Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Στήν σύγχρονη Δύση ἡ γοητεία τοῦ κακοῦ καί ἡ φαυλότητα τῆς ζωῆς ἔχουν ἀμαυρώσει τά πάντα καί μεταξύ αὐτῶν ἕνα ἀπό τά ποιό ἱερά ἀνθρώπινα ἀγαθά, τήν φιλία. Γιά τήν γνήσια φιλία, ἡ ὁποία δέν ἀποτελεῖ μία ἁπλή τυπική σχέση δύο ἀνθρώπων, ἀλλά μία οὐσιαστική πνευματική συνένωση, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει γιά τόν Μέγα Βασίλειο καί τήν φιλία πού τούς ἕνωνε ὅτι «Τίποτε, νομίζω δέν ἀξίζει, ἐάν δέν ὁδηγεῖ εἰς τήν ἀρετήν καί δέν κάνει καλυτέρους ὅσους ἀσχολοῦνται μέ αὐτό. Διά τούς ἄλλους ὑπάρχουν διάφορες ὀνομασίες ἤ ἀπό τόν πατέρα ἤ ἀπό τήν οἰκογένειαν ἤ ἀπό τό ἐπάγγελμα καί τίς πράξεις των. Ἐμεῖς ὅμως ἔχομεν τό μέγα προσόν καί ὄνομα νά εἴμεθα καί νά λεγώμεθα χριστιανοί. Αὐτό ἦτο ἡ μεγαλυτέρα καύχησις γιά μᾶς». Κατά παρ’ ὅμοιο τρόπο δύο Ὀρθόδοξοι λαοί, ἐάν πραγματικά ἐμφοροῦνται ἀπό χριστιανικό πνεῦμα, πρέπει νά καλλιεργοῦν τήν ἀρετή τῆς φιλίας, ὥστε νά μποροῦν νά καυχῶνται καί αὐτοί καί νά ὁμολογοῦν ὅτι «Ἐμεῖς ὅμως ἔχομεν τό μέγα προσόν καί ὄνομα νά εἴμεθα καί νά λεγώμεθα χριστιανοί. Αὐτό εἶναι ἡ μεγαλυτέρα καύχησις γιά μᾶς».
Ὁ ὑλιστικός ἀθεϊσμός κυρίαρχη ἰδεολογία τοῦ δυτικοῦ φιλελευθερισμοῦ
Αὐτήν τήν ἀρετή τῆς φιλίας καλοῦνται στήν ἐποχή μας νά καλλιεργήσουν δύο ἱστορικοί Ὀρθόδοξοι λαοί, ὁ Ἑλληνικός καί ὁ Ρωσικός, ὥστε νά ἀνταπεξέλθουν στίς ἱστορικές ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς. Γιά νά ἐπιτευχθῆ αὐτό πρέπει νά ἀπορριφθῆ ἀφενός ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία τῆς Δύσης, ἡ ὁποία τείνει νά γίνη παγκόσμια, ὅτι δηλαδή ὑπάρχουν δύο στρατόπεδα, αὐτό τοῦ καλοῦ καί αὐτό τοῦ κακοῦ, ὅπου ἡ ἀλήθεια εἶναι αὐτή πού προπαγανδίζουν τά δυτικά μέσα ἐνημέρωσης, τά ὁποῖα ἐλέγχονται ἀπό μία ὀλιγαρχική ἐλίτ. Ἀφετέρου, πρέπει νά ἀπορριφθῆ ἡ θεώρηση ὅτι ἡ ὁποιαδήποτε κριτική στίς ἀποφάσεις αὐτῆς τῆς ἐλίτ θεωρεῖται βλάσφημη καί συνωμοσιολογία καί καλούμεθα νά καταλάβουμε τό τί διακυβεύεται στήν πραγματικότητα, ὥστε ἡ φιλία τῶν δύο αὐτῶν λαῶν νά ἑδραιωθῆ σέ στέρεες καί ἀσάλευτες βάσεις.
Μέ τήν παροῦσα κρίση, ὅπου ἀναδεικνύεται ἡ κατάρρευση τῆς διεφθαρμένης Δύσης, ἐπιβεβαιώνεται ὅτι ὅλες οἱ ἑλληνόφωνες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, βραχυκυκλωμένες ἀπό τό οἰκουμενιστικό καί κοσμικό φρόνημα, ἀδυνατοῦν νά ἀναγνωρίσουν τόν ρόλο τῆς Ρωσίας, κάτι τό ὁποῖο πρίν ἀπό τό 1900 ἦταν πασιφανές καί αὐτονόητο. Ἔτσι ἀποδεικνύουν τήν φθορά πού ἔχουν ὑποστῆ τά τέσσερα Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς στήν φυσιογνωμία τους σέ σχέση μέ τό παρελθόν, διότι πρίν ἀπό τό 1900 εἶχαν βαθειά ἐπίγνωση ὅτι, ὅταν ἔπεσε ἡ Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία τό 1453, ἦταν τό Βασίλειο τῆς Ρωσίας πού διέσωσε τήν χιλιετῆ θρησκευτική καί πολιτική κληρονομιά τοῦ Βυζαντίου.
Ἡ κρίση πού βρίσκεται σέ ἐξέλιξη ἀπό τήν ἐποχή τοῦ κορωνοϊοῦ καί μετά ἔχει καταδείξει ὅτι ὁ ὑλιστικός ἀθεϊσμός, ὁ ὁποῖος ἦταν ἡ αἰτία νά καταρρεύση ἡ Ρωσική Αὐτοκρατορία τό 1917, στίς ἡμέρες μας ἀποτελεῖ κυρίαρχη ἰδεολογία τοῦ δυτικοῦ φιλελευθερισμοῦ, ἡ ἰδεολογία πού ἀποτελεῖ τό ὄχημα γιά τήν πραγμάτωση τῆς Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Ἀποτελεῖ προσπάθεια μίας ὀλιγαρχίας, μίας παγκόσμιας ἐλίτ, νά ἐλέγξη τήν παγκόσμια κοινότητα, κρατώντας ὁμήρους τούς πολιτικούς καί θρησκευτικούς ἡγέτες ὅλων τῶν δυτικῶν λαῶν. Μία ἐλίτ πού διακατέχεται ἀπό ἕνα ἀπύθμενο μῖσος πρός τόν Θεό καί σέ κάθε τι πού ἔχει τήν ἀναφορά του σέ Αὐτόν, ἡ χριστιανική πίστη, ὁ χριστιανικός πολιτισμός, ἡ οἰκογένεια, ἡ ἀνθρώπινη ζωή.
Μία ἐλίτ πού στόχο ἔχει νά ἀκυρώση τίς ἀτομικές ἐλευθερίες, καθιερώνοντας καταστροφικά μοντέλα καί τρόπους ζωῆς. Μία ὀλιγαρχία πού ἀποσκοπεῖ στήν δημιουργία μίας δυστοπικῆς κοινωνίας, μίας κοινωνίας χωρίς παρελθόν, χωρίς μέλλον, χωρίς πίστη, χωρίς ἰδανικά, χωρίς πολιτισμό, χωρίς οἰκογένεια, χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς ἐλπίδα γιά τό μέλλον, μία ἐλίτ πού σκοπό ἔχει τήν ὑποδούλωση τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἠθική διαφθορά ἀκόμα καί τῶν παιδιῶν.
Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι τό Ρωσικό κράτος καί ὁ πρόεδρός του Βλαδίμηρος Πούτιν ἀποτελοῦν πρόσκομμα στήν ἐπίτευξη τῶν σχεδιασμῶν τῆς παγκόσμιας ἐλίτ, στήν ἀποχριστιανοποίηση δηλαδή τοῦ δυτικοῦ κόσμου, στήν κυριάρχηση τῆς βαρβαρότητας τῶν ἠθῶν, στήν ἀποσταθεροποίηση νομίμως ἐκλεγμένων κυβερνήσεων καί τήν ἐπικράτηση τῆς καταστροφῆς καί τοῦ χάους. Αὐτό δηλαδή πού συνέβη στήν Συρία ἐχθές καί σήμερα σέ ἐντονότερο βαθμό στήν Οὐκρανία. Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ ἐλίτ θεωρεῖ τήν Ρωσία ἐχθρό της, ὁ ὁποῖος πρέπει νά ἀνατραπῆ. Αὐτά πρέπει νά τά γνωρίζουμε, νά γνωρίζουμε ποῖος εἶναι ὁ ἀντίπαλος καί νά μή προσαρτώμεθα πρός ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος στήν πραγματικότητα εἶναι ὁ ἐχθρός μας.
Ἡ σύγκρουσις, προσπάθεια τῆς Δύσεως νά ὁλοκληρώση τούς σχεδιασμούς της διά τήν πραγμάτωσιν τῆς παγκοσμίας τάξεως
Στίς 6/6 σέ δηλώσεις τοῦ Οὑγγροεβραίου παγκοσμιοποιητῆ George Soros στό Rroject Syndicate ἀναφέρθηκε ὅτι ἡ κύρια πηγή τῆς πολυκρίσης πού ἔχει πλήξει τόν κόσμο σήμερα εἶναι ἡ τεχνητή νοημοσύνη. Στήν δεύτερη θέση βρίσκεται ἡ κλιματική ἀλλαγή καί ἡ ρωσική ἐπίθεση στήν Οὐκρανία βρίσκεται στήν τρίτη θέση. Ἀναφερόμενος στήν οὐκρανική κρίση ὁ ἀδύστακτος παγκοσμιοποιητής μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε ὅτι «Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία προκάλεσε αρνητικό σοκ για τον κόσμο, διαταράσσοντας τον εφοδιασμό τροφίμων και προκαλώντας μια μεγάλη γεωπολιτική αναδιάταξη. Ωστόσο, τα πραγματικά αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα από ό,τι θα περίμενε κανείς….
Ως αποτέλεσμα, η Ουκρανία ετοιμάζεται τώρα να εξαπολύσει μια αντεπίθεση μόλις παραδοθεί όλος ο εξοπλισμός που έχει υποσχεθεί η Δύση…Πιστεύω ότι η αντεπίθεση θα είναι επιτυχής. Στόχος θα είναι η χερσόνησος της Κριμαίας, όπου βρίσκεται η κύρια ρωσική ναυτική βάση. Καταστρέφοντας την ήδη κατεστραμμένη γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία, η Ουκρανία μπορεί να μετατρέψει αυτό το στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο σε στρατηγική υποχρέωση, επειδή δεν υπάρχει νερό στην Κριμαία. Εάν η γέφυρα καταστραφεί, η Κριμαία θα εξαρτηθεί από την παροχή νερού από την Ουκρανία.
Δεδομένου ότι πολλές περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι ήδη εκνευρισμένες από τη δύναμη του δεσποτικού καθεστώτος του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, τέτοια γεγονότα μπορεί να τις οδηγήσουν στην απόρριψη αυτού του καθεστώτος εντελώς. Η αναζωογονημένη Ρωσική Αυτοκρατορία που ονειρεύεται ο Πούτιν θα μπορούσε να διαλυθεί και να πάψει να αποτελεί απειλή για την Ευρώπη και τον κόσμο…Η ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία και η μείωση των σινο-αμερικανικών εντάσεων θα παράσχουν τον απαραίτητο χώρο στους παγκόσμιους ηγέτες να επικεντρωθούν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής που απειλεί να καταστρέψει τον πολιτισμό μας…»! Εἶναι ἒκδηλο ἀπό τούς λόγους τοῦ George Soros ὅτι αὐτό πού διακυβεύεται εἶναι πολύ σοβαρό.
Στήν πραγματικότητα ἡ σύγκρουση δέν εἶναι μία ἁπλή συνηθισμένη ἀντιπαράθεση δύο ἀντιμαχόμενων ἀντιπάλων, ἀλλά ἡ προσπάθεια ἀφενός τῆς συλλογικῆς Δύσης ὑπό τήν ἡγεμονία τῶν Η.Π.Α. νά ὁλοκληρώσουν τούς σχεδιασμούς τους γιά τήν πραγμάτωση τῆς παγκόσμιας τάξης καί ἀφετέρου ἡ ἐπιχείρηση τῶν δυνάμεων ἐκείνων μέ αἰχμή τήν Ρωσία γιά τήν ἀποτροπή τῆς πραγμάτωσης αὐτῆς.
Ἡ μονοδιάστατος παγκοσμία τάξις πορεύεται πρός τήν ὁλοκλήρωσίν της
Εἶναι γεγονός ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὡς ὄργανο τῆς παγκοσμιοποίησης, ἀλλά καί τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως στήν παροῦσα κρίση διαδραματίζουν ἀποφασιστικό ρόλο στήν ὁλοκλήρωση τῶν σχεδίων τῆς παγκόσμιας ἐλίτ. Ἀφοῦ εἶναι ἀπόλυτα εὐθυγραμμισμένος καί ὑποταγμένος στήν ἰδεολογία καί στούς σχεδιασμούς τῆς ἐλίτ γιά τήν ἀποχριστιανοποίηση τῆς δυτικῆς κοινωνίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ὅτι τό Φανάρι βρίσκεται ὑπό τόν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς Μασονίας ἐδῶ καί ἕνα αἰώνα, ἀφοῦ τόσο στόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα ὅσο καί στόν προκάτοχό του, Μελέτιο Μεταξάκη, ἔχει ἀπονεμεθῆ ὁ 33ος βαθμός. Ἑπομένως εἶναι γεγονός ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὑπακούοντας στίς ἐντολές τοῦ βαθέος κράτους τῶν Η.Π.Α., τό ὁποῖο ἐλέγχει τό ὑπουργεῖο ἐξωτερικῶν τῆς Ἀμερικῆς καί τίς μυστικές ὑπηρεσίες, ἀναγνώρισε τήν αὐτοκεφαλία τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καί αὐτό ὄχι μόνον γιά πολιτικούς, ἀλλά καί γιά θρησκευτικούς λόγους. Διότι ὄχι μόνον πρέπει νά ἀπομονωθῆ τό Ρωσικό κράτος, σχίζοντας τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ ἑλληνόφωνη καί σλαβόφωνη, ἀλλά καί νά ἀποτελέση τό μόρφωμα τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας τό μοντέλο ἕνωσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν παπική.
Δέν πρέπει νά ἔχουμε καμία ψευδαίσθηση ὅτι ὁ Πατριάρχης καί τό Φανάρι, ἄν γιά ὁποιονδήποτε λόγο, σέ κάποια χρονική στιγμή ἀντιληφθῆ ὅτι διέπραξε μέγα λάθος πού ἀναγνώρισε τούς ἀχειροτονήτους, κάτι βέβαια τό ἀδιανόητο, ὅτι οἱ στοές πού τόν ἐλέγχουν θά ἐπιτρέψουν νά ἀναθεωρήση τίς πράξεις του, ἀφοῦ τήν ἴδια στιγμή στήν καλύτερη περίπτωση θά παυόταν ἀπό τήν θέση του. Διότι, ὅπως προείπαμε, αὐτό πού διακυβεύεται εἶναι πολύ σοβαρό.
Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ ἐποχή τῆς μονοδιάστατης παγκόσμιας τάξης, ὅπως αὐτήν προσπάθησαν νά ἐπιβάλλουν οἱ Ἀγγλοσάξονες μετά τόν Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, πορεύεται πρός τήν ὁλοκλήρωσή της. Βρισκόμασθε στά πρόθυρα τῆς ἀνάδειξης ἑνός νέου πολυπολικοῦ κόσμου. Καί στήν οἰκοδόμηση τοῦ νέου αὐτοῦ κόσμου ἡ προώθηση τῆς φιλίας τῶν δύο Ὀρθοδόξων λαῶν, τοῦ Ἑλληνικοῦ καί τοῦ Ρωσικοῦ μπορεῖ νά ἀποτελέση τήν γέφυρα μεταξύ τοῦ Ρωσικοῦ κόσμου μέ τήν Δύση.
Ἡ φιλία τῶν δύο ὁμοδόξων λαῶν μπορεῖ νά ἀποτελέση τό ἐργαλεῖο, γιά νά καταδειχθῆ στήν δυτική κοινότητα ὅτι ἡ Ρωσία δέν ἔχει πρόθεση νά τοποθετηθῆ ὡς ἐχθρός τῆς Δύσης, ὅτι δέν ἔχει ἐχθρικές διαθέσεις ἀπέναντί της. Ἡ φιλία αὐτή μπορεῖ νά γίνη τό μέσο, γιά νά συνειδητοποιήσουν τά δυτικά κράτη τήν ματαιότητα τῶν συγκρουσιακῶν πολιτικῶν τους καί ὅτι εἶναι πρός ὄφελος ὅλων νά συσπειρωθοῦν γύρῳ ἀπό τίς ἀρχές τῆς ἰσότητας καί τοῦ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ.
Ἆραγε ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θὰ πρωτοστατήση στὴν καλλιέργεια τῆς φιλίας μεταξὺ τῶν δύο λαῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τοῦ Ρωσικοῦ γιὰ τὴν προάσπιση τῆς παγκόσμιας εὐταξίας; «Ἰδού, νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ ἡμέρα σωτηρίας!».
