ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Τ.Κ. 801 00 Κ Υ Θ Η Ρ Α
ΤΗΛ.:2736031202 & 2736038359
FAX :2736031202
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Τ.Κ. 801 00 Κ Υ Θ Η Ρ Α
ΤΗΛ.:2736031202 & 2736038359
FAX :2736031202
Ἐν Κυθήροις τῇ 15ῃ Νοεμβρίου 2022
Ἀριθ. Πρωτ.: 366
(ὑπ’ ἀριθ. 216/2022)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ ́ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Ἀνερμήνευτος ἡ τοῦ Θεοῦ Πρόνοια,
καί ἀκατάληπτος αὐτοῦ ἡ κηδεμονία,
ἄρρητος ἡ ἀγαθότης καί ἀνεξιχνίαστος
ἡ φιλανθρωπία»
(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε 33,538)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Ἄς εἶναι εὐλογημένη, εἰρηνική κατά Θεόν καί ἀγλαόκαρπη ἡ ἁγία καί κατανυκτική περίοδος τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων.
Ἀπό Θεοῦ, τοῦ Τρισαγίου Τριαδικοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀρχόμεθα τῶν ἀγώνων τοῦ πνευματικοῦ σταδίου τῆς τεσσαρακονθημέρου νηστείας τῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ἐν μέσῳ δυσκολιῶν καί δυσχερῶν καταστάσεων ἐκ τῆς παρατεινομένης δοκιμασίας τοῦ μεταλλασσομένου ἰοῦ, τῶν συνεχιζομένων πολεμικῶν συρράξεων καί ἐπιχειρήσεων εἰς τόν Βορρᾶν μεταξύ Ὀρθοδόξων λαῶν, τῆς ἀπειλουμένης συμφορᾶς ἐκ τῆς παρατηρουμένης κλιματικῆς ἀλλαγῆς καί ἐνεργειακῆς κρίσεως, τῆς ἀναμενομένης οἰκονομικῆς δυσπραγίας τῶν λαῶν ἐκ τῆς καθημερινῆς ἀνόδου τῶν τιμῶν τῶν εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης, μέ τά ἐπακόλουθά της, καί τῆς αὐξανομένης ἀνεργίας, ἐν μέσῳ, λοιπόν, ὅλων αὐτῶν τῶν δυσβαστάκτων καί δυσεπιλύτων προβλημάτων ὁ πιστός Χριστιανός δέν κλονίζεται εἰς τήν Πίστιν του, δέν ἀπογοητεύεται, δέν ἀποθαρρύνεται, ἀλλ’ ἐμπιστεύεται τήν ζωήν του εἰς τόν Πανάγαθον καί Θεῖον Δημιουργόν του καί εἰς τήν πάνσοφον Θείαν Πρόνοιάν Του.
Ἐπαναλαμβάνει μετ’ ἐνθέρμου Πίστεως καί ἀφοσιώσεως τό προταχθέν λόγιον τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, τό ὁποῖο λέγει ὅτι: «Ἀνερμήνευτη εἶναι ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, καί ἀκατάληπτη ἡ κηδεμονία Του, ἀνείπωτη ἡ ἀγαθότητα καί ἀνεξιχνίαστη ἡ φιλανθρωπία Του».
Μέγα πνευματικό κέρδος θά ἕχῃ ὁ πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ἐάν ἐμπιστευθῇ τήν ζωήν του καί παραδώσῃ τόν ἑαυτόν του καί τό μέλλον του εἰς τήν πανσθενουργό καί ἀγαθοποιό Πρόνοια τοῦ Ὑψίστου. Λέγει σχετικά ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Πρέπει βέβαια τό πᾶν νά ἐναποθέτωμεν εἰς τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ, ἀλλά συγχρόνως, νά συμβάλλωμεν καί ἡμεῖς οἱ πιστοί μέ τούς κόπους καί τούς ἀγῶνας μας» (Ε.Π.Ε. 23,90).
Εἰς ἄλλο σημεῖο ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ παρατηρεῖ: «Ἀφοῦ μᾶς τρέφει ὁ Θεός, δέν χρειάζεται νά ἔχωμεν ἀγωνία. Ἄν ἕνας βασιλεύς ὑπόσχονταν νά σοῦ παρέχει τήν καθημερινή τροφή ἀπό τίς ἀποθῆκες του, θά γέμιζες ἀπό θάρρος. Πολύ περισσότερο τώρα πρέπει νά εἶσαι ἀπαλλαγμένος ἀπό κάθε φροντίδα, ὅταν ὁ Θεός τά παρέχῃ ὅλα καί τρέχουν ἐνώπιόν σου σάν ἀπό πηγές τά πάντα...» (Ε.Π.Ε. 11, 230). «Ἀπό τόν Χριστόν ἐξαρτᾶται ἡ ὑπόστασις ὅλων. Ὄχι μόνο Αὐτός τά ἔφερε ὅλα ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξι, ἀλλ’ Αὐτός καί τά συγκρατεῖ τώρα. Δέν εἶπε, ὅτι τά ἔχει κάτω ἀπό τήν ἐξουσία Του, πού θά ἦταν πιό ἔντονο, ἀλλ’ εἶπε τό πιό λεπτό, ὅτι ἀπό Αὐτόν ὅλα ἐξαρτῶνται. Καί μόνο τό νά στρέφωνται πρός Αὐτόν, εἶναι ἀρκετό νά τά συγκρατήσῃ καί νά τά περισφίγξῃ» (Ε.Π.Ε. 22, 134).
Καί προσεπιλέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος: «Δέν εἶναι δυνατόν, τήν στιγμή πού ὑπάρχει τόση εὐταξία, νά μήν ὑπάρχῃ πρόνοια. Πλήν ὅμως, ἄν δέν ὑπῆρχε Θεός, πῶς ἔγιναν ὅλα αὐτά; Καί ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει, πῶς εἶναι δυνατόν νά παραβλέπῃ τά δημιουργήματά Του;» (Ε.Π.Ε. 34, 608).
Εἰς τό σημεῖον αὐτό θεωρῶ ὠφέλιμο νά παραθέσω τήν θεοφώτιστη ἀπάντησι τοῦ νεοφανοῦς Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἐν Ἁγίοις ἀναπαυομένου Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου, εἰς τό ἐρώτημα: Πῶς θά ἀντιμετωπίσωμεν τήν ἀβεβαιότητα τοῦ νέου ἔτους;
«Ἁπλούστατα, ἀπαντᾷ ὁ Ἅγιος αὐτός Ἐπίσκοπος, μέ τήν βεβαιότητα ὅτι ὑπάρχει Θεός. Καί ὁ Θεός αὐτός, ὁ ἀληθινός Θεός, εἶναι ἰδικός μας. Πλάστης, Δημιουργός, Πατέρας μας. Πατέρας στοργικός. Πατέρας γεμᾶτος ἀγάπην μέχρι θυσίας. «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν (εἰς σταυρικόν θάνατον), ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Ἰωαν. γ’, 16).
»Ὑπάρχει ὁ Θεός Κυβερνήτης καί Προνοητής, συνεχίζει ὁ Ἅγιος Καλλίνικος. Κυβερνᾶ τόν κόσμον καί προνοεῖ δι’ αὐτόν. Ὁ Πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει «τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ» καί φροντίζει διά «τόν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καί αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον», πολύ δέ περισσότερον διά τόν ἄνθρωπον, τόν πλασθέντα «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν αὐτοῦ»...
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὁ λόγος μέχρι τώρα εἶναι περί τῆς Θείας Προνοίας, περί τῆς ἀνυστάκτου καί ἀγαθοποιοῦ Θείας Προνοίας. Περισσότερον ἀπό κάθε ἄλλη φορά εἶναι ἀναγκαῖος καί ἀπαραίτητος ὁ λόγος αὐτός σήμερα.
Τά προβλήματα, τά ὁποῖα ἀναφέραμε εἰς τήν ἀρχήν τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου, βιοτικά καί οἰκονομικά (δοκιμασία τοῦ μεταλλαγμένου ἰοῦ, παρατεινόμενος πόλεμος, ἐνεργειακή κρίσις καί κλιματική ἀλλαγή, οἰκονομική δυσπραγία, ἀκόμη καί πεῖνα, αὐξανόμενη ἀνεργία), δέν εἶναι τά μόνα. Τόν τελευταῖο καιρό ἀναφέρομαι μέ πόνο καρδίας καί ἄλγος ψυχῆς καί σέ σοβαρά πνευματικά ζητήματα, ὅπως εἶναι: ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεῖο Δημιουργό. Ἡ παράβασις τῶν Θείων Νόμων καί τοῦ Θείου Θελήματος. Ἡ ἀπομάκρυνσις συνανθρώπων μας ἀπό τήν Ἁγία Μάνδρα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀπό τήν λατρευτική καί μυστηριακή ζωή της. Ἡ ἔλλειψις χριστιανικῆς ἀνατροφῆς καί ἀγωγῆς, ἀλλά καί ἐπαρκοῦς Ὀρθοδόξου Κατηχήσεως τῆς μαθητιώσης καί σπουδαζούσης νεολαίας μας.
Ἡ παραχάραξις καί ἡ κατάλυσις τῶν ἠθικῶν καί πνευματικῶν νόμων καί ἀρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς ζωῆς διά τῆς εἰσαγωγῆς νέων ἰδεῶν καί τρόπων ζωῆς ἀντιβαινόντων εἰς τά χρηστά ἤθη καί τήν ἠθικο-πνευματικήν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας μας. Ὁ ἐπανευαγγελισμός τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἡ στερέωσίς του εἰς τήν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ἡ προστασία καί ἡ διαφύλαξις τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἀπό τῆς λύμης τῶν σχισμάτων, τῶν κακοδοξιῶν καί τῶν αἱρέσεων, καί μάλιστα ἀπό τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος καταφέρεται καί πολεμεῖ λυσσωδῶς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, τά Θεῖα Δόγματα καί τήν Δογματικήν Διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, καθώς ἐπίσης καί τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας, καί προωθεῖ τήν ἀνεπίτρεπτη κοινωνία καί συμπροσευχή μέ αἱρετικούς, σχισματικούς καί κακοδόξους, ἡ ὁποία καταδικάζεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ οἰκουμενισμός «βαπτίζει» ὡς ἐκκλησίες τίς αἱρετικές καί κακόδοξες ὁμολογίες καί τίς θεωρεῖ μαζί μέ τίς ὑπάρχουσες διάφορες θρησκεῖες «ὡς ὁδούς σωτηρίας».
Ἀδελφοί Χριστιανοί,
Βλέπετε ὅτι ἐκτός ἀπό τά βιοτικά καί οἰκονομικά προβλήματα ὑπάρχουν καί τά προαναφερθέντα σοβαρά πνευματικά, ἐκκλησιολογικά καί σωτηριολογικά ζητήματα, τά ὁποῖα προβληματίζουν σοβαρῶς τήν Ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν καί τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Διά τήν θεοφιλῆ ἀντιμετώπισίν των μᾶς εἶναι ἀπαραίτητος ἡ προσευχήκαί οἱ πρός Κύριον ἱκεσίες, ἰδιαίτερα κατά τήν ἁγία καί κατανυκτική περίοδο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, καί ἡ ἐνίσχυσις τῆς Πίστεώς μας εἰς τήν Θείαν Πρόνοιαν. Ἡ προσφυγή μας μέ Πίστιν καί ἐλπίδα εἰς τόν Κύριον καί
Θεόν μας καί ἡ ἐμπιστοσύνη μας εἰς τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ θά ἀναπτερώσῃ τό ἠθικόν μας καί θά μᾶς χαρίσῃ τήν ποθητή εἰρήνη, τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τήν θεοδίδακτη ὑπομονή στίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, διώχνοντας τήν λύπη, τήν ταραχή, τήν δυσθυμία καί τήν ἀπόγνωσι.
Εὐχόμενος ἀπό καρδίας πᾶσαν παρά Κυρίου εὐλογίαν καί χαρίτωσιν εἰς τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας, καί ἰδιαίτερα εἰς τό ἀγωνιστικό σκάμμα τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, τῆς διπλῆς νηστείας, πνευματικῆς καί σωματικῆς, τῆς μετανοίας καί τῆς θεοδιδάκτου προσευχῆς, διατελῶ, Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ ́ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Ἀνερμήνευτος ἡ τοῦ Θεοῦ Πρόνοια,
καί ἀκατάληπτος αὐτοῦ ἡ κηδεμονία,
ἄρρητος ἡ ἀγαθότης καί ἀνεξιχνίαστος
ἡ φιλανθρωπία»
(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε 33,538)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Ἄς εἶναι εὐλογημένη, εἰρηνική κατά Θεόν καί ἀγλαόκαρπη ἡ ἁγία καί κατανυκτική περίοδος τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων.
Ἀπό Θεοῦ, τοῦ Τρισαγίου Τριαδικοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀρχόμεθα τῶν ἀγώνων τοῦ πνευματικοῦ σταδίου τῆς τεσσαρακονθημέρου νηστείας τῆς Δεσποτικῆς Ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως. Εὐλογητός ὁ Θεός!
Ἐν μέσῳ δυσκολιῶν καί δυσχερῶν καταστάσεων ἐκ τῆς παρατεινομένης δοκιμασίας τοῦ μεταλλασσομένου ἰοῦ, τῶν συνεχιζομένων πολεμικῶν συρράξεων καί ἐπιχειρήσεων εἰς τόν Βορρᾶν μεταξύ Ὀρθοδόξων λαῶν, τῆς ἀπειλουμένης συμφορᾶς ἐκ τῆς παρατηρουμένης κλιματικῆς ἀλλαγῆς καί ἐνεργειακῆς κρίσεως, τῆς ἀναμενομένης οἰκονομικῆς δυσπραγίας τῶν λαῶν ἐκ τῆς καθημερινῆς ἀνόδου τῶν τιμῶν τῶν εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης, μέ τά ἐπακόλουθά της, καί τῆς αὐξανομένης ἀνεργίας, ἐν μέσῳ, λοιπόν, ὅλων αὐτῶν τῶν δυσβαστάκτων καί δυσεπιλύτων προβλημάτων ὁ πιστός Χριστιανός δέν κλονίζεται εἰς τήν Πίστιν του, δέν ἀπογοητεύεται, δέν ἀποθαρρύνεται, ἀλλ’ ἐμπιστεύεται τήν ζωήν του εἰς τόν Πανάγαθον καί Θεῖον Δημιουργόν του καί εἰς τήν πάνσοφον Θείαν Πρόνοιάν Του.
Ἐπαναλαμβάνει μετ’ ἐνθέρμου Πίστεως καί ἀφοσιώσεως τό προταχθέν λόγιον τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, τό ὁποῖο λέγει ὅτι: «Ἀνερμήνευτη εἶναι ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, καί ἀκατάληπτη ἡ κηδεμονία Του, ἀνείπωτη ἡ ἀγαθότητα καί ἀνεξιχνίαστη ἡ φιλανθρωπία Του».
Μέγα πνευματικό κέρδος θά ἕχῃ ὁ πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ἐάν ἐμπιστευθῇ τήν ζωήν του καί παραδώσῃ τόν ἑαυτόν του καί τό μέλλον του εἰς τήν πανσθενουργό καί ἀγαθοποιό Πρόνοια τοῦ Ὑψίστου. Λέγει σχετικά ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Πρέπει βέβαια τό πᾶν νά ἐναποθέτωμεν εἰς τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ, ἀλλά συγχρόνως, νά συμβάλλωμεν καί ἡμεῖς οἱ πιστοί μέ τούς κόπους καί τούς ἀγῶνας μας» (Ε.Π.Ε. 23,90).
Εἰς ἄλλο σημεῖο ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ παρατηρεῖ: «Ἀφοῦ μᾶς τρέφει ὁ Θεός, δέν χρειάζεται νά ἔχωμεν ἀγωνία. Ἄν ἕνας βασιλεύς ὑπόσχονταν νά σοῦ παρέχει τήν καθημερινή τροφή ἀπό τίς ἀποθῆκες του, θά γέμιζες ἀπό θάρρος. Πολύ περισσότερο τώρα πρέπει νά εἶσαι ἀπαλλαγμένος ἀπό κάθε φροντίδα, ὅταν ὁ Θεός τά παρέχῃ ὅλα καί τρέχουν ἐνώπιόν σου σάν ἀπό πηγές τά πάντα...» (Ε.Π.Ε. 11, 230). «Ἀπό τόν Χριστόν ἐξαρτᾶται ἡ ὑπόστασις ὅλων. Ὄχι μόνο Αὐτός τά ἔφερε ὅλα ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξι, ἀλλ’ Αὐτός καί τά συγκρατεῖ τώρα. Δέν εἶπε, ὅτι τά ἔχει κάτω ἀπό τήν ἐξουσία Του, πού θά ἦταν πιό ἔντονο, ἀλλ’ εἶπε τό πιό λεπτό, ὅτι ἀπό Αὐτόν ὅλα ἐξαρτῶνται. Καί μόνο τό νά στρέφωνται πρός Αὐτόν, εἶναι ἀρκετό νά τά συγκρατήσῃ καί νά τά περισφίγξῃ» (Ε.Π.Ε. 22, 134).
Καί προσεπιλέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος: «Δέν εἶναι δυνατόν, τήν στιγμή πού ὑπάρχει τόση εὐταξία, νά μήν ὑπάρχῃ πρόνοια. Πλήν ὅμως, ἄν δέν ὑπῆρχε Θεός, πῶς ἔγιναν ὅλα αὐτά; Καί ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει, πῶς εἶναι δυνατόν νά παραβλέπῃ τά δημιουργήματά Του;» (Ε.Π.Ε. 34, 608).
Εἰς τό σημεῖον αὐτό θεωρῶ ὠφέλιμο νά παραθέσω τήν θεοφώτιστη ἀπάντησι τοῦ νεοφανοῦς Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἐν Ἁγίοις ἀναπαυομένου Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου, εἰς τό ἐρώτημα: Πῶς θά ἀντιμετωπίσωμεν τήν ἀβεβαιότητα τοῦ νέου ἔτους;
«Ἁπλούστατα, ἀπαντᾷ ὁ Ἅγιος αὐτός Ἐπίσκοπος, μέ τήν βεβαιότητα ὅτι ὑπάρχει Θεός. Καί ὁ Θεός αὐτός, ὁ ἀληθινός Θεός, εἶναι ἰδικός μας. Πλάστης, Δημιουργός, Πατέρας μας. Πατέρας στοργικός. Πατέρας γεμᾶτος ἀγάπην μέχρι θυσίας. «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν (εἰς σταυρικόν θάνατον), ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Ἰωαν. γ’, 16).
»Ὑπάρχει ὁ Θεός Κυβερνήτης καί Προνοητής, συνεχίζει ὁ Ἅγιος Καλλίνικος. Κυβερνᾶ τόν κόσμον καί προνοεῖ δι’ αὐτόν. Ὁ Πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει «τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ» καί φροντίζει διά «τόν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καί αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον», πολύ δέ περισσότερον διά τόν ἄνθρωπον, τόν πλασθέντα «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν αὐτοῦ»...
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ὁ λόγος μέχρι τώρα εἶναι περί τῆς Θείας Προνοίας, περί τῆς ἀνυστάκτου καί ἀγαθοποιοῦ Θείας Προνοίας. Περισσότερον ἀπό κάθε ἄλλη φορά εἶναι ἀναγκαῖος καί ἀπαραίτητος ὁ λόγος αὐτός σήμερα.
Τά προβλήματα, τά ὁποῖα ἀναφέραμε εἰς τήν ἀρχήν τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου, βιοτικά καί οἰκονομικά (δοκιμασία τοῦ μεταλλαγμένου ἰοῦ, παρατεινόμενος πόλεμος, ἐνεργειακή κρίσις καί κλιματική ἀλλαγή, οἰκονομική δυσπραγία, ἀκόμη καί πεῖνα, αὐξανόμενη ἀνεργία), δέν εἶναι τά μόνα. Τόν τελευταῖο καιρό ἀναφέρομαι μέ πόνο καρδίας καί ἄλγος ψυχῆς καί σέ σοβαρά πνευματικά ζητήματα, ὅπως εἶναι: ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεῖο Δημιουργό. Ἡ παράβασις τῶν Θείων Νόμων καί τοῦ Θείου Θελήματος. Ἡ ἀπομάκρυνσις συνανθρώπων μας ἀπό τήν Ἁγία Μάνδρα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀπό τήν λατρευτική καί μυστηριακή ζωή της. Ἡ ἔλλειψις χριστιανικῆς ἀνατροφῆς καί ἀγωγῆς, ἀλλά καί ἐπαρκοῦς Ὀρθοδόξου Κατηχήσεως τῆς μαθητιώσης καί σπουδαζούσης νεολαίας μας.
Ἡ παραχάραξις καί ἡ κατάλυσις τῶν ἠθικῶν καί πνευματικῶν νόμων καί ἀρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς ζωῆς διά τῆς εἰσαγωγῆς νέων ἰδεῶν καί τρόπων ζωῆς ἀντιβαινόντων εἰς τά χρηστά ἤθη καί τήν ἠθικο-πνευματικήν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας μας. Ὁ ἐπανευαγγελισμός τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἡ στερέωσίς του εἰς τήν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ἡ προστασία καί ἡ διαφύλαξις τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἀπό τῆς λύμης τῶν σχισμάτων, τῶν κακοδοξιῶν καί τῶν αἱρέσεων, καί μάλιστα ἀπό τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος καταφέρεται καί πολεμεῖ λυσσωδῶς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, τά Θεῖα Δόγματα καί τήν Δογματικήν Διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, καθώς ἐπίσης καί τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας, καί προωθεῖ τήν ἀνεπίτρεπτη κοινωνία καί συμπροσευχή μέ αἱρετικούς, σχισματικούς καί κακοδόξους, ἡ ὁποία καταδικάζεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ οἰκουμενισμός «βαπτίζει» ὡς ἐκκλησίες τίς αἱρετικές καί κακόδοξες ὁμολογίες καί τίς θεωρεῖ μαζί μέ τίς ὑπάρχουσες διάφορες θρησκεῖες «ὡς ὁδούς σωτηρίας».
Ἀδελφοί Χριστιανοί,
Βλέπετε ὅτι ἐκτός ἀπό τά βιοτικά καί οἰκονομικά προβλήματα ὑπάρχουν καί τά προαναφερθέντα σοβαρά πνευματικά, ἐκκλησιολογικά καί σωτηριολογικά ζητήματα, τά ὁποῖα προβληματίζουν σοβαρῶς τήν Ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν καί τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Διά τήν θεοφιλῆ ἀντιμετώπισίν των μᾶς εἶναι ἀπαραίτητος ἡ προσευχήκαί οἱ πρός Κύριον ἱκεσίες, ἰδιαίτερα κατά τήν ἁγία καί κατανυκτική περίοδο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων, καί ἡ ἐνίσχυσις τῆς Πίστεώς μας εἰς τήν Θείαν Πρόνοιαν. Ἡ προσφυγή μας μέ Πίστιν καί ἐλπίδα εἰς τόν Κύριον καί
Θεόν μας καί ἡ ἐμπιστοσύνη μας εἰς τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ θά ἀναπτερώσῃ τό ἠθικόν μας καί θά μᾶς χαρίσῃ τήν ποθητή εἰρήνη, τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τήν θεοδίδακτη ὑπομονή στίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, διώχνοντας τήν λύπη, τήν ταραχή, τήν δυσθυμία καί τήν ἀπόγνωσι.
Εὐχόμενος ἀπό καρδίας πᾶσαν παρά Κυρίου εὐλογίαν καί χαρίτωσιν εἰς τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς μας, καί ἰδιαίτερα εἰς τό ἀγωνιστικό σκάμμα τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, τῆς διπλῆς νηστείας, πνευματικῆς καί σωματικῆς, τῆς μετανοίας καί τῆς θεοδιδάκτου προσευχῆς, διατελῶ, Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
