Στίς 19 Δεκεμβρίου 2019 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, Καθηγητὴς καὶ πρ. Κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (ΕΚΠΑ).
Ἡ
ἐν Χριστῷ κοίμηση τοῦ π. Γεωργίου ὑπῆρξε μεγάλη ἀπώλεια γιὰ τὸν
Ἑλληνισμό, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία. Ὁ π. Γεώργιος ἦταν
ἕνας πολὺ σπουδαῖος Ἀκαδημαϊκὸς Δάσκαλος καὶ Πατερικὸς Θεολόγος, πού
τίμησε τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ γενικότερα τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἦταν
παρών, πάντοτε, σὲ ὅλους τούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, μὲ
ἔγκυρες καὶ τεκμηριωμένες, ἐπιστημονικὰ καὶ θεολογικά, θέσεις, πού στήριζαν ἰσχυρὰ τὴν διατήρηση τῆς ἑλληνορθόδοξης ταυτότητας καὶ αὐτοσυνειδησίας τόσο στὴν Ἐκκλησία ὅσο καὶ στὴν Ἐκπαίδευση.
Ἄφησε
παρακαταθήκη τεράστιο ἔργο, τόσο συγγραφικὸ ὅσο καὶ ὀπτικοακουστικό, τὸ
ὁποῖο θὰ συνοδεύει καὶ θὰ ἐπικουρεῖ τὴν ἀνύψωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς
Ρωμιοσύνης καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ πολλὰ χρόνια. Μπορείτε νὰ δείτε ἐδῶ κείμενα, μελέτες, βίντεο καὶ ὁμιλίες τοῦ π. Γεωργίου ἀπό ἀναρτήσεις τοῦ ἰστολογίου μας!
Ὅλοι
ὅσοι τὸν γνώρισαν καὶ τὸν ἔζησαν ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὸν διαβάζουν καὶ τὸν
ἀκοῦν, μποροῦν νὰ αἰσθανθοῦν τὴν τεράστια προσφορὰ καὶ τὴν δυναμικὴ
παρουσία καὶ γνησιότητα τῶν ποικίλων, ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως,
παρεμβάσεών του.
Ἐκτὸς
τῶν ἄλλων, ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος στήριξε γενναία, εὐθαρσῶς καὶ μὲ
ἰσχυροὺς θεολογικοὺς καὶ παιδαγωγικοὺς λόγους, τὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα
καὶ προσανατολισμὸ τοῦ σχολικοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ
ἐναντιώθηκε, σθεναρά, στὶς προσπάθειες ὁρισμένων νὰ τὸ ἀλλοιώσουν καὶ νὰ
τὸ μετατρέψουν σὲ πολυθρησκειακὸ ἢ οὐδετερόθρησκο μάθημα.
Ἀξίζει,
ὅσοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἐπισκέπτονται τὴν πόλη τῆς Κέρκυρας, ὡς
ἔνδειξη ἐλάχιστης τιμῆς καὶ εὐγνωμοσύνης, νὰ περνοῦν ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ
Πλατυτέρας (ἐντός τῆς πόλεως), νὰ προσκυνοῦν τὸν τάφο τοῦ μακαριστοῦ π.
Γεωργίου, πού βρίσκεται στὸν ἐσωνάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς.
Ἂς εἶναι Αἰωνία ἡ μνήμη του καὶ ὁ Πανάγαθος Τριαδικὸς Θεὸς νὰ τὸν ἀναπαύει «ἐν χώρᾳ ζώντων καὶ ἐν σκηναῖς δικαίων».
Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή του.
Διαβάστε παρακάτω ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα τοῦ π. Γεωργίου μὲ θέμα: "Χριστιανισμὸς
καὶ Ἑλληνικότητα στὴν συνάντησή τους, Ελληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία,
Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση: Ρίζωμα καὶ προοπτική, 2000".
Ἡ
ἕνωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, στὰ πρόσωπα τῶν γνήσιων ἀναζητητῶν τῆς Ἀλήθειας,
μὲ τὸν Χριστιανισμό, ὡς ἐνσάρκωση τῆς Παναλήθειας στὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ
Χριστό, ἄρχισε μὲ τοὺς Ἑλληνιστὲς στὴν Παλαιστίνη καὶ μέσῳ κυρίως τοῦ
Ἀπ. Παύλου ὁ Χριστιανισμὸς ἀπέφυγε τὸν κίνδυνο νὰ γίνει μία «Ἰουδαϊκὴ
αἵρεση», ἀναδεικνυόμενος σὲ παγκόσμια ὑπόθεση. Ὁ ὅρος Ἑλληνορθοδοξία ἢ
καλύτερα ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, σημαίνει στοὺς αἰῶνες αὐτὴ τὴν ἀκατάλυτη πιὰ ἕνωση
Ἕλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ. Διότι, ὅ,τι ἐκλεκτὸ καὶ διαχρονικὸ
στοιχεῖο διέθετε ὁ Ἑλληνισμός, σώθηκε μέσα στὴν ἕνωσή του μὲ τὸν
Χριστιανισμό, ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχει πιὰ Ἑλληνισμὸς ἔξω ἀπὸ τὸν
Χριστιανισμό, παρὰ ὡς πτώση καὶ ἀποτυχία (αὐτὸ ἐκφράζει ἡ αἵρεση), ἢ
ἀρχαιοπληξία.
