«Οὗτος γάρ ἐστι περὶ οὗ γέγραπται· ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου.
Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ· ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστιν» (Ματθ. ια΄, 10, 11).
(: Διότι αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος, διὰ τὸν ὁποῖον ἔχει γραφῆ ὑπὸ τοῦ Μαλαχίου· Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἀγγελιαφόρον μου ἀμέσως πρωτύτερα ἀπὸ σέ, ὁ ὁποῖος θὰ προετοιμάσῃ τὸν δρόμον σου ἐμπρὸς ἀπὸ σέ, καὶ θὰ προπαρασκευάσῃ τὰς ψυχὰς νὰ σὲ δε-χθοῦν.
Ἀληθῶς σᾶς λέγω· δὲν ἔχει ἀναφανῆ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἐγεννήθησαν ἕως τώρα ἀπὸ γυναῖκας, ἄλλος μεγαλύτερος κατὰ τὴν ἀξίαν ἀπὸ Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν.Πρέπει ὅμως νὰ ξεύρετε καὶ τοῦτο· ὅτι ὁ ἔσχατος καὶ ὁ πλέον ταπεινὸς καὶ ἄσημος εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἡ ὁποία θεμελιώνεται ἀπὸ ἐμὲ ἐπὶ τῆς γῆς, (δηλαδὴ τὸ τελευταῖον μέλος τῆς Ἐκκλησίας μου) εἶναι ὑπὸ τὴν ἔποψιν τῶν θείων χαρισμάτων καὶ τῆς σωτηριώδους γνώσεως, τὰ ὁποῖα ἀπολαμβάνει ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας μου, μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν Ἰωάννην, ὁ ὁποῖος δὲν ἀπήλαυσε τὰς δωρεὰς καὶ τὰ χαρίσματα τῆς Καινῆς Διαθήκης).
Ὅλοι οἱ προφῆτες προεφήτευαν μέχρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου. Ἀπὸ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου καὶ μετὰ πραγματοποιοῦνται οἱ προφητεῖες.
- Στὸ βιβλίο “Ἀποστολικὴ Σαγήνη” ὁ συγγραφέας Ἰωάννης ἐκ Πίνδου ζητεῖ τὴν βοήθεια τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου, γιὰ νὰ μᾶς σκιαγραφήση τὴν μυστικὴ καὶ ἀπόκρυφη ἔννοια τῶν 7 γραμμάτων (στοιχείων) τοῦ ὀνόματος Ι.Ω.Α.Ν.Ν.Η.Σ.
Τὰ ἑπτὰ στοιχεῖα τοῦ ὀνόματος ἕνα πρὸς ἕνα ἔχουν κάποια ἔννοια μυστική.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ Ι. Σὲ πολλὰ σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀναφέρεται ὅτι ὁ Θεὸς δημιούργησε πρῶτα τὶς Ἀγγελικὲς Δυνάμεις, τὶς ὁποῖες ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης διαιρεῖ σὲ τρεῖς Ἱεραρχίες καὶ αὐτὲς σὲ ἐννέα τάγματα. Ὑπάρχει καὶ τὸ τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου, τὸ ὁποῖο ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ λόγῳ τῆς ὑπερηφάνειάς του.
Ἔτσι ὅλα τὰ Ἀγγελικὰ τάγματα, ὅσα ὁ Θεὸς δημιούργησε, εἶναι δέκα. Τὸ δέκατο ξεπεσμένο τάγμα πρέπει νὰ συμπληρωθῆ ἀπὸ τοὺς Μοναχούς. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Καλογερικὴ λέγεται Ἀγγελικὸ σχῆμα, καὶ εἶναι πράγματι. Διότι ἐφ’ ὅσον οἱ Ἄγγελοι ἔχουν παρθενία καὶ οἱ Μοναχοὶ παρθενεύουν. Ἐφ’ ὅσον οἱ Ἄγγελοι ἀγρυπνοῦν καὶ οἱ Μοναχοὶ κάνουν ἀγρυπνίες. Ἐφ’ ὅσον οἱ Ἄγγελοι εἶναι ὑπεράνω τροφῆς καὶ οἱ Μοναχοὶ νηστεύουν. Ἐφ’ ὅσον ἔργον τῶν Ἀγγέλων εἶναι ἡ συνεχὴς δοξολογία πρὸς τὸν Θεὸ καὶ οἱ Μοναχοὶ αὐτὸ κάνουν. Ἐφ’ ὅσον οἱ Ἄγγελοι ζωγραφίζονται μὲ φτερά, λόγω τῆς ἐλαφρότητας τῆς φύσεώς τους καὶ οἱ Μοναχοὶ ἔχουν τὸ ἐπανοκαλύμμαυχο. Ἔτσι ὁ μοναχισμὸς εἶναι Ἀγγελικὸ σχῆμα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ συμπληρωθῆ τὸ ξεπεσμένο τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου.
Γιαυτὸ λοιπὸν ὁ διάβολος ἀπὸ φθόνο πολεμάει τὸν Μοναχισμό, ἐπειδὴ θὰ καταλάβη τὴν θέση τῆς δόξας τοῦ Ἑωσφόρου (ἂν ζήση σύμφωνα μὲ τὶς ἀρχές του), τὴν ὁποία θέση εἶχε αὐτὸς πρὶν ξεπέση, ὅπως ἀναφέρεται στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Αὐτοὶ εἶναι ὅλοι οἱ Ὅσιοι ποὺ ἔλαβαν τὸ παράδειγμα τοῦ Μοναχισμοῦ ἀπὸ τὸν Τίμιο Πρόδρομο. Στὰ ἴχνη του περπάτησαν καὶ τὴν ἐρημικὴ ζωή του μιμήθηκαν. Ὥστε ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶναι ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Μοναχικοῦ τάγματος, τὸ ὁποῖο ἀνέτειλε μαζὶ μὲ τὴν ἀνατολὴ τῆς δικῆς του λαμπρότητας.
Τὸ Ι λοιπὸν σημαίνει τὸ δέκα ἀριθμητικά. Νὰ λοιπὸν ὁ δέκατος αὐτὸς ἀριθμὸς τοῦ Ι, ποὺ μᾶς φανερώνει τὸν ἀνακαινισμὸ καὶ τὴν ἀνόρθωση τοῦ ξεπεσμένου δέκατου τάγματος, τὸ ὁποῖο ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἐπρόκειτο νὰ ἀνακαινίση μὲ τὴν ἰσάγγελο ζωή του.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ Ω. Τὸ μετὰ τὸ Ι Ω συμβολίζει φανερὰ τὴν πρώτη παρουσία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σκεφθεῖτε λοιπόν, γιὰ νὰ δῆτε τὴν ἀλήθεια. Εἴπαμε πρὶν ὅτι τὸ Ι προεικονίζει τὸν Τίμιο Πρόδρομο. Πρῶτα λοιπὸν τὸ Ι, κατόπιν ἀκολουθεῖ τὸ Ω. Αὐτὸ λοιπὸν τὸ Ω σύμφωνα μὲ τοὺς γραμματικούς, ἀπὸ τί περιλαμβάνεται; Ἀπὸ δύο ΟΟ. Ὅταν ἑνώσεις δύο ΟΟ, σχηματίζεις ἕνα Ω. Τοῦτο τὸ Ω, καὶ ἀκουστικὰ καὶ ὀπτικὰ προεικονίζει τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, διότι εἶναι μέγας Θεὸς ὁ Χριστός. Καὶ διότι ὁ Χριστὸς συμπεριλαμβάνει τὰς δύο φύσεις ἀσύγχυτα τῆς Θεότητος καὶ τῆς Ἀνθρωπότητος, ὅπως καὶ τὸ Ω ἀπὸ δύο ΟΟ, αὐτὰ δὲ τὰ δύο ΟΟ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ δύο κύκλοι σφαιρικοί. Ὁ κύκλος δὲν ἔχει οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος. Εἶναι θαυμαστὴ λοιπὸν ἡ παρομοίωση τοῦ Ω μὲ τὸν Χριστό, γιαυτὸ καὶ ἔλεγε στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεολόγου Ἰωάννου ὁ ἴδιος «ἐγὼ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω».
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΤΕΡΟΥ Ν. Πρῶτα λοιπὸν τὸ Ι (ὁ Πρόδρομος), κατόπιν αὐτοῦ τὸ Ω (ὁ Χριστός). Νὰ λοιπὸν ἡ πρώτη παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Κατόπιν δὲ ἀπὸ τὸ Ω (τὸν Χριστὸ) τί ἀκολουθεῖ; τὸ ΑΝ. Αὐτὸ τί σημαίνει; Ἀνάστασις. Ποίου; τοῦ ἄλλου Ν. Τί θέλει νὰ πῆ αὐτὸ τὸ δεύτερο Ν; Νεκρῶν. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Νὰ καὶ ἡ Δευτέρα παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὅπου πρόκειται νὰ ἀναστηθοῦν οἱ νεκροί. Αὐτὰ λοιπὸν γιὰ τὸ ΑΝ καὶ τὸ δεύτερο Ν.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ Η. Μετὰ τὸ ΑΝ καὶ τὸ ἄλλο Ν (ὅπου λέγουν Ἀνάστασιν νεκρῶν) τί ἀκολουθεῖ; τὸ Η. Αὐτὸ τὸ Η πόσα δηλώνει ἀριθμητικά; Ὀκτώ. Νὰ λοιπὸν ὁ ὄγδοος ἀριθμός. Τί συμβολίζει αὐτὸς ὁ ὄγδοος ἀριθμός; Τὸν ὄγδοο αἰῶνα τῆς μακαρίας καὶ πανευτυχοῦς ζωῆς. «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν, καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
ΠΕΡΙ ΤΟΥ Σ. Μετὰ ἀπὸ τὸ Η (ποὺ εἰκονίζει τὸν ὄγδοο αἰῶνα τῆς αἰωνίου καὶ μακαρίας ζωῆς) ἀκολουθεῖ τὸ Σ. «Ἰωάννης γὰρ ἔσται τὸ ὄνομα αὐτοῦ». Αὐτὸ τὸ Σ πόσα φανερώνει ἀριθμητικά; Διακόσια. Αὐτὰ τὰ διακόσια ἀπὸ πόσα ἀποτελοῦνται; Ἀπὸ δύο ἑκατοντάδες. Διότι δύο φορὲς τὸ ἑκατὸ διακόσια. Ὁ ἑκατοστὸς ἀριθμὸς πῶς ὀνομάζεται σύμφωνα μὲ τὴν θεία Γραφή; Τέλειος. Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ ἀριθμὸς ἑκατὸ εἶναι τέλειος, ἄρα ὁ δύο φορὲς τὸ ἑκατό, ὑπερτέλειος. Νὰ λοιπὸν ὁ ὑπερτέλειος αὐτὸς ἀριθμός, ποὺ εἰκονίζει τὸ ὑπερτέλειον, τὸ ἀπέραντο καὶ ἀτελεύτητο τῆς αἰωνίου καὶ μακαρίας ζωῆς.
