Τρίτη 30 Μαΐου 2023

Ἡ ὥρα τῆς προφητείας

«Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύμα­τος Ἁγίου  ερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β´ Πέτρ. 1,21)

Ὁ προφήτης Ἰωνᾶς προφή­τευσε τὴν καταστρο­φὴ τῆς Νινευῆ τὸν 8ο π.Χ. αἰ­ώνα. Ἡ Νινευὴ δὲν καταστράφηκε τότε, γιατὶ μετανόησαν οἱ ἄν­θρωποι. Πέρασαν χρόνια. Στὴ μνήμη τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὑ­πῆρ­χε ἡ προφητεία καὶ ξέρανε, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡ ὥρα νὰ πρα­γματοποιηθῇ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Τω­βὶτ συμβούλευσε τὸ παιδί του (14,8), νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴ Νινευή, γιατὶ θὰ καταστραφῇ. Πράγματι καταστράφηκε τὸ 625 π.Χ., 100 χρόνια περίπου μετὰ τὸν θάνατο τοῦ προφήτου Ἰωνᾶ.

Οἱ προφητεῖες τῶν ἁγίων θὰ πραγματοποιηθοῦν ὁπωσδήποτε, γιατὶ δὲν ἔγιναν μὲ ἀν­θρώπινο θέλημα ἀλλὰ μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ πότε θὰ πραγματοποιηθοῦν ὅμως δὲν τὸ ξέρουμε. Θὰ τὸ δοῦμε μπροστά μας, συνήθως ὅταν δὲν θὰ τὸ περιμένουμε, ξαφνικά. Ἀλλὰ πρέπει νὰ προετοιμαζώμαστε. Γι᾽ αὐ­τὸ ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε σημεῖα, ποὺ ὅταν τὰ δοῦμε, πρέπει νὰ ἑτοιμαζώμαστε γιὰ τὰ ἔσχατα.

Οἱ προφητεῖες τῶν ἁγίων εἶ­νε καὶ ὠφελιμώτατες. Ὅπως σημ­ειώνει ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβᾶκος σὲ ἐπιστολή του στὸν Κωνσταντῖνο Τσαταλό (συγγραφέα ἑνὸς ἐκ τῶν πρώτων σχετικῶν βιβλίων μὲ τίτλο «Τὰ ἀναμενόμενα κοσμοϊστορικὰ γε­γονότα ὑπὸ τὸ φῶς τῶν προφη­τειῶν τῆς Ὀρθοδοξίας», Θεσ­/­νίκη 1963), «ἅπασαι αἱ προφητεῖαι εἶναι διδασκαλία καὶ προτροπὴ εἰς μετάνοιαν, ἄνευ τῆς ὁποίας ἢ οὐδεὶς ἢ σπάνιοι θὰ ἐσῴζοντο». Δὲν πρέπει λοι­πὸν νὰ μᾶς δημιουργοῦν φοβία, ἀλλὰ ἐγρήγορσι καὶ μετάνοια.

Στὶς μέρες μας ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ νέους ἁγίους πραγματικοὺς προφήτας (τοὺς ἁγίους Παΐσιο, Πορφύριο, Ἰάκωβο κ.λπ.), ποὺ μᾶς ἔ­δωσαν ζωντανὰ σημεῖα προετοιμασίας.

Τελευταῖα «ἐξ ἀφορμῆς ἑρ­μηνευτικῶν ὑ­περ­βολῶν γύρω ἀπὸ τὸν χρόνο ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ συντελείας τοῦ κόσμου, ἀναφάνηκαν καὶ ἐξίσου ἀκραῖες ἑρμηνεῖες ποὺ ἀποδομοῦν καὶ τὴν ἴδια τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας πε­ρὶ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ περὶ τῆς συντελείας. Μπροστὰ στὸν ἐκ δεξιῶν κίνδυνο, “ἐκτρέπεται κανεὶς στὸ ἀριστερὸ ἄκρο”» (περ. «Ὅσιος Γρηγόριος», ἀρ. 47/­2022, σ. 175). Ὁ ὅσιος Πα­ΐσιος ὁ Ἁγιορείτης τόνιζε ὅτι, ὅταν θὰ ἀρχίσουν τὰ γεγονότα, τότε θὰ ὑπάρξουν πνευματικοὶ ποὺ –δυστυχῶς– θὰ θολώσουν τὰ πράγματα.

Ἐδῶ θὰ ἀναφέρουμε μόνον κάποιες προφητεῖες τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος π. Αὐγουστίνου μητροπολίτου Φλωρίνης, ποὺ τὶς εἶπε ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων μετὰ τὴν παραίτησί του ἀπὸ τὴν μητρόπολι καὶ κα­ταγράφηκαν στὸ περιοδικὸ τοῦτο·

«Μπήκαμε σὲ δύσκολη ἐπο­χὴ καὶ πρέπει νὰ περιμένουμε πολλὰ κακά… Ὑπάρχουν βιβλία ποὺ προφητεύουν καὶ λένε, ὅτι στοὺς ἐσχάτους χρόνους θὰ συμβοῦν πολλὰ κακά, λ.χ. δὲν θὰ βρέχῃ ὁ οὐρανός, θὰ πέσουν κεραυνοὶ καὶ θὰ γί­νῃ σεισμὸς ἐπὶ τῆς γῆς· οἱ ἄν­θρωποι θὰ φοβηθοῦν καὶ θὰ φύ­γουν εἰς τὰς μάνδρας καὶ εἰς τὰ ὄρη. …Γι᾽ αὐτὸ πρέ­πει νὰ προσεύχεσθε… Μεγάλα κα­κὰ θὰ γίνουν· οὔτε οἱ μισοὶ Ἕλ­ληνες θὰ μείνουν, οἱ ἄλλοι θὰ ἐξαφανιστοῦν. Ὁ Χριστὸς θὰ σώσῃ τὸν κόσμο… Θὰ γί­νῃ τέ­λειος πόλεμος, ἀλλὰ ἐ­σεῖς νὰ μείνετε πιστοὶ εἰς τὸν Θεόν» (9-6-2001, βλ. «Σπίθα» Ἰούλ. -Αὔγ. 2001, σ. 4). «Ἂν καὶ θὰ γίνῃ πάλι πόλεμος – ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάῃ. Θὰ περάσουμε πάλι δύσκολα χρό­νια… Νὰ ἑ­τοι­μαζώμεθα ὅλοι γιὰ τὶς μεγάλ­ες μέρες ποὺ ἔρ­χονται. Ἡ δὲ μεγίστη ἐξ αὐ­τῶν εἶνε ὅταν ὁ Κύ­ριος θὰ ἔλ­θῃ!» (ἔνθ᾽ ἀν., σ. 5).

Σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ ἀδελφοὺς τῆς Μο­νῆς μας, εἶχε πεῖ· «Βλέπω, ὅτι θὰ γίνῃ πόλεμος μὲ πολλὰ θύματα. Θὰ ἐμ­πλακῇ καὶ ἡ Ἑλλάς. Θὰ εἶ­νε συνέπεια τῆς ἀποστασίας μας» («Σπίθα» 599/9-2002, σ. 5).

Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὡς ἱεροκήρυκας κήρυττε· «Πουλῆστε τὸ πουκάμισό σας ἢ τὴ ῥόμπα σας καὶ ἀγοράστε καὶ διαβάζετε Ἀποκάλυψι» («Σπίθα» Φεβρ. 2003, σ. 3).

Ὅπως σημειώνει ὁ ἴδιος ὁ Κων. Τσαταλὸς στὸν ἐπίλογο τοῦ βιβλίου του (σ. 134)· «Ἡ Ὀρθοδοξία θὰ ἐπικρατήσῃ… ἀλλ᾽ ὅπως τότε οἱ Ἑβραῖοι, πλὴν ἐξαιρέσεων ἀπεδοκιμάσθησαν, κατεστράφησαν, ἐξ­αν­δραποδίσθησαν καὶ διεσπά­ρησαν, πραγματοποιηθέντων πλήρως τῶν προφητικῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ…, ἔτσι καὶ ἡμεῖς, ὁ νέος Ἰσραήλ, θὰ ἀποδοκιμασθῶμεν ἐάν, καταφρονοῦντες τὴν πνευματικὴν κλη­ρονομίαν τῶν ἁγίων Πατέρων μας, δὲν ἀτενίσωμεν μὲ δέος πρὸς τὸν Γολγοθᾶν».

«Τώρα εὑρισκόμεθα εἰς τὰς παραμονὰς τῆς μεγάλης ὀρ­γῆς, πλησιάζει τὸ τέλος τῆς συν­τελείας», ἔλεγε ὁ ὅσ. Φιλόθεος (8-5-1979, ἕνα ἔτος πρὸ τῆς ὁσίας κοιμήσεώς του, βλ. orthopraxia.gr)

xristianikispitha