«Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔπλασε τοὺς ἀγγέλους Του τόσο ταχεῖς καὶ λεπτοὺς ὅπως οἱ ἄνεμοι».
(Ψαλμ. ρτ΄4)
Οἱ ἀγγελικὲς δυνάμεις, ἄν καὶ βρίσκονται γύρω ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ εἶναι πλήρεις ἀπὸ δόξα καὶ θεῖο φῶς, ὅμως εἶναι κτίσματα καὶ ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τὸν θεῖο φωτισμό, καὶ ἄν καὶ ἔχουν πάρει φωτισμό, ὅμως ἔχουν ἀκόμη ἀνάγκη ἀπὸ περισσότερον. Καὶ τὸ τέλειο ποτὲ δὲν θὰ λάβουν, γιατὶ δὲν μποροῦν νὰ χωρέσουν ὡς κτιστὲς ὅλον τὸν φωτισμὸ τοῦ ἀκτίστου καὶ ἀπείρου Θεοῦ. Δέχονται ὅσο μποροῦν καὶ πάντοτε εἶναι ἐλλειπεῖς. Τέλειος δὲ καὶ παντέλειος εἶναι μόνον ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ποὺ ὑμνεῖται ἀπὸ αὐτὲς τὶς δυνάμεις.
Ἁγίου Συμεὼν Θεσσαλονίκης
