«Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου ερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β´ Πέτρ. 1,21)
Ὁ προφήτης Ἰωνᾶς προφήτευσε τὴν καταστροφὴ τῆς Νινευῆ τὸν 8ο π.Χ. αἰώνα. Ἡ Νινευὴ δὲν καταστράφηκε τότε, γιατὶ μετανόησαν οἱ ἄνθρωποι. Πέρασαν χρόνια. Στὴ μνήμη τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχε ἡ προφητεία καὶ ξέρανε, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡ ὥρα νὰ πραγματοποιηθῇ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Τωβὶτ συμβούλευσε τὸ παιδί του (14,8), νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴ Νινευή, γιατὶ θὰ καταστραφῇ. Πράγματι καταστράφηκε τὸ 625 π.Χ., 100 χρόνια περίπου μετὰ τὸν θάνατο τοῦ προφήτου Ἰωνᾶ.
Οἱ προφητεῖες τῶν ἁγίων θὰ πραγματοποιηθοῦν ὁπωσδήποτε, γιατὶ δὲν ἔγιναν μὲ ἀνθρώπινο θέλημα ἀλλὰ μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ πότε θὰ πραγματοποιηθοῦν ὅμως δὲν τὸ ξέρουμε. Θὰ τὸ δοῦμε μπροστά μας, συνήθως ὅταν δὲν θὰ τὸ περιμένουμε, ξαφνικά. Ἀλλὰ πρέπει νὰ προετοιμαζώμαστε. Γι᾽ αὐτὸ ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε σημεῖα, ποὺ ὅταν τὰ δοῦμε, πρέπει νὰ ἑτοιμαζώμαστε γιὰ τὰ ἔσχατα.
Οἱ προφητεῖες τῶν ἁγίων εἶνε καὶ ὠφελιμώτατες. Ὅπως σημειώνει ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβᾶκος σὲ ἐπιστολή του στὸν Κωνσταντῖνο Τσαταλό (συγγραφέα ἑνὸς ἐκ τῶν πρώτων σχετικῶν βιβλίων μὲ τίτλο «Τὰ ἀναμενόμενα κοσμοϊστορικὰ γεγονότα ὑπὸ τὸ φῶς τῶν προφητειῶν τῆς Ὀρθοδοξίας», Θεσ/νίκη 1963), «ἅπασαι αἱ προφητεῖαι εἶναι διδασκαλία καὶ προτροπὴ εἰς μετάνοιαν, ἄνευ τῆς ὁποίας ἢ οὐδεὶς ἢ σπάνιοι θὰ ἐσῴζοντο». Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ μᾶς δημιουργοῦν φοβία, ἀλλὰ ἐγρήγορσι καὶ μετάνοια.
Στὶς μέρες μας ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ νέους ἁγίους πραγματικοὺς προφήτας (τοὺς ἁγίους Παΐσιο, Πορφύριο, Ἰάκωβο κ.λπ.), ποὺ μᾶς ἔδωσαν ζωντανὰ σημεῖα προετοιμασίας.
Τελευταῖα «ἐξ ἀφορμῆς ἑρμηνευτικῶν ὑπερβολῶν γύρω ἀπὸ τὸν χρόνο ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ συντελείας τοῦ κόσμου, ἀναφάνηκαν καὶ ἐξίσου ἀκραῖες ἑρμηνεῖες ποὺ ἀποδομοῦν καὶ τὴν ἴδια τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ περὶ τῆς συντελείας. Μπροστὰ στὸν ἐκ δεξιῶν κίνδυνο, “ἐκτρέπεται κανεὶς στὸ ἀριστερὸ ἄκρο”» (περ. «Ὅσιος Γρηγόριος», ἀρ. 47/2022, σ. 175). Ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης τόνιζε ὅτι, ὅταν θὰ ἀρχίσουν τὰ γεγονότα, τότε θὰ ὑπάρξουν πνευματικοὶ ποὺ –δυστυχῶς– θὰ θολώσουν τὰ πράγματα.
Ἐδῶ θὰ ἀναφέρουμε μόνον κάποιες προφητεῖες τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος π. Αὐγουστίνου μητροπολίτου Φλωρίνης, ποὺ τὶς εἶπε ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων μετὰ τὴν παραίτησί του ἀπὸ τὴν μητρόπολι καὶ καταγράφηκαν στὸ περιοδικὸ τοῦτο·
«Μπήκαμε σὲ δύσκολη ἐποχὴ καὶ πρέπει νὰ περιμένουμε πολλὰ κακά… Ὑπάρχουν βιβλία ποὺ προφητεύουν καὶ λένε, ὅτι στοὺς ἐσχάτους χρόνους θὰ συμβοῦν πολλὰ κακά, λ.χ. δὲν θὰ βρέχῃ ὁ οὐρανός, θὰ πέσουν κεραυνοὶ καὶ θὰ γίνῃ σεισμὸς ἐπὶ τῆς γῆς· οἱ ἄνθρωποι θὰ φοβηθοῦν καὶ θὰ φύγουν εἰς τὰς μάνδρας καὶ εἰς τὰ ὄρη. …Γι᾽ αὐτὸ πρέπει νὰ προσεύχεσθε… Μεγάλα κακὰ θὰ γίνουν· οὔτε οἱ μισοὶ Ἕλληνες θὰ μείνουν, οἱ ἄλλοι θὰ ἐξαφανιστοῦν. Ὁ Χριστὸς θὰ σώσῃ τὸν κόσμο… Θὰ γίνῃ τέλειος πόλεμος, ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ μείνετε πιστοὶ εἰς τὸν Θεόν» (9-6-2001, βλ. «Σπίθα» Ἰούλ. -Αὔγ. 2001, σ. 4). «Ἂν καὶ θὰ γίνῃ πάλι πόλεμος – ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάῃ. Θὰ περάσουμε πάλι δύσκολα χρόνια… Νὰ ἑτοιμαζώμεθα ὅλοι γιὰ τὶς μεγάλες μέρες ποὺ ἔρχονται. Ἡ δὲ μεγίστη ἐξ αὐτῶν εἶνε ὅταν ὁ Κύριος θὰ ἔλθῃ!» (ἔνθ᾽ ἀν., σ. 5).
Σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς μας, εἶχε πεῖ· «Βλέπω, ὅτι θὰ γίνῃ πόλεμος μὲ πολλὰ θύματα. Θὰ ἐμπλακῇ καὶ ἡ Ἑλλάς. Θὰ εἶνε συνέπεια τῆς ἀποστασίας μας» («Σπίθα» 599/9-2002, σ. 5).
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὡς ἱεροκήρυκας κήρυττε· «Πουλῆστε τὸ πουκάμισό σας ἢ τὴ ῥόμπα σας καὶ ἀγοράστε καὶ διαβάζετε Ἀποκάλυψι» («Σπίθα» Φεβρ. 2003, σ. 3).
Ὅπως σημειώνει ὁ ἴδιος ὁ Κων. Τσαταλὸς στὸν ἐπίλογο τοῦ βιβλίου του (σ. 134)· «Ἡ Ὀρθοδοξία θὰ ἐπικρατήσῃ… ἀλλ᾽ ὅπως τότε οἱ Ἑβραῖοι, πλὴν ἐξαιρέσεων ἀπεδοκιμάσθησαν, κατεστράφησαν, ἐξανδραποδίσθησαν καὶ διεσπάρησαν, πραγματοποιηθέντων πλήρως τῶν προφητικῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ…, ἔτσι καὶ ἡμεῖς, ὁ νέος Ἰσραήλ, θὰ ἀποδοκιμασθῶμεν ἐάν, καταφρονοῦντες τὴν πνευματικὴν κληρονομίαν τῶν ἁγίων Πατέρων μας, δὲν ἀτενίσωμεν μὲ δέος πρὸς τὸν Γολγοθᾶν».
«Τώρα εὑρισκόμεθα εἰς τὰς παραμονὰς τῆς μεγάλης ὀργῆς, πλησιάζει τὸ τέλος τῆς συντελείας», ἔλεγε ὁ ὅσ. Φιλόθεος (8-5-1979, ἕνα ἔτος πρὸ τῆς ὁσίας κοιμήσεώς του, βλ. orthopraxia.gr)
