Έκθεση μαθητή από τη Θεσσαλονίκη, με θέμα την τραγωδία στα Τέμπη

Τι να σου γράψω που ντρέπομαι; Εις μνήμην του Κυπριανού (Μαθητής Λυκείου, κάκιστος στην επίδοση στο σχολείο και στη ζωή)

Μαρτίου 06, 2023

Πέμπτη ώρα… Μάθημα Έκθεση.. Και πάλι πρέπει να γράψουμε. Αυτή τη φορά για την τραγωδία στα Τέμπη, λέει…
Τι να σου γράψω που ντρέπομαι;

Σήμερα, όπως κάθε μέρα, ξύπνησα με το ζόρι για το σχολείο, βαριεστημένος. Στην τάξη τα μάτια μου κλείνουν. Στο διάλειμμα παίζω παιχνίδια στο κινητό. Με τη μάνα μου δε μιλιόμαστε εδώ και μέρες. Δε διαβάζω λέει και δεν έχω φιλότιμο. Ο πατέρας μου εξαφανισμένος, όπως πάντα. Τάχα δουλειά, δουλειά, δουλειά…. Ωραία ατάκα για να ξεφεύγει από τα προβλήματα. Η γκόμενα του μήνα το παίζει ζόρικη γι’αυτό θα αλλάξω πλεύση και θα στραφώ αλλού….

Τι να σου γράψω που ντρέπομαι;
Εσύ λέει ήσουν φοιτητής στη Νομική. Διάβαζες πολύ, είχες μια κοπέλα που αγαπούσες. Ευλόγησες τα στεφάνια του γάμου λέει σε ένα νησί. Ήταν να παντρευτείς. Έψελνες στην εκκλησία και βοηθούσες πολύ κόσμο. Εσένα ο πατέρας σου είχε έξι παιδιά και όμως είχατε άριστες σχέσεις.
Τι να σου γράψω που ντρέπομαι;
Εσύ έφυγες κι εγώ ακόμα εδώ να ψάχνω το νόημα της ύπαρξης μου…..
Ψέματα!
Δεν ψάχνω τίποτα… Απλά υπάρχω!
Ο χαμός σου με ξύπνησε κάπως από τον λήθαργο αλλά η αφύπνιση κράτησε το πολύ μια μέρα….
Τι να σου πω φίλε! Αν εκεί που βρίσκεσαι έχεις κάποια πρόσβαση στον Θεό, ζήτα του σε παρακαλώ να με ζωντανέψει. Ζήτα του να βοηθήσει έναν ζωντανό νεκρό.