Άννας Μπουρδάκου
«Μετάφραση Νέου Κόσμου»
Η Εταιρεία «Σκοπιά» των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», από τον καιρό της ιδρύσεώς της, κινείται σε ένα σχέδιο διδασκαλιών γεμάτο Αντιφάσεις, με διδαχές, που η μια αντικρούει την άλλη και διαρκώς μεταβαλλόμενες. Φυσικά κάθε μεταβολή γίνεται πάντοτε με κριτήριο το τι εξυπηρετεί την οργάνωση. Βασικός σκοπός και στόχος η διάθεση των προϊόντων της (Βιβλία – βιβλιάρια και άλλα).
Οι οπαδοί «τρέφονται» με όποια «τροφή» έχει κατασκευαστεί από το Κυβερνών σώμα, ώστε να επιτυγχάνεται η πλήρης εξάρτησή των. Η έντυπη ύλη της «Σκοπιάς» με τους εντυπωσιακούς τίτλους και τις φωτογραφίες, άλλοτε ευδαιμονιστικές και άλλοτε σκορπώντας τρόμο, συντελούν στην υποταγή των θυμάτων. Όλα αυτά βέβαια καλύπτονται με τον θεοκρατικό μανδύα και με συνεχή αναφορά στην Αγία Γραφή: Το λέει ο Ιεχωβά με τον λόγο του στην Αγία Γραφή, αυτό το ακούει αδιάκοπα ο «μάρτυς» ώστε και αυτός με την σειρά του το επαναλαμβάνει.
Τίθεται όμως το ερώτημα για ποια Γραφή ομιλούμε και σε ποια Γραφή αναφέρεται η Εταιρεία; Διότι η «Σκοπιά» έχει κατασκευάσει την περίφημη Μ.Ν.Κ. (Μετάφραση Νέου Κόσμου), όπου η αλλοίωση του κειμένου είναι σε τέτοια τραγική κατάσταση ώστε το συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για μια άλλη «Γραφή» και όχι αυτή των προφητών, των Ααποστόλων, αυτή την Αγία Γραφή την θεόπνευστη των Χριστιανών.
Στον πρόλογο της Μ.Ν.Κ. λένε οι συγγραφείς: «Οι μεταφραστές αυτού του έργου, που φοβούνται και αγαπούν τον θεϊκό συγγραφέα της Αγίας Γραφής, νοιώθουν την ιδιαίτερη ευθύνη που έχουν απέναντί Του, να μεταδώσουν τις σκέψεις και τις εξαγγελίες του με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια. Νοιώθουν επίσης ευθύνη απέναντι στους επιμελείς αναγνώστες, οι οποίοι βασίζονται σε μια μετάφραση του θεόπνευστου Λόγου του Υψίστου Θεού για την αιώνια σωτηρία τους».
Εχουμε λοιπόν μια μετάφραση της αγίας Γραφής που με φόβο θεϊκό παραδίδεται στους αναγνώστες για την σωτηρία τους. Ας αρχίσουμε την μελέτη από την Παλαιά Διαθήκη με λίγα εδάφια.
Γένεσις Γ’8: «Και ήκουσαν της φωνής του Κυρίου του Θεού περιπατούντος εν τω παραδείσω το δειλινόν….»
Μ.Ν.Κ. Γένεσις Γ’8: «Αργότερα άκουσαν τη φωνή του Ιεχωβά Θεού ο οποίος περπατούσε στον κήπο κατά το διάστημα της ημέρας που φυσάει το αεράκι…» Έτσι απλά κατά τους συγγραφείς, όταν φυσάει αεράκι κατά το διάστημα της ημέρας, έχομε δειλινό, μπορεί να είναι και πρωί ή και μεσημέρι.
Εξοδος Γ’14: «και είπεν ο Θεός προς τον Μωυσήν λέγων· εγώ ειμί ο ων, και είπεν· ούτως ερείς τοις υιοίς Ισραήλ ο ων απέσταλκέ με προς υμάς».
Μ.Ν.Κ. Εξ. Γ’14: «Τότε ο Θεός είπε στον Μωυσή “ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΩ” και προσέθεσε αυτό θα πεις στους γιούς του Ισραήλ “Ο ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΩ” με έστειλε σε εσάς». Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες οπαδοί της Σκοπιάς πρέπει να ξεχάσουν την Ελληνική Γραμματική και να κατανοήσουν ότι ο “ΩΝ” θα πει “ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΩ”.
Στην Καινή Διαθήκη, η κακοποίηση της αγίας Γραφής, μέσα από τις διάφορες αλλοιώσεις, στόχο έχει την θεότητα του Ιησού Χριστού.
Ματθαίος ΙΗ’ 11: «ήλθε γαρ ο υιός του ανθρώπου σώσαι το απολωλός».
Μ.Ν.Κ. Ματθ. ΙΗ 11: …….δεν υπάρχει
Ματθ. ΚΓ’ 14: «Ουαί δε υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι…. »
Μ.Ν.Κ. Ματθ. ΚΓ’ 14: ……………δεν υπάρχει
Στο μεν Ματθ. ΙΗ’ 11, Σωτήρ είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, κάτι που η Εταιρεία πολεμά, αφού η σωτηρία εξαρτάται από την θεοκρατική κυβέρνηση. Στο ΚΓ’14 βεβαίως κλείνει η «Σκοπιά» την Βασιλεία των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων αφού εισέρχονται σ’αυτήν μόνον 144.000 και η θύρα έκλεισε το 1935.
Διαβάζουμε στην Αγία Γραφή στον Ιωάννη Γ’3: «και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς ο υιός του ανθρώπου, ο ων εν τω ουρανώ».
Μ.Ν.Κ. Ιωάν. Γ’3: «Επιπλέον κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό τον Γιό του ανθρώπου». Δεν έχει την συνέχεια «ο ων εν τω ουρανώ» διότι τον Ιησού Χριστό, τον «υιόν του ανθρώπου», η Εταιρεία «Σκοπιά» τον θέλει μόνο επί της γης, και αρνείται την πανταχού παρουσία Του.
Πράξεις Κ’28: «προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος».
Μ.Ν.Κ. Πρ. Κ’ 28: «Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σάς διόρισε επισκόπους για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του» Επομένως δεν αναγνωρίζουν οι συγγραφείς της Εταιρείας την θεότητα του Ιησοϋ ούτε και την εκκλησία Του.
Οι αλλοιώσεις δεν τελειώνουν: Ο Ιησούς στον Ματθαίο ΚΣΤ 26-28 είναι σαφής όταν λέει στους μαθητές του: «λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου… πίετε εξ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».
Μ.Ν.Κ. Ματθ. ΚΣΤ 26-28: «Καθώς συνεχίζουν να τρώνε, ο Ιησούς πήρε ένα ψωμί και αφού είπε μια ευλογία, το έσπασε και δίνοντάς το στους μαθητές του είπε «Πάρτε φάτε. Αυτό σημαίνει, το σώμα μου…. πιείτε από αυτό όλοι σας, διότι αυτό σημαίνει το αίμα μου….».
Με αυτό τον τρόπο ο οπαδός «κατανοεί» ότι πρόκειται για σύμβολα (όπως ακριβώς τα χαρακτηρίζει η «Σκοπιά») τα οποία δεν έχουν πραγματική αξία.
Τέλος, μια αναφορά στον Σταυρό του Κυρίου που τόσο πολεμά η οργάνωση.
Ιωάννης ΙΘ’ 15: «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν…. »
Μ.Ν.Κ. Ιωαν. ΙΘ’ 15: «Πάρε τον, πάρε τον, κρέμασέ τον στο ξύλο».
Ματθαίος ΚΖ’ 23: «….οι δε περισσώς έκραζον λέγοντες σταυρωθήτω».
Μ.Ν.Κ. Ματθ. ΚΖ’ 23: «…Ωστόσο εκείνοι κραύγαζαν όλο και περισσότερο “Να κρεμαστεί στο ξύλο”.
Αυτά τα ελάχιστα από το πλήθος των αλλοιώσεων. Ωστόσο οι συγγραφείς υπόσχονται στον αναγνώστη σωτηρία. Πως; Μέσω της Θεοκρατίας, και εφόσον βοηθούν πραγματικά και πνευματικά τον «πιστό και φρόνιμο δούλο», δηλ. την εταιρία «Σκοπιά».
Ο Χριστιανός όμως Σωτήρα έχει τον Θεάνθρωπο Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον και αναστάντα.
Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 17
