Σάββατο 4 Ιουνίου 2022

Η ΑΓΙΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

  «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Ἕνας μαθητής τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἰωσήφ του Ησυχαστου ήταν και ο Γέρο Θεοφύλακτος της Νέας  Σκήτης, τον οποίον  επισκέφθηκα στο κελλί του. Ήταν σκελετωμένος από την νηστεία και την άσκηση. Και ιδού κάποια  στιγμή  τι μου ειπε:

Όταν πρόκειται να κοινωνήσουμε  εδώ στο Άγιον Όρος πρώτα βάζουμε μετάνοιες στό μέσον του ναού και στα τέσσερα  σημεία. Κι εγώ όταν κάνω αυτές τις μετάνοιες μπαίνει μέσα μου ολόκληρος ο παράδεισος. Και τόν ρώτησα γιατί  και πως συμβαίνει αυτό και μου ειπε: Σε κάθε  μετάνοια πού σκύβω να κάνω λέγω από μέσα  μου "Άγιοι του Θεού Άδελφοί και Πατέρες συγχωρέστε με τον αμαρτωλό. Ζητώ συγχώρησι και από τούς Αγίους πού είναι στις τοιχογραφίες και από τούς ζώντες αδελφούς πού στέκονται στά στασίδια τους. Και τότε η καρδιά μου γίνεται  ένας επίγειος  παράδεισος". Και είναι λυπηρό να βλέπεις σήμερα την ίδια  παράδοση  από μερικούς νέους μοναχούς, αλλά  μόνο για την τήρησι του τυπικού. Απουσιάζει η ευλάβεια, η συναίσθηση, ο φόβος του Θεού, η αληθινή εκζήτησι συγχωρήσεως. Κι αυτό φαίνεται  από τις μηχανικές κινήσεις τους, από την γρηγοράδα  κι από την όλη έκφραση του προσώπου τους. Δέν επιθυμώ  νά κατακρίνω κανέναν αλλά μόνο να ευαισθητοποιηθουμε όλοι γι αυτή  την τόσο ωραία μοναχική παράδοση, όπου έχουμε την ευκαιρία να ταπεινωθούμε δημοσίως για να ζούμε πάντοτε  τον παράδεισο  στις  καρδιές μας.

Ένας παλαιός  ασκητής έλεγε ότι τρία πράγματα φοβάται προς το τέλος της ζωής του: την ημέρα  πού θα φύγει απ αυτή την ζωή. Την ώρα  που θα σταθη στο αδέκαστο Βήμα του Κριτού και τρίτον  ποιά θα είναι η τελική απόφασις για την σωτηρία της ψυχής του. Άραγε εμείς οι άνθρωποι των εσχάτων σκεπτόμαστε έστω μια φορά την ημέρα ότι ίσως αύριο  δεν θα ζούμε; Είμαστε έτοιμοι για τό τελευταίο και  ανεπίστροφο ταξίδι μας;  Αφήσαμε κάτω από το επιτραχείλι τού Πνευματικού μας όλες τις αμαρτίες μας; Συγχωρηθήκαμε μεταξύ  μας; Αυτούς  πού μας ελύπησαν τους  βάλαμε και πάλι μέσα στην καρδιά μας; Ελάβαμε ως έσχατο εφόδιο  το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας; Εάν ξεχνούμε την αιώνια πατρίδα μας τί νόημα έχουν οι ευχές Χρόνια πολλά εδώ στήν γή, ενώ είναι η προσωρινή και όχι η αιώνια πατρίδα μας.

Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου