Οι
Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από
τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των
σωμάτων τους έκαναν τις τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών
ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν τις απασχολούσαν. Η
μόνη τους φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν
πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α' προς
Τιμόθεον, β' 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή
και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με
χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.
Για
την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα τους και πήγαν να
κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν
και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη τους. Γι' αυτό
αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά τους
πλήθος κόσμου.
Όταν
το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε τις τρεις
αδελφές. Βλέποντας τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την
οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και τις βασάνισαν με τα πιο φρικτά
βασανιστήρια. Υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν
τις ψυχές τους στο νυμφίο τους Χριστό (290 μ.Χ.). Ο έπαρχος θέλησε να
κάψει τα σώματα τους, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα
καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων
τάφηκαν με σεβασμό από τους χριστιανούς.
