Ἕνα βασικό στοιχεῖο αὐτῆς τῆς ἑλληνορθοδόξου πνευματικῆς κληρονομίας πού ἐκληρονομήσαμε εἶναι ἡ ἐκκλησιαστικότης. Ὁ ὀρθόδοξος λαός μας ἤθελε ὅλη ἡ ζωή του νά περνᾷ μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἡ γέννησις, τά παιδικά χρόνια, ὁ γάμος, ἡ παιδεία, ἡ ἐργασία, ἡ κοινωνική καί ἡ ἐθνική ζωή, τά πάντα νά εἶναι ἐκκλησιαστικά. Γι᾿ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά μυστήρια καί τίς εὐχές της ἁγιάζει ὁλόκληρη τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Τίποτε δέν μένει –ἐκτός τῆς ἁμαρτίας–, πού νά μή μπορῇ νά μπῇ μέσα στήν Ἐκκλησία, γιά νά ἁγιασθῇ.
