Ἁρμόδιον τὸ ΣτΕ εἰς περίπτωσιν προσφυγῆς
δι’ ἀκύρωσιν τῆς «ἐκλογῆς»
ΘΕΜΙΤΗ Η ΕΚΛΟΓΗ
ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΡΗΤΗΣ;
Οἱ μισοί Ἐπίσκοποι ἀπὸ τοὺς ἐκλέκτορας
“ἐπανεστάτησαν” κατά Πατρ. Βαρθολομαίου
Γράφει ὁ κ. Λεωνίδας Ἀλεξάνδρου, θεολόγος
Καντιώτης: Δέν εἶμαι
προφήτης, μά προφητεύω!
«Ὑποκριταί͵ // καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν // Ἡσαΐας λέγων͵ // ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ͵ // ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω // ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ» (Ματθ. ιε’ 7-8).
Εἰς μία ἐνθουσιαστική ἔξαρσι, ὁ Ἱεροκήρυξ, π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἐκήρυττε, γιά τίς ἐπερχόμενες καταστροφές, διαβλέπτων τίς ὅλο καί οὐσιαστικώτερες ἐκπτώσεις τῶν δῆθεν πιστῶν μά νεωτεριστῶν καί ἀσεβῶν ἀρχόντων.
–Προφητεύω! Προφητεύω! Δέν εἶμαι Προφήτης, οὔτε βοηθός Προφήτου. Μήτε Ὑποφήτης, μήτε Προφητολόγος. Ἀλλά, …ἀλλά, καταλυτικά μετά βεβαιότητος Προφητεύω.
-Θά ἀνακύψουν τρομερές Συμφορές στόν Τόπο, καθότι ἀρνούμεθα τίς Ἱερές μας Παραδόσεις, τόσο τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, ὅσο καί τῶν Ἡρώων μας. “Νέο” Εὐαγγέλιο ἀπό Ἀναθεωρητές! Διωγμός! Ἔξω Κλῆρον, Νέον Κλῆρον, κατά τό Χρυσοστομικό, «Βοᾶτε ἔξω τὸν κλῆρον͵ // καὶ ἄλλον κλῆρον τῇ Ἐκκλησίᾳ» (TLG, Work #093 52.446.46).
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἐδίδασκε πώς, ὡς Προφῆτες καταχωροῦνται οἱ “Προσημάντορες” τῶν ἐπερχομένων περιστατικῶν καί τῶν δρωμένων, τοῦ μέλλοντος. Ὑπέροχο! Μεγάλες Στιγμές, ἐνεργά παρόντα πού διαρκοῦν. Τό ἄρρητο νικᾶ τόν χρόνο.
Ἀφωρισμένος “εὐλογεῖ” τόν “νέον” Κρήτης
Πρό τριμηνίας, στήν Ἐφημερίδα O.Τ., Νο 2373 τῆς 22/10/21, στό κεντρικό ἄρθρο, «Ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καί ὄχι δοτή ἐκλογή», ἀπεκαλύπτετο ὁ “νέος” Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, ὅστις… ἐπρόκειτο ἀντικανονικῶς νά “ἐκλεγῆ”.
Συγκεκριμένα, πλεγμένη μέ τό κείμενο, παρετίθετο, προκαταβολικῶς μία εὔγλωττος παλαιά Φωτογραφία τοῦ νῦν πρωθυπουργοῦ κ. Κυρ. Μητσοτάκη, καί τοῦ Μητροπολίτου Ρεθύμνου κ. Εὐγενίου. Γιά ποιά αἰτία ἆραγε; Μήπως, αὐτός, μετά τριμηνία, δέν “Ἐξελέγη” στό Θρόνο τῆς Κρήτης ἀσεβῶς;
Ἡ φωτογραφία ἀποκαλύπτει, προβλέπει, ὁριοθετεῖ καί “Προφητεύει”, γιά τό ποιός θά εἶναι ὁ ἑπόμενος, ὁ λεγόμενος νέος Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης. Σωστά πλεῖστοι ἀδελφοί, οἱ ἐμβριθεῖς μελετητές, ἐν Χάριστι, “προφήτευσαν” διάνα, τήν ἐπελθοῦσα ἐξέλιξι. Πράγματι λοιπόν, ἡ διωρισμένη μικρή Ἱ. Σύνοδος τοῦ “Φαναρίου” “Ἐξέλεξε”, ἀπό τό προτεινόμενο “τριπρόσωπο” τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Κρήτης, τόν Ρεθύμνης Σεβ. κ. Εὐγένιο (12/1/22).
Ἀσφαλῶς, κατά “Καντιώτη”, δέν εἴμεθα Προφῆτες, οὔτε βοηθοί Προφητῶν. Ὡστόσο, μοιάζει ὡς νά Προφητεύουμε. Ὄχι! Λογοκρατικά καί τεκμηριωμένα προβλέπουμε. Μέ καθαρά λογική διεργασία καί μέ συνεπεῖς συλλογιστικούς συνδυασμούς, καταστρώνουμε, ἀναλύουμε καί συνθέτουμε τά ἀντικειμενικά δεδομένα. Τά σκοτεινά τῶν ἀνόμων ἐκτρωματικά Ραδιουργήματα. Στή συνέχεια, σχετικά εὐχερῶς, συμπερασματικά, καταγράφουμε τά προδιαγεγραμμένα κατάγματα.
A’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Ἀποπομπή Ἀρχιεπισκόπου): Ἐν πρώτοις, ἐπισημειώνουμε πώς, ἡ ὅποια “Ἐκλογή” καταχωρεῖται ὡς πασιφανέστατα καί πρωτογενῶς Ἀντικανονική. Καθότι, ἐξοβελήθη βιαίως, παρά τούς Ἱ. Κανόνες, ὁ Προκαθήμενος Κρήτης, ὁ Μακ. κ. Εἰρηναῖος. Πλειστάκις, τοῦ ἐζητήθη φορτικῶς καί ἐκβιαστικῶς ἡ ἑκούσιος παραίτησις, ἀλλά ἐκεῖνος ἀντέστη καί ἠρνήθη κατηγορηματικῶς. Στήν συνέχεια, οἱ κενόδοξοι ἀνάδελφοι τόν ἀπέπεμψαν Ἰατρικῶς. Κατά ἀδήριτο συνέπεια, ὁ “Ἐκλεγείς” λογίζεται ὡς Ἀντικανονικός.
Στήν Ὀρθοδοξία δέν ὑφίστανται Πρώην Πατέρες. Οἱ θεοφόροι Ἅγιοί μας ἐκοιμήθησαν στούς θρόνους των, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας καί ὑγειονομικῆς καταστάσεως, ἐάν δέν ἐμαρτύρησαν καί δέν ἔχυσαν τόν αἷμα τους γιά τήν πίστι. Ἐδῶ καί δύο χιλιετίες (2.000), ἀκόμη καί ἄθεσμοι “θεσμοί”, οὐδένα Ἐπίσκοπο ἐτόλμησαν νά “παραιτήσουν”, δῆθεν ἑκουσίως, … κανονικῶς καί … νομίμως. Οὐδέ οἱ Ἄνομοι “Νόμοι” στανικῶς. Δέν τό διενοήθησαν δέ, μήτε καί οἱ πιό διαβόητοι καί θηριώδεις Δυνάστες Αἱματηρῶν Ἐποχῶν.
Ἀφωρισμένος “εὐλογεῖ”
νέον Προκαθήμενον Πάσης Ἑλλάδος
Περιττόν νά προδιαγράψουμε πώς, ὁ ἴδιος αὐτός ἄνθρωπος, ὁ ἀρχηγεύων, προωθεῖ μέ κάθε τρόπο τήν ἐλεγχομένη Ἐπιλογή Προκαθημένου Πάσης Ἑλλάδος. Ποῖον; Εἰσάγουμε δυσεπίλυτο πρόβλημα Ἐκκλησιαστικῆς Προοπτικῆς.
Σέ ποῖο νησί ὁ Πρωθυπουργὸς ἀπέκτησε βίλλα, μέ μεσοτοιχία μέσα στό ἴδιο οἰκόπεδο, μέ τόν φυγόδικο κ. Μιχ. Χριστοφοράκο; Μήπως στήν Τῆνο; Τουτέστιν, μέ τόν πρωταίτιο καί ὑπεύθυνο στό περίφημο Σκάνδαλο τῆς ἐξαγορᾶς Πολιτικῶν ἀπό τήν Simens, “Μίζενς”, κατά τήν περίοδο 1999-2006. Ἀπό κοινοῦ μέ τόν κύριο, ὁ ὁποῖος διέφυγε, δραπετεύσας, ὑπόδικος ὤν, σάν “κύριος” μέ γραβάτα, ἀεροπορικῶς καί κανονικῶς ἀπό τήν Ἑλλάδα. Προφανῶς μέ Ὑψηλή κάλυψι. … Πότε; Στίς 15 Δεκεμβρίου 2007, ἐπί Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς κ. Ντόρας Μπακογιάννη (2006–2009), τῆς ἀδελφῆς τοῦ Κυριάκου.
Παρεπιπτόντως σημειώνουμε πώς, τό 2010, τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο συνεκρότησε Ἐξεταστική Ἐπιτροπή γιά τό τρομερό Σκάνδαλο “Simens”. Τί ἀνέκυψε; Φυσικά ὑποτίθεται οὐδέν ἔγκλημα, οὐδεμία ἐνοχή!
Καταγράφουμε λοιπόν πώς, ὁ ἀφωρισμένος, ἐδῶ καί δεκατρεῖς (13) μῆνες, ἀπό τό Δεκέμβριο τοῦ 2021, ἐπέδωσε προκλητικό Τηλεσίγραφο. Ἕνα Χρονοδιάγραμμα Παραιτήσεως, στόν Πάσης Ἑλλάδος Προκαθήμενο, ὑπέρ τοῦ … ὀρθά προφητεύσατε! Ἡ μή ἐνεργοποίησις ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι, τόν ἐν λόγω διατάσσοντα, τόν πῆρε τό ποτάμι τῶν δυσοιώνων τραγωδιῶν. Οἱ κατακλυσμιαῖες συμφορές τοῦ Κορωνοϊοῦ Covid 19 καί τῶν ἐκβιαστικῶν Ἐκτρωματικῶν “Ψευδο-Εμβολίων”, τοῦ μεταλλαγματικοῦ mRNA.
Μέ 30+ Ἀργύρια «παρακάμπτεται»
τό Ἅγιον Πνεῦμα
Ἐπίσης, εἰς ἕτερο φύλλο τοῦ Ο.Τ., Νο 2380 τῆς 10/12/21 καί σέ ἄρθρο μέ τίτλο, «Μέ 30+ Ἀργύρια ἐκλογή Προκαθημένων». Καταχωρεῖται ἡ ἀποκαλυπτική καταγραφή ἀλαμπῶν μυστικῶν διεργασιῶν, ἀπό ἕνα περίφημο Γενικό Πρόξενο τῆς Χώρας:
«Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποτελεῖ τόν μεγάλο Ἀντίπαλο τοῦ ἑκάστοτε Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος, ὅπου ὑπάρχει “Ἀποστολικό Πατριαρχεῖο”. Σέ κάθε αἴτησι ἤ πίεσί του, ἡ ἀπάντησις τοῦ Ἱερωμένου εἶναι ὅτι, θά ἀποφασίση ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐμπνεομένη ἀπό τό Ἅγ. Πνεῦμα, ἐπιχείρημα Ἀκαταμάχητο, πού Παρακάμπτεται ὅμως σχετικά εὔκολα, ἀλλά μέ περισσότερα ἀπό Τριάκοντα (30+) Ἀργύρια» [Ἄγγελος Βλάχος (1915−2003), (Ἐγγονός τοῦ Ἀγγέλου Βλάχου τῆς Καθημερινῆς) «Μιά φορά καί ἕνα καιρό ἕνας διπλωμάτης»].
Καί στήν περίπτωσι τῆς Κρήτης, δέν ἔχουμε ἐνεργοποίησι τῆς ἰδίας ἀντιεκκλησιαστικῆς τακτικῆς;
ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ
ΚΑΤΑ ΑΓ. ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Διωρισμένη “Σύνοδος” καί “Ἀλλοτριο-Ἐκλογή”
Β’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Διωρισμένη Σύνοδος): Γενικό Πανούργημα, ἀποτελεῖ ἡ Διωρισμένη μικρή Σύνοδος τοῦ Φαναρίου, συντεθειμένη ἀπό ἐπιλεγμένα πρόσωπα τῆς ἀρεσκείας τοῦ Πατριάρχου. Φυσικά δέν τηρεῖται καμιά κανονική κυκλική σειρά, βάσει τῶν πρεσβείων χειροτονίας.
Γ’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Ἀλλότριο-Εκλογή): Προχωροῦμε, μετά τό ἀνάλγητο σφαγιασμό τοῦ Μακ. Εἰρηναίου, στήν ἀναφερομένη ὡς “Ἐκλογή” τοῦ λεγομένου “Νέου Κρήτης”, στό “Φανάρι”, ἀπό Διωρισμένη, Ξένη Μικρή Σύνοδο (12/1/22) καί … ὄχι ἀπό τήν ἁρμοδία Οἰκεία Κρητική Συνολική Ἱεραρχία (28/12/21).
Σέ οὐδεμία ἄλλη Ἐκκλησία, ἀπό τίς δέκα τέσσερις (14) Ὀρθόδοξες Παγκοσμίως καί σέ οὐδέν σοβαρό Χριστιανικό Ἔθνος τοῦ κόσμου, δέν συντελεῖται ἡ “Ἀλλοτριο-Eκλογή” Ἐπισκόπων ἀπό Διωρισμένη καί Ξένη, μέ ἀνύπαρκτο καί ἀνυπόστατο πρᾶξι.
“Ὑπό//Ὑπέρ-Επίσκοποι”
καί “Παπ-Ίσκοπος”
Δ’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Διαβάθμισις Ἐπισκόπων): Περαιτέρω, διασαφηνίζουμε σχετικῶς, πώς, αὐτή ἡ διαδικασία ἀποτελεῖ βαρυτάτη Βλασφημία κατά τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Καθόσον, καθιστᾶ τούς Ἐκλέκτορες-Ἐπισκόπους τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, σκιώδεις καί μειωμένων Ἀρχιερατικῶν Χαρισμάτων. Ὡς νά κατέστησαν αὐτοί φορεῖς πλημμελοῦς Ἁγιοπνευματικῆς Ἑνεργείας. Ὡς Ὁ Παράκλητος νά χειροτονῆ ἕνα “τέταρτο” βαθμό κληρικῶν, τούς “Ὑπο-Ἐπισκόπους” τῆς Κρήτης καί ἐπί πλέον, ὁλοκλήρου τῆς Ρωμαίϊκης Διασπορᾶς. Ἅπαντες ὑπό τήν ὑψηλή Δικτατορία τοῦ… “Μιλλέτ Μπασί” τοῦ Βαρβαρικοῦ Ὀθωμανισμοῦ.
Προσέτι, καί ἀντιθέτως, τάχα τό Θεῖο Πνεῦμα, ἀναδεικνύει καί “πέμπτο” βαθμό, τούς συνήθως Τιτουλαρίους τοῦ Φαναρίου, ὡς “Ὑπερ–Επισκόπους”. Περιπλέον, καί “ἕκτο” Ὕψιστο “Ψευτο-Βαθμό”, γιά τόν “Μεγα-Πίσκοπο”, τόν “Παπ–Ίσκοπο”, τόν “Μιλλέτ Μπασί”. Τόν Πατριάρχη, πού ἀνόμως προστάζει, «Θείῳ Ψευτο-Δικαίῳ», ἐκείνους τοῦ “τετάρτου” καί τοῦ “πέμπτου” βαθμοῦ. “Ὀνειρο-Φαντασίες” ἑνός ποδηγετουμένου τῆς Παγκοσμιοποιήσεως. Τοῦ “Ψευτο-Πρώτου”, τοῦ, δῆθεν “ἄνευ Ἴσων”.
Κάτω ἡ Ἐκκλησιολογία, ζήτω ἡ Γεωπολιτική! Ντροπή! Δύσμοιρος Ρωμιοσύνη σέ τί συμφορές ἔχεις περιπέσει! Ποταμοί δακρύων τῶν πιστῶν ἐκχέονται στά κράσπεδα τοῦ Θρόνου τοῦ Κυρίου!
Αἰδώς, “Ὑπο-Σύνοδοι”
εἰς τήν Κοιτίδα τῆς Ὀρθοδοξίας
Ε’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Διαβάθμισις Συνόδων): Παρόμοιες μονοκρατορικές ἐμπνεύσεις, ὑπερβαίνουν ἀκόμη καί αὐτόν τόν διαβόητο Παπισμό. Τίς ἀποθαυμάζει ἀκόμη καί ὁ Λεβιάθαν. Συλλογικῶς, ὑποβιβάζουν σέ “Ὑπο-Σύνοδο” ἐκείνη τῆς Κρήτης καί, … ὑπερυψώνουν σέ “Ὑπερ-Σύνοδο” τήν ἄλλη τοῦ “Φαναρίου”. Μεταχρονολογημένος “Σουλτανισμός”.
Καί ὅλα αὐτά συντελοῦνται, μέ τήν ἀνοχή ἤ καί τήν ἔγκρισι τοῦ ὑπνώττοντος Ἑλληνικοῦ Κράτους καί τῆς Ἐκκλησίας. Προφανέστατα, μέ τήν σκοτεινή φροντίδα τοῦ ἀναδυομένου “Παρα–Κράτους” καί τῆς “Παρα–Εκκλησίας”.
Ἐάν ὅλα ταῦτα δέν συνθέτουν Ὕβρι καί βαρυτάτη κατάπτωσι τῆς Φυλῆς, τότε τί καταγράφουν; Μήπως Γνήσια Πατερική Παράδοσι; Ἁγιογραφικώτατα, ὡς “Σατανόφρονες” λογίζονται, ἐκεῖνοι πού συνέλαβαν δόλια, ὥστε νά “θεσμοθετήσουν”, Κανονικές δῆθεν “Ὑπερ–Εκκλησίες”, Κυρίαρχες καί Ἐπικυρίαρχες. Καί ἕτερες, ὅλες τίς ὑπόλοιπες, ὡς ὑπόδουλες καί “Ὑπο–Εκκλησίες”.
Κατήντησαν σέ δυσθεώρητα ὕψη Ὕβρεως. Κατά συνέπειαν, θά ἐνεργοποιηθῆ ἡ θεόσταλτος κλιμακωτή ἀλληλουχία καταβαραθρώσεως, κατά τήν κλασσική ὁρολογία. Ἀπό τήν Ὕβρι (Ἀλαζονεία πρός Θεόν) προχώρησαν στήν Ἅτη (Θόλωμα νοῦ), ἐκεῖθεν στήν Νέμεσι (Ἐκδίκησι Ὀργῆς Θεοῦ) καί τέλος θά καταντήσουν στήν Τίσι (Συντριβή, Τιμωρία).
Ὁ κορυφαῖος Φιλόσοφος Πλάτων, διατρανώνει πώς, «βδελυρώτερη μορφή ἀδικίας λογίζεται ἡ Πλαστή, ἡ ψευδεπίγραφη, ἡ ἀπατηλή Δικαιοσύνη». Αὐτή πού, μέ νομικές δολιχοδρομίες καί μέ λευκό δικαστικό μανδύα, μετονομάζει σέ Δίκαια, τά συντελούμενα Ἐγκλήματα καί Κακουργήματα.
Συναπτά, ὁ Ἱ. Χρυσόστομος κατακεραυνώνει κάθε εἴδους νομικίστικες ἀθλιότητες, πού ἐνδύονται τό κάλυμμα μιᾶς Ψευδεπιγράφου Παραδόσεως. «Νά μή μοῦ λέγη κάποιος // ὅτι αὐτό εἶναι ἔθιμο. // Ὅπου τολμοῦν τήν ἁμαρτία // μή θυμᾶσαι τήν παράδοσι· Ἀλλά, ἐάν τά γινόμενα εἶναι πονηρά, // ἀκόμη καί παλαιά συνήθεια νά εἶναι, //γκρέμισέ τα· // Ἐάν δέ εἶναι μή πονηρά, // ἀκόμη καί ἐάν δέν συνηθίζονται, //εἰσάγαγέ τα, ἐνίσχυσέ τα καί καταφύτευσέ τα» (Ἰ. Χρυσόστομος, Εἰς τό Ἀποστολικόν Ρητόν, TLG, Work 51.210.49).
Σκάνδαλον: 2-πλές ψῆφοι,
Παγκόσμιος ἔμπνευσις
ΣΤ’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως (Διπλές Ψῆφοι): Καί ἕτερο κακούργημα συνετελέσθη, μέ τόν ἀπροκάλυπτο, ἄνευ ὁρίων ἐκτροχιασμό τοῦ “Παρα-Φαναρίου”. Ἡ συγκεκριμένη “Ἐκλογή” τοῦ Κρήτης, εἶναι Ἀνυπόστατος. Καθότι, συνετελέσθη ἀπό τήν ἀναρμοδίως Διωρισμένη “Ἐκλέγουσα” μικρή Ἱ. Σύνοδο τοῦ “Φαναρίου” μὲ Ἀντι-Δημοκρατική διαδικασία.
Συγκεκριμένα, ἀνέκυψε, μεταξύ τῶν δύο ὑποψηφίων, καθοριστική Ἰσοψηφία τῶν ἐκλεκτόρων, πέντε-πέντε (5-5), καθότι ἀπουσίαζαν δύο Ἐπίσκοποι-Ἐκλέκτορες. Ὁπότε, ἐτέθη σέ λειτουργία τό κατάπτυστο λεγόμενο “Σύμψηφο”, ἤτοι, ἡ Διπλῆ Ψῆφος.
Τουτέστιν, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος “ἐπέδωσε” τίς δύο ψήφους τῶν ἀπόντων κατ’ ἐντολήν… Μέ ποιό δικαίωμα; Ἀπό ποιό ἀλλόκοτο Κατάστιχο ἀνέσυρε αὐτή τήν ἁρμοδιότητα καί ἐξουσία; Τήν τρύγησε ἀπό τά χωράφια τοῦ πατέρα του; Παγκόσμιος Πρωτοτυπία, ὅπως πολλές ἄλλες. Π.χ. ἡ “Ψευτο-Ακοινωνησία” τοῦ Προκαθημένου Χριστοδούλου. Τό “Ἀ-Σύνοδο” Κολυμπάριο. Ἡ “Ἐπισκοποποίησις” καί “Ἐκκλησιοποίησις” ἀχειροτονήτων λαϊκῶν, ἀφωρισμένων, ξένου Ἐκκλησιαστικοῦ Κλίματος, τῆς Οὐκρανίας. Καί ἀμέτρητο ἄλλο πλῆθος Ἐθνικῶν καί Χριστιανικῶν συμφορῶν.
Σέ οὐδένα Πολιτισμένο Φορέα τῆς Οἰκουμένης δέν συντελοῦνται παρόμοιες Βαρβαρότητες. Οὐδεμία Ὀρθόδοξος Ἱεραρχία. Οὐδέν Κοινοβούλιο, Ἐθνοσυνέλευσις, Γερουσία κ.τ.λ.. Οὐδέν Παπικό “Κονκλάβιο”. Οὐδείς σοβαρός θεσμός Ἐξουσιοδοτεῖ νά ψηφίζουν παρανοϊκῶς Διπλᾶ, κάποιοι ἐπιλεγμένοι παρόντες, ἀντί γιά τούς ἀπόντες συνέδρους. Καί μάλιστα, οἱ ψῆφοι τῶν ἀπόντων νά, μεταβιβάζωνται στοχευμένα ἀπό τόν προεδρεύοντα. Ὁ Πατριάρχης ὑπερέβη ἀκόμη καί τούς Παπικούς σέ Καταχθόνιες σκοπιμότητες. Ἐν προκειμένῳ, ξεπεράσθησαν κάθε μορφῆς ἐφαρμοσθεῖσες Φασιστικές πρακτικές.
Φρικτά ἔργα σκαρφίσθησαν οἱ φωστῆρες τοῦ Φαναρίου καί τοῦ “Σκασίλα”, προκειμένου, συμμορφούμενοι Ραγιαδικῶς εἰς τίς ἔξωθεν Πολιτικές Ἐντολές, νά κουρελιάσουν κάθε Ἱερό Πηδάλιο καί τό θεόσδοτο Ἅγιο Δίκαιο.
Μισή διωρισμένη Σύνοδος
πολεμεῖ Βαρθολομαῖον
Ζ’ Ἀνοσιούργημα Καθοσιώσεως: Ἕτερη Συνοδική Κωμωδία ἀνακύπτει καί ἀπό τό γεγονός ὅτι, ὁ Πατριάρχης, ὡς ὑπεράνω πάντων, ΔΕΝ μετέχει στήν δῆθεν “ἐκλογή”, μέ μία ψῆφο, ἰσόκυρο τῶν ἄλλων. Μόνον προτείνει, μᾶλλον Προστάζει τούς “ὑποτακτικούς” Ἐπισκόπους! Πρόσθετος διάστασις Kαταπτώσεως, ἐκδήλωσις ἀφελοῦς “Νεο-Παπισμοῦ” καί καταδολιεύσεως τῶν Ἱ. Θεσμίων τῆς Ἐλευθέρας Ὀρθοδοξίας. Ὑποβάθμισις εὐτελισμοῦ τοῦ συνόλου τῶν Ἀρχιερέων, τῶν Διαδόχων τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων.
Η’ Ἐπιδοφόρος Ἀντίδρασις (Ἐπανάστασις): Ἄς προβοῦμε τώρα καί σέ μία παράπλευρο, ἀλλά βαθυτέρα, παρηγορητική ἀνάγνωσι, πού φούντωσε μέσα στίς Μηχανορραφίες τῶν ἀσεβῶν ἀθλιοτήτων. Σ’ αὐτή τήν “Ἐκλογή”, κατελύθη κάθε “Κουρδιστή” “Παπιστική” “Ψευτο–Ομοφωνία”, ὅπως μεθόδευε ὁ “Παπ-Ίσκοπος”. Παρά τόν ἐπιλεκτικό διορισμό τῶν Συνοδικῶν Ἐκλεκτόρων, ἐνέσκηψε πανίσχυρο συγκρουσιακό πεδίο Μάχης. Κανονιοβολισμοί, ἡφαίστεια, Σεισμοί καί Καταποντισμοί! Οἱ μισοί Ἀρχιερεῖς (5/10), ἐπιτέλους τόλμησαν. Μετεβλήθησαν εἰς Ἐπαναστάτες. Δέν ἐπειθάρχησαν εἰς τάς ἄνωθεν δεδομένες ὑποδείξεις. Διετράνωσαν τό ΟΧΙ τους. Πρωτόφαντος Πολεμική ἐξέγερσις. Ὕψωσαν Σημαία ἐλευθερίας καί Ἐξεγέρσεως. Οἱ “Κομάντος” ἀνέλαβαν στρατιωτική δρᾶσι, μέ Σχέδιο Ἀνακαταλήψεως τοῦ “Φαναρικοῦ” Κάστρου. Οἱ παρασιτικοί “Τρομοκράτες” τῶν Ἱ. Κανόνων, θά «ἐκβληθοῦν // στό σκότος τό Ἐξώτερο» (Ματθ. η’ 12, κβ’ 13, κε’ 30) τῆς Κρίσεως τοῦ Θεοῦ.
Στίς 18/1/22 ἔσκασε ἡ βόμβα τῆς συγκρούσεως-ἀποπομπῆς τοῦ Μητρ. Ἀνδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου μέ τόν Πατρ. Βαρθολομαῖο. Ἀκολούθησε παραίτησις ἀπό τή Διεύθυνσι ἀπό τό ἄνευ ἀντικειμένου προβληματικό λεγόμενο Γραφεῖο Ἐκπροσωπήσεως τοῦ Φαναρίου στήν Ἀθήνα. Ἡ ἐνέργεια σηματοδοτεῖ τήν συνέχεια τοῦ Ἑπαναστατικοῦ κλίματος στό “Φανάρι”. Μυστικῶς ἀποκαλύπτουμε πώς αὐτό τό “Γραφεῖο” συνεστήθη, ἀφελεῖ ἐγκρίσει τοῦ Χριστοδούλου Πάσης Ἑλλάδος, παρά τίς σφοδρές ἀντιδράσεις συνεργατῶν του.
Ἀσυγχώρητος Βλασφημία
Ἁγ. Πνεύματοις ἐν Ἱ. Συνόδοις
Ἄς ἐνδιατρίψουμε, τοποθετῶντας τά Ραδιουργήματα κάτω ἀπό τό κρυστάλλινο φῶς τῶν Ἱ. Κειμένων. Οἱ τρεῖς Συνοπτικοί Εὐαγγελισταί, ὁ Ματθαῖος, ὁ Μάρκος καί ὁ Λουκᾶς, ἐκ συμφώνου, παραθέτουν ἕνα ἀφάνταστο καί παραδοξότυπο λόγιο τοῦ Κυρίου. Πώς, ὅσοι βλασφημίσουν τό Πανάγιο Πνεῦμα, δέν πρόκειται νά συγχωρεθοῦν ΠΟΤΕ εἰς τόν αἰῶνα.
Ἀπροσδόκητος ὄντως ὁ φοβερός Λόγος τοῦ Κυρίου: «… πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία // ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις͵ // ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία // οὐκ ἀφεθήσεται. // καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον // κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου͵ // ἀφεθήσεται αὐτῷ· // ὃς δ΄ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου͵ // οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ // οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι //οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι» (Ματθ. ιβ’ 31-32).
Καί μήπως, ὅλες οἱ Μηχανορραφίες, ἡ προδιαγεγραμμένη, ἡ κατευθυνομένη καί διατεταγμένη Δουλόφρων Ἱερουργία τῆς Συνοδικότητος, πού ὑποτίθεται ὅτι συντελεῖται ἐν Ἁγίῳ Πεύματι, δέν συνιστᾶ βαρυτάτη Βλασφημία καί Ὕβρι ἐναντίον τοῦ Τελεταρχικοῦ Γ’ Προσώπου τῆς Ἁγ. Τριάδος; Μήπως δέν εἰσάγει καταχθόνιο λοιδορία;
Ὁ “Καταβάτης” θέλει
ὡς Τρόπαιον “Εὐχήν” τοῦ θύματος
Ὁ «Ἐκλεγείς” ἐπεσκέφθη τόν ἀνήμπορο γέροντα Ἀρχιεπίσκοπο Εἰρηναῖο. Σκοπός του, νά ἀποσπάση Στανικῶς καί βιαίως, ἀπό τόν ἐν ἄλγει κατακείμενο Ἱεράρχη, τήν … Εὐχή του καί τήν Εὐλογία του. Ἐμφανίζεται ὡς προσφιλής καί πειθήνιος υἱός. Ἀνασυνθέτει μία ψευδεπίγραφο “Εἰκόνα τοῦ Ὀνείρου”, ὅπου ὁ Ἄσωτος Υἱός προσπίπτει στά πόδια τοῦ ἀγαπημένου του Πατέρα.
Ἀποπειρᾶται νά ἐξαπατήση τούς Πιστούς, δημοσιωποιῶντας ἕνα Θεατρινισμό. Διατρανώνει, πώς Ἀπέσπασε ἐκθύμως τήν εὐαρέσκεια τοῦ πολιοῦ κεκμηκῶτος Ἐπισκόπου.
Κατά συνέπειαν, οὐδόλως ἀμφιβάλλουμε γιά τούς Μύχιους διαλογισμούς τοῦ ἀδυνάμου Γέροντος, τόν ὁποῖο ἐξευτελίζει ἄκαρδα ὁ “Ἐκλεγείς”. Ἐάν ὁ παπποὺς ἠδύνατο, θἄπαιρνε τό Κρεββάτι στόν ὦμο, ἐναντίον πάντων. Ἰδού τί ὑποκρύπτουν τά μισοσβησμένα μάτια τοῦ Ἱεράρχου Εἰρηναίου:
Διαβλέπω, …σοῦ προλέγω θλίψεις, τρικυμίες, πόνους. Θά ὑποστῆς ἀφάνταστα δεινά, κατά τίς Προφητικές Προρρήσεις τῆς Πατερικῆς Φιλοκαλίας.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΙΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ-
ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
Ὁ Ἑλληνισμός εὔχεται τάχιστα νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τόν “Σκασίλα”, τόν “Παπ-Ίσκοπο”. Αὐτόν πού ἐπεσώρευσε πρωτάκουστες συμφορές στήν Ἐκκλησία καί στή Ρωμιοσύνη. Ἐσχάτως ἐνήργησε, κατ’ ἐπιταγήν τῆς Οὐασιγκτῶνος. Προεκάλεσε βδελυρό Σχίσμα Ὀρθοδοξίας μέ τούς ἀχειροτονήτους λαϊκούς “Ψευδ-Επισκόπους” τῆς Οὐκρανίας. Διάσπασι, ἡ ὁποία δυστυχῶς, ὁσωνούπω ἐμβαθύνεται καί ἐπεκτείνεται.
Γενικῶς ὁμιλοῦντες, οἱ ἔχοντες ἄνοια ὀνειροβατοῦν. Οἱ ὑπερφίαλοι ἐγωϊσμοί μας, κατά κανόνα μᾶς ἐξαποστέλλουν σέ Παράλληλο Σύμπαν. Μᾶς βυθίζουν σέ ὑποχθόνιες βορβορώδεις εἰκονικές πραγματικότητες.
Προεκλήθη ἄφρων Ἐθνοκαταστρεπτική σύγκρουσι, ἡ ὁποία τροφοδοτεῖ “Ἀνθελληνικό” Μένος στά Σλαβικά καί στά Ἀραβικά Ἔθνη. Ἐπιβάλλεται νά δράσουμε, ὅσο ὑφίσταται ἀκόμη καιρός καί περιθώριο. Ἀκόμη ἀναμένει ἡ “Μοσχοβία”, ὡς Ἐκκλησία καί ὡς Ὑπερδύναμις. Καί, ἐκζητεῖ Ἱεροκανονική συνεργασία μέ τούς Ἐχέφρονες καί Κανονικόφρονες Ρωμιούς. Τούς Ἐκκλησιαστικούς καί τούς Πολιτειακούς. Τούς μή δειλούς καί τούς μή Ἐπιόρκους τοῦ Γένους.
Συντελοῦνται σημεῖα καί τέρατα καί οἱ ἁρμόδιοι ἀδιαφοροῦν ἐγκληματικά. «Μή μοῦ τούς κύκλους τάραττε» (Ἀρχιμήδης). Ἐκκλησιαστικοί καί Πολιτειακοί ἀνταλλάσσουν τούς διάτρητους ἐξευτελισμένους Μανδύες τους. Δίδεται ἡ ἐντύπωσις πώς, οἱ Καστροφύλακες ἀφιονίσθησαν. Οἱ Σαλπιγκτές βουβάθηκαν.
Ἄς μή τρομοκρατούμεθα. Ἄς αἰσιοδοξοῦμε. Στόχος μας νά κανονιοβολοῦμε στοχευμένα, νά συνεγείρουμε μέ τό ἰσχνό Δαυϊτικό μας Σφενδόνιο-λόγο. Ἀκόμη καί ἐάν οἱ “Ἀ-Πίσκοποι” παραμένουν κολλημένοι στίς θέσεις τους, ὡστόσο, οἱ ἀντρειωμένοι “Λοχίες” καθίστανται Φρούραρχοι ἄτρωτοι. Ἐπιπροσθέτως, οἱ Ἀτόφυοι, οἱ “Μυστικοί” “Προκαθήμενοι” καί οἱ Μετάρσιοι “Βασιλεῖς”, ἤγουν, οἱ ὑποκρυπτόμενοι Ἅγιοι, Ἐπελαύνουν. …
Κληρικοί ἀσεβέστεροι ὅλων
Βιώνουμε σέ Ἀποκαλυπτικούς Καιρούς. Προφητικοί καί Προορατικοί Θεοφόροι Πατέρες καταχωροῦν στά κείμενά τους, τήν δραματική ἀλήθεια. Θἄρθουν, διδάσκουν μέ πολύ αὐστηρότητα, ἐποχές, κατά τίς ὁποῖες οἱ κληρικοί θά καταστοῦν χειρότεροι ἀπό τούς λαϊκούς. Θά διακατέχωνται ἀπό τούς τρεῖς διεστραμμένους ἔρωτες. Τόν ἔρωτα τῆς Φιληδονίας, τόν ἔρωτα τῆς Φιλοχρηματίας καί τόν ἔρωτα τῆς Φιλοδοξίας (Ἰωάννης Δαμασκηνός)
Εἰδικά ὁ Ἐθναπόστολος καί Ἰσαπόστολος, ὁ Πατρο-Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στοχευμένα καί ἐναργέστατα Προφητεύει, γιά τήν κατάντια τοῦ κλήρου, κατά τίς ἐποχές τῆς ἠθικῆς καταπτώσεως:
«Οἱ κληρικοί θά γίνουν οἱ χειρότεροι // καί οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων» (Αὐγουστῖνος Καντιώτης, «Προφητεῖες Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ», προφ. Νο 57).
«Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου Χριστιανοί. // Θἄρθη καιρός, // πού δέν θά παρατηρῆται αὐτή ἡ ἁρμονία // πού εἶναι σήμερα μεταξύ λαοῦ καί κλήρου. // Ὅταν θά πηγαίνη ὁ παπὰς σέ σπίτι λαϊκοῦ, // μόλις θά φεύγη, //θά θυμιάζουν μέ θυμίαμα. // Ἄν θά καθήση σέ στρῶμα μετά τήν ἀναχώρησίν του, // θά τό τινάζουν. // Ἄν θά συναντοῦν οἱ ἄνθρωποι κληρικόν στόν δρόμον, // θά γυρίζουν πίσω // καί δέν θά ἐξακολουθοῦν τόν δρόμο τους» (Συλλογή Καλιβοπούλου, περιοδ. Ἡ Βόρειος Ἤπειρος, τεῦχ. 18, σελ. 12-13).
«Οἱ παπάδες // θά χαλάσουν τήν θρησκεία». (Ἐξεφωνήθη στό Μέτσοβο). (Μιχάλης Τρίτος, «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός»).
Βιώνομεν εἰς τήν “Μεσο-Βασιλείαν”
Ἐν κατακλεῖδι, κάθε Προφητεία γιά τόν Κόσμο καί τό τέλος του, ἐπιτρέπει ἤ μᾶλλον ἀπαιτεῖ Διπλῆ ἐξήγησι. Μία ἄμεσο καί μία ἀπωτέρα. Μία προσωρινή καί μία ὁριστική. Μία Ἱστορική, μέσα στά γεγονότα τοῦ παρόντος χρόνου, ἀλλά καί μία τελειωτική κατά τό τέλος τοῦ Κόσμου.
Ὁ νῦν χρόνος ἀποτελεῖ μορφή Αἰωνιότητος. Οἱ δύο Αἰῶνες, ὁ Νῦν καί ὁ Ἔσχατος, Συμπλέκονται ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλον. Ὁ Μέλλων Αἰών ἀρχίζει ἀπό τώρα, ζοῦν σ’ αὐτόν οἱ πιστοί καί τόν κατέχουν, ἐνῶ συγχρόνως, ὁ Παλαιός διαρκεῖ ἀκόμη.
Κατά συνέπειαν, αὐτή ἡ Συνύπαρξις τῶν δύο Αἰώνων, ἀποτελεῖ μεταβατική περίοδο, τήν ὁποία ἀγνοοῦμε πόσο θά διαρκέση. Ἔτσι σχηματίζεται κάποιο εἶδος “Μεσοβασιλείας” καί ἐμεῖς καθιστάμεθα “Ἰσοβασιλιάδες”, κατά Χάριν. Κατά τίς Ἱστορικές περιόδους, ἡ Μεταφυσικότητα καί ἡ Πληρότητα τῆς “Μεσοβασιλείας”, ἐξαρτᾶται ἀπό τόν βαθμό τῆς διαποτίσεως τῆς Οἰκουμένης ἀπό τόν Χριστιανισμό, ἕως ὅτου τελικῶς νά ἐξανατείλη ἡ Β’ Παρουσία, ὁ Μέλλων Ἀτελεύτητος Αἰών.
Ἐγκύπτουμε μυστηριακά στίς Ἱ. Παρακαταθῆκες τοῦ ἠγαπημένου Μαθητοῦ Ἰωάννου, καθώς μᾶς συνεγείρει στήν Ἱ. Ἀποκάλυψι: «Καὶ λέγει μοι͵ // μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας // τοῦ βιβλίου τούτου͵ // ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν». (Ἀποκ. κβ’ 10).
