«Τον τελευταίο καιρό ερχόμαστε σε αντίθεση με τους γονείς μου, γιατί με πιέζουν να πηγαίνω κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Εγώ πήγαινα από μικρός μαζί τους, αλλά τώρα δεν θέλω πάντα. Και τώρα ακόμη, αρκετές φορές πηγαίνω, μόνο και μόνο για να μην τους στενοχωρώ. Δεν είμαι αντίθετος με την Εκκλησία. Πιστεύω, αλλά θέλω να πηγαίνω όταν το νιώθω. Τι είναι καλύτερο; Να πηγαίνω στην εκκλησία ακόμη κι αν δεν το νιώθω ή να μην πηγαίνω, μέχρι να είμαι έτοιμος για αυτό;».
Νίκος, μαθητής Α΄ Λυκείου
Είναι πολύ σημαντικό το ερώτημα που θέτεις, Νίκο, και σε ευχαριστούμε γι’ αυτό. Κι είναι επίσης σημαντικό ότι το ερώτημα αυτό προέρχεται από έναν νέο με καλή διάθεση, που πιστεύει στον Θεό και ακολουθεί από μικρός τη χριστιανική ζωή.
Οπωσδήποτε τίποτε στην πνευματική ζωή δεν πρέπει να γίνεται με πίεση και εξαναγκασμό. Συνεπώς και ο εκκλησιασμός δεν μπορεί να γίνεται παρά ελεύθερα και συνειδητά. Βέβαια, είναι προς τιμήν σου που δεν θέλεις να στενοχωρείς τους γονείς σου και πηγαίνεις στην εκκλησία, έστω από υπακοή. Ωστόσο, δεν αρκεί αυτό. Καθώς είσαι πλέον έφηβος και θέλεις να είσαι ελεύθερος στις επιλογές σου, είναι καιρός να αναρωτηθείς για το τι έχει να σου προσφέρει η Θεία Λειτουργία. Αν επιμένουν οι γονείς σου για να εκκλησιάζεσαι και, όπως λες, σε «πιέζουν», σκέψου γιατί το κάνουν αυτό;… Εκείνοι θα κερδίσουν από αυτό ή εσύ; Έχεις αναλογιστεί τα ανεκτίμητα δώρα που κερδίζει κανείς από τη συμμετοχή του στη Θεία Λειτουργία;…
Η Θεία Λειτουργία μάς φέρνει σε προσωπική συνάντηση με τον Χριστό, τον Κύριο και Θεό μας. Την ώρα αυτή ενώνεται ο ουρανός και η γη, άγγελοι και άνθρωποι γίνονται ένα! Όλοι «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό και Τον ευχαριστούμε για τις αμέτρητες ευεργεσίες Του. Τον παρακαλούμε επίσης να ενισχύει εμάς, τους αδύναμους ανθρώπους, στον καθημερινό μας αγώνα. Ένας άγιος ιερέας, ο οποίος λειτουργούσε καθημερινά, ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, έλεγε: «Δεν υπάρχει πάνω στη γη τίποτε αγιότερο, υψηλότερο, μεγαλειωδέστερο, επισημότερο, ζωοποιότερο από την Θεία Λειτουργία… Η Λειτουργία είναι η συνεχώς επαναλαμβανόμενη εκδήλωση της αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος…».
Καταλαβαίνεις λοιπόν, Νίκο, ότι εδώ κρύβεται ένας πολυτιμότατος θησαυρός. Και το μήνυμά σου μάς δίνει την αφορμή για να απαντήσουμε σε παρόμοια ερωτήματα που απασχολούν και άλλα πολλά παιδιά της ηλικίας σου: Τι σπουδαίο συμβαίνει στη Θεία Λειτουργία;… Πώς μπορώ κι εγώ να το νιώσω;… Δεν είναι το ίδιο να προσεύχομαι κι από το σπίτι;…
Σου υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε και σε επόμενα άρθρα προκειμένου να ερευνήσουμε βαθύτερα το θέμα και να ανακαλύψουμε μαζί αυτόν τον κρυμμένο θησαυρό της θείας Λατρείας.
