Πατριάρχης Βαρθολομαῖος:
«Τὸ ΝΑΤΟ προστατεύει τὴν Λιθουανία»
ΕΞΕΛΙΠΕ ΠΑΣΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΦΑΝΑΡΙ
«Ἐκακοποίησαν» τὸν Βαλσαμῶνα μὲ μόνον στόχον
νὰ δημιουργήσουν εἰς Λιθουανίαν ἀντίπραξιν πρὸς τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας,
διὰ νὰ μεγεθύνεται τὸ Ὀρθόδοξον Σχίσμα!
Νὰ συγκληθῆ Πανορθόδοξος πρὶν «τιναχθοῦν ὅλα εἰς τὸν ἀέρα»!
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Δὲν εἶναι ἀναγκαῖον νὰ δίδη κανεὶς βάρος εἰς τάς ἐνεργείας τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Θὰ σπεύσω νὰ προλάβω ἀντιδράσεις, ὅπως «μά, εἶναι Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης», λέγων ὅτι ἀφ’ ἑνὸς εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν δὲν ἔχομεν Πάπαν, ὁπότε ὁ ἑκάστοτε Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν εἶναι τίποτε περισσότερον ἀπὸ Ἐπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ἢ Ἰνσταμπούλ, ὅπως ἐνίοτε λέγουν οἱ ἴδιοι οἱ Φαναριῶται, ἀναγνωρίζοντες ὅτι οἱ κάτοικοι (δυστυχῶς) εἶναι μουσουλμάνοι καὶ ὅτι τὸ ποίμνιον τοῦ Πατριάρχου δὲν εἶναι περισσότερον ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων.
Ἀφ’ ἑτέρου διὰ νὰ λάβη κανεὶς σοβαρῶς κάποιον δὲν ἀρκεῖ ἡ θέσις, π.χ. ἡ κριτικὴ τὴν ὁποίαν ἔχουν ἀσκήσει διὰ τὴν ΠτΔ τῆς Ἑλλάδος. Κατὰ τὸ σοφώτατον ἀρχαιοελληνικὸν ρητὸν «οὐ μόνον ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυσι, ἀλλὰ καὶ ἀρχὴν ἀνήρ». Ὁ κάποτε Χαλκηδόνος Βαρθολομαῖος ἀναλαμβάνων τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον ἀπέδειξεν ὅτι «ἐζυγίσθη, ἐμετρήθη καὶ εὑρέθη ἐλλιπὴς» καὶ θὰ ἦτο προτιμότερον – πρωτίστως διὰ τὸν ἴδιον- νὰ εἶχε παραμείνη εἰς ἐκείνην τὴν θέσιν, ὅπου δὲν θὰ ἠμαυρώνετο τουλάχιστον ἡ ὑστεροφημία του καὶ δὲν θὰ προεξένει τόσον κακὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.
Προσοχή! Τὸ κακὸν δὲν ὀφείλεται εἰς τὸ ὑποτιθέμενον «ἀξίωμά» του καὶ εἰς τὰ διεκδικούμενα ἀνύπαρκτα «προνόμιά» του, ἀλλὰ εἰς τὴν ἀθεολόγητον νοοτροπίαν ἐκείνων τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι, εἴτε ἀπὸ προσωπικὴν ἰδιοτέλειαν εἴτε ἐξαναγκαζόμενοι ὑπὸ τῶν πολιτικῶν, «κλίνουν γόνυ» εἰς κάθε ἀπονενοημένον βῆμα τοῦ Προκαθήμενου τῆς Κων/λεως, καθὼς ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν ἀρχὴν τῶν μυστικῶν ὀργανώσεων: «εἴτε θὰ σωθῶμεν ὅλοι μαζί, ὥστε οἱ νεώτεροι νὰ ἔχωμεν μέλλον εἰς τὰ ἀξιώματα, εἴτε θὰ ὁδεύσωμεν εἰς τὸν γκρεμὸν» μετὰ πολὺ θορύβου… Τί πράττουν ὅμως καὶ οἱ κληρικοί, οἱ ἡγούμενοι, οἱ μοναχοὶ ἔναντι αὐτῆς τῆς καταστάσεως;…
Ἐπανερχόμεθα ὅμως εἰς τὸν ἀρχικὸν συλλογισμὸν ὅτι δὲν εἶναι ἀναγκαῖον νὰ λαμβάνη κανεὶς σοβαρά ὑπ’ ὄψιν τάς ἐνεργείας τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαῖου, ὅταν ὁ ἴδιος δὲν λαμβάνη μὲ τὴν δέουσαν βαρύτητα τὰς ἀποφάσεις του. Λογογράφοι τοῦ Φαναρίου ἐπιχειροῦν νὰ περισώσουν τὸ «κύμβαλον ἀλαλάζον», δηλ. τὸ πνευματικὰ κενὸν Φανάρι (πλὴν ἐξαιρέσεων), μὲ βαρυγδούπους καὶ ἄλλας σπανίας ἀποθησαυρισμένας ἐκφράσεις, τὰς ὁποίας ἐνσωματώνουν εἰς τὰ λογύδρια τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, χωρὶς ὅμως ἀποτέλεσμα. Τὸ ὕπατον τῆς μηδαμινότητος ἀνεφάνη, ὅταν ἐκεῖνος ἐξεστόμισε τὸ «σκασίλα μου». Δὲν εἶναι τόσον ἡ ἔκφρασις, ὅσον ὁ τόπος ὁ ὁποῖος τὴν ἀναδεικνύει ὡς βλάσφημον, διότι ὅποιος ἔχει πραγματικὰ τὸ θάρρος διὰ τοιαύτας ἐκφράσεις, ἂς ταξιδεύση εἰς τὴν Μόσχαν καὶ ἐνώπιον τοῦ «ἀδελφοῦ» του Πατριάρχου Κυρίλλου, ἂς τολμήση νὰ εἴπη κάτι παρόμοιον. Αὐτὰ ὅμως λέγονται μόνον μὲ φόντον τὴν ἀστερόεσσαν…
Ἀπ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀπώλεσε τὸ ὅποιον ἐλάχιστον κῦρος τοῦ εἶχεν ἀπομείνει. Μὴ παρασύρεται, λοιπόν, κανεὶς ἀπὸ τὰ συστημικὰ μέσα ἐνημερώσεως, τὰ ὁποῖα, ὡς καλοπληρωμένα καὶ δὴ ἀκριβοπληρωμένα, κατακονδυλίζουν μὲ τὰ ἀπύλωτα «στόματά» των, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ σέβονται τὸν ἑαυτόν τους καὶ τὴν πίστιν τους, ἀπαιτοῦν ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε Πατριάρχην Κων/λεως νὰ ἀποδίδη τιμὰς ἀκόμα καὶ εἰς ἐκείνους τοὺς ὁποίους κατηγορεῖ ὡς ἐχθροὺς τῆς… πρωτοκαθεδρίας του(!). Λησμονεῖ ἆραγε τί ἀπήντησεν ὁ Κύριος εἰς τὰς «πρωτειομανίας» τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου;
Ἡ νέα ταραχὴ εἰς Λιθουανίαν
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μετέβη εἰς τὴν Λιθουανίαν ἀπὸ τῆς 20ῆς ἕως καὶ 23ης Μαρτίου μετὰ ἀπὸ πρόσκλησιν τῆς Πρωθυπουργοῦ κας Ingrida Simonyte, διὰ νὰ συναντηθῆ μὲ τὴν ἡγεσίαν τῆς χώρας καὶ νὰ ὁμιλήση εἰς συνέδριον «ποὺ διοργανώνει τὸ Εὐρωπαϊκὸ Λαϊκὸ Κόμμα» (Ἀνακοινωθὲν Πατριαρχείου 20ῆς Μαρτίου 2023), μέλος τοῦ ὁποίου βεβαίως εἶναι τὸ κόμμα τῆς κας Πρωθυπουργοῦ…!
Μετὰ τὴν συνάντησίν του μὲ τὴν καν Simonyte ὁ Πατριάρχης ἔδωσε γραπτὴν δήλωσιν εἰς τὴν δημοσιότητα, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει τὰ ἑξῆς (μετάφρασις ἐκ τοῦ ἀγγλικοῦ):
«Ἐπισκεπτόμασθε αὐτὴ τὴ φιλόξενη χώρα γιὰ πρώτη φορά, γιὰ νὰ ἐνισχύσουμε τοὺς δεσμοὺς μεταξὺ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Δημοκρατίας τῆς Λιθουανίας. Μαζὶ μὲ τὴν Πρωθυπουργὸ μόλις ὑπογράψαμε μία Συμφωνία Συνεργασίας ποὺ ὁρίζει καὶ ἐνθαρρύνει στενότερους δεσμοὺς καὶ συνεργασία σὲ διάφορους τομεῖς κοινοῦ ἐνδιαφέροντος… μὲ τὴ Συμφωνία ποὺ ὑπογράφηκε ἐδῶ σήμερα, τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο προσφέρεται θυσιαστικὰ στὴν ὑπηρεσία τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν στὴ χώρα σας, ἐπεκτείνοντας τὴν πνευματική του παρουσία στὴ Λιθουανία…».
Εἶναι λίαν ἀντιεκκλησιαστικὴ ἡ παραδοχὴ ὅτι ἦλθε νὰ «ἐπεκτείνει» τὴν παρουσίαν του εἰς μίαν χώραν, ὄχι μόνον ἐπειδὴ δὲν συνορεύει ἡ Κων/λις μὲ αὐτήν, ἀλλὰ κυρίως ἐπειδὴ αὐτὸ συμβαίνει εἰς βάρος ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας! Προσέτι, ἡ ὑπογραφὴ διμεροῦς συμφωνίας τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου δὲν ἔχει ἐκκλησιαστικὸν ἦθος, ἐφ’ ὅσον ἀναγνωρίζει ὅτι δύναται νὰ συνάπτη τὸ Φανάρι, συμφωνίας μὲ ἄλλα Κράτη. Δὲν ἀντιλαμβάνεται (ἢ μήπως τὸ γνωρίζει πολὺ καλῶς) ὅτι, ὅταν δὲν ὑπάρχη ἰσοτιμία, ὁ μικρότερος καθίσταται δέσμιος τοῦ ἰσχυροτέρου; Ἄλλωστε, ἡ ὅλη «συμφωνία» ἦτο ἐξυπηρέτησις τῶν πολιτικῶν στόχων τῆς χώρας, ὅπως μαρτυρᾶ ὄχι μόνον ἡ ἀντιφώνησις τῆς κας Simonyte (τὴν ὁποίαν δὲν χρειάζεται νὰ παραθέσωμεν) ἀλλὰ καὶ ἡ ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου εἰς τὸ κομματικὸν συνέδριον, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε (μετάφρασις ἐκ τοῦ ἀγγλικοῦ):
«…Ἂν καὶ ἡ Λιθουανία προστατεύεται ἀπὸ τὸ 2014 μὲ τὴν ἔνταξη στὸ ΝΑΤΟ, ἡ ὑπάρχουσα ἀνησυχία καὶ ὁ φόβος δὲν εἶναι ἀβάσιμοι… Ἡ παροῦσα οὐκρανικὴ κρίση, λόγῳ τῆς ἀπρόκλητης ρωσικῆς ἐπιθετικότητας, εἶναι τὸ ἐπίκεντρο ἑνὸς γεωπολιτικοῦ σεισμοῦ… Οἱ διαδοχικοὶ Τσάροι ἐπέβαλαν τὴ θέλησή τους στὴν Ἐκκλησία (τῆς Ρωσίας), μετατρέποντάς την σὲ ἁπλὸ ὄργανο γιὰ τοὺς στρατηγικούς τους στόχους… Ἡ Ρωσία τοῦ Πούτιν ἁπλῶς ἀνανέωσε καὶ τόνισε αὐτὴ τὴν «παράδοση»… εἰδικὰ μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Κυρίλλου ὡς Πατριάρχη Μόσχας τὸ 2009, ὁ ἀνταγωνισμὸς (ἐνν. μὲ τὸ Φανάρι) ἐπανῆλθε…».
Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ αὐτὴν τὴν πολιτικὴν ὁμιλίαν (ΝΑΤΟ, Πούτιν κ.λπ.), κατὰ τὴν ὁποίαν ἔγινεν ὁλομέτωπος ἐπίθεσις εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας καὶ προσωπικῶς εἰς τὸν Πατριάρχην Κύριλλον, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναχωρῶν ἔδωσεν εἰς τὴν δημοσιότητα δήλωσιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀφοῦ πρῶτα εὐχαριστεῖ τὴν πολιτειακὴν ἡγεσίαν τῆς Λιθουανίας καὶ τοὺς πρέσβεις Ἑλλάδος, Τουρκίας καὶ ΗΠΑ(!) καθὼς καὶ τὸν παπικὸν Ἀρχιεπίσκοπον(!) ἐκθέτει τὴν δυσαρέσκειάν του πρὸς τὴν Τοπικὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, γράφων:
«Λυπᾶμαι ποὺ δὲν ἐκδηλώθηκαν ἀνάλογα αἰσθήματα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Μητροπολίτου τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας στὴ Λιθουανία Ἱερωτ. κ. Ἰννοκεντίου. Ἄκουσα ὅτι μέσῳ ἀνακοινώσεως πρότεινε νὰ ἐπισκεφθῶ καὶ νὰ προσκυνήσω στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Παραταῦτα οὐδέποτε ἔλαβα σχετικὴ πρόσκληση, οὔτε ἐμφανίστηκε αὐτὲς τὶς ἡμέρες προκειμένου νὰ καλωσορίσει τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη. Ἐμεῖς ἀπὸ τὴν πλευρά μας εἴχαμε τὴ χαρὰ νὰ καλωσορίσουμε στὴ δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου τοὺς πέντε προσφάτως ἀποκατασταθέντας Ὀρθοδόξους κληρικούς».
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μετέβη εἰς Λιθουανίαν, διὰ νὰ ἀποσπάση τοὺς Ὀρθοδόξους ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἐνισχύων μίαν ἑτέραν ἐκκλησιαστικὴν δομήν, ὡς ἔπραξε καὶ εἰς Οὐκρανίαν, ἀλλὰ κατὰ τὰ ἄλλα ἐδήλωσε δυσαρεστημένος, ἐπειδὴ ἀνέμενεν, ἐπίσημον πρόσκλησιν, διὰ νὰ πραγματοποιήση προσκύνημα εἰς Ἱ. Μονὴν ὡς ὤφειλε! Δηλαδή, ἔχει ἀναλάβει πολιτικὸν διαιρετικὸν ρόλον;
Τί σημαίνει ἡ «ἐπέκτασις»; Πρόκειται διὰ τὴν «προσάρτησιν» πέντε καθηρημένων κληρικῶν! Πῶς καὶ πότε συνέβη αὐτό; Εἰς τρίγλωσσον (ἑλληνιστί, ἀγγλιστί, ρωσιστὶ) ἀνακοινωθὲν τοῦ Φαναρίου τῆς 17ης Φεβρουαρίου 2023 ἀναφέρεται τὸ ἑξῆς:
«Μετὰ ἀπὸ ἐνδελεχῆ μελέτην τῶν ὑπὸ κρίσιν περιπτώσεων, διεπιστώθη ἀφ’ ἑνὸς μὲν ὅτι αὖται εἶχον τελεσιδικήσει ἐνώπιον τῆς ἐπιβαλούσης τὰς ποινὰς ἐκκλησιαστικῆς των ἀρχῆς, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ὅτι οἱ λόγοι δι’ οὗς ἐπεβλήθησαν αἱ ποιναὶ οὐδόλως προέρχονται ἐκ κριτηρίων ἐκκλησιαστικῶν, ἀλλὰ ἐκ τῆς δικαίας ἐναντιώσεως τῶν εἰρημένων κληρικῶν εἰς τὸν πόλεμον τῆς Οὐκρανίας. Δι’ ὃ καὶ ὁ Παναγιώτατος, κρίνας ἀμετακλήτως τὰς ἐκκλήτους αὐτὰς προσφυγάς, εἰσηγήθη τῇ περὶ Αὐτὸν Ἁγίᾳ καὶ Ἱερᾷ Συνόδῳ τὴν ἄρσιν τῆς ἐπ’ αὐτοὺς ἐπιβληθείσης ἀπὸ τῆς ἱερωσύνης καθαιρέσεως καὶ τὴν ἀποκατάστασίν των εἰς τὸν ὅν ἔφερον ἐκκλησιαστικὸν βαθμόν, ὅπερ καὶ ὁμοφώνως ἀπεφασίσθη.
Πρὸς τούτοις καὶ μετὰ τὴν οὑτωσὶ γενομένην ἀποκατάστασιν, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐδέχθη, κατόπιν αἰτήματός των, ὑπὸ τὸ σεπτὸν ὠμοφόριον Αὐτοῦ τοὺς διαληφθέντας κληρικούς, λαβὼν ὑπ’ ὄψιν τὰ περὶ τοῦ Θρόνου Αὐτοῦ παραδεδομένα, ὡς ἄλλως τε ἐνδεικτικῶς καταγράφονται καὶ εἰς τὴν τοῦ Θεοδώρου Ἀντιοχείας τοῦ Βαλσαμῶνος ἑρμηνείαν εἰς τε τοὺς 17ον καὶ 18ον Κανόνας τῆς ἐν Τρούλλῳ ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν 10ον τῆς Ἑβδόμης Οἰκουμενικῶν Συνόδων («Ἀπὸ δὲ τοῦ παρόντος κανόνος σημείωσαι ἐν ρητῷ, ὅτι μόνῳ τῷ πατριάρχῃ Κωνσταντινουπόλεως ἐφεῖται κληρικοὺς ἀλλοτρίους δέχεσθαι, καὶ δίχα ἀπολυτικῆς γραφῆς τοῦ χειροτονήσαντος αὐτούς»)».
Ἡ πρᾶξις αὐτὴ εἶναι ἐκκλησιαστικὰ πραξικοπηματική! Πρῶτον, ἐφ’ ὅσον ἔχουν «τελεσιδικήσει» πῶς ἀναμειγνύεται ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος; Δεύτερον, πῶς τοὺς ἀποκατέστησε χωρὶς νὰ λάβη τοὺς φακέλους των ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας; Τρίτον, δὲν εἶναι παραπλανητικὴ ἡ αἰτιολόγησις περὶ πολέμου, ἐφ’ ὅσον δὲν κατέχει τὸ πλῆρες ἱστορικὸν εἰς τὰς χεῖρας του; Τέταρτον, πῶς ἡ ἰδική του κρίσις εἶναι «ἀμετάκλητος», ἀλλὰ εἶναι ἀνακλητὴ δύο πολυμελῶν συνοδικῶν δικαστηρίων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας; Πέμπτον, θεωρεῖ ἄδικον τὴν καθαίρεσιν λόγῳ ἐναντιώσεως εἰς πόλεμον (ἂν βεβαίως εἶναι ἀληθές…), ὅταν ὁ ἴδιος καθαιρεῖ διὰ ἐλάσσονας λόγους… «ἀνυπακοῆς» καὶ μεταθέτει ἢ παύει Ἐπισκόπους κατὰ τὰς ἐπιθυμίας του; Ἕκτον, δὲν προκαλεῖ εὐθέως μὲ αὐτὸ τὸ «πραξικόπημα» ὄχι μόνον τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας, ἀλλὰ ἑκάστην Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀποφασίζων καὶ διατάσσων δι’ ἐσωτερικὰ ζητήματα ἑτέρας δικαιοδοσίας; Ἕβδομον, διατί τοὺς θέτει ὑπὸ τὸ ὠμοφόριόν του καὶ ὄχι ὑπὸ ἑνὸς πλησιοχώρου Μητροπολίτου; Ὄγδοον, παραπέμπει εἰς Ἱ. Κανόνας ἀσχέτους μὲ τὴν περίπτωσιν, καθὼς οἱ κληρικοὶ εἶναι ἤδη καθηρημένοι καὶ ὄχι καταφεύγοντες εἰς ἄλλην δικαιοδοσίαν! Προκειμένου νὰ τοὺς ἐμφανίση συννόμους μὲ τοὺς Ἱ. Κανόνας, μὲ τὴν «προκρούστειον» μέθοδον τοὺς ἀποκαθιστᾶ προκειμένου νὰ μὴ εἶναι καθηρημένοι! Ἔνατον, οἱ παρατιθέμενοι Ἱ. Κανόνες ὅμως καὶ πάλιν δὲν ὑποστηρίζουν αὐτὸ τὸ ὁποῖον ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπιθυμεῖ, καθὼς εἶναι ἀπόλυτοι καὶ καθαιροῦν ὄχι μόνον τοὺς καταφεύγοντας εἰς ἑτέραν διοίκησιν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀποδεχόμενον αὐτοὺς Πατριάρχην! Προκειμένου νὰ ὑπερβῆ καὶ αὐτὸν τὸν σκόπελον ἐπικαλεῖται μία ἐντελῶς ἕωλον ἑρμηνείαν τοῦ Βαλσαμῶνος. Τὴν ἑρμηνείαν ὅμως αὐτὴν δὲν ὑποστηρίζουν οὔτε ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, οὔτε οἱ ἑτέροι κανονολόγοι Ζωναρᾶς καὶ Ἀριστεινός, οὔτε βεβαίως ὁ Βλάσταρης. Δέκατον, ἐπειδὴ ὅμως καὶ ἡ ἑρμηνεία τοῦ Βαλσαμῶνος δὲν συμφέρει τὸν Πατριάρχην, περικόπτεται καὶ ἐπιλέγει μόνον τὸ πρῶτον τμῆμα. Ἀπεναντίας εἰς τὴν συνέχειαν ἀναφέρει ρητῶς ὁ Βαλσαμών: «ἐὰν τέως οὗτοι γραφὰς ἐπιφέρωνται, συνιστώσας ὅτι ἐχειροτονήθησαν»! Ὅμως, αὐτοὶ οἱ Λιθουανοὶ κληρικοὶ εἶχον γραφὰς ὅτι καθηρέθησαν καὶ ἑπομένως ἐμπίπτουν εἰς ἑτέρους Ἱ. Κανόνας ὅπου εἰς περίπτωσιν κατὰ τὴν ὁποίαν γίνουν δεκτοί, καθαιρεῖται αὐτὸς ὁ ὁποῖος τοὺς ἐδέχθη! Ἑνδέκατον, ἀφήρεσαν ἐπίσης ὅτι ὁ Βαλσαμὼν λέγει ὅτι ὁμοῦ μὲ τὸν Κων/λεως καὶ ὁ Καρχηδόνος δύναται νὰ πράξη ἀντιστοίχως. Διατί; Προφανῶς, διότι τοιουτοτρόπως «ὑπεβιβάζετο» ὁ Κων/λεως ὡς ἰσότιμος ἑκάστου ἄλλου Προκαθημένου.
Δὲν θὰ χαρακτηρίσωμεν τὴν πρᾶξιν τοῦ Φαναρίου ὡς «ἱεροκανονικὴν ἀστοχίαν», ἀλλὰ ὡς ἀποδοχὴν τῆς ἡμιαληθείας ὡς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐὰν ἀποδεχώμεθα ὅλα αὐτὰ τὰ τεχνάσματα, τὰ ὁποῖα ὄχι τὴν Ὀρθόδοξον Θεολογίαν, ἀλλὰ οὔτε τὴν λογικὴν δὲν σέβονται, τότε καὶ οἱ λίθοι κεκράξονται…
