Ἀγαπίου Μοναχοῦ (1999). Ἡ Θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος. Ἀθῆναι: Ἡσυχαστήριον «Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος».
Συμβουλὲς πρὸς τὶς κυοφοροῦσες μητέρες.
-Νὰ
λὲς στὶς μητέρες νὰ τὸ νιώθουν πόσο πολὺ τὶς ἐτίμησε ὁ Θεός, ποὺ τὶς
ἀξίωσε νὰ γίνουν μητέρες. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ φέρουν μέσα τους τὸ
συλληφθὲν ἔμβρυον, ἔχουν μία δεύτερη ζωή.
Νὰ μιλοῦν στὸ παιδί τους, νὰ τὸ χαϊδεύουν ἐπάνω ἀπὸ τὴν κοιλιά τους. Τὸ ἔμβρυο τὰ αἰσθάνεται μυστικὰ αὐτά.
Νὰ
προσεύχονται μὲ πολλὴ ἀγάπην γι΄ αὐτό. Ὅπως ἀντίθετα αἰσθάνεται, ὄχι
μόνο τὸ γεννημένο παιδί τους, ἀλλὰ καὶ τὸ ἔμβρυο τὴν ἔλλειψη ἀγάπης τῆς
μάνας του, τὰ νεῦρα της, τὸν θυμό της, τὴν ἀπέχθειά της. Καὶ
δημιουργοῦνται τραύματα στὴν ψυχούλα του ποὺ τὸ συνοδεύουν σ΄ ὅλη του τὴν ζωή.
Τὰ
ἅγια συναισθήματα τῆς μάνας καὶ ἡ ἁγία ζωή της, ἁγιάζουν τὸ παιδί της
ἀπὸ τὴν ὥρα τῆς συλλήψεώς του ἀκόμη. Τὰ ἴδια ἰσχύουν καὶ γιὰ τὸν πατέρα.
