«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ὁ Ἀπόστολος, ἦταν ἕνα ἀπό τά πιό σεμνά, χαρούμενα καί καλόκαρδα παιδιά τοῦ οἰκοτροφείου τῆς Ἱεραποστολῆς μας. Βαπτίσθηκε τόν Ἰανουάριο τοῦ 1995 στήν Γιορτή τῶν Θεοφανείων. Κάποια ἡμέρα μοῦ διηγήθηκε τό ἐξῆς σημαδιακό ὄνειρο.
Ἦταν κάποια νύκτα τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1995. Εἶδα στόν ὕπνο μου μιά στρατιά ἀπό λαμπροστεφανωμένους νέους. Μπῆκαν κατά σειρές μέσα στήν αὐλή τῆς Ἱεραποστολῆς μας. Ἐγώ τούς κύτταζα παράξενα καί ἐκστατικά. Ἔκαναν ἕνα κύκλο γύρω μου καί κατόπιν ἔμπαιναν μέσα στήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Συζητοῦσαν μεταξύ τους, ἀλλά δέν καταλάβαινα τί ἔλεγαν. Ἔψαλλαν τό «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος...» στά ἑλληνικά. Ἐνῶ τά ὀνόματά τους ἦταν γραμμένα στό φωτοστέφανο τους μ' ἑλληνικά γράμματα.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
