Πέμπτη 24 Μαρτίου 2022

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2021

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Ἡ σημερινή ἡμέρα, εὐσεβεῖς Χριστιανοί, εἶναι γιά ὁλόκληρον τόν Ἑλληνικόν λαόν μας, ἐντός και ἐκτός τῶν ἐθνικῶν μας συνόρων, ὑπόθεσις σωτηρίας. Σωτηρία ὄχι μόνον τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά ὅλων τῶν λαῶν τῆς γῆς ἀπό τά αἰώνια δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, μέ τόν ἐρχομό στόν κόσμο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ μας. Ἀκόμη σήμερα τιμοῦμε και ἑορτάζουμε τήν σωτηρία τοῦ Ἐλληνικοῦ μας ἔθνους ἀπό τήν τουρκική κατοχή και θηριωδία τῶν τυράννων, ἡ ὁποία ἐταλαιπώρησε τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα, περίπου 400 χρόνια.

Ἡ παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, ἀποτελεῖ ἀπόφασι καί ἐφαρμογή θεϊκοῦ σχεδίου, διά τοῦ ὁποίου θα ἐπιτευχθῆ ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ και τῶν αἰωνίων παθῶν και ἡ ἀποκατάστασίς τους στους κόλπους τοῦ Παραδείσου ἀπ᾿ ὅπου ἀπομακρύνθηκε ὁ ἄνθρωπος λόγῳ τῆς παρακοῆς τῶν Πρωτοπλάστων.

Ἡ πραγματοποίησις αὐτοῦ τοῦ σωτηριώδους ἔργου ἐπιτεύχθηκε μέ τήν ἀπόλυτον ὑπακοήν στο θεῖον θέλημα τῆς Ἁγνῆς Κόρης τῆς Ναζαρέτ Μαριάμ. Αὐτή ἡ Θεόπαις καί τοῦ Θεοῦ προεκλεχθεῖσα ἁγία Παρθένος, ἀξιώθηκε την ἡμέρα αὐτή τῆς 25ης Μαρτίου νά ἀσπασθῆ τό θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατρός, πού τῆς μετέφερε εὐλαβῶς και χαρμοσύνως ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, λέγοντας της: «Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Καί ἀφ᾿ ὅτου ἡ ἁγία Κόρη ὑπετάχθη στό ἀρχαγγελικόν μήνυμα λέγοντας: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γενοιτό μοι κατά το ρῆμα σου», ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ἐκυοφόρησε μέσα στά παρθενικά της σπλάχνα τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου, για ὅσους θά Τόν πιστεύσουν καί θά ἀκολουθήσουν τήν Μία, Ἁγία, Καθολική και Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Καί ἡ σωτηρία τῆς πατρίδος μας ἔχει ἀφετηρία την ἡμέρα αὐτή, ὅταν το 1821 ὁ ἐπίσκοπος τῶν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, στήν Ἅγια Λαύρα τῶν Καλαβρύτων,  εὐλόγησε τά ὅπλα τῶν Ἐλλήνων ἐπαναστατῶν μέ τό σύνθημα: Ἐλευθερία ἤ Θάνατος, καί ἀντί για σημαία ἐσήκωσε το λάβαρον τῆς Ἁγίας Λαύρας, σαν ἔμβλημα τῆς ἐθνικῆς μας ἐπαναστάσεως καί ἐλευθερίας.

Ἡ ἐπανάστασις στήν Καλαμάτα μέ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἄρχοντες τῆς Μάνης Μαυρομιχαλαίους, τόν Παπαφλέσσα,  και ἄλλους ὁπλαρχηγούς, ἡ νίκη στό Βαλτέτσι μέ τήν πρωτοβουλία και τό σχέδιο τοῦ Κολοκοτρώνη ὡδήγησαν στήν κατάληψι τῆς Ντροπολιτᾶς, πού ἦταν το σπουδαιότερο στρατηγικό και ἐμπορικό πολυάνθρωπο κέντρο τῆς Πελοποννήσου. Οἱ χιλιοπλάσιες στρατιωτικές δυνάμεις τοῦ Δράμαλη πού ἐστάλησαν ἀπό τήν Λάρισα γιά νά καταπνίξουν τήν ἐπανάστασι στόν Μωριᾶ, σχεδόν κονιορτοποιήθηκαν ἀπό τήν μεγαλοφυΐα τοῦ Κολοκοτρώνη καί τήν φλογερή συμπαράστασι τῶν ὁπλαργηγῶν Νικηταρᾶ, Ἀναγνωσταρᾶ, Ζαΐμη, Παπαφλέσσα και ἄλλων στά στενά τῶν Δερβενακίων, ὅπου γράφθηκαν ἀξέχαστες σελίδες ἡρωΐκῆς δόξης καί ἐθνικοῦ μεγαλείου. Ἀπό τίς 22.000 στρατοῦ τοῦ πασᾶ Δράμαλη, μόλις περίπου 2000 διεσώθησαν πρός τήν Αἰτωλοκαρνανία.

Ἡ ἴδια φλόγα για τήν δίψα τῆς ἐθνικῆς μας ἐλευθερίας ἄναψε στά στήθη ὅλων τῶν σκλαβωμένων Ἑλλήνων. Ἀπό την Ρούμελη κατέρχεται για νά ἀφανίση τά στίφη τῶν τουρκαλβανῶν στην Ἀράχωβα τῆς Φωκίδος ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης. Στήν Πάτρα και στο Αἴγιο ὁ Ἀντρέας Ζαΐμης καί ἄλλοι ὁπλαρχηγοί ξεσηκώνουν τους πολυβασανισμένους Ἕλληνας μέ τήν ἀπόφασι ἤ να ἐλευθερωθοῦν ἤ να πεθάνουν. Ἀκόμη και στήν Μακεδονία μας καί στην Χαλκιδική τοπικοί ὁπλαρχηγοί, ὅπως ὁ Ἐμμανουήλ Παπᾶς ξεσηκώνουν τους σκλαβωμένους συμπατριῶτες τους για την ἀπόκτησι ταῆς ἐλευθερίας τους. Καί ἐδῶ στό Ἅγιον Ὄρος πολλοί μοναχοί ἐθελοντες ἔτρεξαν στό κάλεσμα τοῦ Ἔθνους μας. Ἀλλά καί τά μοναστήρια μας χρησιμοποιήθηκαν  ὡς καταφύγια τῶν ὁπλαρχηγῶν καί νοσοκομεῖα τῶν τραυματισμένων,

Οἱ μετανάστες Ἕλληνες τῆς Ρουμανίας σηκώνουν την σημαία τῆς ἐπαναστάσεως καί τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τόν τουρκικό ζυγό στό Δραγατσάνι τοῦ Ἰασίου. Καί ἐπλήρωσαν μέ τό αἷμα τους αὐτόν τον ἀγῶνα. Ἐκάησαν μέσα στην Μονή τοῦ Σέκου μαζί μέ ὅλους τούς μοναχούς, συνολικά 145 ἄτομα. Ἡ θυσία τῶν πολιορκημένων τοῦ Μεσολογγίου συγκίνησε τους μεγάλους τῆς Εὐρώπης, οἱ ὁποῖοι και ἐπίστευσαν στήν ἁγνότητα τῶν πατριωτικῶν αἰσθημάτων τῶν Ἑλλήνων, ἐδικαίωσαν τόν ἀγῶνα τους και ἐβοήθησαν προσεχῶς μερικοί στόν ἀπελευθερωτικόν μας ἀγῶνα.

Ὁ Κολοκοτρώνης, τό ἡρωϊκό αὐτό τέκνο τῆς πατρίδος μας Ἀρκαδίας, εἶχε πιστεύση ἀκραδάντως ὅτι ὁ Θεός ὑπέγραψε την ἐλευθερία τοῦ Ἔθνους μας και τήν ὑπογραφή του δέν τήν παίρνει πίσω. Διά την μεγάλη στρατηγική του ἱκανότητα και μεγαλοφυΐα διωρίσθηκε ἀρχιστράτηγος τῆς Πελοποννήσου. Και εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἐάν δέν ὑπῆρχε αὐτός ὁ ἐκλεκτός βλαστός τῆς Ἑλλάδος, ἴσως σήμερα να εἴμασταν ἀκόμη σκλαβωμένοι στούς τούρκους!

Ἐπίσης τά ἡρωϊκά τραγούδια τοῦ Ρήγα Φεραίου ἐνεψύχωναν τά στήθη τῶν προγόνων μας και ἔχοντας τήν πίστι τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά και τό καρυοφίλη στό χέρι τραγουδοῦσαν τόν φλογερό παιᾶνα: «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή».

Ὄχι μόνο στήν ξηρά, ἀλλά καί στήν θάλασσα ἔδωσαν τό παρόν στό κάλεσμα γιά τήν ἀνάκτησι τῆς ἐλευθερίας τους και οἱ ναυτικοί καί οἱ μπουρλοτιέρηδες. Ὁ Ἀνδρέας Μιαούλης ἀπό τήν Ὕδρα, ἡ Μπουμπουλίνα, ἡ Μαντώ Μαυρογένους, προσέφεραν τά πάντα στόν ἀγῶνα. Ὁ καπετάν Κώστας Κανάρης, ὅταν ἐπυρπόλησε την τουρκική ναυαρχίδα μέσα στό λιμάνι τῆς Χίου, προσευχήθηκε θερμά στην Παναγία. Ἔκαμε τόν σταυρόν του και εἶπε στον ἑαυτόν του: «Σήμερα, Κωνσταντῖνε, θα πεθάνης γιά τήν Πατρίδα».

Εἴμεθα ἀλήθεια ἀπόγονοι ἁγίων καί μεγάλων ἡρώων. Μεγάλη εἶναι ἡ εὐθύνη ὅλων μας γιά τήν διαφύλαξι τῆς ἐλευθερίας τῆς Χώρας μας, τήν εὐημερία και τόν πολιτισμόν της. Χαιρόμεθα διότι εἴμεθα ἐλεύθεροι, παρότι δέν ἐκοπιάσαμε ποτέ γι᾿ αὐτό το ὕψιστο δῶρο. Ζητοῦμε πάντοτε και ἰδιαίτερα σήμερα ἀπό τόν Φιλάνθρωπο Σωτῆρα μας Χριστό και τήν Παναγία Μητέρα Του και πνευματική Μητέρα ὅλων μας, την Κυρία Θεοτόκο νά προστατεύουν την Χώρα μας ἀπό ὁρατούς και ἀοράτους ἐχθρούς καί νά φωτίζουν τούς πολιτικούς, στρατιωτικούς καί θρησκευτικούς μας ἡγέτες ὥστε ἡ Πατρίδα μας να ζῆ, να μεγαλουργῆ καί νά συνεχίση να εἶναι καί νά ὀνομάζεται ἀπό πολλούς σοφούς τῆς Εὐρώπης, ὡς ἡ μητέρα και ἡ τροφός τοῦ πολιτισμοῦ τῶν ἄλλων κρατῶν τῆς γῆς.

Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν ἁγίων και ἡρώων τῆς Πατρίδος μας. Ζήτω ἡ ἐλευθερία. Ζήτω ἡ ἐλληνική λεβεντιά. Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας. Ζήτω ἡ Ἀκρόπολις τῆς Ὀρθοδοξίας μας, τό Ἅγιον Ὄρος. Ἕνα μόνο λόγο ἔχω νά σᾶς εἰπῶ: «Μεθύστε μέ τό ἀθάνατο κρασί τοῦ ’21.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Τήν ἐδιάβασα στόν ἑλληνικό ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στήν πόλι Ανταναναριβο Μαδαγασκάρης στήν Ἐθνική μας ἑορτή τό 2018.

Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου