(Α΄ Θεσ. δ΄14)
Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος ἐξαιτίας τῆς φιλανθρωπίας Του, πέθανε ὡς πρὸς τὴ σάρκα, ἡ ὁποία χωρίστηκε προσωρινὰ ἀπὸ τὴν ψυχή, ὄχι ὅμως ἀπὸ τὴ θεότητα, καὶ ἀνέστησε τὸ σῶμα Του καὶ τὸ ἀνέβασε στὸν οὐρανό, ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ὅταν πεθάνουμε καὶ χωριστοῦμε ἀπὸ τὰ σώματά μας, δὲν πρόκειται νὰ χωριστοῦμε ἀπὸ τὸ Θεό. Κατὰ τὴ γενικὴ ἀνάσταση θὰ πάρουμε τὰ σώματά μας καὶ θὰ πλησιάσουμε τὸ Θεὸ μὲ ἀνεκλάλητη χαρά, γιὰ νὰ εἴμαστε πάντοτε μαζί Του. Πρόδρομός μας ὑπῆρξε ὁ ἀναστὰς Ἰησοῦς.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ
