Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας 17/ 12/ 17
Νά
σᾶς πῶ κάτι, ἔτσι ἀρχικὰ. Ὁ διάβολος εἶναι μαϊμοὺ. Εἶναι πίθηκος.
Δηλαδὴ, μιμεῖται, προσπαθεῖ νὰ μιμηθεῖ τὸν Χριστὸ. Αὐτὸ νὰ τὸ ξέρετε,
εἶναι κανόνας. Καὶ κάνει πράγματα ποὺ μοιάζουν Χριστιανικὰ, καὶ ὅμως
εἶναι δαιμονικὰ.
Νά
σᾶς πῶ ἕνα παράδειγμα: τὸ ξεμάτιασμα. Τὸ ξεμάτιασμα φαίνεται ὅτι εἶναι
Χριστιανικὸ, γιατὶ αὐτοὶ ποὺ τὸ κάνουν λένε προσευχὲς. Καὶ παίρνουν καὶ
τὸ καντήλι καὶ τὸ λάδι, τὰ ἀνακατεύουν ἐκεῖ, δὲν ξέρω τὶ κάνουν, λοιπὸν,
λένε καὶ προσευχὲς ἀκατάληπτες, λίγο μπερδεμένες. Καὶ ὁ ἄλλος, σοῦ
λέει, κοίταξε αὐτὸς, καλὸ πράγμα δὲν κάνει; Καὶ ἡ Ἐκκλησία μας, λέει,
δὲν τὸ δέχεται τὸ μάτι; Καὶ πλανᾶται. Πάρα πολλοὶ πλανῶνται. Καὶ
οὐσιαστικὰ ὑπηρετοῦν τὸν διάβολο ὅλοι αὐτοὶ· καὶ αὐτοὶ ποὺ ξεματιάζουν
καὶ αὐτοὶ ποὺ ξεματιάζονται. Νομίζουν ὅτι ξεματιάζονται μὲ αὐτὸν τὸν
τρόπο. Ἐνῷ ὁ Χριστὸς ἄλλα λέει, ἔτσι, καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἄλλα λέει, ὅτι
θὰ πρέπει νὰ ταπεινωθεῖς, νὰ πᾶς στὸν Ἱερέα, νὰ ἐξομολογηθεῖς, καὶ θὰ
φύγει ἡ δαιμονικὴ ἐνέργεια. Δὲν φεύγει μὲ μαγικὸ τρόπο.
Δυστυχῶς,
πάρα πολλοὶ «Χριστιανοὶ» προσπαθοῦν νὰ ζήσουν μαγικὰ σὰν τοὺς
εἰδωλολάτρες, ποὺ προσπαθοῦν νὰ διώξουν τὸν διάβολο μὲ τὸν διάβολο.
Φεύγει ὁ διάβολος μὲ τὸν διάβολο; Δὲν φεύγει. Καὶ ὅμως ἔχουμε
Χριστιανοὺς, σοῦ λέει, δὲν ἔπιασε ἡ προσευχὴ τοῦ παπᾶ, θὰ πάω στὸν
χότζα. Καὶ πᾶνε στὸν χότζα! Καὶ δὲν τὸ θεωροῦν καὶ τίποτα λάθος! Ἔ,
ἐντάξει, ὅπου πιάσει, ὅ,τι πιάσει! Βάζουν τὸν Σταυρὸ, βάζουν καὶ ἕνα
σκόρδο ἀπὸ δίπλα.
Αὐτός
εἶναι ποὺ εἴπατε ὁ ἐκκοσμικευμένος Χριστιανὸς ἴσον διαβολοποιημένος
Χριστιανὸς, ἔτσι, δὲν εἶναι Χριστιανὸς αὐτὸς. Τὸ μισὸ εἶναι κόλαση
πάντα, νὰ ξέρετε. Ὁ μισοχριστιανὸς, μισὸς Χριστιανὸς καὶ μισὸς κοσμικὸς
εἶναι πάντα διαβολοποιημένος Χριστιανὸς. Γιατὶ ὁ Χριστὸς δὲν θέλει τὸ
μισὸ. Θέλει νὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁλόκληρος, ἀκέραιος, ἁγιασμένος ψυχῇ καὶ
σώματι.
Ὁ
ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἁγιάζεται ὁλόκληρος καὶ ἁγιάζει καὶ τὸ περιβάλλον
του, γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι εὐλογία νὰ πάρεις καὶ ἕνα ἅγιο ἄνθρωπο στὸ σπίτι
σου καὶ νὰ κάνεις καὶ Ἁγιασμὸ καὶ ὅλα αὐτὰ, νὰ ‘ρθεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ,
νὰ ‘ρθεῖ ὁ Χριστὸς διὰ τῶν ἁγιαστικῶν μέσων ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία· ὄχι
αὐτὰ ποὺ νομίζεις ἐσὺ ὡς ἁγιαστικὰ μέσα.
