Ὑπό ρουμάνου Γέροντος Πετρωνίου Ἀγιορείτου
Στόν περίβολο τοῦ μοναστηριοῦ Νεάμτς τῆς Μολδαβίας στήν Ρουμανία, στίς 24-26 Μαΐου 1986 συνέβη τό ἑξῆς θαυμαστό γεγονός:
Στίς 24 Μαΐου 1986 οἱ περαστικοί ἄνθρωποι παρετήρησαν ὅτι τό τσιμεντένιο δάπεδο τοῦ δρομίσκου, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ πρός τήν κεντρική ἐκκλησία τῆς μονῆς, μπροστά ἀπό τά ὑπάρχοντα παλαιά θεμέλια τῆς ἐκκλησίας τῆς μονῆς, ἄρχισε νά σπάζη καί νά «φουσκώνη». Πρός κατάπληξιν ὅλων ἡ ἀνύψωσις τοῦ ἐδάφους συνεχίσθηκε καί τήν ἑπομένη ἡμέρα, τήν 25ην Μαΐου, ἐνῶ τήν 26ην τό ἔδαφος ἄνοιξε μόνο του καί μέσα ἀπό τήν τάφρο ἐξερχόταν μία ὡραία εὐωδία. Τό γεγονός συνέβη μπροστά στά μάτια πολλῶν μοναχῶν καί ἐπισκεπτῶν, οἱ ὁποῖοι παρακολουθοῦσαν τό φαινόμενο ἐκστατικοί.
Γνωστοποιήθηκε τό γεγονός στόν ἡγούμενο τῆς Μονῆς καί στόν Μητροπολίτη τοῦ Ἰασίου. Ἀποφασίσθηκε νά γίνη ἡ ἀνασκαφή. Καθώς ἔσκαβαν, ὅλο καί περισσότερο αἰσθάνοντο πιό δυνατή τήν εὐωδία.
Σέ ἑνάμισυ μέτρο βάθους εὑρέθησαν τά ὁστᾶ (ὁ σκελετός) κίτρινα καί ὡραῖα, τά ὁποῖα ἐξέχεαν παντοῦ εὐωδία καί εἶναι χωρίς ἀμφιβολία τά λείψανα ἑνός Ὁσίου, πού ἔζησε στήν ἀδελφότητα τῆς μονῆς.
Κατασκευάσθηκε βιαστικά ἕνα φέρετρο, ὅπου τοποθετήθηκαν τά Λείψανά του καί μέ τόν χαρμόσυνο ἤχο τῶν καμπάνων μεταφέρθηκαν μέ πομπή καί μέ μεγάλη πνευματική χαρά στήν κεντρική ἐκκλησία γιά τήν πρέπουσα προσκύνησι καί εὐλογία.
Ἡ εἴδησις διαδόθηκε μέ ταχύτητα ἀστραπῆς καί οἱ ἄνθρωποι ἔτρεχαν στό μοναστήρι νά προσκυνήσουν τόν Ὅσιο.
Ποιός ὅμως εἶναι, πῶς ὀνομάζεται, πότε ἔζησε, εἶναι ἐρωτήματα πού περιμένουν μία ἀπάντησι, διότι στόν τόπο τῶν Λειψάνων του δέν εὑρέθηκε καμμία ἐπιγραφή, ἤ ἔνδειξις μέ κάτι τό σχετικό.
Τό γεγονός ὅτι τά Λείψανα ἀποκαλύφθηκαν στό δρομάκι πού ὁδηγεῖ πρός τήν ἐκκλησία τῆς μονῆς βεβαιώνει ὅτι ὁ ἅγιος αὐτός ἔζησε σέ περίοδο πού δέν ὑπῆρχε αὐτός ὁ δρομίσκος, διότι κανείς ἀπό τούς νεκρούς δέν θάπτεται σέ δρόμο πού περπατοῦν ἄνθρωποι. Ἐάν ἡ κεντρική ἐκκλησία χρονολογεῖται ἀπό τό 1497, τότε εἶναι πολύ πιθανόν ὅτι ὁ ἅγιος ἔζησε πρό τῆς ἱδρύσεως τῆς ἐκκλησίας, κατά τόν 14ον ἤ 15ον αἰῶνα.
Ἐπειδή ὁ Θεός εὐδόκησε ν᾿ ἀποκαλυφθῆ αὐτός ὁ ἀγνώστου ἐποχῆς Ὅσιος, χωρίς ἀμφιβολία, θ᾿ ἀποκαλυφθῆ τό ὄνομά του καί τά ἄλλα ἔργα του. Ἀποτελεῖ ἀλήθεια τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὅτι ὁ ἀριθμός τῶν ἀγνώστων ἁγίων εἶναι πολύ μεγαλύτερος ἀπό τόν ἀριθμό τῶν τιμωμένων ἁγίων μέ ἀκολουθίες. Καί ὅταν ὁ Θεός θελήση νά τιμήση ἕνα ἅγιο μέ ἀκολουθία στήν Ἐκκλησία Του, ἀποκαλύπτει τό ὄνομά του καί τήν ζωή του στούς ἀνθρώπους. Καί αὐτή ἡ τιμή ἑνός ἁγίου εἶναι πάντοτε θεία εὐλογία γιά τό καλό καί τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
Περιμένουμε μέ συγκίνησι νά γνωρίσουμε τήν ζωή καί τό ἔργο αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου, πού ὡς ἄνθος ἀνέτειλε στό μοναστήρι Νεάμτς, πού εἶναι κτητορικό ἔργο τοῦ ἁγίου ἡγεμόνος Στεφάνου τοῦ Μεγάλου.
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
