Η
τοιχογραφία της Παναγίας της Ελεούσας είναι από το έτος 1763
αγιογραφημένη από τον Ιεροδιάκονο Αθανάσιο από την Κρήτη, όπως
αποδεικνύεται από την υπάρχουσα υπογραφή.
Το θαύμα συνέβη τον Φεβρουάριο (μάλλον 25) του έτους 1955. Κατά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων όλο το Εκκλησίασμα είχε γονατίσει και όταν ο Ιερέας εκφώνησε «Της Παναγίας αχράντου υπερευλογημένης Μαρίας…», ακούστηκε στον ναό μιά κραυγή· «χάθηκε η Παναγία». Η κραυγή αυτή προερχόταν από την ευσεβέστατη αείμνηστη Ειρήνη Οικονόμου, η οποία μόλις σηκώθηκε από τη «γονάτισμά της», αντίκρυσε, αντί την εικόνα της Παναγίας έναν κατάλευκο τοίχο.
Ο τοίχος παρέμεινε λευκός επί τρείς ημέρες· υπήρχαν μόνο οι προφήτες που πλαισιώνουν την εικόνα. Δέος, φόβος, αγωνία, επικράτησε στο Νησί για την αιτία της εξαφάνισης της Παναγίας. Ακολούθησαν ολονύκτιες αγρυπνίες και δεήσεις επί τριήμερον.
Μετά την παρέλευση των τριών αυτών ημερών «επανήλθε» η Εικόνα της Παναγίας, με τη διαφορά ότι πάνω από το δεξιό μάτι εμφανίστηκε ένα τρίτο, το οποίο μέχρι και σήμερα είναι ευδιάκριτο, προφανώς σαν «σημείο» απόδειξης του θαύματος!
Το θαύμα συνέβη τον Φεβρουάριο (μάλλον 25) του έτους 1955. Κατά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων όλο το Εκκλησίασμα είχε γονατίσει και όταν ο Ιερέας εκφώνησε «Της Παναγίας αχράντου υπερευλογημένης Μαρίας…», ακούστηκε στον ναό μιά κραυγή· «χάθηκε η Παναγία». Η κραυγή αυτή προερχόταν από την ευσεβέστατη αείμνηστη Ειρήνη Οικονόμου, η οποία μόλις σηκώθηκε από τη «γονάτισμά της», αντίκρυσε, αντί την εικόνα της Παναγίας έναν κατάλευκο τοίχο.
Ο τοίχος παρέμεινε λευκός επί τρείς ημέρες· υπήρχαν μόνο οι προφήτες που πλαισιώνουν την εικόνα. Δέος, φόβος, αγωνία, επικράτησε στο Νησί για την αιτία της εξαφάνισης της Παναγίας. Ακολούθησαν ολονύκτιες αγρυπνίες και δεήσεις επί τριήμερον.
Μετά την παρέλευση των τριών αυτών ημερών «επανήλθε» η Εικόνα της Παναγίας, με τη διαφορά ότι πάνω από το δεξιό μάτι εμφανίστηκε ένα τρίτο, το οποίο μέχρι και σήμερα είναι ευδιάκριτο, προφανώς σαν «σημείο» απόδειξης του θαύματος!
Τι συνέβη ακριβώς;
Τις ημέρες εκείνες ένας Έλληνας στην Αμερική ήταν βαριά άρρωστος με καρκίνο. Πρόκειται για τον Γεώργιο Μαρίνο , Πελοποννήσιο την καταγωγή. Οι γιατροί δεν του άφηναν κανένα περιθώριο ζωής. Τότε ένας φίλος του Πάτμιος ο οποίος ζούσε στην Αμερική τον παρότρυνε να επικαλεστεί τη βοήθεια της Παναγίας της Ελεούσας, η τοιχογραφία της οποίας υπάρχει στη Ζωοδόχο Πηγή στην Πάτμο.
Πράγματι ο ετοιμοθάνατος προσευχήθηκε με πίστη στην Παναγία και τη νύχτα εκείνη εμφανίστηκε στο δωμάτιο του νοσοκομείου μια μαυροφορεμένη Κυρία, η οποία στην ερώτηση του «ποια είσαι και τι θέλεις εδώ», του απάντησε «είμαι αυτή που επικαλέστηκες και ήρθα να σε κάνω καλά. Αύριο θα πας στο σπίτι σου». Αυτά του είπε και έφυγε.
Την επόμενη, γιατροί, συγγενείς και φίλοι που ανέμεναν το «μοιραίο», δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που διαπίστωναν με τα μάτια τους.
Αποθεραπευμένος πήγε στο σπίτι του, διηγούμενος το θαυμαστό αυτό γεγονός της θεραπείας του και ευχαριστώντας την Παναγία την Ελεούσα της Ζωοδόχου Πηγής.
Μάλιστα δεν έμεινε μόνο στις ευχαριστίες, έγραψε στην ηγουμένη της Μονής μια επιστολή με την οποία περιέγραψε το θαύμα το οποίο έζησε, δικαιολογώντας την απουσία της Παναγίας από το Μοναστήρι Της και καταθέτοντας σε αμερικανική τράπεζα ένα χρηματικό ποσό, με την ἐντολή οι τόκοι να αποστέλλονται κάθε χρόνο στη Ζωοδόχο Πηγή για λογαριασμό των Μοναζουσών.
Η Παναγία η Ελεούσα δεν έπαυσε να θαυματουργεί. Μαρτυρίες ανθρώπων, ιδιαίτερα καρκινοπαθών, που βίωσαν την θαυματουργική της επέμβαση, υπάρχουν και σήμερα.
Τις ημέρες εκείνες ένας Έλληνας στην Αμερική ήταν βαριά άρρωστος με καρκίνο. Πρόκειται για τον Γεώργιο Μαρίνο , Πελοποννήσιο την καταγωγή. Οι γιατροί δεν του άφηναν κανένα περιθώριο ζωής. Τότε ένας φίλος του Πάτμιος ο οποίος ζούσε στην Αμερική τον παρότρυνε να επικαλεστεί τη βοήθεια της Παναγίας της Ελεούσας, η τοιχογραφία της οποίας υπάρχει στη Ζωοδόχο Πηγή στην Πάτμο.
Πράγματι ο ετοιμοθάνατος προσευχήθηκε με πίστη στην Παναγία και τη νύχτα εκείνη εμφανίστηκε στο δωμάτιο του νοσοκομείου μια μαυροφορεμένη Κυρία, η οποία στην ερώτηση του «ποια είσαι και τι θέλεις εδώ», του απάντησε «είμαι αυτή που επικαλέστηκες και ήρθα να σε κάνω καλά. Αύριο θα πας στο σπίτι σου». Αυτά του είπε και έφυγε.
Την επόμενη, γιατροί, συγγενείς και φίλοι που ανέμεναν το «μοιραίο», δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που διαπίστωναν με τα μάτια τους.
Αποθεραπευμένος πήγε στο σπίτι του, διηγούμενος το θαυμαστό αυτό γεγονός της θεραπείας του και ευχαριστώντας την Παναγία την Ελεούσα της Ζωοδόχου Πηγής.
Μάλιστα δεν έμεινε μόνο στις ευχαριστίες, έγραψε στην ηγουμένη της Μονής μια επιστολή με την οποία περιέγραψε το θαύμα το οποίο έζησε, δικαιολογώντας την απουσία της Παναγίας από το Μοναστήρι Της και καταθέτοντας σε αμερικανική τράπεζα ένα χρηματικό ποσό, με την ἐντολή οι τόκοι να αποστέλλονται κάθε χρόνο στη Ζωοδόχο Πηγή για λογαριασμό των Μοναζουσών.
Η Παναγία η Ελεούσα δεν έπαυσε να θαυματουργεί. Μαρτυρίες ανθρώπων, ιδιαίτερα καρκινοπαθών, που βίωσαν την θαυματουργική της επέμβαση, υπάρχουν και σήμερα.
