Τετάρτη 18 Μαΐου 2022

Όταν υπάρχει προσευχή, νηστεία και ασκητικότητα δεν υπάρχει εχθρός για ένα τόπο

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος  

Στις αρχές του 451 ο Αττίλας και η ορδή των βαρβάρων Ούννων πλησίαζε στο Παρίσι, λεηλατώντας και αφανίζοντας τα πάντα. Οι κάτοικοι της πόλης πανικόβλητοι ήθελαν να φύγουν και η μόνη που τους κράτησε ήταν μόνο η Γενοβέφα.

Έδωσε πίστη και κουράγιο διατηρώντας την ψυχραιμία τους και συγκέντρωσε τις γυναίκες στους ναούς και τους είπε “κοιτάξτε ο εχθρός έρχεται, είναι πολύ ισχυρός, έχει όπλα και δύναμη και είναι βάρβαρος και άγριος και εμείς δεν έχουμε τίποτε”. Αυτό το γνωστό μοντέλο, ένα πράγμα έχουμε εμείς, προσευχή και νηστεία. Και είπε “μην τα χάνετε και να θέλετε όπλα, δεν προλαβαίνετε να φτιάξετε” και έβαλε την προσεχή και τη νηστεία σε όλο το λαό και μάλιστα κάποιοι αντέδρασαν με αυτή την προσπάθεια της, -θεώρησαν που κάνει το λαό μαλθακό- και μερικοί πολεμοχαρείς έκαναν προσπάθεια να την σκοτώσουν ρίχνοντας της μέσα στο Σηκουάνα, αλλά πρόλαβε και σώθηκε η Γενοβέφα.

Όντως, σύμφωνα με τις προρρήσεις της Αγίας, ο Αττίλας έφτασε στο Παρίσι απ’ έξω και δεν μπήκε μέσα – χωρίς αιτία – παρέκαμψε. Έφυγε και μετά φεύγοντας, βρέθηκαν μπροστά του κάποια στρατεύματα Γάλλων και Φράγκων και κατατροπώθηκε ο Αττίλας εκεί. Από το Παρίσι πέρασε αβλαβώς.

Ακριβώς μία άλλη διαβεβαίωση, σας το έχω πει χίλιες φορές “όταν υπάρχει προσευχή, νηστεία και ασκητικότητα, δεν υπάρχει εχθρός για ένα τόπο”.

Όποιος είναι στραμμένος στο Θεό δεν χρειάζεται να κάνει καμία πολεμική προετοιμασία. Σας το έχω πει χιλιάδες φορές- και είναι αυτή- ας το πω έτσι, η πολεμική θεολογία που ζω και γνωρίζω από την ορθοδοξία μας. Ας την πω έτσι, πολεμική θεολογία. Επιβεβαιωμένη μακροχρόνια και δια του Ισραήλ και δια της κάθ’ ημάς ανατολικής αυτοκρατορίας.

Βλέπετε εδώ πέρα ένα υπόδειγμα και μέσα από τη Γενοβέφα. Όταν υπάρχει δόσιμο και εμπιστοσύνη στο Θεό δεν φοβόμαστε εχθρό. Να φοβόμαστε αυτή την ανυπακοή μας το Θεό, αυτό να φοβόμαστε. Βλέπετε δεν έχουμε κάτι άλλο να φοβηθούμε, κάνουμε εξοπλισμούς, κάνουμε προϋπολογισμούς, αγοράζουμε Μιράζ, αγοράζουμε. Τι αγοράζουμε; Για ποιον; Για να δηλώσουμε την ελλιπή προσευχή μας και ας γελάτε μαζί μου! Το ξέρω. Θα πείτε στην πράξη; Αν έρθει ο εχθρός; Μα δεν υπάρχει αν! Αν στην πράξη υπάρχει προσευχή, “Δεν θα έρθει ο εχθρός”.

Πείτε με βλάκα δεν πειράζει. Δεν λέω μία δική μου θεολογία. Βρίθει η Γραφή από την ιστορία αυτής της πολεμικής θεολογίας. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Και φυσικά δεν χρησιμοποιώ – γιατί αυτό έπρεπε να χρησιμοποιήσω πρώτο-πρώτο, αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσω πρώτο -το του Χριστού: βάλε τη Μαχαίρα σου στην θήκη, όσοι μαχαίρι χρησιμοποιούν με μαχαίρα απολούνται δεν το χρησιμοποιώ αυτό, ε πρέπει να πω πρώτα, τόπε ο Χριστός, τέρμα τελείωσε, αλλά εδώ είναι μία ακόμη επιβεβαίωση, το πως κατατροπώθηκαν τα στρατεύματα του πανίσχυρου Αττίλα. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος.