ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Σεβ. Νεαπόλεως, ἐδιχάσθη τό ποίμνιον!
Γράφει ὁ κ. Λάμπρος Κουτσιώρας, διδάσκαλος
Σεβασμιώτατε Ἐπίσκοπε τῆς Ἱ. Μ. Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα,
Εὔχομαι, ἀπὸ καρδιᾶς, κάθε εὐλογία ἀπὸ τὸν Πανάγαθο Θεό μας, γιὰ αὔξηση τοῦ πνευματικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἔχετε ταχθεῖ νὰ ὑπηρετεῖτε.
Ὁ λόγος τῆς συγγραφῆς τῆς παρούσας ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς, δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν ἀνάγκη καὶ τὴν ὑποχρέωση πού ἔχω νὰ ἐκφραστῶ, ὡς μέλος τοῦ σώματος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν ἐπικρατοῦσα κατάσταση στὴν Ἱερά μας Μητρόπολη καὶ γενικότερα γιὰ τὸ ἦθος τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἡγεσίας.
Εἶναι ἀλήθεια πώς ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ ἔχει φέρει «τὰ πάνω – κάτω» στὴν Πατρίδα μας. Μιὰ ἰδιόρρυθμη κατάσταση ἐπικράτησε στὴν κοινωνία, στὴν ἐκπαίδευση, στὴν οἰκονομία, στὴν οἰκογένεια, στὴ δικαιοσύνη καὶ δυστυχῶς, ὡς μὴ ὤφειλε, μέσῳ τῶν φορέων της, καί στὸν ἀκατάλυτο θεσμὸ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Διατυπώνω στή συνέχεια κάποια εὔλογα ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἐκτιμῶ ὅτι ὑπάρχουν καὶ στὴ σκέψη τῆς πλειοψηφίας τῶν Ὀρθόδοξων πιστῶν.
ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ
ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΙΣ ΤΟΥΣ!
Μὲ ποιὰ λογική, Σεβασμιώτατε, κλείνουν μὲ τὴν ἔγκρισή σας οἱ Ὀρθόδοξοι ναοί, χωρὶς κἄν νὰ ἐρωτηθεῖ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο γενναιόδωρα πρόσφερε γιὰ τὴν ἀνύψωση καὶ τὴν καλαισθησία τῶν Ἱερῶν του Ναῶν. Ποιὸς ἀποφάσισε νὰ μὴ ἐρωτηθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ γιὰ τὸ μεῖζον αὐτὸ θέμα τοῦ κλεισίματος τῶν Ναῶν; Ποῦ εἶναι ἡ εὐαισθησία στὶς στοιχειώδεις δημοκρατικὲς διαδικασίες; Καὶ ἐπιπλέον, ποιὸς ἔχει ἐπιβάλει τὰ νέα αὐτὰ ἤθη στὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας, νὰ θεσπίζονται δηλ. ὑγειονομικοὶ περιορισμοὶ ἐντὸς τῶν ναῶν καὶ νὰ ἀπολυμαίνονται οἱ ἱεροί μας χῶροι;
Ἡ ἱστορία ἀναφέρει πὼς οἱ Ναοὶ μας εἶναι τὸ καταφύγιο τῶν πιστῶν καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κλείνουν οὔτε σὲ καταστάσεις πολέμου, αἰχμαλωσίας ἢ ἄλλων δεινῶν. Ὁ χῶρος τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ἁγιασμένος καὶ χρισμένος ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε Ἐπίσκοπο κατὰ τὴν τελετὴ τῶν Ἐγκαινίων. Οἱ ἅγιοί μας (Ἱερὸς Χρυσόστομος, Ἅγιος Συμεών, Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης, Ἅγιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς κ.ἄ.) ἔχουν ξεκαθαρίσει τὸ θέμα τῆς ἱερότητας τῶν Ὀρθόδοξων Ναῶν. Πρόσφατο, ἐπιστημονικὰ τεκμηριωμένο καὶ τρανταχτὸ παράδειγμα τοῦ ἄθικτου τῆς ἱερότητας τῶν Ὀρθόδοξων Ναῶν εἶναι ὁ Ναὸς τοῦ Προφήτη Ἠλία στὸ Τσέρνομπιλ τῆς δοκιμαζόμενης Οὐκρανίας. Τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ Ναοῦ τοῦ προφήτη Ἠλία καὶ ὁ περίβολός του μετρήθηκαν γιὰ νὰ διαπιστωθεῖ τὸ ὕψος τῆς περιρρέουσας ὑψηλῆς ραδιενέργειας καὶ βρέθηκε ὅτι ἦταν μηδενική! Ὁ δυτικὸς διαφωτισμὸς θεοποίησε τὴν ἐπιστημονικὴ γνώση. Στὴν Ὀρθοδοξία, ὅμως, ὁ Θεὸς ἔχει τὸ προβάδισμα καὶ ἡ ἐπιστήμη ἕπεται.
ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΘΟΥΣ,
Τῌ ΑΝΟΧῌ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
Μὲ ποιὰ λογική, Σεβασμιώτατε, διασπείρονται, στὸ εὐσεβὲς ποίμνιο καὶ στὸν πιστὸ λαό, ἀμφιβολίες γιὰ τὴν ἱερότητα τῶν Ἁγίων Λειψάνων, γιὰ τὴν προσκύνηση τῶν τιμίων καὶ θαυματουργικῶν εἰκόνων, γιὰ τὸν ἀσπασμὸ τῶν ἁγιασμένων χεριῶν τῶν ἱερωμένων, γιὰ τὸ ἐπικίνδυνο τῆς παραλαβῆς τοῦ ἀντιδώρου; Μὲ τὴν ἀνοχὴ τῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς Διοίκησης ἔφτασαν οἱ πιστοὶ νὰ μὴ φιλᾶνε τὶς εἰκόνες, νὰ κάνουν ἀπὸ μακριὰ μιὰ ὑπόκλιση σ’ αὐτὲς ἢ νὰ ἀκουμποῦν μόνο τὸ χέρι στὴν ἐπιφάνεια τῶν εἰκόνων! Πόσο ὀρθόδοξη καὶ ἀξιοπρεπὴς εἶναι ἡ τακτικὴ τῆς κάλυψης τῶν χεριῶν τῶν ἱερέων μὲ πλαστικὰ γάντια, τοῦ προσώπου τους μὲ μάσκα καὶ τοῦ τυλίγματος τῶν τεμαχίων τοῦ ἀντιδώρου μὲ σελοφάν; Πότε ἀλήθεια ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία θὰ διαμαρτυρηθεῖ γιὰ τὴν ἀνατριχιαστικὴ ἀλλοίωση τῶν Ὀρθοδόξων ἠθῶν μας;
ΑΣΕΒΕΙΣ ΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (ΔΙΣ)
ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΝ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ
Οἱ ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (ΔΙΣ) τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας στὸ ζήτημα τῆς πανδημίας, ἐκτός τῶν ἄλλων, περιφρόνησαν τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (ΣΙ), γι’ αὐτὸ εἶναι ἀντικανονικὲς καὶ μὴ ἀξιόπιστες ἀπὸ τοὺς Ὀρθόδοξους πιστούς. Οἱ ἀποφάσεις τῆς (ΔΙΣ) ἀδικοῦν τὴν Πίστη, μπερδεύουν τὸ εὐσεβὲς ποίμνιο καὶ οἱ Μητροπόλεις ἔναντι πενιχροῦ οἰκονομικοῦ ἀνταλλάγματος ἀπὸ τὴν Πολιτεία, ἔθιξαν καί θίγουν καίρια τὴν Ὀρθόδοξη ἀξιοπρέπειά μας. Ὡς πιστοὶ δὲν εἴμαστε καθόλου διατεθειμένοι νὰ συμπράξουμε καὶ νὰ ὑπακούσουμε σὲ τέτοιου εἴδους ἀσεβεῖς ἀποφάσεις τῆς ΔΙΣ.
Μὲ ποιὰ λογική, Σεβασμιώτατε, παραβιάστηκε ἡ συνοδικὰ κατοχυρωμένη παράδοση τῶν Ὀρθοδόξων ἀκολουθιῶν. Μὲ ποιὰ λογικὴ ἀναστάλθηκαν Ἱερὰ Μυστήρια (Βαπτίσεις, Γάμοι, Ἐξομολογήσεις κλπ.), ἐνῶ τελοῦνταν ἀπὸ τὴν Πολιτεία ἐλεύθερα καὶ ἄνευ προστίμων οἱ πολιτικοὶ γάμοι; Δὲν τὰ ἔβλεπαν αὐτὰ οἱ ἅγιοι Ἀρχιερεῖς; Μὲ ποιὰ λογική, Σεβασμιώτατε, ἀποκόπηκαν ὁλόκληρες ἀκολουθίες, ὅπως τοῦ Ὄρθρου ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία ἢ ἄλλαξε τὸ ὡράριο τοῦ Ὀρθόδοξου Πάσχα, συντρίβοντας τοὺς ἀπαραβίαστους κανόνες Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ποιὰ ἀξιοπιστία διαθέτουν πλέον οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας;
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΙΣ
ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΡΟΛΩΝ
ΑΠΟ ΤΑΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
Ἔχουμε παρακολουθήσει ἄναυδοι τούς ἐκπροσώπους τῆς κυβερνήσεως νὰ παρεμβαίνουν ἀρχικὰ ὡς παρατηρητὲς καὶ δευτερευόντως ὡς εἰσηγητὲς ἐντός τῆς Δ.Ι.Σ.
Μὲ ποιὸ δικαίωμα καὶ ἀπὸ πότε ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου ἀσκεῖ καισαροπαπισμό, παρεμβαίνοντας σὲ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, καταλύοντας τὶς στοιχειώδεις θρησκευτικὲς ἐλευθερίες καὶ μάλιστα μὲ ἐπιτακτικὸ χαρακτήρα καὶ ἐπιβολὴ προστίμων; Ἀπὸ πότε οἱ πολιτικοί, μὲ τὴν ἀνοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων, κάνουν κουμάντο στὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καθορίζοντας καὶ νομοθετώντας γιὰ τὸ πόσοι Χριστιανοὶ θὰ μποῦν στὸν χῶρο τοῦ Ναοῦ, τί ἀπόσταση θὰ ἔχουν μεταξύ τους, μὲ ποιὸ τρόπο θὰ μποῦν καὶ ἂν θὰ κλείσουν ἢ θὰ παραμείνουν ἀνοιχτά τά παράθυρα καὶ οἱ πόρτες τοῦ Ναοῦ τῶν Χριστιανῶν; Μὲ ποιὰ λογικὴ παραβιάζεται ἀσύστολα ὁ διακριτὸς ρόλος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Οὔτε Βατικανὸ εἴμαστε οὔτε Ἀγγλικανικὴ «Ἐκκλησία». Εἶναι ὁλοφάνερη ἡ ὀλιγωρία τῶν Ἱεραρχῶν μας.
ΑΠΟΛΥΤΟΣ Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΙΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ
Εἶναι βαρὺ κρῖμα, Σεβασμιώτατε, νὰ ἐκδιώκονται ἀδελφοὶ Χριστιανοὶ ἀπὸ τὸν χῶρο Ὀρθόδοξου Ναοῦ καὶ νὰ ἐκβιάζονται κλῆρος καὶ λαός. Ἀπὸ ποῦ ἀντλεῖ τὸ δικαίωμα ἡ ἑλλαδικὴ Ὀρθόδοξη ἡγεσία (ΔΙΣ) νὰ προωθεῖ στοὺς πιστοὺς ἀμφίβολο πολυδοσικὸ πειραματικὸ ἐμβόλιο φαρμακευτικῶν Ἑταιρειῶν συνοδευόμενο ἀπὸ τὴν περιβόητη κίτρινη κάρτα καὶ σὲ συγκεκριμένες περιπτώσεις Μητροπόλεων νὰ τὸ ἐπιβάλλει; Μὲ ποιὸ δικαίωμα αὐθαιρετώντας ἡ ΔΙΣ καὶ κατ’ ἐπέκταση οἱ Μητροπόλεις ἐπιβάλλουν τὴν ἰατρικὴ πράξη τοῦ ἐμβολίου, τὴ στιγμὴ ποὺ οἱ ἐμβολιασμένοι νοσοῦν ἐξαιτίας τοῦ covid 19, μεταδίδουν τὸν ἰὸ καὶ συνεχίζουν νὰ ὑπηρετοῦν στὰ νοσοκομεῖα μας, ἐνῶ συνάδελφοί τους ἰατροὶ καὶ νοσηλευτὲς ἄλλοι ἀπολύονται ἀπὸ τὶς ὑγειονομικὲς μονάδες καὶ ἄλλοι στεροῦνται τὸ δικαίωμα ἐξάσκησης τοῦ ἰατρικοῦ ἐπαγγέλματος; Μήπως δὲν ἔχουν ἀκούσει οἱ Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς πώς στὴ διαδικασία παραγωγῆς τῶν σχετικῶν ἐμβολίων χρησιμοποιοῦνται ἐκτρωμένα ἔμβρυα τριῶν μηνῶν; Μὲ ποιὸ δικαίωμα οἱ Μητροπόλεις μας ἐξαπέλυσαν ἐγκυκλίους ἐπιβολῆς τοῦ ἀνήθικου καὶ διφορούμενου αὐτοῦ ἐμβολίου, μετατρέποντας, μὲ εὐθύνη τους, τοὺς Ὀρθόδοξους πιστοὺς σὲ ἀφελῆ πειραματόζωα καὶ ἐφαρμόζοντας τὴν παπικὴ ἰησουίτικη ἀρχὴ «ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα»;
ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ
ΔΙΑ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΑ
ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ!
Ἐκτὸς ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντικανονικῶν καὶ ἀντισυνταγματικῶν ἐνεργειῶν, ἀκολούθησαν καὶ ἔγιναν πράξη ἀπὸ κάποιες Μητροπόλεις οἱ ἀπαράδεκτες ἀπειλὲς γιὰ ἐκδίωξη ἱερέων, νεωκόρων, ἀσκητῶν, ἐκκλησιαστικῶν ἐπιτροπῶν καὶ συμβουλίων καὶ μοναστικῶν κοινοτήτων. Εἶναι ντροπὴ νὰ ἐφαρμόζεται ἕνας ἀκήρυκτος πόλεμος γι’ αὐτοὺς ποὺ ἀντιστάθηκαν, γι’ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ἐντόπισαν καὶ καταδίκασαν τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἐκτροπὲς σὲ ζητήματα Ὀρθόδοξης πίστης, ἀλλὰ καὶ τοὺς βιοηθικοὺς ἀκροβατισμοὺς καὶ τὶς αὐθαιρεσίες φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν καὶ τῶν συνεργατῶν τους ἰατρῶν.
Στὰ παραπάνω ἂν προσθέσουμε τοὺς ἐντεταλμένους καὶ πρόθυμους καταδότες, ποὺ ἐνημέρωναν τὶς Μητροπόλεις γιὰ τὸ πόσο πιστὴ εἶναι ἡ ἐφαρμογὴ τῶν κυβερνητικῶν μέτρων στὶς ἐνορίες, ἂν προσθέσουμε τὰ πανικόβλητα τηλεφωνήματα ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν στὴ Μητρόπολη ἀπὸ ἐκκλησιομάχους «φρουροὺς» τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων, ἂν προσθέσουμε τὶς ἀνεπίτρεπτες καὶ προσβλητικὲς φράσεις τῶν ἱερέων σὲ βάρος τῶν πιστῶν ποὺ ἔχουν κάθε δικαίωμα νὰ διαφοροποιοῦνται ἀπό τήν κυβερνητική καί ἐκκλησιαστική προπαγάνδα, ἂν ἀθροίσουμε τὰ πρόστιμα, τὶς ἀπαγορεύσεις λιτανειῶν, τὴν ἀποτροπὴ μετάδοσης τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ ἄλλα παρεμφερῆ, καταλήγουμε στὸ ὅτι ἡ ἐπισκοπικὴ ἡγεσία μας πανελλαδικὰ ξεπέρασε τὶς κόκκινες γραμμὲς εὐτέλειας καὶ ξεπεσμοῦ.
Τὰ πρόβατα ποὺ ὁ Κύριος σᾶς ἐμπιστεύτηκε, Σεβασμιώτατε, εἶναι ἔλλογα. Ὀφείλουν νὰ διαθέτουν κρίση καὶ ἐγρήγορση, κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο καὶ νὰ ἐπιλέγουν ἐλεύθερα καὶ συνειδητὰ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ.
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΙΣΤΟΙ
Σεβασμιώτατε, εἴμαστε ἀντίθετοι σὲ ὅσους θίγουν τὴν ἀκεραιότητα καὶ τὸ κῦρος τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Ἔχουμε ἐντολὴ νὰ τιμοῦμε τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς μὲ τὴ φυσική μας παρουσία στὸν Ὀρθόδοξο Ναό, νὰ διατηροῦμε ἀναλλοίωτες τὶς ἱερές μας ἀκολουθίες, τὸ ὡράριο καὶ τὸν ἑορτασμὸ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα. Ἀποστρεφόμαστε τὶς λατρευτικὲς καινοτομίες ἀντικατάστασης τῶν αὐθεντικῶν ἐκκλησιαστικῶν κειμένων μὲ λαϊκίστικες μεταφράσεις. Δὲν θὰ σταματήσουμε νὰ καταφιλοῦμε καὶ νὰ λιτανεύουμε τὶς ἅγιες εἰκόνες καὶ τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐπιβάλλουν οἱ ἀποφάσεις τῶν Ὀρθοδόξων Συνόδων. Θὰ ἐξακολουθοῦμε νὰ προσκυνοῦμε τὰ χαριτόβρυτα λείψανα τῶν ἁγίων καὶ νὰ κοινωνοῦμε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις τῶν πνευματικῶν μας. Δὲν διαπραγματευόμαστε τὶς δοκιμασμένες ἀξίες τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης μας οὔτε μᾶς ἐνθουσιάζουν οἱ μεταπατερικοὶ ὀγκηθμοί.
Ἡ ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία, ἐπαναλαμβάνω, δὲν στάθηκε στὸ ὕψος τῶν περιστάσεων. Οἱ Ἐπίσκοποί μας θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντισταθοῦν σθεναρὰ σὲ κάθε πανδημικὸ κυβερνητικὸ μέτρο ποὺ ἀδικοῦσε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Καὶ στὰ προηγούμενα χρόνια ὑπῆρχαν μεταδοτικὲς ἀσθένειες καὶ μάσκες προστασίας. Ὡστόσο στὴν Ἐκκλησία οὐδέποτε χρησιμοποιήθηκαν. Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ Εἴσοδος ἦταν καὶ θὰ πρέπει νὰ παραμείνει ἐλεύθερη καὶ ἀπροϋπόθετη γιὰ τοὺς πιστούς. Ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία οὔτε μολύνει οὔτε μολύνεται, ἀντίθετα ὑπηρετεῖ καὶ θεραπεύει, γιατί εἶναι «ὁ Χριστὸς παρατεινόμενος εἰς τοὺς αἰῶνας».
Σεβασμιώτατε, ἀντιστεκόμαστε στὴν κυβερνητικὴ καὶ στὴν ἐκκλησιαστικὴ (δυστυχῶς) τρομοκρατία, στὸν ἐκκλησιαστικὸ συμβιβασμό, στὰ σχέδια ἐπιβολῆς τῆς παγκοσμιοποίησης, σὲ ὅ,τι ἀλλοιώνει τὴν ὀρθόδοξη ταυτότητά μας. Ἀντιστεκόμαστε συνειδητὰ στὰ θολὰ σενάρια τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ στὴν ἀποκαλούμενη «ἐπανεκκίνηση» τῆς ἀνθρωπότητας. Θεματοφύλακας τῆς Πίστης παραμένει ὁ εὐσεβὴς λαός.
ΕΝΔΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΣ ΑΓΑΠΗ
Μὴ ἐπισκέπτεστε τοὺς ἡλικιωμένους! Τὰ ἐγγόνια καὶ τὰ παιδιὰ μακριὰ ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς παπποῦδες. Οἱ συγγενεῖς μακριὰ ἀπὸ τοὺς ἀρρώστους. Ἄς πεθάνουν μόνοι τους! Αὐτὰ εἶναι κάποια ἀπὸ τὰ παραγγέλματα τῆς νέας τάξης, τῆς «νέας» ἀνθρωπότητας! Ἀλλιῶς εἶστε ἔνοχοι καὶ ἀνεύθυνοι!
Ἀκόμα δὲν ἔχουν συνειδητοποιήσει οἱ ἐκκλησιαστικοί μας ταγοὶ ὅτι αὐτὴ δὲν εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ εἶναι μιὰ καθαρὰ ἀντιχριστιανικὴ συμπεριφορά; Ὁ συνάνθρωπός μου εἶναι ἡ κόλασή μου διακήρυττε ὁ λογοτέχνης καὶ ἀκτιβιστὴς Ζάν Πὸλ Σάρτρ. Ὁ συνάνθρωπός μου εἶναι ἡ χαρά μου ἔλεγε ὁ Ρῶσος ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Δὲν χρειάζεται νὰ εἶσαι φιλόσοφος, γιὰ νὰ καταλάβεις ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι ὀφείλουμε νὰ εἴμαστε μὲ τὸ πλευρὸ τοῦ ἁγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Ἡ προβατόσχημη καὶ ὑποκριτικὴ ἀγάπη σπέρνει τὸν διχασμό, τὴ διχόνοια, τὶς ἀπειλὲς , τὸν κατατρεγμό, τὴν ἐκδίωξη καὶ τὰ πρόστιμα. Τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ φόβου καὶ τοῦ τρόμου στοὺς ἀνθρώπους;
Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΗΝ
Σεβασμιώτατε, δὲν ὑπῆρχε ἄλλος τρόπος, πλὴν τῆς ἀνοικτῆς Ἐπιστολῆς, νὰ ἐκφραστῶ εἰλικρινὰ καὶ ἐλεύθερα, λέγοντας πράγματα ὄχι καὶ τόσο κολακευτικὰ γιὰ τὴν ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία. Σίγουρα εἰπώθηκαν γεγονότα ποὺ ἀφοροῦν καὶ τὶς δικές σας ἐπιλογές. Ἐμεῖς θέλουμε τὸν ἐπίσκοπό μας ὅσιο, ἄκακο, ἀμίαντο, ἑνωμένο μὲ τὸν πιστὸ λαό. Ἡ νέα τάξη πραγμάτων κάνει δυναμικὰ τὴν ἐμφάνισή της καὶ ἀπὸ τὴ θέση ποὺ κατέχετε ἔχετε ἱερὸ χρέος νὰ ὀρθοτομεῖτε τόσο τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας ὅσο καὶ νὰ γρηγορεῖτε, προστατεύοντας τοὺς Ὀρθόδοξους πιστούς, ὅταν αὐτοὶ κινδυνεύουν. Ὅλοι μας προσευχόμαστε γι’ αὐτό.
Εἶναι πλέον στὸ χέρι σας, Σεβασμιώτατε, νὰ ἑνώσετε τὸ διχασμένο πιὰ πλήρωμα τῆς Μητρόπολής μας, ποὺ ὁδηγήθηκε ἐκεῖ ἐξαιτίας τῶν ἐρασιτεχνικῶν κυβερνητικῶν πολιτικῶν καὶ τῶν κακῶν χειρισμῶν τῆς Διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας. Ἄς μπεῖ πιὰ ἕνα τέρμα σ΄ αὐτὴ τὴν δυσάρεστη κατάσταση καὶ ἄς μὴ τρῶμε τὶς σάρκες μας. Δὲν ἔχουμε τὴν πολυτέλεια γιὰ ἕνα ἐνδοχριστιανικὸ ἐμφύλιο. Ἄς σταματήσει αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὁ πόλεμος ἐντὸς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ποὺ ξεπερνᾶ τὴ Ρωσοουκρανικὴ σύρραξη. Ἄς ἐπιλέξουμε τὴν εἰρήνη, διορθώνοντας τὰ ὑγειονομικὰ ἀτοπήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς Διοίκησης τῶν 13 μελῶν τῆς ΔΙΣ. Ἄς σταματήσει ὥς ἐδῶ ἡ ἀχαρίτωτη αὐτὴ κατάσταση. Θέλουμε ἡ Μητρόπολή μας νὰ πρωτοστατήσει σὲ σχέση μὲ τὶς ἄλλες Ἐπισκοπὲς στὴ θεάρεστη αὐτὴ ἐπιλογή.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία θὰ γίνει μιὰ φιλόξενη ἀγκαλιὰ γιὰ ὅλους καὶ σεῖς, Σεβασμιώτατε, θὰ ἐπιβεβαιωθεῖτε ὅτι ἔχετε τὰ χαρίσματα τοῦ καλοῦ ποιμένα, θὰ κερδίσετε τὸ 100% τοῦ ποιμνίου σας καὶ στὸ θεάρεστο αὐτὸ σκοπό σας θὰ μᾶς ἔχετε ὅλους συμμάχους. Πιστεύω ὅτι μπορεῖτε, χάριτι Θεοῦ, νὰ τὰ καταφέρετε!
Διαφορετικὰ θὰ ἔχουμε ἐπιβεβαίωση τῶν φρικτῶν προφητικῶν λόγων τοῦ προφήτη Ἰερεμίου: «Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου, ἔδωκαν τὴν μερίδα τὴν ἐπιθυμητήν μου εἰς ἔρημον ἄβατον».
