούς είχε δώσει ὁ κατηχητής
Ιωάννης. Ετρεξε λοιπόν, νά ειδοποιήσει καί τόν άλλο κυνηγό, άλλ' όταν ήλθε
εκείνος, ό Αγιος είχε έξαφανισθή. Τρομαγμένοι άπ' αύτόν τόν άπροσδόκητο νυκτερινό
επισκέπτη έφυγαν τήν ἴδια ώρα γιά τό χωριό τους. Ἐκεῖ κάλεσαν τόν Κατηχητή καί
τούς άλλους Χριστιανούς καί τούς εξιστόρησαν τό γεγονός. Έβγαλαν καί τά
συμπεράσματά τους ότι δέν πρέπει ν' απουσιάζουν άπό τίς Ακολουθίες τής
Εκκλησίας τους, διότι οί Αγιοι τούς παρακολουθούν καί τούς θέλουν μέσα
στήν έκκλησία σέ ώρες Ακολουθίας καί όχι μέσα στά δάση καί τά χωράφια.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
