«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ό Κατηχητής Νικόδημος τής ενορίας του Άγίου Γεωργίου του χωρίου Μουαντικούσια μας διηγείται.
«Βαπτίσθηκα τό 1980 άπό τόν π. Κοσμά. Μετά άπό ένα χρόνο μ' εξέλεξαν Κατηχητή τής ενορίας μου. Κάποια βραδυά είδα στόν ύπνο μου ένα μεγάλο φίδι μέ δύο κεφάλια. Νόμιζα πώς βρισκόμουν μέσα στήν έκκλησία μέ τόν ίερέα π. Ιάκωβο. Αύτό τό φίδι ώρμούσε νά πιάσει καί δαγκώσει τόν ίερέα. Τότε άκουσα μιά φωνή ενός Χριστιανού μας, του Πέτρου, πού έλεγε: «Νικόδημε, έλα νά βοηθήσεις τόν π. Ιάκωβο». Τότε ξύπνησα ταραγμένος.
Μετά άπό μία ημέρα η γυναίκα μου άρώστησε. Κι έγώ μετά άπό τρεις ημέρες είδα στόν ύπνο μου τήν Παναγία μέ τήν μορφή τής Εικόνας της πού βρίσκεται στό τέμπλο τής εκκλησίας τού Άγίου Ανδρέα του χωριού Λουαλάμπα.
Ή Παναγία πήρε ένα φτιάρι καί δίπλα στό σπίτι μου άρχισε νά σκάβει ένα τάφο. Τής είπα: «Παναγία μου, δός μου τό φτιάρι νά σκάψω εγώ τόν τάφο». Εκείνη όμως δέν μου άπήντησε καί συνέχισε νά σκάβει.
Ξύπνησα καί δέν είπα τίποτε στήν γυναίκα μου. Η άρρώστεια της τήν ταλαιπωρούσε περισσότερο. Άνθρωποι τής έκκλησίας μας τήν έπήραν καί τήν μετέφεραν στήν Όρθόδοξη Ιεραποστολή του Κολουέζι. Τούς άκολούθησα βέβαια κι έγώ λυπημένος. Εκεί, όταν φτάσαμε, έξωμολογηθήκαμε, έγώ καί η σύζυγος μου στόν π. Κοσμά. Ήταν ημέρα Σάββατο καί ό π. Ιάκωβος μ' έπήρε καί πήγαμε μαζί στήν ένορία του, στό χωριό Λουαλάμπα, γιά τίς Ακολουθίες. Εκείνη τήν νύκτα πέθανε η γυναίκα μου. Τήν μεταφέραμε στόν Άγιο Ανδρέα Λουαλάμπα κι εκεί τήν θάψαμε!
Η Παναγία μας είχε άναλάβει νά εύτρεπίσει τόν τάφο της. Βαθειά πεποίθησις είναι ότι πρωτύτερα είχε αναλάβει να ετοιμάσει καί τήν αιώνια κατοικία της. Αιωνία η μνήμη τής συζύγου μου Σοφίας».
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
