ΜΕΣΑ στὸν κριτικό μας ἔλεγχο κατὰ τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀνηθικότητας, ἂς μὴ ξεχνᾶμε καὶ τὶς προτροπὲς τῶν ἁγίων καὶ ὁσίων Γερόντων μας γιὰ τὴν πνευματική μας πρόοδο καὶ τελείωση. Παραθέτουμε μία σωτήρια προτροπὴ τοῦ μακαριστοῦ ὁσίου Γέροντα Ἐφραὶμ τοῦ Φιλοθεΐτη, σχετικὰ μὲ τὴν ἀνάγκη τῆς «Εὐχῆς». Εἶπε: «Μόλις ἀνοίξετε τὰ μάτια, ἀμέσως τὴν εὐχή. Μὴ ἀφήσετε τὸ μυαλό σας νὰ πετάη ἐδῶ καὶ κεῖ καὶ χάνετε τὴν ὥρα σας, ποὺ εἶναι πολύτιμη γιὰ τὴν εὐχή. Ὅταν ἔτσι βιάσετε τὸν ἑαυτό σας, θὰ σᾶς βοηθήση κι ὁ Θεὸς νὰ γίνη μία ἁγία συνήθεια μὲ τὸ ἄνοιγμα τῶν ματιῶν, ἡ προσευχὴ νὰ παίρνη τὴν πρώτη θέσι γιὰ ὅλη τὴν ἡμέρα.
Στὴν συνέχεια θὰ ἐργάζεσθε καὶ θὰ λέτε τὴν εὐχή. Εὐλογεῖται ἡ ἐργασία, ἁγιάζεται τὸ στόμα, ἡ γλώσσα, ἡ καρδιά, ὁ χῶρος, ὁ χρόνος καὶ ὅλος ὁ ἄνθρωπος, ποὺ προφέρει τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ μοναχὸς ποὺ λέει ἀδιαλείπτως τὴν εὐχούλα, ὁπλίζεται μὲ τέτοια θεϊκὴ δύναμι, ποὺ καθίσταται ἀπρόσβλητος ἀπὸ τοὺς δαίμονες, ἀφοῦ αὐτὴ τοὺς καίει καὶ τοὺς μαστιγώνει»! Ἡ ἀδιάλειπτη «Εὐχὴ» εἶναι προϊὸν τῆς εὐλογημένης ἡσυχαστικῆς παράδοσης, μὲ τὴν ἄσκηση τῆς ὁποίας ἁγίασαν καὶ τελειώθηκαν μυριάδες χριστιανικὲς ψυχές. Ἰδιαίτερα στὴν σημερινὴ ἐποχὴ τοῦ ἀπόλυτου πνευματικοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα, ἡ ἄσκηση τῆς «Εὐχῆς» εἶναι ἐπιβεβλημένη, γιὰ τὸν προσωπικό μας ἁγιασμό!
