«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
'Ο Γέροντας Παῒσιος 'Ολάρου.
Γιά τήν Θεία Κοινωνία ὁ Γέροντας ἔλεγε τά ἑξῆς:
Νά ἔχουμε πολλή προσοχή σ' αὐτόν πού δίνουμε τήν Θεία Κοινωνία, διότι θά δώσουμε φρικτή ἀπολογία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Οὔτε πολύ συχνά, οὔτε καί πολύ ἀραιά. Νά συμβουλευώμεθα τούς 'Ιερούς Κανόνες καί τήν πρακτική ἐφαρμογή ἐμπείρων Πνευματικῶν.
Σ' αὐτούς πού εἶναι ταραγμένοι, διαπληκτισμένοι μέ κάποιον, ἄθυμοι, πολεμούμενοι ἀπό σαρκικούς λογισμούς, ἄλλοι πού κρίνουν ἤ βλασφημοῦν τούς ἱερεῖς καί τούς γονεῖς τους, ἤ πιστεύουν στά μάγια καί προπαντός σ' αὐτούς πού ἔκαναν ἐκτρώσεις καί φυλάγονται νά μή κάνουν παιδιά ἤ προτρέπουν καί ἄλλους στά ἴδια θανάσιμα ἁμαρτήματα, νά μή τούς δίνουμε ἀμέσως τήν Θεία Κοινωνία, διότι παίρνουν φωτιά καί ἐμεῖς καί αὐτοί. Πρῶτα νά τούς συμβουλεύουμε νά διακόψουν τήν ἁμαρτία, νά κάνουν ἐλεημοσύνη τήν κατά δύναμι, νά κάνουν μετάνοιες καί προσευχές, ὅσες ἠμποροῦν, καί μετά ἀπό ἕνα χρόνο, ὅταν τό ῞Αγιο Πνεῦμα μᾶς πληροφορήση, θά ἠμπορέσουμε νά τούς δώσουμε τά ῎Αχραντα καί σωτηριώδη Μυστήρια.
Δέν μᾶς ὁδηγεῖ στήν τελειότητα μόνον ἡ συχνή Θεία Κοινωνία, ἀλλά καί ἡ μετά δακρύων μετάνοια, ἡ συχνή ἐξομολόγησις, ἡ ἐγκατάλειψις τῶν προτέρων ἁμαρτιῶν μας καί ἡ καρδιακή προσευχή.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
