ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗΣ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΤΟΡΟΝΤΟ
Απάντηση στα λεγόμενα του Αρχιεπισκόπου Καναδά την ημέρα της Ορθοδοξίας
Διανύσαμε την Α´ Κυριακή των Νηστειών γιορτάζοντας την Ορθοδοξία, την μεγάλη πανήγυρη της Εκκλησίας μας. Εορτάζει εκείνη που γέννησε όλους τους αγίους και μάρτυρας, η “μία, αγία, καθολική και αποστολικη Εκκλησία”. Πανηγυρίζει την ένδοξη νίκη της εναντίον της αιρέσεως.
Εκκλησία είναι ό,τι δίδαξε ο Χριστός, ο,τι κήρυξαν οι απόστολοι, ο,τι ερμήνευσαν οι πατέρες και διδάσκαλοι της οικουμένης, ο,τι ώρισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, ο,τι ομολογεί η Ορθοδοξία μας. Και δεν έχουμε δικαίωμα να αλλάξουμε ούτε “ένα ιώτα” ‘οπως μας δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός μας στο κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ο πατήρ Αλέξανδρος Σμέμαν γράφει στο ημερολόγιό του “Η Εκκλησία ιδρύθηκε σ´αυτόν τον κόσμο για να τελεί την Ευχαριστία, να σώζει τον άνθρωπο αποκαθιστώντας την Ευχαριστιριακή του ύπαρξη. Η Ευχαριστία είναι αδύνατη δίχως την Εκκλησία, δίχως δηλαδη μια κοινότητα που να γνωρίζει τον μοναδικό χαρακτήρα και την κλήση της, το να είναι δηλαδή αγάπη, αλήθεια, πίστη και αποστολή.” Αλλα δυστυχώς για εμάς εδω στον Καναδα, μας έχει αφαιρεθεί η αγάπη, η πίστη και η αλήθεια από την αποστολή της.
Στης 13 Μαρτίου 2022, ο Αρχιεπίσκοπος της Ελληνικής Εκκλησίας του Καναδά, µε τα λεγόµενα του στον Ιερό Ναό της Παναγίας, στην εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας, δυστυχώς δεν τίµησε καθόλου την µεγάλη αυτή ηµέρα! Μίλησε και καυχήθηκε για το κατόρθωμά του, γυμνή τη κεφαλή, να κάνει την εκκλησία “εστιατόριο με κατάλογο”, που ο κάθε “πελάτης” ατομικά να μπορει να επιλέξει το άλφα ή το βήτα. Ή από αυτή την γραμμή για τα κουταλάκια, ή από την άλλη για την αγία Λαβίδα. Διαλέξτε δισκοπότηρο και πάρτε! Ουαί της βλασφημίας και Θεομπαιξίας!!
Συνέχισε λέγοντας ότι τη δεκαετία το ´60 παρατήρησε έναν “πιστό” χριστιανό(;) ο οποίος ήταν πρόεδρος σε έναν ναό στο Μοντρεαλ οπου εκει ηταν τοτε Ιερέας, οτι ναι μεν ερχόταν στην εκκλησία τακτικά, αλλα ποτέ δεν κοινωνούσε. Τον ρώτησε λοιπόν γιατί δεν κοινωνεί, και αυτός του ειπε οτι σιχαίνεται(!) να μεταλάβει γιατι χρησιμοποιειται η αγία Λαβίδα και την βάζουν όλοι στο στόμα τους!! Και αντι να τον νουθετήσει, οικοδομήσει, και να τον δυναμώσει στην πίστη του, σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να αλλάξει τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Ευχαριστίας!! Ενημέρωσε δε τους παρευρεθέντες, ότι έστειλε γράμμα στον Πατριάρχη, πριν απο τον κοροναϊό, ζητώντας τον να αλλάξει τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, προσφέροντας ως παράδειγμα, αυτο της εποχης του ´60!!. Δηλαδή αντί χρυσάφι καθαρό, μας έδωσε την σκουριά της αιρέσεως.
Ο Αρχιεπίσκοπος επίσης ανέφερε ότι ο λόγος που έκανε την πράξη να διατάξει κουταλάκια και χαρτοπετσέτες για την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας ήταν ότι είχε διαταγή από την Κυβέρνηση. Αλλα δεν μας είπε, γιατι όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες (Ρώσων, Σέρβων, Αντιοχιανών, Βουλγάρων, Ρουμάνων, κτλ.) στην ίδια επαρχία και περιφέρεια δεν έκαναν αυτή την καινοτομία; Γιατί δεν εφάρμοσαν τις ίδιες αλλαγές; Ακόμα περιμένουμε απάντηση. Η πραγματική απάντηση είναι ότι η Καναδική Κυβέρνηση ποτέ δεν υποχρέωσε αυτό που εδώ και δύο χρόνια τώρα χρησιµοποιεί ο Αρχιεπίσκοπος ως δικαιολογία, επιµένοντας και διδάσκοντας την πλάνη. Όντως ο αυτοκράτορας είναι γυµνός!
Ο Ησαΐας μας λέει, πάψτε πια να προσφέρετε ανώφελες θυσίες, μ´αηδιάζει το θυμίαμα. Νουμηνίες και Σάββατα, προσκλήσεις σε εοορταστικές συνάξεις, ασέβειες μαζι με πανηγυρικές λατρείες δεν μπορώ να τ´ανεχθώ. Απεχθάνομαι τις νουμηνίες σας και τις γιορτές σας! Για μένα είναι φορτίο, μου είναι βαρετό να τις ανέχομαι. Οταν υψώνετε τα χέρια σας, κλείνω τα μάτια μου να μη σας βλέπω. Κι όταν απανωτές λέτε τις προσευχές σας, εγώ δεν τις ακούω γιατι τα χέρια σας είναι στο αίμα βουτηγμένα. Λουστείτε κι εξαγνιστείτε, να μη βλέπουν τα μάτια μου τις πονηρές σας πράξεις, πάψτε να κάνετε το κακό. (Ησ.1,13-17) Με την πίστη ο Μωυσής, όταν πιά μεγάλωσε, αρνήθηκε να ονομάζεται γιός της κόρης του Φαραώ. Προτίμησε να υποφέρει μαζί με τον λαό του Θεού, παρά να απολαμβάνει την πρόσκαιρη αμαρτωλή ζωή.
Ποιός δεν έχει διαβάσει λίγο πολύ βίους Αγίων και δεν έχει ακούσει τα συναξάριά τους; Και με τι θαυμασμό υποκλινόμαστε σ´όλη αυτή την πίστη, σ´όλο αυτο το δόσιμο ψυχής και σώματος, σ´όλο αυτό το μαρτυρολόγιο που σε καθηλώνει και σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο πολύ αυτοί οι άνθρωποι αγάπησαν τον Χριστό μας. Πού είναι αυτός ο άνθρωπος, ένας άγιος, ένας υποψήφιος μάρτυρας και ομολογητής, πρόθυμος να συλληφθεί, να δικαστή, να χάσει την περιουσία του, να ριχτή στις φυλακές, να κακοποιθή, να εξοριστή, να βασανιστή, να τον ρίξουν στα θηρία και να υποστή όλο το μαρτύριο, χωρίς να βλέπει καμία εξωτερική επέμβαση του Θεού προς κατάπαυσιν του βασανισμού του; Αυτός ο χριστιανός πίστευε ακράδαντα στον Θεό, έβλεπε καθαρά με τα μάτια της πίστεώς του <τον Αόρατον> έβλεπε τα αθέατα βραβεία που έχει ετοιμάσει ο Θεός γι´αυτούς που τον αγαπούν. (Αυγ. Καντ) Αλλα αυτό προϋποθέτει γενναιότητα και ανδρεία ψυχής μαζί με την ταπείνωση της χάρης του Θεού και ορθή εκκλησιαστική ζωή.
Ο καλός αυλικός (λαϊκός ή κληρικός) είναι ένα αξιοπερίεργο πλάσμα. Παλαιότερα μπορεί να κινδύνευε να εκλείψει μα τώρα είναι σε αφθονία. Σαν τον λαγοκέφαλο, το δηλητηριώδες ψάρι που «εισέβαλε» απ’ την Ερυθρά θάλασσα στη Μεσόγειο, με θανατηφόρα νευροτοξίνη που σκοτώνει. Δεν τρώγεται με τίποτα. Έτσι και ο καλός αυλικός, που υποτάσσεται σε κάθε παράγγελμα του αφεντικού. Δεν το γνωρίζει (το αφεντικό). Φτάνει που ξέρει τις ορντινάντσες του αφεντικού. Αυτές είναι γι’ αυτόν οι κύριοί του, που θα πουν ένα καλό λόγο γι’ αυτόν, που θα του πετάξουν ένα ξεροκόμματο ελευθερίας, ισχύος, αναγνώρισης ή συντήρησης των μέχρι τώρα δικαίως ή αδίκως αποκτηθέντων, έστω και μιας μικρής απώλειας αυτών σε σχέση με την πλειοψηφία. Κόλακας και υποτελής από κάθε άποψη. Δύσκολα ταξινομείται ως είδος. (Α. Δασκαλάκης)
Εάν είναι κληρικός και δη επίσκοπος, ανταλλάσσει τον Θεό, το Ευαγγέλιο, την Αγία Παράδοση της Εκκλησίας, με εξουσία, με οφίκια, με αναστολή εφοριακών ελέγχων, με προβολή, με αργύρια προδοσίας. Φιλάει χέρια καρδιναλίων, του πάπα, ευλογεί μασόνους, βγάζει εγκόλπια να μην προσβάλλει απίστους, λοιδορεί την Πατερική παράδοση, καταδιώκει ομολογητές κληρικούς και λαϊκούς. Θεωρεί τους Ιερούς Ναούς τσιφλίκι του, αμπαρώνει τις εισόδους, απαγορεύει τα Ιερά Μυστήρια, την προσκύνηση εικόνων, και προωθεί το κάλυμμα του προσώπου της κατ´εικόνας ανθρώπου. Βαδίζει με βεβαιότητα στην απώλεια. Νομίζει πως έχτισε καριέρα, μέχρι κάποια στιγμή κάποιος αισθανθεί ότι δεν τον χρειάζεται πλέον. Κι ενώ οι δαίμονες περικυκλώνουν το κρεβάτι του, αυτός κοιμάται και ξυπνάει με την ψευδαίσθηση της επιτυχίας. Έως ότου το ρολόι της καρδιάς σταματήσει να του παρέχει επιπλέον λεπτά πλάνης, αμαρτίας, καταδίκης. Και έτσι φεύγει παραδομένος στο ανάθεμα.
Ο Άγιος Νήφων Κωνσταντιανής μας λέει, “ο κλήρος στα έσχατα χρόνια θα γίνει όργανο του Αντιχρίστου. Θα διδάσκει την τυφλή υπακοή ως αρετή ειρήνης και σωτηρίας. Μια υπακοή σατανική, που θα απαιτεί από τον πιστό άγνοια, περιφρόνηση της διδασκαλίας των Αγίων, αδιαφορία για την αλήθεια και επιφανειακή ευσέβεια.” Χιλιάδες φορές στους αιώνες που πέρασαν, νόμιζαν οι άνθρωποι ότι το σκάφος της Ορθοδοξίας θα βουλιάξει. Μα ούτε βούλιαξε ούτε και θα βουλιάξει. Είναι τέτοιο το σκαρί και τέτοιος ο Τιμονιέρης που είναι αδύνατον να βουλιάξει. Ο Ιησούς, με λόγια αγάπης και πραότητος είπε “Ιούδα, φιλήματι τον Υιόν του ανθρώπου παραδιδώς;” (Λουκ. 22,48) Ιούδα, με το φιλί, που είναι δείγμα αγάπης, προδίδεις τον Δάσκαλό σου; Ναι, βιώνουμε την εποχή που μερικοί εκμεταλλεύονται το ράσο και νομίζουν ότι ο Θεός είναι στην γη. Ευτυχώς υπάρχει ακόμη καιρός για μετάνοια, και γι´αυτό προσευχόμεθα να μας αξιώσει όλους στην συντριβή και στην επαναστροφή στον δρόμο του Κυρίου.
Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος προτρέπει τους πιστούς “δεῖξον μοι την πίστιν σου έκ τῶν ἔργων σου.” (Ιακ.2,18) Οι λόγοι σας και οι πράξεις σας είναι για το θεαθήναι, με επιτυχία κλείνουν τα μάτια του ακατήχητου λαού. Ξεχνούν βέβαια πως δεν μπορούν να κοροϊδεύουν τον Ένα Δίκαιο Κριτή! Εμείς δεν καυχώμαστε οτι είμαστε καλοί και κρατάμε την αλήθεια. Η Αλήθεια είναι στα λόγια του Κυρίου μας, των Αποστόλων, των Αγίων και στις Συνοδικές αποφάσεις. Αμαρτωλοί και ελεεινοί είμαστε, αλλα αγωνιζόμαστε για να κινητοποιηθούμε στήν έμπρακτη βίωση της πίστεως μας. Τελικά, το να είναι κανείς ορθόδοξος δεν φαίνεται να είναι και πολύ εύκολο, γιατι το μέτρο της πίστεως αυτής μας το δίνουν, οχι οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, αλλά οι άγιοί μας.
https://orthodoxreflections.com/archbishop-sotirios-a-torrent-of-blasphemy-and-lack-of-faith/#greek
