Νὰ γνωρίζεις ὅτι πολλὲς φορὲς θὰ αἰσθανθεῖς τὸν ἑαυτό σου νὰ ἐνοχλεῖται καὶ νὰ λείπει ἀπὸ μέσα του αὐτὴ ἡ ἁγία εἰρήνη καὶ γλυκιὰ μοναξιὰ καὶ ἀγαπητὴ ἐλευθερία, καὶ μερικὲς φορὲς μπορεῖ νὰ σηκωθεῖ ἀπὸ τὶς κινήσεις τῆς καρδιᾶς σου μία σκόνη, ποὺ θὰ σὲ ἐνοχλήσει στὴν πορεία ποὺ πρόκειται νὰ ἐκτελέσεις.
Καὶ αὐτό σοῦ τὸ παραχωρεῖ ὁ Θεὸς γιὰ μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ πόλεμος ἀπὸ τὸν ὁποῖον οἱ ἅγιοι ἔλαβαν τὰ στεφάνια τῶν μεγάλων μισθῶν. Σὲ ὅλα ἐκεῖνα ποὺ σὲ συγχύζουν πρέπει νὰ πεῖς: «Κύριέ μου, βλέπεις ἐδῶ τὸν δοῦλο σου, ἂς γίνει σὲ μένα τὸ θέλημά σου. Γνωρίζω καὶ τὸ ὁμολογῶ ὅτι ἡ ἀλήθεια τῶν λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερὴ καὶ οἱ ὑποσχέσεις σου εἶναι ἀψευδεῖς καὶ σ’ αὐτὲς ἐλπίζω. Ἐγὼ παραμένω μόνον γιὰ σένα». Εὐτυχισμένη, βέβαια, εἶναι ἡ ψυχὴ ἐκείνη ποὺ προσφέρεται μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ στὸν Κύριό της, κάθε φορᾶ ποὺ ἐνοχληθεῖ ἢ συγχυσθεῖ. Καὶ ἂν παραμείνει ὁ πόλεμος αὐτὸς καὶ δὲν μπορέσεις ἔτσι γρήγορα, ὅπως θέλεις νὰ ἑνώσεις τὸ θέλημά σου μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, μὴν δειλιάσεις γι’ αὐτὸ οὔτε νὰ λυπηθεῖς.
Ἀλλὰ συνέχισε νὰ προσφέρεις τὸν ἑαυτό σου καὶ νὰ προσκυνᾶς καὶ θὰ νικήσεις. Ρίξε μία ματιὰ καὶ στὸν κῆπο ποὺ ἦταν ὁ Χριστός σου καὶ ποὺ τὸν ἀποστρεφόταν ἡ ἀνθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, ἂν εἶναι δυνατό, ἂς παρέλθει τὸ ποτήριο αὐτὸ ἀπὸ ἐμένα». Ἀλλὰ ἀμέσως διέταξε νὰ βάλει τὴν ψυχή του σὲ μοναξιὰ καὶ μὲ ἕνα θέλημα ἁπλὸ καὶ ἐλεύθερο ἔλεγε μὲ πολὺ βαθειὰ ταπείνωση: «ἀλλὰ ὄχι ὅπως θέλω ἐγώ, ἀλλὰ ὅπως Ἐσὺ» (Μάτθ. 26,39).
Ὅταν βρίσκεσαι σὲ κάποια δυσκολία, μὴν ὑποχωρήσεις καθόλου, ἂν δὲν ὑψώσεις πρῶτα τὰ μάτια σου στὸ Χριστό, πάνω στὸ σταυρό, καὶ θὰ δεῖς τυπωμένο ἐκεῖ μὲ μεγάλα γράμματα ὅτι κι ἐσὺ πρόκειται νὰ ὁδηγηθεῖς στὴν θλίψη ἐκείνη καὶ τὸν τύπο αὐτὸν ἀντέγραψε τὸν μὲ τὰ ἔργα στὸν ἑαυτό σου, καὶ ὅταν καμμιὰ φορᾶ ἐνοχληθεῖς ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ ἑαυτοῦ σου, μὴν δειλιάσεις, οὔτε νὰ χωρισθεῖς ἀπὸ τὸ σταυρό, ἀλλὰ τρέξε σὲ προσευχὴ καὶ δεῖξε ὑπομονὴ στὴν ταπείνωση, μέχρις ὅτου νικήσεις τὴν θέλησή σου καὶ θελήσεις νὰ γίνει σὲ σένα τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ἀφοῦ ἀναχωρήσεις ἀπὸ τὴν προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τὸν καρπὸν αὐτόν, νὰ σταθεῖς χαρούμενος. Ἀλλὰ ἂν δὲν ἔφθασε σ’ αὐτὸ ἡ ψυχή σου, ἀκόμη παραμένει νηστικὴ καὶ χωρὶς τὴν τροφή της. Ἀγωνίζου ὥστε νὰ μὴν κατοικήσει στὴν ψυχή σου κανένα ἄλλο πράγμα, οὔτε γιὰ λίγο χρονικὸ διάστημα, παρὰ μόνον ὁ Θεός.
Μὴ λυπᾶσαι καὶ μὴν πικραίνεσαι γιὰ κανένα πράγμα, οὔτε νὰ παρατηρεῖς τὶς πονηριὲς καὶ τὰ κακὰ παραδείγματα τῶν ἄλλων, ἀλλὰ ἂς εἶσαι σὰν ἕνα μικρὸ παιδί, ποὺ δὲν ὑποφέρει ἀπὸ καμμία ἀπὸ τὶς πικρίες αὐτές, ἀλλὰ τὰ ξεπερνᾶ ὅλα χωρὶς καμμία βλάβη.
