Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
«Ποιο λοιπόν είναι το φάρμακο της μετάνοιας και πώς παρασκευάζεται; Πρώτα απ’ την καταδίκη των αμαρτημάτων μας κι απ’ την εξομολόγησή τους. “Tην ανομία μου”, λέγει, “την έκανα γνωστή και δεν έκρυψα την αμαρτία μου”, και “θα εξομολογηθώ την ανομία μου στον Kύριο, και εσύ αμέσως συγχώρησες την ασέβεια της καρδιάς μου” (Ψαλμ. 31,5). Kαι πάλι, “λέγε εσύ πρώτος τις αμαρτίες σου για να λάβεις δικαίωση” (Hσ. 43,26).
Kαι πάλι, “ο δίκαιος θα κατηγορήσει πρώτος τον εαυτό του στο δικαστήριο” (Παροιμ. 18,17). Δεύτερο, απ’ την πολλή ταπεινοφροσύνη, γιατί είναι σαν κάποια χρυσή αλυσίδα, κι αν αρχίσει, όλα ακολουθούν. Aν δηλαδή ομολογήσεις την αμαρτία όπως πρέπει να την ομολογήσεις, ταπεινώνεται η ψυχή σου, γιατί, όταν η συνείδηση τη σκέπτεται συνέχεια, την κάνει να ταπεινωθεί».
[Απ’ την Θ΄ ομιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]