Με ρωτάνε πολλοί: «Τι γίνεται σε μια οικογένεια που ο ένας είναι της εκκλησίας και ο άλλος δεν είναι; Που ο ένας θέλει να πηγαίνει στην εκκλησία και ο άλλος δεν θέλει; ». Κι εγώ δεν θα σας πω τη γνώμη τη δική μου, θα σας πω τι λέγει ο Άγιος Πορφύριος.
Ότι πάντοτε έτσι ήταν οι οικογένειες. Έτσι τα φέρνει ο Θεός, που να είναι ένας μέσα στην οικογένεια να είναι της προσευχής. Και αυτή η προσευχή να βοηθάει και να στηρίζει όλη την οικογένεια. Και είναι, ξέρετε, ένα είδος άσκησης το να είσαι ο μόνος που προσεύχεται μέσα στην οικογένεια. Είναι πολύ σπάνιο να είναι και οι δύο σύζυγοι στην προσευχή. Συνήθως είναι η γυναίκα της προσευχής, γιατί ο άντρας έχει τις δουλειές και πηγαίνει και στο καφενείο. Αλλά τα τελευταία χρόνια βλέπω και το ανάποδο: Να είναι μόνο ο άντρας της προσευχής. Αλλά είναι λίγα τα ζευγάρια αυτά. Είναι, όμως, και το καλύτερο! Γιατί ο άντρας που είναι η κεφαλή του σπιτιού, να είναι και η πηγή της χάριτος μέσα στο σπίτι. Όπως το κεφάλι κινεί και τρέφει όλα τα όργανα του σώματος, έτσι και ο άντρας ως κεφαλή να δίνει την χάρη σε όλα τα μέλη της οικογένειας.
