Σχόλιο εισαγωγικό:
Είναι αδύνατο να μην αντιλαμβάνεται η ευγνώμων καρδιά την φιλανθρωπία του Θεού,
η οποία κατεργάζεται, από την δημιουργία ακόμη του ανθρώπου, την σωτηρία του.
Μέσα από τις Γραφές και την Εκκλησιαστική Ιστορία γίνεται πολλάκις καταφανής η
θεϊκή "μέθοδος", την οποία
εφαρμόζει ως προς την εφαρμογή των εντολών του και την ανταπόδοση των
ευεργεσιών. Αυτήν περιγράφει παρακάτω ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και είναι
τελείως αντίθετη με την ανθρώπινη λογική:
"Οι γαρ άνθρωποι πρότερον βούλονται τα παρ` εαυτών
επιταττόμενα εις έργον εκβήναι και πολλήν επιδείξασθαι την εύνοιαν τους τα
επιτάγματα δεχομένους και την τούτων εκπλήρωσιν ποιουμένους και τότε άρα
αμείβεσθαι τους πολλήν την υπακοήν επιδεξαμένους. Επί δε του κοινού πάντων
Δεσπότου το εναντίον ` πρότερον ευεργετεί και τω πλήθει των ευεργεσιών
εφέλκεται την ημετέραν φύσιν και τότε κούφα και ράδια επιτάττει, ίνα και τη
ευκολία των επιταγμάτων και ταις προλαβούσαις ευεργεσίαις διεγηγερμένοι προς
την τούτων επειχθώμεν εκπλήρωσιν".
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος - Ομιλία ΚΖ' εις την Γένεσιν)
Οι άνθρωποι θέλουν πρώτα να πραγματοποιηθούν οι εντολές που
δίνουν και ύστερα να δείξουν την μεγάλη επιείκειά τους σ' αυτούς που δέχτηκαν
τις εντολές και πραγματοποίησαν την ολοκλήρωσή τους. Τότε οπωσδήποτε θα τους
αμείψουν, αφού επέδειξαν μεγάλη υπακοή. Όμως, με τον κοινό Δεσπότη όλων των
ανθρώπων συμβαίνει το αντίθετο` πρώτα ευεργετεί και με το πλήθος των ευεργεσιών
έλκει κοντά του την ανθρώπινη φύση και ύστερα εντέλλεται ελαφρά και εύκολα
πράγματα, ώστε αφού παρακινηθούμε και με την ευκολία των εντολών του και με τις
προηγηθείσες ευεργεσίες του, να προχωρήσουμε στην εκπλήρωσή τους.
Απόδοση στην Νεοελληνική - Επιμέλεια:
Σάββας Ηλιάδης - ΑΜΑΣΕΥΣ
