Με δυσκολία πλέον μπορούμε να αριθμήσουμε τις εκατοντάδες μελέτες που δείχνουν ότι ο εμβολιασμός/γονιδιακή θεραπεία παρέχει, στην καλύτερη περίπτωση, προσωρινή προστασία κατά της COVID-19. Τα εμπειρικά στοιχεία είναι τόσο συντριπτικά που αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι όπως ο Πλεύρης και ο Βασιλακόπουλος που είναι εκεί έξω ως πλασιέ της Pfizer/Biontech/Moderna… Αλλά φυσικά η ψυχιατρική γνωρίζει περιπτώσεις παρανοϊκής εμμονής.
Επίσης, οι μελέτες που δείχνουν ότι η φυσική ανοσία είναι πολύ πιο αποτελεσματική κατά του SARS-CoV-2 / COVID-19 από την ανοσία που προκαλείται από τα “εμβόλια” / τις γονιδιακές θεραπείες είναι πλέον τόσο πολυάριθμες που σε έναν φυσιολογικό κόσμο κανείς δεν θα τολμούσε να προωθήσει αυτά τα προϊόντα υπό το φόβο μήπως έχει την τύχη των προηγούμενων υμνητών των “θαυματουργών” αυτών σκευασμάτων.
Chemaitelly, Haim et al. (2022). Διάρκεια της ανοσολογικής προστασίας της φυσικής λοίμωξης SARS-CoV-2 έναντι της επαναμόλυνσης στο Κατάρ. medRxiv
Ο Chemiatelly παραθέτει ονομαστικά μια ομάδα ερευνητών από τα πανεπιστήμια του Κατάρ, του Κορνέλ, της Νέας Υόρκης, του Κουίνς και του Μπέλφαστ, οι οποίοι ανέλαβαν μια από εκείνες τις μελέτες των οποίων τα αποτελέσματα δεν μπορείς να αμφισβητήσεις, επειδή η μελέτη είναι πολύ καλά φτιαγμένη και η βάση δεδομένων είναι απλά μεγάλη.
Ας δούμε όμως τι γράφουν οι συγγραφείς:
Η λοίμωξη με κοινούς κορονοϊούς του κρυολογήματος, και ίσως με γρίπη, προκαλεί ανοσία κατά της επαναμόλυνσης μόνο για ένα έτος, αλλά ισόβια ανοσία κατά της σοβαρής επαναμόλυνσης. Δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό αυτό το μοτίβο αντανακλά την εξασθένιση της βιολογικής ανοσίας ή την ανοσολογική διαφυγή με την εξέλιξη του ιού κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιόδου. Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να παρουσιάσει παρόμοιο πρότυπο με αυτό των κοινών κορονοϊών μέσα σε λίγα χρόνια. Η βραχυπρόθεσμη βιολογική ανοσία έναντι επαναμόλυνσης 3 ετών μπορεί να μειωθεί ως αποτέλεσμα της εξέλιξης του ιού και της ανοσολογικής διαφυγής, οδηγώντας σε περιοδικά (ενδεχομένως ετήσια) κύματα μόλυνσης. Ωστόσο, η διαρκής ανοσία έναντι σοβαρής επαναμόλυνσης θα συμβάλει σε ένα πρότυπο καλοήθους λοίμωξης. Οι περισσότερες πρωτογενείς λοιμώξεις θα εμφανιστούν στην παιδική ηλικία και πιθανότατα δεν θα είναι σοβαρές. Οι ενήλικες θα εμφανίζουν μόνο περιοδικές επαναμολύνσεις, οι οποίες επίσης δεν είναι πιθανό να είναι σοβαρές.
Αυτό που αναφέρουν οι συγγραφείς εδώ μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: ο SARS-CoV-2, στην omicron παραλλαγή του, είναι ήδη ή είναι καθ’ οδόν για να ενταχθεί στις τάξεις των κορονοϊών που συνοδεύουν τον άνθρωπο εδώ και αιώνες, προκαλώντας συνήθως ένα κρυολόγημα και τίποτε περισσότερο. Αυτοί οι ανθρώπινοι κορονοϊοί, hCovs, HKU1, NL23 ή OC43 είναι σε μεγάλο βαθμό αβλαβείς και ο SARS-CoV-2 πρόκειται να γίνει ή είναι ήδη ένας από αυτούς. Αυτοί οι ιοί χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι η μόλυνση, η οποία συμβαίνει συνήθως στην παιδική ηλικία, παρέχει ανοσία στην επαναμόλυνση, η οποία εξαφανίζεται σχετικά γρήγορα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται επαναλαμβανόμενα κρυολογήματα. Αντίθετα, η ανοσία κατά της σοβαρής ασθένειας ή ακόμη και του θανάτου που δημιουργείται από μία και μόνο μόλυνση με έναν από τους τρεις προαναφερθέντες κορονοϊούς είναι σημαντικής διάρκειας και προστατεύει τους περισσότερους ανθρώπους από σοβαρή ασθένεια και θάνατο. Η περιοδικά επαναλαμβανόμενη βουλωμένη μύτη, το σχετικό φτέρνισμα και ίσως ο βήχας είναι τα συμπτώματα που εμφανίζονται. Τίποτα περισσότερο.
Σε έναν κανονικό κόσμο, αυτό θα ήταν το τέλος της “πανδημίας”. Οι φανατικοί της θεωρίας του υπερ-θανατηφόρου ιού και οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας στις κυβερνήσεις θα μάζευαν τα πράγματά τους και θα έφευγαν. Στον παράλογο κόσμο που ζούμε, συμβαίνει το αντίθετο, οι “ειδικοί” δεν απομακρύνονται, αλλά ήδη αρχίζουν να τρολάρουν ξανά τον πληθυσμό.
Η μελέτη του Κατάρ είναι το καλύτερο αντίδοτο στα τρολ.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τρεις μελέτες που περιλαμβάνουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ άτομα που ΔΕΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΗΚΑΝ. Όποιος εμβολιάζεται κατά τη διάρκεια της περιόδου παρατήρησης εξαλείφεται από το σύνολο των δεδομένων, διότι η μελέτη βασίζεται στη σύγκριση ανεμβολίαστων ατόμων που ενδέχεται να μολυνθούν κατά τη διάρκεια της μελέτης. Και στις δύο ομάδες, σχηματίστηκαν ζεύγη με βάση το φύλο, τις ηλικιακές ομάδες ανά 10 έτη, την εθνικότητα και με βάση τον αριθμό των προηγούμενων ασθενειών, τα οποία ουσιαστικά αντιπροσωπεύουν την ατομική σύγκριση στην ομαδική σύγκριση, μια μέθοδος που είναι ιδιαίτερα κατάλληλη στο πλαίσιο των παλινδρομήσεων Cox, δηλαδή των αναλύσεων πινάκων θνησιμότητας, και αυτή ακριβώς είναι η στατιστική μέθοδος που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς.
Στη μελέτη 1, οι μολυσμένοι [μέσω επιβεβαιωμένης θετικής δοκιμής PCR] μη εμβολιασμένοι που έχουν μολυνθεί μία ή δύο φορές κατά την περίοδο από τις 28 Φεβρουαρίου 2020 έως τις 30 Νοεμβρίου 2021 συγκρίνονται μεταξύ τους όσον αφορά την προστασία που παρέχει η φυσική ανοσία από προηγούμενη μόλυνση έναντι της νέας μόλυνσης, δηλαδή αυτό που οι κατασκευαστές των ενέσεων κατά της COVID-19 αποκαλούν “αποτελεσματικότητα”. Η περίοδος από τον Φεβρουάριο του 2020 έως τον Νοέμβριο του 2021 είναι η περίοδος D614G, άλφα, βήτα και δέλτα. Έτσι, η υπολογιζόμενη αποτελεσματικότητα αναφέρεται στην προστασία που παρέχει η μόλυνση με μία από τις ονομαστικές παραλλαγές του SARS-CoV-2 έναντι επαναμόλυνσης και έναντι σοβαρής ασθένειας ή θανάτου ως αποτέλεσμα επαναμόλυνσης με μία από τις προ-omicron παραλλαγές. Η αποτελεσματικότητα της φυσικής ανοσίας έναντι των παραλλαγών προ-omicron που υπολογίστηκε από τους συγγραφείς με βάση πραγματικά δεδομένα είναι: 85,5%. Η πραγματική αποτελεσματικότητα, δηλαδή η προστασία από σοβαρή ασθένεια είναι: 98,0%. Οι κατασκευαστές των εμβολίων / γονιδιακών θεραπειών COVID-19 δακρύζουν, ιδίως όταν λαμβάνεται υπόψη η διάρκεια αυτής της προστασίας, η οποία εξαφανίζεται το αργότερο μετά από έξι μήνες με τα “εμβόλια” COVID-19, σε σχέση με τη φυσική ανοσία:
Μετά από 12 μήνες, εξακολουθεί να υπάρχει αποτελεσματικότητα >70% κατά της λοίμωξης. Και ο κίνδυνος λοίμωξης από μια παραλλαγή προ-omicron είναι 86% χαμηλότερος για τα άτομα που έχουν μολυνθεί μία φορά και δεν έχουν εμβολιαστεί από ό,τι για τα άτομα που δεν έχουν μολυνθεί προηγουμένως και δεν έχουν εμβολιαστεί.
Στη μελέτη 2, τα άτομα που μολύνθηκαν ή δεν μολύνθηκαν μεταξύ 28 Φεβρουαρίου 2020 και 5 Ιουνίου 2022 συγκρίνονται με τα άτομα που μολύνθηκαν για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά με Omikron, μεταξύ 19 Δεκεμβρίου 2021 και 5 Ιουνίου 2022. Τα βασικά δεδομένα για την περίοδο αυτή: 120.483 ανεμβολίαστοι χωρίς προηγούμενη μόλυνση αντιστοιχίζονται με 120.483 ανεμβολίαστους με προηγούμενη απλή μόλυνση. Μεταξύ των ανεμβολίαστων με προηγούμενη μόλυνση, υπάρχουν 7.082 επαναμολύνσεις, εκ των οποίων 5 άτομα νοσούν σοβαρά. Δεν υπάρχουν θάνατοι. Μεταξύ των ανεμβολίαστων χωρίς προηγούμενη μόλυνση, υπάρχουν 21.645 μολύνσεις, 26 από τις οποίες νοσούν σοβαρά. 5 άνθρωποι έχουν πεθάνει από το COVID-19. Μόλις μολυνθούν, η πιθανότητα να μολυνθούν εκ νέου είναι 38% χαμηλότερη από την πιθανότητα να μολυνθούν οι ανεμβολίαστοι με SARS-CoV-2/Omicron. Η αποτελεσματικότητα έναντι σοβαρής ασθένειας με τη φυσική ανοσία είναι 84,6%. Για άλλη μια φορά, η υπεροχή της φυσικής ανοσίας έναντι της ανοσίας που προκαλείται από το “εμβόλιο”, η οποία εξαφανίζεται μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύεται με την πάροδο του χρόνου:
Μέχρι στιγμής, το μόνο θετικό που μπορούν να ισχυριστούν οι υποστηρικτές των “εμβολίων” είναι η προστασία που υποτίθεται ότι προσφέρουν οι γονιδιακές θεραπείες κατά της COVID-19 από σοβαρές ασθένειες και θάνατο. Η μελέτη του Κατάρ ανέλυσε, για την περίοδο από τις 28 Φεβρουαρίου 2020 έως τις 5 Ιουνίου 2022, την προστασία που προσφέρει η φυσική ανοσία έναντι σοβαρών ασθενειών μέσω της προηγούμενης μόλυνσης. Τα αποτελέσματα που παρουσιάζουμε τώρα καλύπτουν επομένως όλες τις παραλλαγές και, όπως θα πρέπει να είναι γνωστό, η επίδραση της ανοσίας που προέρχεται από τα εμβόλια/γονιδιακές θεραπείες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παραλλαγή που επικρατεί σήμερα. Η επίδραση της φυσικής ανοσίας είναι 97,3% και διαρκεί αρκετούς μήνες:
Σύμφωνα με τους συγγραφείς:
Παρά την εξασθένηση της προστασίας έναντι της επαναμόλυνσης, είναι εντυπωσιακό ότι δεν υπήρχαν ενδείξεις για εξασθένηση της προστασίας έναντι της σοβαρής ασθένειας με COVID-19 κατά την επαναμόλυνση. Αυτή παρέμεινε ~100%, ακόμη και 14 μήνες μετά την πρωτογενή λοίμωξη, χωρίς αξιοσημείωτη επίδραση της ανοσολογικής αποφυγής Omicron στη μείωσή της.
Παρουσιάζεται η αποτελεσματικότητα της προστασίας από σοβαρή ασθένεια που απολαμβάνουν οι μη εμβολιασμένοι “επιζώντες” μιας αρχικής λοίμωξης με οποιαδήποτε παραλλαγή του SARS-CoV-2 [βλ. παρακάτω]. Είναι 97,3% για ολόκληρη την περίοδο των 14+ μηνών. Το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί τη βάση για τις δηλώσεις των συγγραφέων που αναφέρθηκαν στην αρχή, σύμφωνα με τις οποίες μια και μόνο μόλυνση με τον ιό SARS-CoV-2 οδηγεί στη δημιουργία ανοσίας κατά της σοβαρής νόσησης, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συγγραφέων, διαρκεί τουλάχιστον τρία χρόνια.
Συνοψίζοντας:
- Η φυσική ανοσία είναι εξαιρετικά υψηλότερη από την ανοσία που προκαλείται από τα εμβόλια/γονιδιακές θεραπείες COVID-19: Η προστασία από σοβαρή ασθένεια είναι πιο αποτελεσματική και διαρκεί περισσότερο, η προστασία από τη μόλυνση είναι επίσης πιο αποτελεσματική και διαρκεί περισσότερο [αν υποθέσουμε ότι τα “εμβόλια”κατά της COVID-19 παρέχουν οποιαδήποτε προστασία],
- Ο SARS-CoV-2, με την omicron παραλλαγή του, έχει ενταχθεί στις τάξεις των υπαρχόντων ανθρώπινων κορονοϊών που έχουν τη συνήθη ιδιότητα να ξεπερνούν μερικές φορές την ανοσολογική προστασία και να προκαλούν κρυολόγημα, αλλά δεν είναι πλέον σε θέση να προκαλέσουν σοβαρή ασθένεια ή ακόμη και θάνατο [εκτός από τις συνήθεις εξαιρετικές περιπτώσεις].
- Η συχνότητα εμφάνισης σοβαρής ασθένειας μεταξύ των μη εμβολιασμένων σε όλη την περίοδο παρατήρησης της μελέτης του Κατάρ ήταν 0,05 για λοίμωξη (δηλ. 5%, σε όλες τις παραλλαγές από D614G, άλφα έως όμικρον) και 0,0009 (δηλ. 0,09%) για σοβαρή ασθένεια και 0,00004, δηλ. 0,004% για θάνατο.
Ο πληθυσμός του Κατάρ είναι ηλικιακά σχετικά νέος, οπότε θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι τα αποτελέσματα δεν είναι μεταβιβάσιμα. Ωστόσο, τα αποτελέσματα μπορούν να εφαρμοστούν σε πληθυσμούς που είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι δεν διατρέχουν κίνδυνο από τον SARS-CoV-2, σε οποιαδήποτε παραλλαγή του. Για να είμαστε σίγουροι, θα μπορούσαν να ληφθούν μέτρα προστασίας για τα άτομα άνω των 75 ετών, αν και ακόμη και αυτό θα ήταν υπερβολικό, δεδομένου ότι ο SARS-CoV-2 έχει ακολουθήσει το δρόμο όλων των ιών RNA και έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό αβλαβής. Σε κάθε περίπτωση, είναι καιρός να σημειωθεί ότι οι εμπνευστές της Διακήρυξης του Great Barrington καθώς και χιλιάδες καθηγητές και σοβαροί ιατροί, είχαν δίκιο σε όλα τα σημεία. Αν είχαν ακολουθηθεί οι συμβουλές τους, δεν θα είχε ξεφύγει τόσο η κατάσταση.
Αλλα, αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις, οι λεγόμενοι “ειδικοί” θέλουν άραγε το καλό μας; Διαβάζουν τα αποτελέσματα αυτών των μελετών; Τους ρωτάει κανείς για τους λόγους που λαμβάνουν μέτρα;
Την απάντηση την γνωρίζετε…
