Δευτέρα 2 Μαΐου 2022

Ὁ Θεὸς αἰτία τῶν παθῶν;

(Σχ. ΙΧΘΥΣ: ἔχουν σκανδαλιστεῖ πολλοί πιστοί μέ τίς πλανεμένες διδασκαλίες του!)

Τοῦ κ. Νικολάου Μάννη, ἐκπαιδευτικοῦ

Σὲ διαδικτυακὴ ἐκπομπὴ τῆς Μητροπόλεως Νέας Ἰωνίας ἀκούστηκαν τὰ ἑξῆς φοβερὰ λόγια ἀπὸ τὸν κ. Γαβριὴλ Παπανικολάου: “Ἐκ τῶν πραγμάτων ὁ Θεὸς ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξη πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο, δὲν μπορῶ νὰ ξέρω γιατί, δὲν θὰ κατηγορήσω ἐγὼ τὸν Θεό. …Ἡ ὁρμὴ τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὸ ἴδιο φῦλο ὑπάρχει. Δὲν ξέρω γιατί ὑπάρχει. Ὅταν τὴν δίνει ὁ Θεός, θὰ πολεμήσω αὐτήν;… Ἔχουμε γνωρίσει ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν αὐτὴ τὴ ροπὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς τους. Ἐγὼ λοιπὸν τί θὰ τοὺς πῶ; Ὅτι ὁ Θεὸς δὲ σὲ θέλει ἔτσι. Καὶ θὰ μοῦ ἀπαντήσει: γιατί, στὸ εἶπε; Καὶ τί θὰ τοῦ ἀπαντήσω ἐγώ; Ὅτι μοῦ τὸ πε;” [youtube.com].

Ἐδῶ παρατηροῦμε ὅτι ὁ Σεβ. Γαβριήλ, πρῶτον, διαβάλλει τὸν Θεὸ ὡς αἰτία τοῦ πάθους τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ δεύτερον ὁμολογεῖ ὅτι ἀγνοεῖ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ!

Καὶ ὡς πρὸς τὸν πρῶτο ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε πώς ἂν ὁ Θεὸς τάχα “ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξη πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο”, τότε μήπως ὁ Θεὸς εἶναι Αὐτὸς ποὺ ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἄλλους ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται ἕλξη πρὸς τὰ ζῶα (κτηνοβάτες) ἢ πρὸς τὰ παιδιὰ (παιδεραστές); Μήπως δηλαδὴ ὁ Σεβ. Γαβριήλ πιστεύει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἡ αἰτία τῶν παθῶν;

Ὡς πρὸς τὸ δεύτερο, εὐχαρίστως νὰ βοηθήσουμε τὸν Σεβ. Γαβριὴλ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἄγνοιας (τὸ ὁποῖο πάντως δὲν ἐπιτρέπεται γιὰ Κληρικό, καὶ μάλιστα ὑψηλόβαθμο), ἔτσι ὥστε ἂν τὸν ξαναρωτήσει κάποιος ἂν τοῦ τὸ εἶπε ὁ Θεός, νὰ γνωρίζει νὰ ἀπαντήσει μὲ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ ποὺ ὑπάρχουν στὴν Γραφή:

α) “Καὶ μετὰ ἄρσενος οὐ κοιμηθήσῃ κοίτην γυναικείαν, βδέλυγμα γὰρ ἐστι” [Λευ. ιη΄ 22].

β) “Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. Αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἥν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες” [Ρωμ. α΄ 26-27].

γ) “Μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι” [Α΄ Κορ. στ΄ 9-10].

δ) “Δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῲαις καὶ μητρολῲαις, ἀνδροφόνοις, πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται” [Α΄ Τιμ. α΄ 9-10].

Ἑπομένως ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Θεὸς δίνει τὸ πάθος ἢ ὅτι ὁ ἄνθρωπος “γεννήθηκε ἔτσι” δηλαδὴ μὲ τὸ πάθος, τότε βλασφημοῦν τὸν Θεό.

Διότι ἂν ὁ ὁμοφυλόφιλος ἀδελφός μου (τὸν ὁποῖο ἀγαπῶ ὡς ἄνθρωπο, ὅπως καὶ κάθε ἁμαρτωλό, ἐπειδὴ ἐγὼ πρῶτος εἶμαι ὁ μεγαλύτερος ἁμαρτωλὸς) “γεννήθηκε ἔτσι” (δηλαδὴ γεννήθηκε μὲ ἔμφυτο τὸ πάθος – ὅπως ἀποκαλοῦν οἱ Πατέρες τὴν ἁμαρτία – τῆς ὁμοφυλοφιλίας), τότε κι ἐγὼ ὁ ὑπερήφανος “γεννήθηκα ἔτσι” (μὲ ἔμφυτο τὸ πάθος τῆς ὑπερηφάνειας) καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἀγωνιστῶ νὰ ἀλλάξω. Ἀλλὰ καὶ ἐσὺ ὁ μέθυσος “γεννήθηκες ἔτσι” καὶ ὁ φονιὰς “γεννήθηκε ἔτσι” καὶ ὁ παιδεραστὴς καὶ ὁ κτηνοβάτης καὶ ὁ κλέφτης καὶ ὁ ὀργίλος καὶ ὅλοι οἱ αἰχμάλωτοι στὰ πάθη μας “γεννηθήκαμε ἔτσι”, πλάσματα ἑνὸς “σαδιστῆ θεοῦ”.

Ἰδοὺ σὲ τί εἴδους “θεὸ” πιστεύουν, ὅσοι ἐπιλέγουν νὰ ἀπορρίψουν τὴν διδασκαλία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.