κ. Β. Κικίλια καὶ τοῦ κ. Σ. Τσιόδρα, ὁ ὁποῖος εἰσηγήθη
τὴν παῦσιν τῆς Θ. Λατρείας (Ἱ. Σύνοδος, 16.3.2020).
Φοβερὰ ἀποκάλυψις κατὰ τὴν Ἱεραρχίαν τοῦ Ὀκτωβρίου: Ὁ κ. Τσιόδρας ἐδήλωσεν:
«ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ»
Παραδοχὴν τῆς ἀνεπαρκείας τῆς ΔΙΣ
νὰ ἀποτρέψη τὴν ἐπέμβασιν τῆς Κυβερνήσεως
εἰς τὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐξέφρασαν
μὲ τὸν πλέον ἐπίσημον τρόπον οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Ν. Ἰωνίας,
Ναυπάκτου, Μεσσηνίας καὶ Φιλίππων.
Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, θεολόγος
Καὶ οἱ 4 ἦσαν ὑπέροχοι!
Ἀπὸ τὸν παρελθόντα Ὀκτώβριον ἕως καὶ τὸν Ἰανουάριον τρέχοντος ἔτους ἐδημοσιεύθησαν εἰς τὸ περιοδικὸν «Ἐκκλησία» αἱ εἰσηγήσεις τῆς συνεδριάσεως τῆς Ἱεραρχίας (4-8 Ὀκτωβρίου 2021), εἰς τὰς ὁποίας συμπεριελήφθησαν καὶ αἱ ὁρισθεῖσαι εἰσηγήσεις διὰ τὴν Ἱεραρχίαν τοῦ 2020, ἡ ὁποία ὅμως ἐματαιώθη. Αἱ εἰσηγήσεις διέλαθον τῆς προσοχῆς τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι μόνον ἕνεκα τῆς ἐπικαιρότητος, ἀλλὰ κυρίως ἐπειδὴ ἡ ἰδία ἡ Ἱεραρχία δὲν ἐτήρησε τὴν ὁμόφωνον ἀπόφασίν της «νὰ ἀναρτηθοῦν στὴν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἢ καὶ σὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσφορο μέσο, γιὰ τὴν ἐνημέρωση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος» (δελτίον τύπου 7/10/2021). Ἕτερον παράδοξον ἦτο ὅτι καίτοι εἰς τὸ ἐπίσημον δελτίον τύπου τῆς 5ης Ὀκτωβρίου σχετικῶς μὲ τὴν εἰσήγησιν τοῦ Σεβ. Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα σημειώνεται ὅτι «τὸ δεύτερο μέρος τῆς Εἰσηγήσεως, περιελάμβανε σχόλια σὲ ἕνα κείμενο σύγχρονου λαϊκισμοῦ, τὸ ὁποῖο ἐπέλεξε ὡς χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἀνάμεσα ἀπὸ δεκάδες κείμενα», εἰς τὴν δημοσιευμένην μορφὴν της αὐτὸ τὸ κείμενον δὲν ὑπάρχει! Παρεμπιμπτόντως, ἀρχὰς Νοεμβρίου ὁ Σεβ. Ἀργολίδος μὲ κείμενόν του κατέστησε γνωστὴν παρέμβασιν τοῦ Σεβ. Μεσογαίας εἰς τὴν αὐτὴν Ἱεραρχίαν: «Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Μητροπολίτης Νικόλαος, καταχειροκροτήθηκε καὶ στὸ τέλος σπεύσαμε νὰ τὸν παρακαλέσουμε νὰ δημοσιοποιήσει τὴν τόσο σοβαρὴ καὶ ἐπίπονη προσπάθεια τῆς ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς». Οὔτε ὅμως αὐτὴ ἐδημοσιεύθη. Πῶς μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ νὰ μὴ καλλιεργῆται ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἡ Ἱεραρχία δὲν ἐπιθυμεῖ πραγματικῶς τὴν ἐνημέρωσιν τῶν πιστῶν;
Ἀπὸ ὅλας τὰς εἰσηγήσεις ἐπιλέγομεν ἀκολούθως νὰ σχολιάσωμεν αὐτάς, τῶν ὁποίων τὸ θέμα ἐσχετίζετο μὲ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ἡ χωλαίνουσα θεολογία
τοῦ Σεβ. Νέας Ἰωνίας
Ὁ Σεβ. Νέας Ἰωνίας κ. Γαβριὴλ ἀνέπτυξε τὸ θέμα «Ἐπιστημονικὴ καὶ θεολογικὴ προσέγγισις τοῦ ἰοῦ τῆς πανδημίας. Ἀπαντήσεις εἰς θεωρίας συνωμοσίας». Μεταξὺ ἄλλων εἶπε:
«…ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ αἰφνιδίασε ἀρχικὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Τὴ βρῆκε, θὰ λέγαμε, ἀπροετοίμαστη… (Ἡ Ἐκκλησία) τάχθηκε, ὅπως ἀκριβῶς ὄφειλε, μὲ ὅλες της τὶς δυνάμεις, στὸ πλευρὸ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας… Ἡ Ἐκκλησία μας κένωσε τὸν ἑαυτό της. Ταπεινώθηκε ἕως ἐσχάτων καὶ συμπορεύθηκε μὲ τὸν πόνο καὶ τὴν ἀγωνία τοῦ ἀνθρώπου, ἀναγκαζόμενη νὰ λάβει πρωτόγνωρες ἀποφάσεις, κλείνοντας τοὺς Ναούς της καὶ περιορίζοντας τὴν ποιμαντική της διακονία, μέχρι βεβαίως τὸ σημεῖο πού νὰ μὴ παραβλάπτεται ἡ οὐσία καὶ ὁ πυρήνας τῆς ζωῆς Της, ἤτοι τὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας καὶ τῆς θείας Μεταλήψεως τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας, κατὰ τὴν ἱερότερη μάλιστα περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τὸ Ἅγιον Πάσχα…».
Ἀπ’ ὅσα ἀναφέρει, ἕνας νουνεχὴς ἄνθρωπος ἀντιλαμβάνεται ὅτι οἰκειοθελῶς ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐσύρθη ἀπὸ τὸ Κράτος εἰς ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι ἦσαν ὄχι ἁπλῶς ἀθεολόγητοι, ἀλλὰ παράλογοι π.χ. ὁ κορυφαῖος Καθηγητὴς κ. Γ. Ἰωαννίδης εἶχε καταφερθῆ μὲ σκληρὰ λόγια κατὰ τῆς ἀλλαγῆς τῆς ὥρας τῆς Ἀναστάσεως. Πλέον σημαντικὸν ὅμως εἶναι ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος καθὼς ὀρθῶς σημειώνει ὅτι ἡ παῦσις τῆς Θ. Λειτουργίας «παραβλάπτει τὴν οὐσία καὶ τὸν πυρήνα» τῆς Ἐκκλησίας, ὁμολογεῖ ἐμμέσως ὅτι ἡ Ἱεραρχία ἀποδεχομένη σχετικὴν ἀπόφασιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ κατὰ τὴν Μ. Τεσσαρακοστήν τοῦ 2020 «ἔβλαψε» τὴν Ἐκκλησίαν! Αὐτὸ ἦτο δυστυχῶς ἀναμενόμενον, ἂν ἐξετάση κανεὶς λίαν προβληματικάς θεολογικάς θέσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου εἰς τὴν συνέχειαν:
«Εἶναι λοιπὸν προφανές, ὅτι στὴν παράδοση καὶ στὴν διδασκαλία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ θεολογία καὶ ἡ ἐπιστήμη ὄχι μόνο δὲν συγκρούονταν μεταξύ τους ἢ καὶ ἀντιμάχονταν ἡ μία τὴν ἄλλη, ἀλλὰ ἀνέκαθεν συμπορεύονταν, συνεργάζονταν καὶ ἀλληλοσυμπληρώνονταν… Ἡ δραματικὴ μεταξύ τους παρεξήγηση ἀρχίζει, θὰ λέγαμε, ἀπὸ τὴ στιγμὴ πού ἡ κάθε μία ἀπὸ αὐτὲς δὲν παραμένει στὸ δικό της ἐρευνητικὸ πεδίο, ἀλλὰ εἰσέρχεται στὸ πεδίο δράσεως τῆς ἄλλης».
Ἂν ἡ θεολογία συμπληρώνεται ἀπὸ τὴν ἐπιστήμην, τότε σημαίνει ὅτι εἶναι ἐλλιπής! Βλασφημία; Μήπως δὲν ὁμοιάζει αὐτὸ μὲ τὴν διακήρυξιν τῆς Σαϊεντολογίας; Μήπως δὲν εἶναι αὐτὸ σύγχυσις μεταξύ τῆς θεωρήσεως τοῦ κτιστοῦ καὶ τοῦ ἀκτίστου; Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται ἀκολούθως, ὅταν γράφη:
«…διατυμπάνιζαν μὲ φαρισαϊκὴ ὑποκρισία καὶ ἐγωιστικὸ ὕφος, ὁ ἰὸς δὲν κολλάει στὸν ναό. Διαδόθηκε ἐπίσης ὁ ἀλαζονικὸς ἰσχυρισμὸς ὅτι στὴν Ἐκκλησία εἴμασθε ἄτρωτοι καὶ ὅτι τὰ πάντα στὴν Ἐκκλησία εἶναι φορεῖς τῆς Θείας Χάριτος. Ἀκόμη καὶ ἡ σκόνη πού πατοῦμε στὸ ἔδαφος τοῦ ναοῦ…».
Παρατηρεῖ κανεὶς ὅτι ἔχει ἄγνοιαν τῆς θεολογίας τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν, ἀλλὰ καὶ ἐν γένει τῆς Ἱ. Παραδόσεως (Σύναξις τῆς Ἁγίας Κόνεως, Ἱ. Χρυσόστομος κ.λπ.). Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅμως καὶ τὴν ἀντίφασιν: ὑπερασπίζεται εἰς ἕτερον σημεῖον τὴν Θ. Κοινωνίαν, ἡ ὁποία ὅμως προϋποθέτει τὴν Θ. Λειτουργίαν, ἀλλὰ ἂν ἡ Θ. Λειτουργία εἶναι πρόξενος μεταδόσεως ἰῶν («κολλάει στὸν ναὸ») αὐτομάτως καταργεῖται καὶ ἡ Θ. Κοινωνία! Περιέχονται βεβαίως καὶ ἄλλαι ἀντιφάσεις:
«Ὡς βασικὴ αἰτία τῆς ἀσθενείας παρουσιάζεται ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ ἀσθένεια προέρχεται ὡς συνέπεια ἀπὸ τὸ τιμωρὸ χέρι τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν διαπραχθεῖσα ἁμαρτία. Ἡ τιμωρία αὐτὴ μπορεῖ νὰ παρουσιασθεῖ εἴτε μὲ τὴ μορφὴ ἀρρώστιας, εἴτε μὲ τὴ μορφὴ ἐπιδημίας…
Ἀναμφίβολα, ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ δὲν ἀποτελεῖ τιμωρία τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεός μας δὲν εἶναι τιμωρός… Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ μᾶς βρίσκουν οἱ ἀσθένειες ὄχι γιὰ νὰ μᾶς τιμωρεῖ καὶ νὰ μᾶς βασανίζει, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐξαγνιζόμασθε μέσῳ αὐτῶν…».
Χρειάζεται πράγματι σχόλιον; Εἰς ἕτερον σημεῖον, γράφει προφανῶς ἐκ παραδρομῆς καὶ τὸ ἀπολύτως αἱρετικόν:
«Ἡ Ἐκκλησία μας ἄλλωστε, βλέπει τὸν ἄνθρωπο στὴν ὁλότητά του, ἤτοι ὡς δημιούργημα δισύνθετο ἀπὸ πνεῦμα καὶ ψυχή»!
Πρακτικαὶ «Διαμαρτυρομένων»
τοῦ Σεβ. Ναυπάκτου
Ὁ Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος ἀνέπτυξε τὸ θέμα «Ἡ Ἐκπροσώπησις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰς τὰ Μ.Μ.Ε., κατὰ τὴν περίοδον τῆς ἐξάρσεως τῆς πανδημίας τοῦ covid-19». Μεταξὺ ἄλλων εἶπε:
«…ἐμφανίσθηκα περίπου σὲ ἑκατὸ (100) τηλεοπτικοὺς καὶ ραδιοφωνικοὺς Σταθμούς, κατὰ βάση τηλεοπτικούς, μέσῳ διαδικτύου, εὑρισκόμενος στὸ Μητροπολιτικὸ οἴκημα… ἐκτὸς τῶν video, ἔχω καὶ ἀπομαγνητοφωνημένες ὅλες τὶς τηλεοπτικὲς καὶ ραδιοφωνικὲς ἐμφανίσεις, πού ἀνέρχονται σὲ πολλὲς σελίδες (250) καὶ ἔχω μπροστά μου ὅλα αὐτὰ τὰ κείμενα… Ἔχουν ἀπομαγνητοφωνηθῆ σχεδὸν ὅλες οἱ συνεντεύξεις μου πού ἀνέρχονται σὲ διακόσιες πενῆντα (250) σελίδες…Τέλος, πρέπει νὰ σημειωθῆ ὅτι πρὸς τὸ τέλος καὶ μετὰ τὸ τέλος τῆς ἐκπροσωπήσεως ἔδωσα τρεῖς συνεντεύξεις, στὶς ὁποῖες παρουσιάστηκαν οἱ γενικὲς ἐντυπώσεις μου ἀπὸ τὴ διακονία αὐτὴ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ μηνὸς Ἀπριλίου… οἱ λόγοι μου κατὰ τὶς συνεντεύξεις πρὸς τοὺς δημοσιογράφους πρέπει νὰ συμπληρωθοῦν μὲ τοὺς λόγους μου κατὰ τὰ κηρύγματα τῆς περιόδου αὐτῆς, ὥστε νὰ εἶναι ὁλοκληρωμένοι».
Ἡ περιγραφὴ αὐτὴ ἀλλὰ κυρίως ὁ συνδυασμὸς τῶν συνεντεύξεων καὶ τῶν (τηλε)κηρυγμάτων θυμίζουν ἀποτίμησιν τοῦ ἔργου προτεστάντου πάστορα. Ἂς συλλογισθῆ κανεὶς ἐπὶ τῶν ἀκολούθων:
«…ἡ Ἱερὰ Σύνοδος δὲν ἀπαγόρευσε τὴ θεία Κοινωνία ἐντός τοῦ Ναοῦ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἐπιτρέπονται νὰ εἶναι ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ… ἡ θεία Μετάληψη ἐκτός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐμπίπτει στὸ ἐπίπεδο τῶν διακρίσεων μεταξὺ τῶν πιστῶν… ἄλλο εἶναι ἡ ἀτομικὴ λατρεία καὶ ἄλλο ἡ θεία Λειτουργία· ὅτι δὲν εἴμαστε Προτεστάντες, γιὰ νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴ λεγόμενη ἀτομικὴ λατρεία·… προσπάθησα νὰ στηρίξω καὶ τοὺς πιστούς, λέγοντάς τους ὅτι, ὅταν θυμιάτισα ὅλο τὸν Ναό, δὲν θυμιάτιζα ἄδεια καθίσματα, ἀλλὰ τοὺς ἁγίους τῶν τοιχογραφιῶν καὶ τοὺς πιστοὺς πού ἔχει ὁ καθένας τὴ δική του θέση στὴν Ἐκκλησία, ὅταν εἶναι καὶ σωματικὰ παρόντες…»
Ἀπορρίπτεται καὶ ταυτόχρονα καταφάσκεται ὁ Προτεσταντισμὸς καθὼς ὑπέρτατον κριτήριον κατέστη ἡ ἀποπομπὴ τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς ἱ. ναοὺς διὰ τὴν προφύλαξιν τῆς δημοσίας ὑγείας ἀπὸ τὴν «ἀπειλὴν» τῆς Θ. Λειτουργίας! Παραλλήλως, τὸ «ἀόρατον» ἐκκλησίασμα ἔγινε δεκτικὸν θυμιάματος… ἀλλὰ κατακρίνεται ἡ θ. Μετάληψις μὲ φυσικὴν παρουσίαν, ἐπειδὴ εἶναι… ἐκτὸς τῶν τειχῶν τοῦ ἱ. ναοῦ! Μὲ τὸν ἴδιον τρόπον ἐλειτούργησε καὶ τὸ συνοδικὸν σύστημα: Πειθαρχία ἀπολύτως εἰς τὸν Καίσαρα, ἀλλὰ κατάλυσις τῆς ὑπακοῆς εἰς τὴν συνοδικὴν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας:
«Εἶχε ἐκδοθῆ ἡ ὑπ’ ἀριθμ. Δ1α/Γ.Π. ΟΙΚ. 23093 Κοινὴ Ὑπουργικὴ Ἀπόφαση καὶ ἀκολούθησε ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 3018/7-4-2020 Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου… ἐξεδόθη χωρὶς νὰ γίνη Συνεδρίαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀλλὰ διὰ ἐπικοινωνίας μεταξύ τους… ἀπέστειλα τὸ ἀπὸ 14-4-2020 ἔγγραφό μου στὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, γιὰ νὰ μοῦ δοθοῦν ὁδηγίες, καὶ προφορικά μοῦ δηλώθηκε ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὰ θέματα αὐτά, γιατί θὰ ἐπιληφθῆ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὅταν θὰ συνέλθη. Παρὰ ταῦτα, ἔκανα κάποιες δηλώσεις…».
Σεβ. Μεσσηνίας: Ὁ κ. Τσιόδρας
ἐζήτησε τὴν ἀναστολὴν
τῆς θ. λατρείας!
Πραγματικὴ ἀποκάλυψις ἦσαν οἱ λόγοι τοῦ Σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου εἰς τὴν εἰσήγησίν του μὲ θέμα «Οἱ Ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 163ης Συνοδικῆς Περιόδου (2019-2020) διὰ τὴν πανδημίαν τοῦ Covid-19», ὅπου εἶπε:
«Θὰ ἀναφερθῶ σὲ ὁρισμένα γεγονότα, ἄγνωστα ἴσως στοὺς περισσοτέρους, τὰ ὁποῖα ἦταν καθοριστικὰ στὴν ὅλη πορεία καὶ ἐξέλιξη τῆς διαμόρφωσης συγκεκριμένων Ἀποφάσεων τῆς Δ.Ι.Σ. τῆς περιόδου 2019-2020… Σημαντικὴ γιὰ τὴν περαιτέρω ἐξέλιξη τοῦ ὅλου θέματος ὑπῆρξε καὶ ἡ Ἀπόφαση τῆς 16ης Μαρτίου 2020… Στὴ διευρυμένη αὐτὴ Συνεδρία κλήθηκε καὶ ὁ καθηγητὴς κ. Σωτήριος Τσιόδρας, ὁ ὁποῖος ἐνημέρωσε σχετικά τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Νομίζω πολὺ σοβαρά, μὲ τὸ αἴσθημα εὐθύνης καὶ τὴν ἀγάπη πού σᾶς διακρίνει, νὰ σκεφθεῖτε καὶ πρόσθετα μέτρα, πού ἀφοροῦν τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς χώρους, ἀκόμη καὶ τὴν ἀναστολὴ τῶν ἀκολουθιῶν γιὰ ἕνα σύντομο χρονικὸ διάστημα δύο ἕως τεσσάρων ἑβδομάδων. Προσωπικὰ ἔχω εἰσηγηθεῖ στὸν Πρωθυπουργὸ τὴν ἀναστολὴ τῶν ἀκολουθιῶν ἕως τὴν Παρασκευὴ 10 Ἀπριλίου»… Ἀρχιερεὺς μάλιστα τοῦ Λεκανοπεδίου τόνισε, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν καθηγητὴ κ. Σωτήριο Τσιόδρα: «Μήπως τότε θὰ ἔπρεπε ἡ Κυβέρνηση νὰ λάβει αὐτὸ τὸ μέτρο, ὥστε νὰ μᾶς διευκολύνει καὶ νὰ μὴ ἔχουμε κοινωνικὲς συγκρούσεις;…».
Τώρα καθίσταται ἀντιληπτὸν διατί ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐβράβευσε τὸν κ. Σ. Τσιόδραν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐγκώμια τοῦ Σεβ. Ἀργολίδος. Τώρα καθίσταται γνωστὸν ὅτι ἡ παῦσις τῆς Θ. Λατρείας εἶναι συμπαιγνία (ἐνίων) Ἱεραρχῶν – Κυβερνήσεως. Τώρα αἱ μάσκαι τῆς εὐσεβείας καταπίπτουν!
Δικαιώνεται ὅμως πλήρως καὶ ὁ «Ο.Τ.», ὁ ὁποῖος ἀντετάχθη εἰς τὴν ὑποταγὴν εἰς τὸν «Καίσαρα», ἀλλὰ καὶ ὑπεστήριζεν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἐπλήγη περισσότερον ἀπ’ ὅλους, μὲ ὅσα εἰς ἕτερον σημεῖον ὁμολογεῖ:
«Θεωρῶ ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἐπέλεξε νὰ ἐφαρμόσει τὸ δυσμενέστερο μέτρο, τῆς πλήρους δηλαδὴ ἀπαγόρευσης τῶν λιτανειῶν, σὲ σχέση μὲ αὐτὸ πού ἐπέλεξε ἡ Δ.Ι.Σ. (26/06/2020)… μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς Κυβέρνησης τίθεται τὸ ἑξῆς ἐρώτημα, περὶ τῆς δυνατότητας ἢ μὴ ἀνάμειξής της στὰ sacra interna corporis τῆς Ἐκκλησίας, γεγονὸς τὸ ὁποῖο εἶναι ἀντίθετο καὶ πρὸς τὴ συνταγματικὴ ἀρχὴ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας… ἡ ἀνάμειξη τῆς ἑκάστοτε Πολιτείας στὰ sacra interna corporis τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἐν προκειμένῳ ἡ νομοθετικὴ ἀπαγόρευση πραγματοποίησης τῶν λιτανειῶν… θὰ πρέπει νὰ μᾶς προβληματίσει σοβαρά, κυρίως ὡς πρὸς τὸ ἐρώτημα, τὸ ὁποῖο τίθεται σχετικὰ μὲ τὰ ὅρια τοῦ πολιτειακοῦ νομοθέτη νὰ νομοθετεῖ γιὰ ζητήματα θείας λατρείας, τὰ ὁποῖα βρίσκονται ἐκτὸς τῶν νομοθετικῶν ἁρμοδιοτήτων καὶ ἐξουσιοδοτήσεών του…».
Τὸ ἐρώτημα βεβαίως εἶναι: Τί ἐπράξατε, Σεβασμιώτατε, ἔναντι ἐκείνων τῶν ἀποφάσεων; Πῶς ἐθελοτυφλοῦν οἱ ὑπόλοιποι Ἱεράρχαι εἰς τὰς εἰσηγήσεις των διὰ τὴν ὠμὴν ἐπέμβασιν τῆς Πολιτείας; Οἱ ἔνοχοι σιωποῦν…
Ὁ Σεβ. Φιλίππων δίδει
μόνος του τὰς ἀπαντήσεις
Ὁ Σεβ. Φιλίππων κ. Στέφανος εἰς τὴν εἰσήγησίν του μὲ θέμα «Οἱ συνέπειες τῆς πανδημίας τοῦ COVID-19 ὡς ποιμαντικὸ πρόβλημα» ἐξεθείασε τὴν στάσιν τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας καὶ ἐνετόπισε τὸ πρόβλημα μεταξὺ ἄλλων εἰς τοὺς ἀντιδρῶντας:
«Σὲ κάποιες περιπτώσεις μάλιστα ὑπῆρξαν κληρικοὶ μαζὶ μὲ πιστοὺς πού ἀπείθησαν στὴν προτροπὴ καὶ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἐνήργησαν αὐτοβούλως καὶ ξεχώρισαν τὸν ἑαυτό τους. Δὲν σκέφθηκαν καὶ δὲν αἰσθάνθηκαν τοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς τους, τοὺς ἄλλους κληρικοὺς καὶ πιστοὺς πού μὲ ὑπομονὴ ἀνέχθηκαν τοὺς ἐγκλεισμοὺς καὶ τοὺς ἀποκλεισμοὺς ἀπὸ τὴν τέλεση τῆς Θείας Λατρείας. Αὐτοὶ οἱ ξεχωρισμένοι ἄραγε, θέλησαν νὰ σωθοῦν μόνοι τους καὶ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν πνευματική τους ἔλλειψη καὶ ἡσύχασαν πνευματικά; Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι πληγώθηκε ἡ στρατευομένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν συμπεριφορά τους; Εἶναι ἥσυχη ἡ συνείδησή τους;…».
Ἀπολύτως ἥσυχη, διότι τὸ μέγιστον καλὸν ποὺ δύναται ἕνας πιστὸς νὰ πράξη εἶναι ἡ τέλεσις τῆς Θ. Λειτουργίας, «γιὰ νὰ ζήσει ὁ κόσμος». Ἐπλήγωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι συνεβιβάσθησαν μὲ τὴν παῦσιν τῆς Θ. Λατρείας, ἄνευ τῆς ὁποίας καταργεῖται ἡ Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι φιλανθρωπικὴ ἑταιρεία, ὥστε μὲ ἀλληλεγγύην, ψυχολογικὴν ὑποστήριξιν κ.ἄ. νὰ προάγη ἕνα «ἀόριστον» καλὸν διὰ τὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ μόνον μέσον της εἶναι αὕτη ἡ Θ. Λειτουργία, εἰς τὴν ὁποίαν καταγγέλλεται τὸ κακὸν, ἀλλὰ καὶ δι’ αὐτῆς Χριστοποιεῖται ἡ οἰκουμένη! Αὐτὰ δὲν δύναται νὰ τὰ ἐννοήση ὁ Σεβασμιώτατος, καίτοι ἐντοπίζει τὸ πρόβλημα:
«Ἄραγε πῶς θὰ μποροῦσε νὰ νοηθῆ χριστιανικὴ λειτουργικὴ ζωὴ καὶ πραγματικὴ μετοχὴ στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἄνευ τῆς τελέσεως τῶν ἱερῶν Μυστηρίων;… Οἱ κληρικοὶ ὑπὸ τὸν κάθε Ἐπίσκοπο εἶναι ἔντονα προβληματισμένοι καὶ ἐκφράζουν τὴ θλίψη καὶ τὴν ἀγωνία τους γιὰ τὴν πρωτοφανῆ κατάσταση τοῦ κλεισίματος τῶν ἱερῶν Ναῶν καὶ τὴν κατὰ παραχώρηση τέλεση τῆς Θείας Λατρείας μὲ ἀποκλεισμὸ τῶν πιστῶν καὶ κάποιες φορὲς καὶ τῶν ἰδίων τῶν κληρικῶν βάσει τῶν μέτρων τῆς πολιτείας».
Ὁ «ἀποκλεισμὸς τῶν ἰδίων τῶν κληρικῶν» εἶναι «κατὰ παραχώρηση τέλεση τῆς Θείας Λατρείας»;!
Ἀπὸ ὅλα ὅσα παρετέθησαν καθίσταται ὁλοφάνερον ὅτι πάσχομεν ἀπὸ ἔλλειψιν σκεπτομένων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντὶ νὰ ἐκθειάζουν ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους (ἰδιαιτέρως μάλιστα τὸν Ἀρχιεπίσκοπον) ἐντὸς τῶν κεκλεισμένων θυρῶν τῆς συνεδριάσεως τῆς Ἱεραρχίας, θὰ ἔπρεπε νὰ προβληματίζωνται εἰς βάθος καὶ ὄχι νὰ γράφουν ἐκθέσεις ἰδεῶν ἀντιπαρερχόμενοι τὴν τεραστίαν εὐθύνην τους διὰ τὸν εὐτελισμὸν τῆς Ἐκκλησίας. Ἀκόμη τὸ χριστεπώνυμον πλήρωμα δὲν ἤκουσεν εἰς τὰς δεκάδας σελίδας τῶν εἰσηγήσεων μία συγγνώμην ἀπὸ τοὺς «ἀλαθήτους» Ἱεράρχας… τὴν ἀπαιτοῦν μόνον ἀπὸ τοὺς ἄλλους… πανδημία ἀλαζονείας!
