«Ζητᾶτε καὶ θὰ σᾶς δοθῇ, ἐρευνᾶτε καὶ θὰ βρεῖτε, κτυπᾶτε τὴν θύρα καὶ θὰ σᾶς ἀνοιχτῇ».
(Ματθ. ζ΄7)
Σέ μερικοὺς ἀνθρώπους ἄν καὶ μὲ πολλὴ ἐπιμονὴ προσεύχονται καὶ νηστεύουν καὶ φροντίζουν πνευματικὰ τὸν ἑαυτό τους καὶ ἐφαρμόζουν τὶς ἀρετές, δὲν προσφέρει ἀμέσως ὁ Θεὸς τὴ χάρη καὶ τὴν ἀνάπαυση καὶ τὴν ἀγαλλίαση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά, βλέποντας τὸν ἀγώνα τους, περιμένει καὶ δὲν τοὺς χαρίζει τὴ δωρεά Του. Καὶ αὐτὸ τὸ κάνει ὁ Θεὸς ὄχι ἄσκοπα καὶ τυχαῖα, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνέκφραστη σοφία Του, βλέπει ἄν θεωροῦν τὸ Θεὸ ἀξιόπιστο καὶ ἀληθινό. Ἄν πιστεύουν σ΄ Αὐτὸν ποὺ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ δώσῃ σ΄ ὅσους τοῦ ζητοῦν καὶ θ΄ ἀνοίξῃ τὴν πόρτα τῆς ζωῆς σ΄ ὅσους τὴ χτυποῦν καὶ παραμένουν μέχρι τὸ τέλος μὲ τὴ βεβαιότητα τῆς πίστεως.
Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου
