Ο
Άγιος Πορφύριος θα σας πω- όχι δικά μου- έλεγε ότι πίσω από όλα τα
λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια έλεγε- κρύβονται πονηρά πνεύματα,
από όλες τις ψυχικές νόσους. Άλλο μια διαταραχή στον εγκέφαλο η οποία
έχει και κάποια συμπτώματα, άλλο αυτό εκεί πρέπει ο άνθρωπος να πάρει
φάρμακα, για να διορθωθεί κάτι που λείπει, μπορεί να λείπει μια ουσία
στον εγκέφαλο, αλλά η κύρια αιτία, σε όλα αυτά τα λεγόμενα ψυχολογικά,
έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, είναι ο εγωισμός, η υπερηφάνεια- έτσι δηλαδή
δαίμονες, επειδή πίσω από κάθε πάθος κρύβονται οι αντίστοιχοι δαίμονες. Ο
άνθρωπος δηλαδή εκούσια με την θέληση του υποκύπτει σε αυτό το πονηρό
πνεύμα, της υπερηφάνειας κλπ, οπότε μετά τι κάνει ο διάβολος μετά, του
παίρνει αυτή την δύναμη της ψυχής, λέει ο Άγιος Πορφύριος.
Ξέρετε
όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη ένα ψυχικό δυναμικό θα το λέγαμε
έτσι και μπορούμε να το διοχετεύσουμε όπου θέλουμε εμείς, κανονικά
πρέπει να το διοχετεύσουμε στο Θεό, να κινηθούμε προς τον Θεό με όλη μας
την ψυχική δύναμη ότι έχουμε, την προαίρεση μας, την βούληση μας, τη
θέληση μας. Ο διάβολος λέει όταν ο άνθρωπος αμαρτάνει, τι κάνει;
καταφέρνει και του κλέβει αυτό το δυναμικό, του κλέβει αυτή την δύναμη
και την κάνει λύπη, την κάνει κατάθλιψη, τον βυθίζει τον άνθρωπο έτσι;
σε αυτά τα πολύ άσχημα πράγματα, τον αχρηστεύει ουσιαστικά του κλέβει
την δύναμη.
Είναι
μια δύναμη μας την έχει δώσει ο Θεός και την λύπη αλλά πως για ποιο
λόγο μας την έδωσε; Να λυπόμαστε για τις αμαρτίες μας, όχι να λυπόμαστε
γιατί αδικηθήκαμε, γιατί δηλαδή πληγώθηκε ο εγωισμός μας, γιατί ο άλλος
δεν μας αγαπάει, γιατί δεν μας δίνει αυτό που περιμένουμε, αυτό είναι
κακή λύπη. Έρχεται ο πονηρός και αυτή
την δύναμη της λύπης που στην έχει δώσει ο Θεός, για να κλάψεις τις
αμαρτίες σου, να μετανοήσεις να διορθωθείς, την κάνει λύπη εγωιστική,
την κάνει κατάθλιψη, και βυθίζει τον άνθρωπο σε μια απραξία, δεν θέλει
να βγει από το σπίτι του δεν θέλει να κάνει τίποτα, κουκουλώνεται στο
κρεβάτι του, και ζει ουσιαστικά τι ζει; μια αιχμαλωσία, γίνεται
αιχμάλωτος μιας ιδέας, του βάζει ο διάβολος μια ιδέα, είσαι άρρωστος,
διάφορα βάζει, και τον αχρηστεύει τον άνθρωπο και η έξοδος από όλη αυτή
την κατάσταση είναι η μετάνοια. Όταν ο άνθρωπος μετανοήσει, έτσι,
εξομολογηθεί, αποτινάξει τα πονηρά πνεύματα τα οποία έχουν δικαιώματα
επάνω του λόγο των αμαρτιών του, μετά μπορεί να λειτουργήσει πλέον
σωστά, και την δύναμη της ψυχής του να την κατευθύνει στον Θεό.
- Αλλά είναι και οι άνθρωποι, τα παιδιά ότι είσαι και απομακρύνεσαι από τον Θεό (3:09)
Αυτή
είναι η κύρια πλευρά, το σπουδαιότερο αίτιο όλων των ψυχολογικών είναι η
απομάκρυνση από τον Θεό. Αυτό που μας τρώει όλους και μας ρίχνει στην
κατάθλιψη και στα ψυχολογικά και στις ανασφάλειες, και στις φοβίες και
όλα αυτά που τα λένε έτσι οι ψυχίατροι. Εμείς δεν τα λέμε έτσι, προσέξτε
και αυτό, υπάρχει μια παραπλάνηση μέσω της γλώσσας, ο διάβολος έχει
καταφέρει μέσω των λεγόμενων ψυχιάτρων- ποιος λένε ψυχίατρος- εσύ;
Ψυχίατρος είναι αυτός που γιατρεύει την ψυχή, ποιος γιατρεύει την ψυχή; Ο
Θεός. Ο Χριστός είναι ο αληθινός ψυχίατρος, αυτός τους έλεγε λεγόμενους
ψυχιάτρους, και έχει καταφέρει να μας διαστρέψει μέσω ενός
παραπλανητικού λεξιλογίου, και τι λέει; Τι έχεις παιδί μου; Έχεις άγχος,
έχεις στρες, όχι δεν είναι αυτό λέει ο Άγιος Πορφύριος, έχεις το
δαιμόνιο της ακηδίας, της απιστίας, της ολιγοπιστίας, του άγχους, το
άγχος το λέει ο ψυχίατρος, έχεις το δαιμόνιο της λύπης, έχεις αυτή την
ταραχή την δαιμονική, εμείς τα λέμε δαιμόνια αυτά και είναι δαιμόνια,
αλλά οι ψυχίατροι δεν πιστεύουν σε πνευματικό κόσμο, ούτε στους
δαίμονες, ούτε στο Θεό, ούτε στην ψυχή πολλές φορές πιστεύουν, όπως
είναι πραγματικά η ψυχή, χρησιμοποιούν αυτό το λεξιλόγιο και μας
παραπλανούν, και σου λέει τι να κάνω τώρα έχω μειωμένη αυτοεκτίμηση.
Ακούστε
τώρα, το οποίο είναι ακριβώς το αντί Ευαγγέλιο, ο Θεός λέει να έχουμε
μηδενική αυτοεκτίμηση, να μην έχεις ιδέα καλή για τον εαυτό σου, ούτε
μεγάλη μηδέν. Να θεωρείς ότι είσαι το τίποτα, και έτσι είναι η αλήθεια,
και έρχεται ο ψυχίατρος και σου λέει πρέπει να αυξήσεις την αυτοεκτίμηση
σου δηλαδή τον εγωισμό σου, την υπερηφάνεια σου για να θεραπευτείς.
Είναι δυνατόν, μα αυτή είναι η αιτία της αρρώστιας μας- ο εγωισμός- άμα
τον αυξήσεις τι κάνεις- τον ξετινάζεις τον άνθρωπο, τον διαλύεις, όταν
λοιπόν έλεγε ο Άγιος Πορφύριος ο άνθρωπος δεν είναι με τον Θεό, φύγει
από τον Θεό, αναγκαστικά ζει μέσα στην μελαγχολία, ζει μέσα στην
κατάθλιψη, γιατί; γιατί δεν είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε χωρίς τον Θεό.
Είμαστε φτιαγμένοι να ζούμε με τον Θεό, πως να το πούμε; Είναι
οντολογική ανάγκη του ανθρώπου, να είναι με τον Θεό, αν χωριστείς από
τον Θεό είναι σαν ένα φυτό που του κόβεις τις ρίζες, μπορεί να ζήσει το
φυτό αυτό; Ξεραίνεται αμέσως. Ένας άνθρωπος χωρίς τον Θεό είναι νεκρός.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
