Ένας από τους πρώτους Χριστιανούς μας εδώ στην Γκόμα είναι ο Πρόδρομος Mukandirwa Kibira, πατέρας επτά παιδιών. Πάντα παρών σε όλες τις ακολουθίες της Εκκλησίας και καλός συνεργάτης μας.
Την
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου, μέρα της γιορτής του Αγίου Προδρόμου, Α΄ και Β΄
Εύρεσις της Τίμιας Κεφαλής του, ένας φίλος του ζήτησε να πάνε επίσκεψη
σε έναν άρρωστο. Πριν φύγει από το σπίτι του, πήρε και έβαλε στην τσέπη του μια εικονίτσα του Τιμίου Προδρόμου. Είχε
ακούσει, όταν ακόμα ήταν κατηχούμενος, ότι είναι καλό να έχουμε πάντα
επάνω μας έναν Σταυρό, μια εικόνα ή ακόμη και την Καινή Διαθήκη για
προστασία.
Για να πάνε γρήγορα στον προορισμό τους σταμάτησαν ένα ταξί. Τα ταξί εδώ είναι δίκυκλες μηχανές. Μπροστά είναι ο οδηγός και από πίσω του οι επιβάτες. Καθώς πήγαιναν τους συνέβη φοβερό τροχαίο ατύχημα. Χτύπησαν με άλλο δίκυκλο, με συνέπεια να σκοτωθούν επιτόπου ο οδηγός και ο φίλος του Πρόδρομου.
Ο Πρόδρομος, ω του θαύματος, χτύπησε μόνο στο πόδι του. Με τη σύγκρουση πετάχτηκε και βρέθηκε σε μεγάλη απόσταση από το σημείο του συμβάντος. Όταν συνήλθε από το σοκ, έβαλε το χέρι του στην τσέπη, πήρε στα χέρια του την εικονίτσα του Τιμίου Προδρόμου και άρχισε να κλαίει από συγκίνηση για το πώς σώθηκε. Δεν ήξερε τι να κάνει. Έλεγε μέσα του: «Θεέ μου, Θεέ μου, πόση αγάπη έχεις για μένα».
Τους δύο νεκρούς και τον Πρόδρομο τους μετέφεραν στο νοσοκομείο. Όταν πήγα να τον επισκεφθώ, η πρώτη κουβέντα που μου είπε ήταν:
Για να πάνε γρήγορα στον προορισμό τους σταμάτησαν ένα ταξί. Τα ταξί εδώ είναι δίκυκλες μηχανές. Μπροστά είναι ο οδηγός και από πίσω του οι επιβάτες. Καθώς πήγαιναν τους συνέβη φοβερό τροχαίο ατύχημα. Χτύπησαν με άλλο δίκυκλο, με συνέπεια να σκοτωθούν επιτόπου ο οδηγός και ο φίλος του Πρόδρομου.
Ο Πρόδρομος, ω του θαύματος, χτύπησε μόνο στο πόδι του. Με τη σύγκρουση πετάχτηκε και βρέθηκε σε μεγάλη απόσταση από το σημείο του συμβάντος. Όταν συνήλθε από το σοκ, έβαλε το χέρι του στην τσέπη, πήρε στα χέρια του την εικονίτσα του Τιμίου Προδρόμου και άρχισε να κλαίει από συγκίνηση για το πώς σώθηκε. Δεν ήξερε τι να κάνει. Έλεγε μέσα του: «Θεέ μου, Θεέ μου, πόση αγάπη έχεις για μένα».
Τους δύο νεκρούς και τον Πρόδρομο τους μετέφεραν στο νοσοκομείο. Όταν πήγα να τον επισκεφθώ, η πρώτη κουβέντα που μου είπε ήταν:
«Πάτερ, με έσωσε ο Τίμιος Πρόδρομος! Με έσωσε η εικονίτσα που είχα επάνω μου
κι αυτό γιατί άκουγα στις κατηχήσεις ότι είναι καλό να έχουμε πάνω μας
τον Σταυρό ή μια εικόνα. Νιώθω ανάξιος για τη ζωή που μου χάρισε ο Θεός,
τον Οποίο πιστεύω και αγαπώ πάρα πολύ. Να σας πω και κάτι άλλο, πάτερ.
Δεν είμαι πιο καλός άνθρωπος από τους άλλους δύο που σκοτώθηκαν».
Το θαυμαστό αυτό γεγονός επηρέασε πάρα πολύ τους Χριστιανούς και τους κατηχουμένους μας και δοξάζουν τον Θεό για τις ανεξιχνίαστες βουλές Του.
Το κείμενο μάς εστάλη από τον π. Χαρίτωνα Μουσουνγκάι, τον Αρχιερατικό Επίτροπο της Ι. Επισκοπής Γκόμα.
Στη φωτογραφία ο Πρόδρομος με τον π. Χαρίτωνα
Στη φωτογραφία ο Πρόδρομος με τον π. Χαρίτωνα
