Λέγει ο Μέγας
Βασίλειος διά τάς ασθενείας που μας βρίσκουν!
Ὑπάρχει δέ μεγάλος κίνδυνος νά πλανηθῇ ἡ σκέψις μας,
ὑποθέτουσα ὅτι κάθε ἀσθένεια χρειάζεται ἰατρικήν βοήθειαν. Διότι ὅλαι αἱ
ἀσθένεια δέν προέρχονται εἰς ἡμᾶς ἀπό τήν φύσιν οὔτε ἀπό τήν ἐσφαλμένην δίαιταν
ἤ ἀπό ἄλλας σωματικάς αἰτίας, ὅπου βλέπομεν ἐνίοτε ὅτι ἡ ἰατρική εἴναι
χρήσιμος. Διότι πολλάκις αἱ ἀσθένεια εἴναι καί τιμωρίαι διά τά ἁμαρτήματά μας,
ἔρχονται δέ διά τήν ἐπιστροφήν. Διότι ἡ Γραφή λέγει· «αὐτόν τόν ὁποῖον ἀγαπᾷ ὁ Κύριος τόν
παιδεύει.» (Παρ. 3, 12). καί· «διά τοῦτο ἀνάμεσά σας πολλοί ἀσθενεῖς καί
ἄρρωστοι, καί ἀποθνήσκουν ἀρκετοί. Διότι ἐάν ἀνεκρίνομεν τούς ἑαυτούς μας, δέν
θά ἐκρινόμεθα. Κρινόμενοι δέ ὑπό τοῦ Κυρίου, παιδευόμεθα, διά νά μή
κατακριθῶμεν μετά τοῦ κόσμου.» (Α Κορ. 11, 30-32). Διά τοῦτο οἱ ἄνθρωποι αὐτοῦ
τοῦ εἴδους, ὅταν ἀναγνωρίσωμεν τά παραπτώματά μας, ὀφείλουν νά εἶναι ἥσυχοι, νά
λησμονήσουν τήν ἰατρικήν καί νά ὑπομένουν αὐτά πού ἔρχονται ἑπ΄ αὐτῶν, σύμφωνα
μέ τούς λόγους· «ὀργήν Κυρίου θά ὑποφέρω, διότι ἡμάρτησα εἰς αὐτόν.» (Μιχ. 7,
9), καί νά δείξουν τήν διόρθωσίν των, δίδοντες καρπούς ἀξίους τῆς μετανοίας,
καί νά φέρουν εἰς τήν μνήμην των τόν Κύριον, πού εἵπεν· «ἴδε, ἔχεις γίνει
ὑγιής· μηκέτι ἁμάρτανε, διά νά μή γίνῃ εἰς σέ κάτι χειρότερον.» (Ἰω. 5,14).
Ἐνίοτε ὅμως ἔρχονται ἀσθένειαι, ἐπειδή τό ζητεῖ ὁ πονηρός. Διότι δέχεται καί
ἀποστέλλει ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης εἰς τόν ἀγῶνα ἕνα μεγάλον ἀνταγωνιστήν τοῦ
διαβόλου καί καθαιρεῖ τήν μεγαλαυχίαν του διά τῆς καρτερικῆς ὑπομονῆς τῶν
δούλων του· τοῦτο δέ ἐδιδάχθημεν ὅτι συνέβη εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ Ἰώβ (Ἰώβ
2,6).
